HET HEIS MET
DE ROZEN
Miele
Brundage
in Madrid
Gevaren dreigen
!de huisvrouw
Voor of tegen modieuze man
BENFICA via
er is geen betere
DE ZOON VAN DE BERENJAGER
SLIK KW PIJN WEG NIET EEN
HEER BOMMEL EN DE WISSELSCHAT
ALFREDO
IN DE HERBERG VAN DE GEHANGENE
OOST WEST THUIS BEST
monsterzege (10-0)
één ronde verder
Maar paniek
J voorkomen!
Congres l.ü.C.
door
Marten
Toonder
WOENSDAG 6 OKTOBER 1965
PAUL
VLAANDEREN
door Mea Allan
VRAAG"wASAÜTÖMMËN-PROSPECTUs"7gR^mr MIELE, GOUDsÊsIngËT^2^ÖÏtËrdam. £ers- De wedstrijd werd in stromende
5572 Heer Bimmel laadde de kist op de Oude Schicht
en reed er snel mee heen, in de richting van het Don
kere Bomen Bos. De avond begon nu snel te vallen en
in de toenemende duisternis stond Joost handenwrin
gend het verdwijnende voertuig na te kijken.
„Ik had dit nooit mogen toelaten," sprak hij tot zich
zelf. „Het is toch al te betreurenswaardig om dat schat-
je te gaan begraven bij een ruïne? Waarom heb ik de
heer Olivier niet ferm onderhouden? Ach, er is een
zwakke plek in mijn karakter, wanneer men mij toe
staat. Ik weet mijn plaats te goed."
Verscheurd staarde de brave knecht enige tijd naar
het waterige avondrood. De krekels sjirpten, lauwe wind
zong klagend om de boomstammen en hoe meer hij
staarde, hoe duidelijker hij de vochtige ogen van de oos
terse prinses voor zich zag.
„Dit mag niet gebeuren" riep hij tenslotte uit. „Er
klopt een warm en dapper hart onder mijn vest"
Zo sprekend schoot hij zijn jas er overheen, beklom
zijn ploffiets en volgde ronkend het pad, dat de Oude
Schicht genomen had.
Deze reed natuurlijk heel wat vlugger. Tegen de tijd,
dat Joost het woud bereikte, was het voertuig dan ook
reeds op de plek aangekomen waar de bouwval zich
bevond.
„De ruïne van Abold Wissel," mompelde heer Bommel
remmend. „Juist, het kan niet missen. Tom Poes zal
hier in de buurt wel overnachten. Wanneer ik nu vlug
en stilletjes de schat hier ergens begraaf, kan hij hem
morgen vinden - en dan is alles in orde als men be
grijpt wat ik bedoel.'''
Met deze woorden klom hij uit zijn auto en toog aan
het werk.
HEB JE ERAAN GEDACHT
CM MIJN BRIEF TE
POSTEN F
OH'IK KAN OOK
NIETS AAN JE
OOVERLATEN
WAAROM HEBJE
HET NIET GE-
h^OAAN^K
In buisjes a 20
en flacons a 50 tabletten
formawint
MOCO
68.
Bob Selby en Donny waren in korte tijd dikke vrienden geworden.
Donny had hem verteld dat hij ervan droomde eens zelf een kwekerij te
beginnen.
„Dan zal ik je een goede raad geven, jongen," had Selby gezegd. „Geef
je ogen hier goed de kost, en gebruik elk vrij moment om te leren. Je mag
alles vragen."
Het was zo geregeld dat Donny een kamer bij hem in huis kreeg. De
kamer stond toch leeg en met wat overtollige meubelen werd deze gezellig
gemaakt.
„Het is een eer voor mij een Tradescant te kunnen huisvesten," lachte
Selby. Op die manier kon hij Donny ook veel leren; hij nam hem mee
naar het Brits Museum en gaf zichzelf alle moeite Donny zoveel mogelijk
bij te brengen.
„Je bent het aan je voorouders verplicht hun voetstappen te volgen,"
zei Selby eens tegen hem- „Daarom wou ik je voorstellen de kaart met
Chauffeur gevraagd weer in de etalage te zetten.en wat zou je ervan
denken als jij op de kwekerij en in de kassen ging werken, zodra er daar
een plaats vrijkomt?"
In augustus kwam er een plaats vrij en Donny begon op een stralende
morgen zijn werk op de kwekerij, buiten in de tuinen, waar de Selby-
bloemen groeiden.
Hij was terug in de frisse lucht, hij voelde de bruine aarde weer onder
zijn voeten, en er waren duizenden dingen, die hij nog leren moest. Het was
nauwgezet werk, maar Donny voelde zich gelukkig. Hij verlangde weer
eens naar huis en naar Ann te gaan, want in brieven kon hij niet alles
vertellen. Hij was in lang niet thuis geweest; niet om geld te sparen, maar
omdat hij had willen wachten totdat hij betere berichten zou hebben; en
nu was het zover.
Op een zaterdagmorgen ging hij naar huis, bracht een uur bij zijn
ouders door en gin'g toen naar Cockford, naar Ann.
„Ann Ann het is zover!" Donny's ogen glinsterden, terwijl hij haar
omhelsde. „En eens zal ik zelf een kwekerij hebben!"
„Dat heb ik altijd geweten," zei Ann met trillende stem en diep gelukkig.
Op weg naar huis kwamen zij Tolly in zijn wagen tegen. Ann schrok een
beetje, want de wagen reed in hun richting. En nog steeds had ze Donny
niets verteld over haar werk bij de Gazette en over de extra Ponden, welke
zij met dit werk verdiende. De vorige week maandag had Tolly haar weer
aangehouden en tegen haar gezegd: „Luister, Ann, het zal mijn trouwring
zijn die je zult dragen, en niet die van Donny. En de eerste keer dat ik
hem zie, zal ik hem dit zeggen."
De wagen hield stil en Tolly sprong eruit. Met zijn vriendelijkste glimlach
kwam hij op Ann toe en zei: „Ik had je bijna gemist, Ann."
Enkele seconden later lag hij languit over de straat, gevloerd door Donny
met één slag van zijn machtige arm. Het gebeurde alles bliksemsnel. Toen
legde Donny zijn arm om Ann heen en zei tegen de neergeslagen held:
„En nu laat je voortaan mijn verloofde met rust!"
Het was voorgoed gedaan met Tolly's pogingen.
IWorói vemnian
„Wij dragen zoiets niet," zeggen de zit natuurlijk heerlijk warm." Mis-
mannen natuurlijk als ze deze foto schien zullen „onze" mannen na
zien. Maar wat beweren vrouwen zo'n mening toch nog eens besluiten
van zo'n man in caban, met strak- zich zelf en andere mannen van een
ke broek en stoere laarzen? Waar- modieuze kant te bekijken,
schijnlijk: „Dat staat leuk, en het
Advertentie
LISSABON, 6 okt. De tweevoudig
Europese bekerwinnaar Benfica heeft,
zoals voorzien, bijzonder weinig moeite
gehad om zich te plaatsen bij de laatste
zestien van het toernooi om de Europese
beker voor landskampioenen. De Portu
gese kampioenen kwamen dinsdagavond
in het met slechts 2000 toeschouwers ge
vulde Estadio da Luz in Lissabon tot een
overwinning met dubbele cijfers op de
Luxemburgse titelhouder, 10-0. Benfica is
'daarmee de tiende club, die zich kwali
ficeerde voor de achtste-finales.
Benfica won de eerste wedstrijd in Esch
reeds met 8-0. Toen werden de aanvals-
sterren niet eens opgesteld. Ditmaal gaf
Bela Guttmann zijn spelers w e 1 de ge
legenheid het doelpuntentotaal op te voe
ren. Mannen als rechtsbuiten Augusto
(driemaal) en vooral rechtsbinnen Euse-
bio (viermaal) lieten zich dit buiten
kansje niet ontgaan. Midvoor Torres,
linksbuiten Guerreiro en linksbinnen
Feirrcira Pintc scoorden de overige tref-
regen gespeeld.
Advertentie
„Geen domme dingen doen, Bob" hield
Martin de neger tegen. „Het kan een gevaarlijk
dier zijn. Misschien wel een eland. „Eland ook lek
ker," meende Bob, die zijn pijn blijkbaar al verge
ten was. Hij likte zijn lippen al af bij de gedachte
aan heerlijke eilandbout. „Bob zal kijken, wat het
is." Zonder zich verder om Martin te storen, liep
hij roekeloos het bos verder in. Martin haastte zich
hem op de voet te volgen. Opeens bleef de neger
staan en riep: „Massa Bob heeft het nest gevon
den" „Blijf staan" waarschuwde Martin, „wacht
tot ik bij je ben" Spoedig stond nu ook Martin voor
een stapel rotsblokken, waarin donker een hol sche
merde. dat werd gemaskeerd door struikgewas. Het
spoor leidde hierdoor recht naar de spelonk. Voor
zichtig liepen de beide mannen het hol een eind-
weegs in. Martin, die voorop ging kreeg nu pas door
met welk gevaarlijk beest zij te maken hadden. „Er
uit Bob! Eruit!" Bob, die echter juist zijn hoofd in
een zijgang stak, verstond hem verkeerd en bromde
terug: „Massa Bob niet bang voor een heel nest
opossums." Op hetzelfde moment klonk een drei
gend gegrom en Bob gaf een schreeuw, die tot ver in
de omtrek te horen was. Als een pijl uit de boog
vloog Bob nu Martin achterna. Maar direct bleek,
dat zij buiten nog in levensgevaar verkeerden
MADRID, 6 okt. Op het 63ste con
gres van het Internationaal Olympisch
Comité (IOC) in Madrid heeft de voor
zitter, Avery Brundage, herhaald dat do
Franse stad Grenoble de Olympische
winterspelen van 1968 niet krijgt toe
gewezen als geen voorzieningen worden
getroffen voor de eventuele toelating
van een aparte Oostduitse ploeg. Een
motie van deze strekking werd aange
nomen.
NAVO-landen weigeren visa te ver
lenen aan georganinseerde of officiële
Oostduitse sportteams. Wel worden visa
aan individuele sportmensen verstrekt
Brundage zei dat het Olympisch comité
niet zal gedogen dat de politiek zich in
de sport mengt. De aanneming van een
waarschuwingsmotie was volgens hem
noodzakelijk omdat de autoriteiten van
Grenoble indertijd de organisatie van
de winterspelen op zich hebben geno
men in de mening dat een verenigd
Duits team aan de spelen zou deelne
men.
Volgens Brundage is het verre van
zeker of dit het geval zal zijn, al hoopte
hij dat er geen „drastische maatregelen"
tegen Grenoble behoeven te worden ge
nomen.
Op een persconferentie zei Brundage
dat hij niet recentelijk contact heeft
opgenomen met het NAVO-reisbureau
in West-Berlijn, maar dat dit bureau
hem de laatste keer had meegedeeld dat
het slechts visa zou verstrekken aan
individuele atleten uit Oost-Duitsland.
Brundage gaf voorts te kennen dat er
nieuwe voorschriften tegen doping op
komst zijn. Na te hebben opgemerkt dat
er verscheidene conferenties over dit
probleem zijn gehouden en dat een sub
comité van het IOC er zich mee bezig
houdt, zei hij: „Op dit congres zal iets
worden voorgesteld en misschien zal er
iets aan de reglementen worden toege
voegd. Wij aarzelen zelfs het woord do
ping te noemen, omdat het zo onwaardig
en smerig is. Maar het ziet er naar uit
dat wij het wel zullen moeten."
Op de vergadering werd verder voor
namelijk gesproken over de voorbe
reidingen die in Mexico worden getrof
fen voor de Olympische zomerspelen
van 1968.
■ANK. U.
6I6N0RINA PAT HOOR
[TE IK...IK HEB'N VER
RASSING VOOR HEM.'
lichting samen/gesteld. Men heeft al
door het hele land zo'n tachtigsuizend
vrouwen bereikt, maar dat is niet
Vrouwen helpen npig altijd
graag", vertelt mej. mr. E. B.
ten Bruggen Cate, secretaresse
van de Nederlandse federatie voor
vrouwelijke vrijwillige hulpverlening,
„zij moeten er alleen de tijd voor
hebben. Meestal komt het hulpverle-
ningswerk dus op de wat oudere
vrouw neer, die geen kleine kinde
ren behoeft te verzorgen. Onze fede
ratie is eigenlijk alleen een overkoe
pelend orgaan van vijftien vrouwen
verenigingen. Wij konden voor het
eerst goed starten met onze hulpver
lening bij de ramp in Zeeland in 1953,
niet alleen bij het inzamelen van
kleding en beddegoed, maar er wa
ren ook „slikploegen", die, toen het
water gezakt was, de huizen hebben
schoongemaakt,,.
Bij dit nobele begin is het niet ge
bleven. Er zijn acties gevolgd voor
vluchtelingen en „Ons Dorp" heeft
ook op de vrouwen van de federatie
kunnen rekenen.
Sinds een paar jaar heeft de fede
ratie zich ingezet voor de bescher
ming van de Nederlandse vrouw en
haar gezin bij huishoudelijke geva
ren. Zij geeft voorlichtingsmiddagen
aan vrouwen door het gehele land,
waarbij gewezen wordt op ongeluk
ken en gevaren, die in en om het
huis kunnen ontstaan. Wat moet een
huisvrouw bijvoorbeeld doen als ze
aan de telefoon staat en het strijk
goed vliegt in de brand omdat de
strijkbout te heet is geworden. Zij
moet vooral niet in paniek raken. En
ais zij er nog eens uitdrukkelijk op
gewezen is, dat zulke ongelukken kun
nen voorkomen, dan zal zij bij voor
komende gelegenheden het hoofd' koel
houden Tijdens deze vtoorlichtings-
cursus komen ook gevaren voor het
gezin tijdens een eventuele atoom
oorlog ter sprake. Men wil vooral
bereiken, dat de negatieve houding
„dan valt er niets meer te doen voor
ons"), die er bij veel mensen heerst
gaat verdwijnen. En 'de huisvrouw
moet in die situatie weten te hande
len om een algehele paniek te voor
komen. De federatie voor vrouwelijke
vrijwillige hulpverlening heeft in sa
menwerking met de B. B. deze voor-
Daarom wordt er donderdag 7 ok
tober om kwart over twee een tele
visieuitzending gegeven over dit on
derwerp in samenwerking met de
Stichting Socutera. Als er vrouwen
zijn, die meer over dit onderwerp
willen horen kunnen zij zich aanmel
den bij de stichting Nederlandse fe
deratie vaar vrouwelijke vrijwillige
hulpverkendng, die er dan voor zal
zorgen dat zij aanwezig kunnen zijn
op een van de voorlichtingsmiddagen
ergens bij iemand thuis, of in een
zaaltje in de buurt. Men kan zich
aanmelden bij een plaatselijke fede
ratie of bij het landelijk bureau' in
Den Haag, Pieter Bothstraöt 27.
SI.SIONORE
UW VRIEND
RICHARD
SON LOGEERT
ONS, MAAR HU
MOMENTEEL
NIET THUIS
Advt-rTermf
3396
IK KOM ZO TERUG-EN DAN ZOU IK DE
^DIRECTEUR GRAAG EVEN i/ru
SIGNORE/
