Stoppen met voetballen doe
ik voorlopig beslist niet!
Ik heb
geen
f 40.000
gespaard
f
Geesink helpt
pater in
Belo Horizonte
WIELER-WERELD
INTERNATIONALE
WIELER VEDETTEN
NAAR NEDERLAND
Chaotische situaties in Europa
Peter Post
belooft
verrassing
Japanner Sone technisch adviseurbeweert in Rio
Geesink eet
wolf
»tét
Sër7 SPA BRONWATER
D
No!
meer
Spanje
Italië
Saai
Antiek
Huiselijk
Sprookjes
Jarig
Slapen en dromen
Welven
WOENSDAG 13 OKTOBER 1965
S^TnJFl'S7 ls dat blljkt o m. Uit
mmm
Feyenoords pech-„vogel" Hans Kraay slaat zich dapper door
zijn duim-ellende heen. Zelfs met zijn „meters" lange duim
kan hij het niet laten tóch naar de wedstrijden en de training
van Feyenoord te gaan kijken. Onze fotograaf „snapte" hem,
terwijl Hans Kraay in de massage-kamer van de kuip
zat te lezen.
ton van der sande
FRANS NYPELS
Bmniiniininnnmnnminiiiiiniiimi
mninmmiiiniinniniiiiiiiHiJnininniiniininiiiiinimiiiniiiiiniiiiiiiiiiiiiniiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiniininmHiiniiiniiiiiiJiiiiiiiiiiiiijiinimiiiijijiiimiiimiiiiiJiiiiiiniimnin
'"ij" SS» S„1
Hans Kraay
slaat zich
dapper door
duimellende
(Van onze speciale verslaggever)
ROTTERDAM, 13 OKTOBER
Pech-„vogel" Hans Kraay komt
wel bovenop. Als u soms mocht
er
denken dat Feyenoords stopper
na zijn hoofdwonde, opgelopen
in de eerste (succesvolle) wed
strijd tegen Real Madrid en na
zijn duimbreuk van een dag of
tien terug bang geworden zou
zijn, dan moet u beslist eens een
praatje met hem gaan maken in
zijn grote huis (negen kamers)
aan de Randweg no. 95 in Rot
terdam-Zuid, niet ver van het
Stadion-Feyenoord. Hans Kraay
zal u dan vriendelijk, maar met
een enigszins pijnlijk gezicht be
groeten en u zijn linkerhand voor
houden. Zijn rechter kan niet,
want dit zit zwaar in het verband.
Als u dat ziet, zult u misschien
moeite hebben een voorzichtig
lachje te onderdrukken. Want
ach, het is echt wel een beetje
gek, de 28-jarige en verder kern
gezonde Hans Kraay zo te zien
zitten met een opgerekte duim.
De rekspalk steekt „mijlenver"
boven de duim uit. Hans Kraay
slaat zich dapper door deze duim
ellende heen, maar reken maar,
dat hij er flink veel last van on
dervindt. ,,'s Nachts kan ik al
leen maar in slaap komen met
tabletten, anders verrek ik van
de pijn," zo vertelt hij.
Jarig.
Hoe ls dat met die duim nu proles
gegaan. Hans Kraay zegt: „IK
te in die beroerde wedstrijd tege
een sliding naar Burgers. Toen moer
het gebeurd zijn. IK ben met J
duim blijven haken in de ST0®*? te-
ben onder het lichaam van Bws h„,„_
recht gekomen. Eerst merkte IK
maal niets. Het gebeurde even vo
rust. want bijna onmiddellijk na<I
opstond, blies scheidsrechter DorP™*®k
wat draagt die man een lange
voor het einde van de ee)"®te _,.n
Dat was pech, want toen mocht erg
invaller meer in. Na de rust be
rechtsbuiten gaan spelen. Wa',ef®
plaats, zeg. Daar krijg je weinig
len. Als ik daar altijd moest staan, zou
ik gauw stoppen met voetballen.
Hans Kraay heeft in deze n<mdge>
dwongen rustperiode wel de tijd
over allerlei dingen na te denken. O
die saaie rechtsbuitenplaats bijvoor
beeld. „Nou kan ik pas goed begrijpen,
waarom Pummy Bergholtz vorig J
zo liep te kankeren dat hy niets te a
kreeg. Dat moet je eerst zelf ondervin
den, voordat je dat gelooft.
Stopper Hans Kraay heeft ook een
verklaring gevonden, waarom de
buiten bij Feyenoord zo wel"'f>ben bij
spel betrokken wordt. „Wij bebb
Feyenoord voornamelijk rechtse
bailers en die zijn geneigd de bal veei
naar het midden te spelen. Daa
bovendien nog bij dait wu bij y
oord door de jaren heen ook gewend
zijn veel over de linkerkant te Slaton
want daar staat Coen. Nou weet ik wel'
dat Coentje ook loopt te m^pptren Tat
hu zo weinig te doen krijgt maar' dat
is larie. Zo'n ras-voetballer krijst na
tuurlijk nooit genoeg ballen naar zijn
Coentje eens een wedstrdidto
rechtsbuiten ging spelen, zou hij wei
anders piepen." J wej
Hans Kraay heeft in de afgelopen
tien dagen over nog meer dingen na
gedacht. Hij is erachter gekomen dat
hij en al zijn clubmakkers het bij Feyen
oord nog lang niet zo gek hebben ge
schoten. „We hebben allemaal, of de
meesten tenminste, een goede baan
een goed huis en we kunnen sparen!
Dat hebben we echt aan Feyenoord te
danken.'
In de hulskamer van Kraay staan
antieke kastjes en andere waardevolle
voorwerpen van vroeger. „Dat is mijn
hobby, en van mijn vrouw. Allemaal
duur spul. Maar ik vind het leuk. En
g,erust toe te geven dat ik dat
«kregen vi3 Fey?noard b,j elkaar h<-b
Neen, ik heb geen spaar-
Niema j met veertigduizend gulden
mi?7™ ÏZ" °ns' neen> dat van
lük wHl^aar ,s dat nodiS? Natuur-
wn hSi k meer verdienen, maar dat
Maar noem mij maar
beter is fel m.p Nederland, waar het
niet ün blJ Feyenoord. Die zijn er
daarom ben ik blij hier te
voetballen."
de inrichtmg een huiselijke vader.
Hij heeft een allerliefst dochtertje van
drie. en een zorni van zes en gedrieën
z'J" ze o zo biy dat moeder Kraay
met het nieuwe broertje uit het zieken
huis gekomen is. Ieder moment dat
Hans Kraay vrij is, besteedt hij aan
n Maar veel van die vrUe
ogenblikken heeft papa Kraay niet. Zes
maal in de week moet hij trainen bij
Feyenoord, een keer in de week ver-
??ri' ,"'1 de conditie-training van het
Nederlands hockey-elftal en hij moet
lessen volgen in Den Haag voor het
diploma heilgymnastiek en massage.
Over zijn studie zit Hans Kraay nu
een beetje in. „Ik moet voor mijn exa
men in juni of juli minstens duizend
massage-gevallen behandeld hebben. Vo
rige week ziou ik beginnen in het reva-
lioatie-centrum in Delft. Maar met die
dui,m Hans Kraay brengt „die duim"
wat dichter bij het plafond gaat dat
ae eerste weken niet." Voor massage
oefeningen is Kraay de eerste twee,
maanden uitgeschakeld. De eerste
tien dagen moet de duim nog in het
rek ver band blijven en daarna wordt er
ujnverband aangebracht. En dan duurt
het nog vier weken, voordat de duim
weer open lucht te zien krijgt. „Maar
in die tussentijd kan ik tenminste weer
trainen," zegt hij optimistisch. „Zodat,
als ik eenmaal mag spelen, ik ook di-
reet in conditie ben. Anders moet ik
daar weer op wachten. Want stoppen
met voetballen doe ik voorlopig nog
niet."
Met die laatste zin helpt Hans Kraay
meteen alle geruchten uit de wereld,
dat hij aan zijn laatste seizoen bezig
zou zijn. „Ik begrijp niet, hoe dii sprook
jes in de wereld komen. Ik hoop het
nog drie jaar vol te houden. Dan ben
ik net over de dertig."
Kraay kan vele kanten uit. Hij heeft
alle papier-n, die een oefenmeester in
Nederland maar kan halen en kan dus
zo een grote club gaan trainen. „Of
ik dat doe, is een tweede. Ik was het
eerst wel van plan, maar ik heb de
laatste tijd zoveel narigheid om me
heen gezien met oefenmeesters. Zo zit
je hier en zo moet je je boeltje pak
ken voor een club daar. Neen, mij niet
gezien. Daarom ben ik bezig met dat
diploma voor heilgymnastiek en mas
sage. Ik had ook wel onderwijzer wil
len worden, maar dat ging niet... Ik
heb nu een flink huis u mag het ge
rust weten, dank zij Feyenoord. Daar
kan ik later gemakkelijk mijn praktijk
in uitoefenen. Zo kan ik een goed be
staan opbouwen. Als ik later nog jeugd
trainer kan worden of zo iets, vind ik
het best.
RIO DE JANEIRO, 13 okt.
Sprakeloos heft pater Riebergen
zijn handen omhoog. „Anton, het
is geweldig dat jij naar Belo Ho
rizonte komt voor een demon
stratie."
Geesink lacht. De Utrechtse
kampioen gaat na het wereld
kampioenschap in Rio niet naar
de inter continent wedstrijden in
Sao Paulo, doch heeft de voor
keur gegeven aan Belo Hori
zonte.
Waarom? Enkele maanden ge
leden schreef pater Rietbergen
een brief aan Geesink met het
verzoek of hij een demonstratie
wilde geven. Pater Rietbergen,
zieleherder en sociaal verzorger
van 45.000 parochianen, wil een
machtige avond organiseren voor
zijn kinderen, zoals hij de nood
lijdende, armoedige bevolking
noemt. Geesink beantwoordde de
noodkreet.
De pater - timmerman - steen
bakker, manus van alles, zoals
hij zichzelf noemt, bouwde zes
laar geleden dank zij een zelf
gemaakte steenbakkerij een la
gere school met een capaciteit
voor 1800 kinderen en een gym
nasium voor 600 leerlingen. Hij
heeft nu een schuld van f 20.000,
maar door een demonstratie van
Geesink kan hij 7.000 rijker
worden, waarvoor hij anders ja
ren moet werken.
Maar dat is toekomstmuziek.
Voorlopig wacht Hans Kraay op
herstel. „Op mijn verjaardag,
morgen, ben ik nog de klos,"
jammert hij. Overigens is Hans
Kraay een echte stoere, want
zelfs de wekelijkse training van
de hockeyers op dinsdag, heeft
hij niet afgezegd. En dat met
„die duim." Hij is er toch steeds
bij met rekverband en al. Zoals
hij ook de verrichtingen van Fey
enoord in de Kuip volgt. „Die
overwinning van zondag op For-
tuna '54 kan héél belangrijk zijn,
ook al hebben we dan niet zo
goed gespeeld. We hebben nu
veertien dagen rust. Om de klap
van Madrid teboven te komen
Het staat nu vrijwel vast dat
praktisch alle internationale wie-
Iervedetten in het voorjaar naar
Nederland komen. Pijp rokende
wielermanager Ton Vissers (42),
die samen met Amstels ploeg
leider Herman Krott (38) enkele
maanden geleden het bureau
„Intersport" oprichtte, voerde
daartoe zaterdag en zondag be
sprekingen in Parijs én Tours.
Hij kreeg daar de verzekering,
dat alle vedetten eind april of
begin mei (de datum staat nog
niet vast) zullen inschrijven voor
„Amstels Goldrace" een echte.
Nederlandse klassieker van Am
sterdam naar Meerssen (Lim
burg) over 275 kilometer.
De Rotterdamse binnenhuis
architect Ton Vissers verbrak
enige maanden terug het contact
met de organisator van de Ronde
van Nederland, de accufabrikant
Kurt Vyth. Vanaf dat moment
groeide het plan zelf een grote
klassieke rit te organiseren. Om
zichtig werkend is hij er met zijn
zakelijke deelgenoot Herman
Krott in geslaagd het idee in
werkelijkheid om te zetten. Tij
dens allerlei internationale wie
lerwedstrijden heeft Ton Vissers
de „grote mannen" benaderd
Contracten konden nog niet ge
tekend worden, omdat de diverse
wielerstallen voor het seizoen
'66 hun zaken nog moesten re
gelen. Veel hangt ook nog af van
de gekozen datum. Op de ko
mende kalendervergadering van
UCI (de Internationale Wieier
Federatie) te Zurich zal de eer
ste Nederlandse prof-klassieker
op de kalender geplaatst worden.
TON VISSERS
De wegens salarismoeilijkhe
den uit de omgeving van Kurt
Vyth verdwenen Ton Vissers en
zijn compagnon Herman Krott
laten het niet bij die ene klas
sieker. Beide managers hebben
een lange lijst van wensen. Op
hun programma staat onder
meer de organisatie van twintig
profcriteria. Beiden willen bo
vendien een Ronde van Brabant
en een Ronde van Limburg voor
profs uit de grond stampen. Zij
hebben reeds vele sponsors be
reid gevonden om de opleving
van de Nederlandse wielersport
financieel te steunen.
PETER POST
Nieuws over Peter Post. Peter
heeft voor het komende seizoen
nog geen „onderdak". Geruchten
als zou het voor Peter Post
moeilijk zijn om ergens „binnen
te komen" wees Post zondag in
Parijs resoluut van de hand.
Luister goed," zei de goedge
mutste Post, „ik zal jullie een
bijzonder grote verrassing bezor
gen." Meer liet de baanspecialist
Post niet los. In de wandelgan
gen baarde Posts opmerking op
zien. In dat licht bezien kregen
de geruchten als zou de over-
hemdenfabriek Romeo een extra-
sportieve groepering stichten mei
de Potato Chips Corporation te
Brussel een vrij sterke basis.
Post liet zelf de naam van deze
firma vallen, maar dan in ont
kennende zin
e bovenaangehaalde verrui
ming van de werkgelegen
heid bij onze profs komt
als geroepen. De situatie in het
Europese wielerwereldje is op
dit moment nogal chaotisch. Het
staat vrijwel vast dat één Bel
gische wielerstal van het toneel
verdwijnt, namelijk de ploeg van
Lomme Driessens (Flandria/Ro-
meowaarvan Peter Post een
van de kopmannen is. Het is bo
vendien een publiek geheim dat
er nog een Belgische wielerstal
op springen staat. In Frankrijk,
het wielermekka bij uitstek,
doen geruchten de ronde dat de
formatie Margnat/Paloma (de
ploeg warvoor o.a. D arrigade,
Geldermans en Bahamontes uit
komen) wordt opgedoekt. De di
recteur van deze wielerstal, de
heer Gauthier, een steenrijke in
dustrieel uit Marseille, zou z'n
geld namelijk liever in een voet
balclub willen steken. Er zijn
niettemin hoopvolle perspectie
ven in deze kwestie omdat ieder
een, die in de Franse wielersport
ook maar iets betekent, krachten
ontwikkelt, die meneer Gauthier
van zijn voornemen af moeten
brengen.
Het gunstigst ls de toestand in
Italië. Door de overwinning van
de jonge Felice Gimondi in de
Tour de France kwam het als
wielerland enigermate ingeslapen
Italië tot zijn positieven. Links
en rechts regent het nu aanbie
dingen aan sterke buitenlandse
profs. In de omgeving van prak
tisch alle grote vedetten sluipen
handige managers, die grote za
ken mogen afsluiten. Zo raakte
men de afgelopen dagen in
Frankrijk geheel overstuur toen
opnieuw geruchten opdokenals
zou Jacques Anquetil toch weer
overwegen voor een Italiaanse
firma te gaan rijden
Zo'n zelfde situatie ontwik
kelde zich in Spanje, waar
een groot concern van huis
houdelijke apparatuur (Fagor)
een bijzonder sterke wielerstal
wil stichten. Deze firma bood bij
voorbeeld Rudi Altig de somma
van 18 miljoen oude franken
(plm. 130.000 gulden) als hy zou
overstappen. Rudi Altig kreeg
echter ook aanbiedingen uit
Italië (Ignis), net als onze Jo de
Roo. Arie den Hartog vertelde
ons zaterdagavond in Parijs, dat
hij ook benaderd was door Fa
gor
Aanbiedingen zijn er echter
alleen voor de kopstukken en al
len die tegen de top leunen. Het
grote leger der knechten is ech
ter ten prooi aan onzekerheid
De Franse. Belgische en Itali
aanse ploegbazen hebben al vele
meesterknechten de deur gewe
zen. Het. ziet er naar uit. dat zij
als vrijbuiters aan de kost die
nen te komen. Dat laatste is te
genwoordig deksels lastig, zo
niet onmogelijk. Wij kunnen dit
gemakkelijk met een voorbeeld
demonstreren. Van al onze Ne
derlandse profs behoort slechts
een klein aantal tot het selec
tieve gezelschap dat contracten
krijgt voor de grote criteria in
Frankrijk en Italië. Zij zijn op
de vingers van één hand te tel
len' Peter Post, Arie den Har
tog, Jan Janssen en Jo de Roo.
Wellicht komt Gerben Karstens
er nu bij, wegens zijn klassieke
triomf in ParijsTours. Dit il
lustreert maar al te duidelijk,
dat onze Nederlandse profs erg
blij zijn met de activiteiten door
Ton Vissers en Herman Krott
ondernomen.
IIIIIIIIIIIIIHIIIUIIIIlllllll
Wij winnen met Sakaguchi
Advertentie
RIO DE JANEIRO, 13 okt. - In de
.Jute van hotel Novo Mundo zit losjes
In mi, stoel Kojl Sone, de wereldkam-
„!>i 1958, die in een voor Neder-
Umd" luisterryke finale op 2 december
i%l tè rarijs zijn titel moest afstaan aan
Antnn Geesink. Sone, een van de voor-
Anto judofiguren, die aan den
mve hebben ondervonden wat het be-
?'JJ® Geesink uit te komen, is
waarschijnlijk juist om dit laatste
aan de Japanse ploeg toegevoegd als
technisch adviseur. Judo ls voor hem
een obsessie. Japan het enige land dat
Maitsuo Matsunaga, Isao Inokuma en
Masaharu Kato hebben volgens Sone
allen een kans tegen Geesink. In Saka
guchi of Inokuma (met zijn 94 kig de
lichtste van zijn ploeg) ziet hij de op
volger van de Nederlandse reus. Beiden
zijn in superbe conditie.
Japan heeft zich duidelijk voorgeno
men Geesink te verslaan. Sone acht
deze mogelijkheid zeer zeker aanwezig,
wijst op Tokio, waar Inokuma in zijn
ogen op zulk een prachtige wijze de
Canadees Douglas Rogers bedwong.
Neutrale toeschouwers bij dit gevech!
herinneren zich echter nog duidelijk.
hoeveel moeite Inokuma bij die gele
genheid had met de tevoren nog totaal
onbekende Canadese kolos.
De ex-tttelhouder heeft zijn antwoord
klaar als hem wordt gevraagd hoe Gee
sink in 1961 een einde kon maken aan
de Japanse heerschappij. „Het was na
tuurlijk een verbluffende verrichting,
die wij zeker niet willen kleineren
Maar wat mij betreft, ik ging niet naar
Parijs om myn titel te verdedigen. Ik
was 33 jaar en het einde van mijn
sportcarrlère naderde. Anderen (JKoga,
Kaminaga) zouden het worden, maar
wy hielden te weinig rekening met
Geesink. Toen Kaminaga door ben.
werd verslagen, voelde ik my mach
teloos voor de finale."
Sone verklaart ook, waarom Kami
naga in Rio niet deelneemt: „Op ver
zoek van de Japanse federatie nam hij
nog deel aan de spelen van Tokio. Op
dat moment was hij onze sterke man.
maar hij verloor. In Rio strijden vooi
ons vier zwaargewichten, die zondet
uitzondering in topvorm zijn. Wij win
nen met Sakaguchi zegt Sone positief
Of met een ander," voegt hij er voor
alle zekerheid nog aan toe.
Het is elf uur in de morgen in de
dojo van de Nautische club in Rio
de Janeiro. Anton strijdt onver
van hem af. Zijn Japanse tegenstanders
zouden slechts uit het raam van hotel
Novo Mundo behoeven te kijken om
hem te zien. Ze slapen echter en dro
men misschien van een triomf, die nooit
dromend verwezeniykt kan worden.
ANTON GEESINK
bezorgd.
Het is elf uur. Anton strijdt onver
moeibaar tegen Jan en Peter Snijders
en de zwaargewicht Wim Ruska. E:
wordt grimmig, verbeten gevochten
Niets wordt aan het toeval overgela
ten. Anton's tegenstanders zijn op dat
zelfde moment geen landgenoten meei
voor hem. Het zijn Japanners!
De kwinkslagen weerklinken later
aan het ontbijt, tijdens de lunch en als
er gedineerd wordt. Dit zijn de ogen-
blikken van rust in de voorbereiding
voor het toernooi om de wereldkam
pioenschappen. Geesink lacht op dia
momenten zijn Japanse rivalen toe. zy
knikken vriendelijk terug, niet wetend
welk zwaar trainingsprogramma de
Olympische kampioen zichzelf heeft
opgelegd,
Jaguanhara Vieira Torres wrijft de
zweetdruppels van het voorhoofd. Hij
is doodmoe, nadat hij Geesink heeft
gemasseerd. De gevoelige handen van
de donkere Braziliaan hebben de
Utrechtse reus kundig gemasseerd. Gee
sink is al even tevreden als Torres zelf.
Met een klap op de schouder waardeert
hij het werk van de Braziliaan, die zijn
hagelwitte tanden laat zien en van
wiens eerlijke open gezicht duidelijk de
bewondering voor „Geesingyama"
berg Geesink valt af te lezen.
Het is vier uur in de middag. In de
koelte van de schaduw zitten de Neder
landse judoka's. Ze zijn de gast van
Bertie van Mastwijk, een 67-jarige oud-
rugbyspeler, die al 38 jaar in Brazilië
vertoeft.
Ze eten als wolven en voelen zich
even als genietende toeristen, ver we*
van de hen bijna steeds omringende
t.v.-camera's en verslaggevers. Er heerst
een aangename sfeer rond deze waar
derende mensen, die door een hechte
vriendenband tot een eenheid zijn ge
worden. Het is negen uur in de avond.
Anton slaaptl
