TOM POES EN DE PASMUNT
Speelse confectie
met ruiten en bont
i
wmxi&im
HET HUIS MET
HE ROZEN
Piet Loeris en de Tappalappa's
Lu
Mmele er is geen betere!
SPORTNIEUWS
Sporfflitsjes
DE ZOON
VAN DE
BERENJAGER
I
door
Morten
Toonder
Niet nodig
Godefroot wint
in Brasschaat
Waarom niet
direct een
„first class"
aansteker?
Wat kinderen
er van zeggen
i4'i y
SILVER. MA TCH
WOENSDAG 8 SEPTEMBER 1965
5549 „Dat heeft goed gemsaakt" sprak heer Bom
mel, naar buiten tredend. „Het is toch mooi om een
heer te zijn voor wie geld geen rol speelt. Omringd door
uitgelezen spijs en drank en vlotte bediening; dat is pas
leven, wat jij, jonge vriend?"
„Hm", zei Tom Poes.
„Gisteren was ik even bang," dat het voor mij afge
lopen was", hernam heer Ollie. „Dat was toen het tot
mij doordrong dat het papieren geld geen waarde meer
had. Maar je hebt me aardig geholpen door die bank
biljetten in te wisselen teg^n gangbare pasmunt. Waar
heb je die eigenlijk vandaan gehaald?"
„Uit een klein munterijtje", zei Tom Poes. „Heel
gewoon".
„Juist", vervolgde heer Bommel. „Uit een munterij
tje. Heel gewoon. Ja, ja. Dan gaan we nu naar dat mun
terijtje toe om meer te halen. Geld moet rollen, zeg nu
zelf"
Met deze woorden stapte hij in de Oude Schicht, start
te de motor en reed heen; somber nageoogd door Hocus
Pas.
„Een munterijtje", prevelde deze. „Juist. Nu deze
munt zal mij de weg naar die valse munterij wijzen
en als ik die weet zal ik de politiecommissaris op het
spoor zetten. Die is een goede vriend van me en hij
zal een arme, oude man zeker willen helpen. Hèhèhè"
Dat was echter de vraag. Commissaris Bulle Bas had
zich in grote gewetensnood naar de burgemeester ge
rept, die hij achter een bureau vol echte pasmunten aan
trof.
„Ik kom mijn ontslag aanbieden", sprak hij met be
drukte stem. „Er zijn dingen gebeurd".
„Een ander keertje, Bas", zei de magistraat echter.
„Zie je niet, dat ik bezig ben? Ik moet tellen... eh.
met het oog op de huisvestingsvergunningen"
VflN D£
eem Nieuw övoNTuue van johou eN PieeeuneT
j/aso?
sr ano/i
/ïaimaz/aid
JLWO>l 2ZVAHao<d
jasow anon. K H
door Mea Allan
jj3e Wadders
PAUL
VLAANDEREN
KARL MAY
MD02-
35^9
MOCO
DE vertaling, die de firma Leeser
in Amsterdam van de naute
couture in zijn confectiekled'ing
heeft gegeven, is, zoals gewoon
lijk, veelzijdig en speels. Hij weet
vooral leuke dingen te kiezen in de
sportieve kleding. Hij heeft streeh
lakjacks in wit en zwart voor de
wintersport. De kleding voor na het
skiën kon de algemene goedkeuring
Blazerpakken met rok of broek en
jurken van ribfluweel zijn favoriet.
niet wegdragen. Hij stelde voor de
vrouw te hullen in een witte blouse
met een front van gekleurde kant, of
In katoenen blousons, afgezet met
Duits-Hongaars folkloristisch band.
Bij de pakjes kwam de goede smaak
echter weer te voorschijn. Ribfluweel
is favoriet. Er waren niet alleen pak
ken met rokken, maar bijna bij ied?r
ensemble hoorde ook een broek. En
dan zijn er ook weer voor de komenda
winter vele variaties van de Sherlock
Holmes ruit. Een effen jurkje met een
geruit jasje staat bijvoorbeeld bijzon
der leuk, of een wit-zwart geruite ja*
met bijpassende (ook geruite) slob
kousen, speciaal voor jonge vrouwen
met een beetje durf. Veel korte man
teltjes zijn afgezet met bont. lang
harig bont, zoals roodvos, of zelf»
konijn. Er werd vroeger altijd een
beetje minachtend over konijnenbout
gesproken, maar het is nu werkelijk
in de mode dit soort goedkope
bont in uw garderobe te hebben.
Veel lichte kleuren waren er te
vinden in deze confectie-collectie. Voor
beatmeisjes was er bijvoorbeeld een
recht wit kledingstuk, dat noch mantel
noch jurk was. En natuurlijk droeg
de mannequin bij deze „robe manteau'
een bontmuts van een capuchonachtig
model, die we deze winter nog veel
vaker zullen tegenkomen.
Bij de cocktail- en avondkleding
was het duidelijk, dat men het niet
eens was met het gezegde dat „een
voud het kenmerk van het ware" i«.
Maar smockwerk op een kanten japon,
die bovendien nog een rak had van
waaierplissé leek ons tóch een beetje
te veel van het goede.
Jos' vriendje Wim logeert bij hem,
„Waarom bidden jullie voor en
na het eten?" vraagt Wim. „Om
dat het zo lekker is?" „Wij zijn
katholiek", verklaart dos. „Bid jij
dan nooit?" „Wee", zegt Wim. „Wij
zijn Hollanders".
(Mevr. P. N., Rotterdam).
TZBarvoz J.3H
wo -oaorrav nnznez nrz2 3?
'naoa 00 3o
j.otn '-.awwoz/a zero jnazeoo/j
-ao z>aonan 02 zgari ar /nao
-m/rss r/eeo an .nazei 'won
r.
naw<s>27
-so a>r/_i eo
nr/z a*»
Advertentie
44,
W/, V';
m
62. Piet Loeris keek professor Aci-
dius veelbetekenend aan. „Dit is een
hij: ..Het apparaat ontleent z'n naam
aan de uitwerking, die het heeft, als
het ontploft. Dan kunnen ze je name
lijk met lepeltjes van je bureau af
scheppen, vat je?' 'Sientje had de
dialoog tussen haar meester en de
beruchte geleerde met stijgende ver
bazing aangehoord en daarna maakte
ze de fout van haar leven. „Wat zit
u nou allemaal te vertellen, meneer
Loeris!" sprak ze: „Dit is helemaal
geen blutser, die u daar in uw hand
heeft. Dit is m'n zilveren vulpotlood,!
dat ik u laatst geleend heb en dat u
me nooit teruggegeven heeft!" Nu
was het de beurt aan de detective om
ontstemd te raken. „Stommeling,"
siste hij: „Daar heb je me even mooi
voor schut gezet. Je wordt bedankt
Professor Acidius keek daarentegen
zichtbaar opgelucht, ,,'t Was dus bluf,
gonsde hij: „Precies wat ik dacht!
U heeft me daar een intelligente assi
stente meegebracht, heer Loeris!" Te-I
vreden glimlachend drukte hij op een!
knopje op z'n bureau en even later
verscheen er een uitbundig gebouwde
eskimo met een generaalspet op,
waar hij respectvol aan tikte, toen
hij het vertrek betrad. „Stekkie Sam
bal meldt zich!" sprak hij op krach
tige toon, terwijl hij de militaire hou
ding aannam: „Stekkie voert alle op
drachten uit, die de Grote Geleerde
hem opgeeft. Vlug, veilig en voorde
lig!" Er kwam een vertederde uit
drukking op het gezicht van de pro
fessor. „Dat weet ik, Stekkie," mom
pelde hij, aangenaam getroffen door
de toewijding van z'n volgeling:
„Breng deze dame en heer naar cel
driehonderd en twee!".
N ET. CAT
3RDER RCCER
0POORLCOS>
VERDWENEN
HUIS WEG.MR.SrTEMP-
90N-MET 16.000 PDND
■VAN Z'N WERKGEVER
MAAR PAT IS BELACHE-
L'JK/HU IS DODDEERLUK
-EN HU ZIT NIET IN
HU WAS HIER PI'
WEEK-ENP..HU
ZEI H/£TS OVER
MOEILUKHEPEN
ERDWENEN.
ZEGT WAT
BEDOELT IN
VREDESNAAM?
„U bedoelt een echte visser? Hij vist,.... in de zee.... voor vis?"
„Wat zal een visser anders vissen dan vis. in de zee?" vroeg Tolly.
„Soms bezitten ze een stuk van een rivier en zitten daar dan urenlang
zonder iets te vangen," gaf Iverna ten antwoord.
„Ik dacht dat u nieuwsbladen las."
„Oh, dat is heel wat anders. Ik leef van ze. Trouwens, ik houd ervan te
lezen hoe andere mensen leven. Maar vooral houd ik ervan te leven van wat
andere mensen schrijven."
„U zult het wel druk hebben," zei Tolly. „Vertelt u er eens wat van."
Iverna wist niet wat ze van hem denken moest. Hij was vrijmoedig maar
niet brutaal, en voor de zoon van een visser had hij heel goede manieren.
Hij interesseerde haar geweldig.
„Hoe kwam u aan die idiote naam?" vroeg zij.
„Tollemache?"
„U gaat me toch niet vertellen dat uw vader u naar zijn lievelingsbier
noemde?"
„Neen, ik geloof dat hij de klank mooi vond."
„Ach zo, een poëet. Ik begrijp het," zei Iverna. „Maar wat een onder
neming!"
„Een van de boten van mijn vader heet „De Onderneming". En de andere
„Lucky Jim"."
„Jim is uw vader, veronderstel ik? Is hij gelukkig geweest?"
„Hij vindt van wel. Hij is nog verliefd op mijn moeder hoewel hij al
vijfenvijftig is."
Iverna boog zich wat voorover en zei: „Ik stel veel belang in de liefde.
Het is een fantastisch onderwerpvindt u ook niet?"
Zij waren al een half uur aan het babbelen toen Tolly ineens opviuog
alsof hij door een wesp gestoken was. „Grote hemel, kijk eens hoe laat het
is! Ik heb het huwelijk gemist!"
Hij was al buiten voordat Iverna het besefte. Voordat ze hem aan de
haak kon slaan was hij ontkomen, maar dat was juist het leuke van hengelen.
Zij kon wel maken dat ze hem binnenkort terugzag. Zij zou een bezoek
aan Tolly's baas kunnen brengen, en als ze het bedrijf rondging, zou
ze in een hoekje wel ergens Tolly zien, haastig zijn kopij schrijvend.
Het was de eerste keer dat Tolly een opdracht miste en Iverna vervloekend
reed hij als een bezetene naar Sottingham. Gelukkig was de bruid, door een
breuk aan de auto, verlaat en Tolly kwam nog ruimschoots op tijd om een
volledig verslag van de plechtigheid te kunnen maken.
Toen hij op kantoor terugkwam leek het daar wel een gekkenhuis. Alle
telefoons rinkelden en een van de bedienden nam ze aan en verzocht de
mensen even te willen wachten. Tolly holde van de ene naar de andere.
Op het vierde toestel hoorde hij de opgewonden stem Van Mrs. Cready.
„Joe heeft een ongeluk gehad Zoudt u onmiddellijk naar het zieken
huis willen gaan?"
Tolly zei dat hij het doen zou. Op de eerste lijn was Sketch, die meer
kopij vroeg over een berichtje in de Standard, waarin iets vermeld werd
over baksteenovens. Op het tweede toestel was de Herald, die inlichtingen
wilde hebben over de oude Polly, en op de derde lijn was de redacteur
van de Courier, die iemand wilde sturen om Polly uitgebreider, te inter
viewen. Zij naam was Cashman, hij zat al in de trein, en of Tolly voor
een goed hotel voor hem wilde zorgen. Tolly zei, dat hij het zou doen.
Hij stak een sigaret op en pufte even uit. Wat een herrie! En dan die
reporter, die al onderweg was. Hij zou die zaak wei eens in handen nemen en
het zou blijken dat Polly zo goed als ongenaakbaar was.
(Wordt vervolgd)
VRAAG WASAUTOMATEN-PROSPECTUS NR. 15 BIJ MIELE. GOUDSESINGEL 92. ROTTERDAM.
c
BRASSCHAAT, 8 sept. De elk jaar
kort na het wereldkampioenschap te rij
den Grote Prijs van Brasschaat, een
sterk bezette profkoers over 150 km, heeft
dinsdag een spurtzege opgeleverd voor
de Belgische kampioen Walter Godefroot.
De ondanks talrijke vluchtpogingen vrij
eentonige wedstrijd werd in een sprint
van ruim 40 renners beslist. De super
snelle Godefroot was de hele meute Bel
gische prijsspurters te slim en vooral te
snel af.
De Belgische Deen Palle Lykke werd
tweede, Fernand Derferm derde. Als
enige „echte" buitenlander wrong ex-
wereldkampioen Jan Janssen, winnaar
van het vorig jaar, zich tussen de coalitie
in: hij werd vierde. De al zo vaak succes
volle combinatie Rik van LooyWard
Seis moest ditmaal met een zesde en ze
vende plaats genoegen nemen. Van de
overige Nederlanders werd Leo van Don
gen 13de en Martin van Ginneken 15de.
beiden in dezelfde tijd als de winnaar'
3.37.0.
In een wedstrijd voor zogenoemde B-
professionals zegevierde de Belg Roger
de Wilde, die de 120 km in 3 uur en 2
minuten aflegde. De beste Nederlander
was André van Aert, die als tiende bin
nenkwam.
De uitslagen van de wedstrijden, dins
dagavond gespeeld voor de eerste divisia
van de Engelse League luiden: Burnley—
Northampton Town 41; EvertonWeet
Bromwich Albion 23; Nottingham Fo
restArsenal 01.
PSV heeft gisteren in de Italiaanse stad
Varese in een vriendschappelijke wed
strijd met 31 verloren van de plaatse
lijke voetbalclub. Combin opende voor
Varese de score in de 14de minuut van de
eerste helft, met welke stand ook de rust
werd bereikt. In de 25ste en 27ste minuut
na de rust schoot de Italiaan Boninsegna
tweemaal raak, waarna Koens in de 44ste
minuut voor PSV raakschoot.
0 De Oostenrijker Hubert Raudasehe
heeft dinsdag in de Baai van Cascais bij
Lissabon de tweede race van het Euro
pese kampioenschap finjollen gewonnen.
De Oostduitser Berno Deamel eiste in de
namiddag de derde wedstrijd voor zich
op. Na de derde race luidt de algemene
rangschikking: 1. Deamel (O-Dld) 3610
pnt. 2. Jacobson (Zweden) 3087 pnt. 3.
Manlin (Rusl. 2707 pnt. 4. Von Alt Stut-
terheim (W-Dld) 2480 pnt.
0 De Italiaanse top-speler Nicola Pie-
trangeli heeft dinsdag in het toernooi om
de internationale tenniskampioenschap
pen van Forest Hills een nederlaag ge
leden tegen de Amerikaan Ron Holm-
berg. In de derde ronde werd de Italiaan,
die tot de favorieten werd gerekend, met
63, 63. 75 uitgeschakeld.
Advertentie
FIRST CLASS
éW
50. Zij reden dezelfde weg terug. Op een gegeven
moment hield Winnetou zijn paard in. „Winnetou
gaat éen eind voor u uit rijden. Volg mij niet te
dicht. Doe wat Old Shatterhand zegt". Hij reed
weg, terwijl de anderen hem op enige afstand volg
den. „Waarom doet hij dat?" vroeg Davy nieuws
gierig. „Hebt u niet gemerkt, dat ik Winnetou, ter
wijl hij naast mij reed, de strohschoenen gaf? Kijk
Nu bindt hij ze om de benen van zijn paard, om
straks zo min mogelijk geluid te maken". „Is dat
dan beslist nodig?". „Zeker. De Shoshonen, die
uw vrienden gevangen namen, vermoedden niet,
dat zij mogelijke bevrijders in de buurt hadden,
maar hun hoofdman Dappere Buffel is een slim
heerschap. Hij begrijpt wel, dat twee jagers zich
niet alleen in zo'n gevaarlijke streek wagen, van
daar dat hij wellicht verkenners uitstuurt". „Dat
zou niet veel nut hebben in deze duisternis". „Toch
wel. Vergeet niet, dat de Shoshonen deze streek
op hun duimpje kennen". „Als de verkenners Win
netou maar niet eerder ontdekken, dan hij hen".
„Maakt u zich daar geen zorgen over. Als Winne
tou hen niet opmerkt, dan doet zijn paard dat wel.
Wacht Daar komt hij al aan". Het volgend ogen
blik hield Winnetou voor hen stil. „Ik heb twee ver
kenners ontdekt".
