Joe P. Kennedy: koel en
uitgekookt speculant
In Wall Street legde
hij basis voor fortuin
S^Bg
FIIMBAAS
SCAPINO DANST TWINTIG
JAAR VOOR DE JEUGD
Waardevolle creatie
van
U
Verdachte in
Captein vrijgelaten
Concilie vol
eerbied voor
het hi
TE VEEL GEPRAAT
Door
dr Hans Hermans
PUTTEN-ZEGEL IN
OOST-DUITSLAND
Het levensverhaal van Joseph P.
Kennedy, de grondlegger van de
eerste Amerikaanse dynastie die de
politiek tot arbeidsterrein koos.
mm
Je neemt vrouw
om te moorden
toch niet mee
Arrest moordzaak
Den Bosch: vrouw
houdt tien jaar
Kind verdronken
2-
Verachting
Kat uit boom
Hemels gevoel
WOENSDAG 6 OKTOBER 1965
Bankier werd Joe Ken
nedy al vrij spoedig
nadat hij Harvard
had verlaten. De jongste
bankier van Amerika. Veel
stelde dat bankierschap wel
niet voor; hij was erin ge-
fold doordat hij na zijn stu
die een baantje kreeg als
controleur van het bank
wezen en aldus op het spoor
kwam van een kleine bank,
Waarvan hij met behulp van
een lening de aandelen kon
opkopen. Maar goed: hij
Was bankier en hij wist de
bouding aan te nemen, die
daarbij hoorde en daarmee
het vertrouwen te winnen
van cliënten en van grotere
financiers. Deze haalden
bem op hun beurt weer als
financieel, manager in ver
schillende van hun onder
nemingen ook in de
scheepsbouw, die tijdens de
Eerste Wereldoorlog de re
geringsopdrachten nauwe
lijks meer aan kon en zo
Verdiende hij langzamer
hand een klein kapitaaltje,
dat hem in staat stelde tot
eigen manipulaties in de
geldhandel. Joe Kennedy
Werd speculant. Op zijn
eigen manier eenzaam
zoals hij gestaan had tussen
Ieren en „Brahmanen".
Op de New-Yorkse beurs voelde
Joe Kennedy zich thuis. Daar
legde hij de basis voor zijn
onmetelijk fortuin.
Htf
it clandestiene huisvoorstel
lingen tijdens de oorlogs
jaren resulteerde een
groepje dansers, dat prompt bij de
bevrijdingsfeesten paraat stond
om de jeugd op verzoek een mid
dag te amuseren met zijn kunst:
dat werd, op het plein van de
Donge-school in Amsterdam-Zuid,
het eerste openbare optreden van
het Scapinoballet, gecreëerd en
gedurende twintig jaar geïnspi
reerd door de tengere, donkere,
Spaans uitziende en dan ook tem
peramentvolle danseres-choregra-
HIP
'mÊm
ST*
Oost-Duitsland heeft in een
serie postzegels, die herinneren
aan Nazi-wandaden ook een
zegel gewijd aan het Nederland
se Putten, dat zoals bekend
tijdens de bezetting door de
Duitsers is gebrandschat.
(Wordt vervolgd)
fe, de artistieke leidster Hans
Snoek.
Scapino hier in de persoon
van Tom de Graaf vertelt in
een schoolklas, die later een uit
voering zal bijwonen, alles wat
de kinderen over het ballet
moeten weten om het zo goed
mogelijk te waarderen.
j
Hij begon met Boston de rug toe
te keren. „Boston," zei hij, „is een
heste stad om vandaan te komen,
"iet om naar toe te gaan. Wie
geia wil maken moet daarheen gaan
waar het geld zit." New York had
Boston als bankcentrum al lang over
vleugeld. Joseph Kennedy ging naar
New York. Een eenzaam Bostonian
tussen de Yankees. Een eenzame
wolf in Wall Street.
Speculeren is voor de meeste men
sen een soort gokken. Zij volgen met
gespannen aandacht het verloop van
de koersen in de krant of op de ticker-
tape, bouwen daarop hun gissingen
en slaan op grond van die gissingen
aan het kopen of verkopen van aan
delen. Dat is puur gokken en boven
dien 'vrii dom gokken, want op pre
cies diezelfde gegevens uit de krant
cn van de tickertape gokken duizen
den anderen terzelfdertijd; wat er
aan winstmogelijkheden in zit is dus
al te voren tot verwateren gedoemd.
En tenslotte liepen deze gokkers op
de dagkoersen een redelijke kans om
vroeg of laat in de valstrik te lopen
van een opzetje", waarmee handi
ge beursmanipulanten telkens op-
Jtieuw het publiek geld uit de zak
klopten.
Joe Kennedy had voor deze dagjes-
speculanten alleen maar verachting;
hij dacht er eenvoudig niet aan met
die grote hoop mee te lopen. Hij spe
culeerde met een koel hoofd en een
huchter verstand. Uiteraard hield hu
Zorgvuldig het verloop van de koer
sen bij, maar meer om er het re
sultaat van zijn berekeningen aan te
Toetsen dan om er hij die berekenin
gen van uit te gaan. Zijn zetten en
Tegenzetten op de beurs steunden op
hauvvgezet speurwerk naar alle mo
gelijke gegevens zowel uit algemeen
Toegankelijke bronnen als uit kostba-
re inside-information van zijn vele
Telaties. Geen moeite was hem te
Veel om die gegevens te verzame-
,en; hij overdacht ze scherp en wan-
heer hij op grond van zijn overden
kingen stappen zette wist hij bijna
hiathematisch zeker dat hij zou win
nen.
Hij was een van de eersten, die
HJdens de economische inzinking kort
na de Eerste Wereldoorlog begreep,
nat een opleving van de bedrijvigheid
voor een aanzienlijk deel zou moeten
«omen van nieuwe ondernemingen,
Z1,cb yoor de oorlog nog niet of
den 1,j m heel geringe mate de-
beela li Radiotoestellen bijvoor-
lB9n kwamen pas in de herfst van
lp ift<£p djv markt; twee jaar later,
We Lfii nr bereikte de omzet van
6 Stellen en hun onderdelen
f=ndSnnn ^f^e,van 60 dol-
l^vVvn ÏJt, UStrie SOhOOt met
nnïïof en trok de wegen-
JLfv^+t ZIcb aan- De -verkoop
tnt 1Q9S Teaen verdubbelde van 1918
tot 1928. Iedereen moest een telefoon
hebben, een mkno* teieioon
iedereen wiirtL st' een grammofoon;
ten Joe S 5P vakantie naar bui-
grfd in rnr£ ?edy Wist Waar hi-i ZÜn
fndustrieën ^istSinken-- E" T"we
wisten wie Zp om fman-
a raison
cieel adviès^kmfi1 w
van vero-oeHin nden vragen
week t| H- gen tot 10"000 dollar Per
Joe Kennedv j^intiger jaren legde
fortuin, dat nde^ grondsl,ag vo,or een
liep toen Dif u .ln miljoenen
twintiger ii!gen het emde van die
Yorkse oft ?n-de krach aan de New-
alle koerwfri ?beurs in één dag ld03
wegvaap-rien van een heel jaar
belegtrnf? en de bele wereld van
Paniek stortte™1^0" en bankiers in
WhIi'D n'ot de eenzame wolf van
reet. Joe Kennedy redde zijn
delen Vtrin°Ben d°°r tÖd'K zii" aan*
e verkopen en zijn winsten
kwam">0Pr. te stri'ken" Hoe dat zo
bete eschikte Joe Kennedy over
zich'6" informaties of een dieper in-
f t i" bet functioneren van de ef-
6 en urs dan de grootste en meest
ka e"°mmf,prde bankiers van Ameri-
1 Ie Tot het laatst in de gezond-
zow el^hde Keidmarkt geloofden en
loren» fortuin a,s bun respect ver-
Charlie ei riedeneerde hij net als
"apiin met een soort boe-
vcrti.erStand' dat hij de effecten niet
ioen de in ee" 'n,,d met 14 mil-
KenneTrkl°Zen? Niets van dat alles.
V begreep van de economie
werkfno TS- Veel 6n TÜd om over de
niet ld na te denken had hij
komstia 2» de helemaal overeen-
simisme Sï ??rd", Geneigd tot pes-
de waanzbm^ hd het hoofd over
culatie wl ge vormen, die de spe
ting v°°r de grote ineenstor-
allemaal miljoenen mensen
op alWi„- ge;llk een run ondernamen
nier on sti, effecten om op die ma-
(iat u„ en sProng rijk te worden
Dat drui sta e®nvoudig niet goed gaan.
van SDeciUo ge? zÜn hele opvatting
zoals H,Cul!ïen wenste niet
poetsers uitdrukte, met schoen-
Gedurende de twintiger jaren
ontwikkelde Hollywood zich tot
een paradijs van dagdromen niet
alleen voor miljoenen bioscoop
bezoekers en tienduizenden aspi
rant-filmsterren, maar ook voor
speculanten. Vooral toen de rage
ontstond van de super-films, die
investeringen van miljoenen dol
lars vergden maar enorme wins
ten kónden opleveren wanneer
zij bij het publiek in de smaak
vielen. Voor de productie van dit
soort films moesten de filmmaat
schappijen de hulp Inroepen van
de bankiers, die echter al heel
gauw hun macht gebruikten om
in Hollywood de lakens uit te
delen. Zo kwam ook Joe Kennedy
in de filmwereld terecht: als een
man, die er wel geld in stak
maar niet zonder zeggenschap te
eisen.
De super-films van Hollywood
konden hem gestolen worden; hij
richtte de bedrijven, waarin hij
baas was, op goedkope productie
voor de duizenden theaters buiten
de grote steden. Cowboy-films en
zoete romances. Hij wist echter
de hele filmwereld aan zich te
verplichten door Harvard te be
wegen onder zijn leiding een aca
demische studieweek aan de film
te wijden- In die studieweek liet
hij alle beroemdheden van Holly
wood optreden: meest rauw-
dauw-jongens, die nog nooit een
universiteit van binnen hadden
gezien en nu eensklaps door Ken
nedy's bemiddeling een soort
erkenning kregen van geen min
dere dan Harvard!
Dat Kennedy zelf zich op die
manier ondanks zijn geldmakende
prutsfilms een naam verwierf
tussen de groten van het witte
doek ach: voor wat hoort im
mers wat!
(Door M. ALEVEN-VRANKEN)
m'.
<.,x
uitdrukte, met schoen-
delen* a jln j rÜ te staan om aan
kon zii massa het beter wist
de waanzirmi aand?jen krijgen tegen
de maana gfi PnJzen. óie zij er in
wenste te w ,voor de k™0*1 voor
koel- hu Hü hield het hoofd
hü verkneh. rouwde de zaak niet'
T® küken °m kat uit de hoom
men^iiftol. miljoenen fortuin volko-
te voorschiin S1 hü, uit de crisis
van ziin iS 'j ..Papa," schreef een
„ik hoor j9Pderan hem in die tüd.
ten over ,vriend.ies alsmaar pra-
eigenliil de dpPre-ssie. Wat is dat
nedy hoefde0nu dePrP33ie" Joe Ken-
pnaten ,4aar thuis niet over te
weten w^tklnderen hoefden niet te
al vroee terff de,Pressie was. Hü had
zii ieder fonds gevormd, waaruit
minstens eePn 21ste verjaardag
en hu i? j miljoen zouden kragen
hij had negen kinderen.
sie"0^?"" benauwde hem de depres-
'J zag de toekomst met zorg
tegemoet. „ik zou met plezier de
van mün vermogen geven,"
ver aarde hp aan een van zpn
vrienden, „wanneer ik zeker wist,
dat de andere helft
handen van
zou komen.'
hem in
de
veilig in de
mün kinderen terecht
Die bezorgdheid dreef
politiek.
„Sindsdien is er heel wat veranderd,"
vertelt zp, zetelend achter het bureau
van haar werkkamer in de Scapinostu-
dio aan het Amsterdamse Hortusplant
soen: een wirwar van kamers, trappen
en gangen, voor Insiders uiterst bruik
baar en onlangs verrijkt met een twee
de repetitieruimte op de omgebouwde
zolder. „Zowel de financiële toestand
van de groep als het dansbegrip bij de
jeugd zijn met sprongen vooruit ge-
gaan." In deze woorden ligt eigenlijk
de ontwikkeling van twintig jaar dan
sen voor de jeugd (door beroepslieden,
een unieke situatie in de gehele dans-
wereld) besloten.
Er was een begintüd, waarin de le
den na de uitvoering snel naar de kas
sa's holden om de recettes te tellen:
deze maakten hun enige salaris uit, de
eventuele winst werd verdeeld en daar
mee basta! Later is allengs de subsidie
losgekomen; allereerst van Het Parool
dat in het eerste seizoen 1945-'46 duizen
den Amsterdamse kinderen trakteerde
op twee sprookjesballetten, de Tover
fluit en de Gouden Zwaan, in Carré!
In 1946 wordt Scapino echt opgericht,
met een bestuur en een stichtingsac-
te. „De stichting stelt zich ten doel de
aesthetische vorming van de jeugd
door middel van ballet en pantomime
en met behulp van muzikale, picturale
en eventueel andere artistieke uitdruk
kingsmiddelen." Het Prins Bernhard
Fonds en de gemeente Amsterdam ko
men met een subsidie over de brug.
Tot de werkers van het eerste uur
moeten naast de dansers ook andere
kunstenaars genoemd worden; schil
ders als Nico Wpnberg en Hans van
Norden vervaardigden decors, compo
nisten als Lex van Delden en Wim
Franken schreven balletmuziek.
In de daarop volgende jaren worden
de activiteiten uitgebreid, kleine bui
tenlandse toernees, optreden voor film
journaal en experimentele televisie.
Het grootste deel van de huidige ac
tiviteiten speelt zich af in de vorm
van schoolvoorstellingen, waar de kin
deren in klasverband, met de onder-
wpzer en onder schooltüd naar toe
gaan. „Scapino" komt soms persoon-
lpk tevoren de nodige explicatie ge
ven in de klas en hiermee zün we ge
komen aan de figuur waaraan het bal
let zün naam ontleent: in de comrrjedia
dell'arte van de Italiaanse renaissance
was Scapino de schelm, de schavuit
die de opgeblazen zelfverzekerdheid
aan de kaak stelde. Deze dartele nar
(belichaamd in de persoon van Tom
de Graaf) leeft voort in de verteller,
de ceremoniemeester die de program
ma's inleidt, de noodzakelüke verbin
dende teksten spreekt en in het alge-
li
AMSTERDAM, 6 okt. De 46-jarige
zeeman-havenarbeider uit Amsterdam,
die gistermiddag tereehi stond op de
beschuldiging de wielrenner Joop Cap-
tein op 15 juli in het Olympisch Sta
dion naar het leven te hebben gestaan
althans zwaar lichamelijk letsel te heb
ben willen toebrengen, is na een uren
lange zitting op verzoek van de ver
dediger en met instemming van de of
ficier van justitie onmiddellijk in vrij
heid gesteld.
De officier, mr. J. E. Vriesema.
sprak tijdens de behandeling van de
ze destüds geruchtmakende affaire ai
over een „verrassende ontknoping"
omdat drie getuigen, die destüds be
zwarende verklaringen voor de ver
dachte hadden afgelegd, deze nu her
riepen, maar ook de kroongetuige,
de 28-jarige sprintkampioen Joop Cap-
tein, ter zitting een geheel andere
mening over de toedracht van de
zaak bleek te hebben. „Ik heb er eens
goed over nagedacht en ben tot de
conclusie gekomen dat het best mo-
gelük is geweest, dat ik in mün angst
zelf de baan op ben gevlucht", aldus
de wielrenner. De kern van de aan
klacht in deze zaak was de vraag oi
de verdachte inderdaad op die avond
in het stadion tüdens het stayernum
mer van populaire wedstrüden de
wielerkampioen opzettelük over de
balustrade had gegooid of geduwd.
Dat er een vechtpartü was geweest
werd door niemand ontkend. Maar het
feit, dat Captein tijdens de worsteling
op de baan terecht kwam. juist terwijl
er enige stayersmotoren kwamen aan
suizen, kwam nu in een ander licht
te staan. Toen het besluit van de
rechtbank de verdachte vrü te laten
bekend werd gemaakt, klonk er van
de publieke tribune gejuich.
De affaire was ontstaan, nadat Cap
tein de broer van de verdachte, door
wie hü zich bedreigd voelde, met en
kele schoten uit een pistool dermate
had verwond, dat een been büna ge
heel geamputeerd moest worden. „Vlak
voor die wielerwedstrijd was ik bü mijn
broer op bezoek geweest en het had me
zo aangegrepen, dat ik woest werd toen
men mü vertelde, dat Captein ook in
het stadion was. Maar hem willen ver
moorden? Als je dat wilt, neem je
je vrouw toch niet mee", was het ver
weer van de verdachte.
DEN HAAG, 5 oktober De Hoge
Raad der Nederlanden heeft vandaag
het beroep in cassatie verworpen van
een zestigjarige vrouw uit Den Bosch
tegen het arrest van het gerechtshol
aldaar van 30 juni, waarbij zij tot
tien jaar gevangenisstraf werd veroor
deeld wegens medeplichtigheid aan
moord op haar 01-jarige echtgenoot.
In deze zaak werden geen cassatie
middelen ingediend en de Hoge Raad
zag ook ambtshalve geen redenen tot
vernietiging van het arrest van het hof.
Volgens het arrest van het hof hielp
de vrouw 22 maart 1964 haar kostgan
ger, een glazenwasser, bü het plegen
van het misdrüf. De glazenwasser met
wie de vrouw een verhouding had,
werd door de Rechtbank Li Den Bosch
tot zes jaar gevangenisstraf en terbe
schikkingstelling van de regering ver
oordeeld. De rechtbank veroordeelde
de vrouw tot twaalf jaar gevangenis
straf onvoorwaardeüjk.
De glazenwasser ging niet in beroep,
de vrouw wel. Het gerechtshof veroor
deelde haar tot tien jaar gevangenis
straf onvoorwaardelük.
DEN HAAG, 5 okt. Tot inspecteur
van de Nederlandse provincie der Sa-
lesianen is benoemd pater Q. I. J.
Muth. Deze benoeming is het gevolg
van het vertrek van pater P. J. Ter
Schure, die benoemd is in de hoofdraad
van de sociëteit, met een leidinggeven
de taak voor de Salesiaanse provincies
gordjjn".
Pater Muth is geboren in Den Haag,
10 juli 1906. Hp is reeds twintig jaar
lid van de provinciale raad en heeft als
zodanig een groot aandeel gehad in de
opbouw van de provincie.
meen de band is tussen het ballet en
het publiek. Aan hem is de meeste fan
mail gericht: hooggeachte Scapino, lie
ve Scapino, (zeer zelden) weleerwaar
de ScapinoOp het ogenblik zien
jaarlüks ruim honderdduizend kinde
ren een van de ongeveer 175 voorstel
lingen.
Hieronder vallen de z.g. streekvoor-
stellingen, waarbü gratis busvervoer
van de dorpen naar theaters met een
redelijke accommodatie veelal door ge
meentelijke subsidies garandeerd wordt.
Scapino komt tevoren een instructieve
programma-inleiding geven, een kort
exposé van de verschillende aspecten
van het ballet. Hierbü worden de dans-
voorbeelden uitgevoerd door gevorderde
leerlingen van de Scapino Dans Aca
demie, die daarmee hun eerste podium
routine opdoen. Enkele citaten van re
acties in de fan-mail: „Ook werd er
nog een hemels gevoel voorgedaan. Het
leukst zou ik toch gevonden hebben
als het een stuk was geweest dat ze
voordroegen." „Ik vond het erg
leuk, het was voor mü beter dan re
kenen." „Als je op ballet wilt moet
je dan een paardestaart? Ik zou het
liefst klassiek willen worden." „Het
einde was ontroerend, maar dat heb
ik altijd
De jeugd blükt volgens de ervarin
gen van Hans Snoek thans minder
woorden nodig te hebben om door een
ballet geboeid te worden: vroeger had
iedere dansbeweging een verklaring no
dig, nu verstaan de kinderen het ballet-
idioom veel beter. Scapino heeft dus
school gemaakt, kweekt een echt ballet-
publiek op, en dat is de grootste artis
tieke voldoening voor deze twee dozijn
enthousiaste dansers. Ook financieel
staan de zaken er wat rooskleuriger
voor dan in de begintüd: de salaris
sen voor de leden (die alle gelijkelijk
solistische bekwaamheid bezitten) zün
gelijkgeschakeld met die van het Nar
tionale Ballet. Rijk, provincie en ge
meenten subsidiëren gezamenlijk tot
een bedrag van vier ton. Een bevre
digende pensioenregeling is zojuist tot
stand gekomen. De voornaamste wens
op Hans Snoeks verlanglijstje? Een mo
biel theater, een verplaatsbare opblaas-
tent met vüfhonderd stoelen om voor
de jeugd in stad en lande te kunnen
dansen!
(Van onze Romeinse oorrespondent)
ROME, 6 okt. De bij het Concilie
geaccrediteerde pers mocht gisteren
zomaar de St. Pieter binnen tijdens de
zitting. Er waren deze keer op onze
tribunes meer dan voldoende zitplaat
sen, een feit dat analoog even
opmerkenswaard is als schema
13. De pers heeft bij alle Vaticaanse
evenementen gereserveerde en goede
plaatsen, maar de Italiaanse folklore
wil, dat die altijd een onbestemde tijd
voor het begin van een plechtigheid
gevuld zijn met nonnen, jonge vrou
wen, vage clerici en aardige kinderen.
WÜ-van-net-vak moetep keer op keer
onze ziel en kopij op eigen gelegen
heid redden.
Gisteren hebben wü, onder wie
uw eigen correspondent met zün in
blauw leer gevatte Conciliekaart met
het historische volgnummer 8 de
normale hoffelüke spitsroeden gelopen
van Zwitsers, gendarmen, inspecteurs
in burger, met ordetekenen behangen
functionarissen en tenslotte van Vati
caanse rechercheurs en na ai deze ge
wone controle belandden wij in een
ongewende oase van rust, eigen zit
plaats, eigen blüvend uitzicht. Eerlük
gezegd voelde ik mü onzeker, als een
soldaat in de bush waar ineens alles
stil valt. Van welke kant moest ik
mün plaats verdedigen tegen eerwaar
de ellebogen? De rust bleef. Tot mün
rechterbuurman mü wees op de tribu
ne tegenover ons. Daar zaten de Con-
ciiiewaarnemers en de leken-auditores
nogal samengedrongen omdat ook de
leden van het corps diplomatique de
ze maal waren uitgenodigd en plaatsen
voor hen waren vrijgemaakt.
Op de eerste rü in de tribune te
genover ons dan zat een oudere in
stemmig zwart geklede dame met
sluier, evident een Italiaanse „mater
Concilii" die enige kleinkinderen had
meegenomen om hen de komst van
de Paus na zün terugreis naar Ame
rika te laten meemaken. Toen begre-
Een wü het, mün buurman en ik. Aan
et klassieke beginsel: „de grootste
eerbied komt het kind toe", was vol
daan en wel door een representatieve
figuur in het Concilie.
Daarna konden in dit heerlüke land
suppoosten, Zwitsers, gendarmes en
rechercheurs de hope des vaderlands
(met hun moeders, tantes, kindermei
den en nonnen-onderwijzeressen) in
geweten en zelfs op het blanke zwaard
de toegang tot de perstribunes ontzeg
gen.
Het mag dan de liefde voor het
eigen dorpsplein zijn de Italianen
noemen dit campanilismo, het veraf
goden van de eigen kerkklok, goed,
goed, alles goed, maar voor ons was
het toch een opmerkelük feit, dat juist
toen wü in de gewonnen vrede rustig
op onze bank zaten moderator Sue-
nens het woord gaf aan de „hoog
waardige en eminente heer kardinaal
Bernardus Alfrink."
ZAANDAM, 6 okt. De vüfjarige
Johannes van Rossum is gistermiddag
in de Zaan verdronken. Het kind zat
op de wallekant en viel eensklaps in
het water. Een vriendinnetje waar
schuwde de moeder, maar toen na enig
dreggen het kind werd opgehaald, ble
ken de levensgeesten reeds geweken te
zün.
BUSSUM, 6 okt. Niemand zal kun
nen ontkennen dat Nederlanders graag
praten, maar of zü ook even toege
wijde luisteraars zün menen wij te mo
gen betwüfelen. Aan het interview was
daarom in het televisieprogramma van
gisteravond naar onze smaak een al
te ruime plaats toebedeeld. Eerst de
„Parlementaire spiegel", waarin drs.
F. A. Hoogendük keurig voorbereide
vraaggesprekken voerde met de minis
ters Diepenhorst, Bogaers, Suurhoff en
Bot over het groeiende aantal miljoe
nen die de begroting hun departemen
ten heeft toebedeeld. Van een interes
sante perspectieven openende botsing
der meningen was in dit geval geen
sprake.
Die mogelü'kheid was er wel in de
later volgende uitzending „Interpella
tie", waarin de heren mr. W. v.d Kal
len, hoofdredacteur van De Tijd-Maas-
bode, J. Gruyters van het Algemeen
Handelsblad en H. Greven van het
Dagblad Van het Oosten de heer M
Wiebenga, algemeen voorzitter van de
PSP, zonder enige voorafgaande voor
bereiding aan de tand voelden over de
onlangs door zün partü afgelegde ver
klaring tegen de monarchie. Dat die
botsingen der meningen niet zoveel von
ken lossloeg als sommige kükers had
den verwacht, of misschien gehoopt,
schrüven we met dr. A. Vis, leider van
dit gesprek, toe aan de Nederlandse
aard. Ni(
Niettemin konden we, ondanks de
behendige wüze waarop de heer Wie
benga het standpunt van zün partij
verdedigde niet aan de indruk ontko
men dat de opportuniteit, en wel de
mogelükheid om stemmenvoordeel te
trekken uit een zeker onbehagen bü
een deel van het Nederlandse volk over
de trouwplannen van prinses Beatrix,
bü de bepaling van dit standpunt een
rol heeft gespeeld.
Uit interviews (van mr. Hilterman
met prof. Zülstra, Gaston Detferre,
Marseille's burgemeester, en Francois
Mitterrand, kandidaat voor de Franse
presidentsverkiezingen, en van het Ka
merlid T. Westerterp met Maurice
Faure, president van de Europese Be
weging) bestond ook de extra-afleve
ring van Avro's Televizier over het
congres van de Europese Beweging 't
Cannes, terwül de nieuwe cursus „Sa
men leven nu en morgen" van Teleac.
waarmee de avond werd besloten even
eens eigenlük niet meer was dan een
dialoog. Het belang, de breedheid en
de actualiteit van de ter behandeling
in het vooruitzicht gestelde problemen
doen intussen vee] van deze cursus ver
wachten, mits in de volgende uitzen
dingen de visuele mogelijkheden niet
evenzeer uit het oog worden verloren.
De eerste van een reeks directe re
portages van amateurbokswedstiijden,
ditmaal uit de Haagse Dierentum, ver
mocht ons in esthetisch noch in visueel
opzicht erg te boeien hoewel de in het
beeld verschijnende heren elkaar in dit
büzondere geval helemaal niets hadden
te zeggen. Maar misschien komt dat
wel omdat onze belangstelling en onze
technische kennis wat betreft deze tak
van sport tekort schoten om de fijnere
kneepjes ervan te kunnen waarnemen,
laat staan waarderen.
In „Have gun, will travel" was Ri
chard Boon gisteravond alweer aan zün
tweede aflevering toe. De manier waar
op hü met de snelheid van zjjn revol
ver en zün vingers de moeilükheden
oploste van een aan lager wal geraakte
koorddanser kon ons maar weinig meer
bewondering afdwingen dan het snelle
voet- en vuistwerk van de boksende
amateurs in Den Haag.
Ftn.
WOORDRAADSEL
1. stad welke het centrum is van Ne
derlands textielindustrie; 2. trekpoppe
tje; 3. afsterving van weefsel of lede
maten; 4. schouwburg; 5. Nederlands
waddeneiland; 6. lid van misdadigers-
bende.
Op de streepjes: musical van Annie
Schmidt en Harry Bannink.
5.
Oplossing van 5 oktober.
Horizontaal: 1. spleet; OFM; 2. pienter,
la; 3. academicus: 4. ac, Ermelo; 5. ton,
ret, rk; 6. Lenin; 7. porie, torn; 8. ve
teraan; 9. loet, li, ie; 10. kruisbeeld; 11.
aasgier, sorry.
Verticaal: 1. spaat, polka; 2. piccolo,
ora; 3. Lea, nerveus; 4. inde, nietig; 5.
eterniet, si; 6. temmen, Elbe; 7. riet,
Trier; 8. cl, boa; 9. fluor, rails; 10. mas,
Kennedy.
