KT FINT
MAN
KRIJGT
OOK
ZIJN
KANS
Concurrent van
James Bond-007
James Bond heeft
Misdadiger
in smoking
Te weinig
koeien
Rekruut
drukker
Baantje als
inval Ier
Zingende
zuster
PLUS
ZATERDAG 16 OKTOBER 1965
PAGINA 8
Voor het eerst sinds het overwel
digende succes van de James
Bondsfilms met Sean Connery als
de niemand ontziende en voor
niets terugdeinzende spion, heeft
zich een andere geheime agent
aangediend, die het met enige
kans op succes tegen het Bonds-
monopolie kan opnemen: Mi
chael Caine, die in „The Ipcress
File" de rol speelt van Harry Pal
mer ,een vertegenwoordiger van
de Britse geheime dienst, die be
paald niet met zich laat spotten.
Het publiek trekt momenteel in
drommen naar de bioscopen om
dit gladde Britse spionageverhaal
te gaan zien, daarmee de status
van ster verlenend aan Caine,een
32-jarige Londenaar van het Brit
se toneel en de televisie, die tot nog
toe in één film is opgetreden, na
melijk in „Zoeloe".
Presidenten-commissarissen van
grote ondernemingen, direc
teuren, gewone commissaris
sen, kortom al degenen die top
functies bekleden in de maat
schappij, raden wij aan met bij
zondere aandacht uit te kijken
naar de nieuwste James Bond-
„Thunderball", die waar
schijnlijk eind van dit jaar in Ne
derland in première komt. Want
TJ06orlopif ftSWÊóUdfffin
bevat wellicht enkele ideeën, die
bijvoorbeeld bij lastige aandeel,
houders of opdringerige onderge
schikten van pas kunnen komen.
De onopvallende man, die
nog onder aan de maat
schappelijke ladder staat,
kan juist de kracht zijn waar
een baas naar uitkijkt, de in
telligente, talentvolle leidersfi
guur, die het gewoonlijk nooit
tot de top brengt, omdat nie
mand de moeite heeft genomen
na te gaan voor welke taak hij
ten volle geschikt is. Als het
aan de posterijen in Amerika
ligt, dan hoeven in de toekomst
geen belangrijke banen of pro
moties voor bepaalde categorie-
en mensen verloren te gaan-
Bescheidenheid of onopvallend
heid hoeft nog geen onkunde
te betekenen. De Amerikaanse
posterijen hebben een systeem
geïntroduceerd, dat ook bij an
dere industrieën in goede aar
de is gevallen. Iedere postkan
tooremployé wordt er verzocht
een vragenlijst in te vullen be
treffende zijn opvoeding, oplei
ding en kennis of ervaring, zo
dat nagegaan kan worden of er
wellicht een passende hogere
post voor hem is weggelegd.
Als hij een betere methode voor
een bepaald onderdeel van het
werk meent te kennen mag de
werknemer dit óók vermelden.
Alle inlichtingen worden vervol
gens in een computer gestopt.
Wanneer er een vacature op
een of andefe afdeling komt,
hoeft er maar een knop inge
drukt te worden om de juiste
man voor de openstaande post
aan te wijzen. Zo kan het voor
komen, dat de „laatste" de
„eerste" zal worden, de ellebo-
genwerkers en praatjesmakers
ten spijt.
Londen heb ik
borden gewassen
In bijna elk
restaurant van
MICHAEL CAINE in de
film „The Ipcress File"
als Harry Palmer, lid
van de Britse geheime
dienst.
Bovenste foto: de gevreesde chef
van „Spectrum" monstert zijn
ondergeschikten. Een hunner zal
zijn slachtoffer worden. Foto
daaronder: daar zakt de oneer
lijkeagent door de vloer, onder
wolken van stoom. Foto rechts
wanneer de zetel weer verschijnt,
zijn daarop slechts wat schroei-
vlekjes te ontwaren
(„Jullie Amerikanen zijn zo vriendelijk,I speelt een hoofdrol in zijn film, even
zo spontaan", zei hij „De mensen die als Gordon Scott, een vroegere Tarzan
1 ik hier ontmoet, zeggen Hello, Harry" i en held in talrijke films, waarin het op
tegen me, of roepen ..Daar is Michael i de spierbundels aankwam. Verder heeft
Caine. Ik vind het allemaal vreselijk leuk
natuurlijk óók om het geld. Wie zou "dat
niet? Ik heb zolang in de dalles gezeten."
,Ik vind het moeilijk, mijn eigen werk
te beoordelen. Ik ben benieuwd, wat de
critici van mijn volgende film, ..Alfie",
zullen zeggen. Het is een heel ander
soort film over een Londense Casa
nova. Alfie is een soort onbewuste sa
dist. die onbedoeld anderen kwetst. Er
zijn van die mensen. Verder ga ik met
Peter Sellers en John Mills optreden in
„The Wrong Box" (De verkeerde doos),
een Victoriaanse comedie in de geest
van „Kind Hearts and Coronets."
Harry Saltzman, de producent van
„The Ipcress Fil", is intussen gereed
gekomen met een nieuwe James-Bond-
film ..Thunderball". waarin een onder
zees gevecht van een ha" uur voorkomt.
De film zal rond Kerstmis gelijktijdig
in vertoning komen in de Verenigde Sta
ten en in Europa.
Saltzman's volgende Bond-film. „On
Her Majesty's Service", die de winter
sport als achtergrond heeft, gaat volgen
de maand in produktie, terwijl het eind
van de winter ..Funeral in Berlin" (Be
grafenis in Berlijn) voor de camera's
komt. In deze film zal Michael Calne
opnieuw £KT rol van Harry Palmer spe
len. Ditmaal zal hij promotie hebben ge
maakt. mfar zijn'''glimlach zal dommer,'
onschuldiger en brutaler zijn dan ooit.
hij James Mit-chum geëngageerd, de
25-jarige zoon van Robert Mitchum.
MICHAEL CAINE
Tijdens een bezoek, dat hij onlangs
heeft gebracht aan Amerika om er zijn
film te introduceren, heeft Caine in zijn
hotel in Manhattan de pers het een en
ander verteld over zijn eigen loopbaan
en die van Harry Palmer. Achter zijn
enorme brilleglazen stonden zijn ogen
vriendelijk, maar waakzaam. Zijn ma
nier van optreden en zijn spraak, met
het typische cockney-accent van de ge
boren Londenaar, waren onomwonden
en opvallend eenvoudig. „Ik ben beslist
niet precies als Harry Palmer", over
woog hij naar aanleiding van een aan
hem gestelde vraag. „In geen geval ben
ik zo dol op koken als hij. Bovendien
houd ik meer van populaire moderne
muziek dan van Mozart. Ik woon in een
rustig huis ln een hofje bij Marble Arch
geen verkeer en bijna geen voorbij
gangers. Mozart was mijn idee voor de
film. Ik heb bij hoog en laag volgehou
den dat Harry gek zou zijn geworden,
als hij alleen maar Bartok-muziek speel
de zoals in het boek.
Eén ding echter heeft Harry met mij
gemeen: zijn gevoel voor humor en die
kalme, domme, onbeschaamde houding
jegens de bazen en iedere vorm van ge
zag. Dat heb ik mijn hele leven lang al
gehad. In het leger stond ik bekend als
de ergste soort recruut: de drukker- Tot
op zekere hoogte is mijn houding een
soort instinctieve afweer en ik ben een
vurige aanhanger van Freud.
Ik ben opgegroeid in een onguur deel
van Londen, de Old Kent Road in Ele
phant and Castle. Een echte arbeiders
buurt. We hadden het erg arm. hoewel
ik nooit heb hoeven te bedelen. De ellen
de begon pas goed, toen ik tien jaar ge
leden besloot acteur te worden. Ook toen
was ik verschrikkelijk verlegen".
„Op 14-jarige leeftijd was ik 1.82 me
ter lang en zó mager", ging Caine voort,
zijn handen zo dicht bijeenbrengend, dat
ze elkaar bijna raakten. „Als een bone-
staak". Ik mocht de meisjes graag,
maar die moesten niets hebben van zo'n
lange, magere slungel, die steeds maar
bloosde. Ik was het mikpunt van ieders
spot in die tijd", constateert Caine zon
der wrok. „Toen ik uit de oorlog in Ko
rea terugkwam, moest ik weer aan het
werk in de fabriek, waaraan ik een vre
selijke hekel had- Ik heb me nog nooit
zo wanhopig gevoeld als toen ik schreef
op een advertentie, waarin een assistent
toneelmeester werd gevraagd. Het
toneel leek me iets anders- Dit leidde
tot mijn optreden in de provincie. Ik
kreeg zelfs hoofdrollen te spelen. Dat heb
Ik drie jaar lang gedaan. Toen ging ik
weer terug naar Londen en de fabriek.
Ik werkte 's nachts en ging overdag
op zoek naar een rol. Ik sheb in bijna
elk restaurant van Londen de borden
gewassen.
Tenslotte kreeg ik een baantje aan
het toneel als invaller voor Peter O'Too-
le en in de daarop volgende zes jaar trad
ik op in 125 televisieshows. Ik kreeg een
zekere bekendheid als acteur die in de
smaak viel bij de critici en bij de colle
ga's, ir.aar die nooit populair werd bij
het publiek. Toen. verleden jaar op een
avond maakte de filmproducent Harry
Saltzman, die me zich herinnerde als
Horatio in de „Hamlet" van Christopher
Plummer, een afspraak met me in de
Pickwick Club, waar veel lui van het
toneel bijeenkomen. We praatten'even en
en hij bood me de hoofdrol aan in „The
Ipcress File" en een contract voor tien
films. In twee minuten had ik mijn eer
ste zekere baan in twaalf jaar."
Caine ging naar het raam van het ho
tel en keek naar de mensen op straat.
De derde film die Harry Saltzman ln
de loop van het volgende jaar zal pro
duceren is „Prince of Thieves", die zal
worden geregisseerd door Tyrone Gu-
therie- Het gegeven voor deze film is
ontleend aan het leven van de gentle-
man-inbreker Monolesco, wiens misda
den de verhalen van Raffles en Arsène
Lupin inspireerden. Saltzman hoopt de
actuer Albert Finney te kunnen aantrek
ken om de titelrol te spelen van de mis
dadiger in smoking, die een verarmde
Oostenrijkse prinses trouwt, wier grote
uitgaven hem dwongen opnieuw te gaan
inbreken, hetgeen tenslotte tot zijn arres
tatie leidde.
Het financiële succes dat de Italianen
met hun Westerns hebben, heeft de Ita
lianen er toe gebracht, een poging te on
dernemen, dit illustere voorbeeld te
volgen.
Het gaat daarbij voornamelijk om de
vraag of die Westerns ook voor distri
butie over de hele wereld in aanmerking
komen. Wild West-films van het tweede
plan, die uitsluitend in Italië worden ver
toond, worden er al lang gemaakt, maar
geen ervan is tot nog toe uitgevoerd, hoe
wel juist in het buitenland liet meeste te
verdienen valt.
In de Italiaanse filmindustrie is men
dan ook geweldig benieuwd naar het
resultaat van de eerste grote Western,
„The Trampiers", die op het ogenblik
in produktie is. De film wordt volkomen
in de stijl van Hollywood opgenomen.
Wordt het een succes, dan zullen zon
der enige twijfel meer Italiaanse cow
boys-films volgen. Het grootste pro
bleem. waarmee men te kampen had,
was het vinden van een echt lijkende
Wild West-achtergrond, hoewel het aan
trekken van over de hele wereld be
kende sterren evenmin meeviel.
De regisseur en tevens producent van
de film, Albert Band, denkt dat hij
wat 't eerste betreft, is geslaagd. Onge
veer tachtig kilometer ten noorden van
Rome heeft hij een landschap gevon
den. dat naar zijn zeggen evenveel op
Texas lijkt als Texas zelf.
Voor de sterren heeft hij óók een op
lossing gevonden. Die importeert hij
eenvoudig uit Hollywood. De acteur
Joseph Cotten uit „Duel in de zon",
Band heeft toegegeven, dat het soms
niet meeviel om alles echt te doen lij
ken, als men 9000 kilometer van Texas
af is- „Maar", aldus zei hij, „ik heb in
Napels een firma gevonden, die zes
schieters fabriceerde voor export
naar Amerika. En stuk voor stuk vond
ik de nodige zadels, paarden, huifkar
ren en kostuums. Alleen waren er niet
voldoende koeien. Ik geloof niet. dat we
in Italië de vierduizend koeien kunnen
huren, die we voor bepaalde scènes no
dig hebben. Daarom gaan we naar
Spanje om die scènes op te nemen."
In de fihn wordt, natuurlijk. Engels
gesproken. Een moeilijkheid temeer dus.
Maar Band, die zijn internationale ge
zeischap medewerkers in 3 talen lei
ding geeft, heeft Anna Korda één der
beste spraakleraressen van Italië, an-
getrokken om te controleren, of zijn
acteurs hun zinnen wel goed uitspreken.
Bovendien heette bij alvorens aan
liaanse acteurs een rol toe te wijzen,
zich ervan vergewist, of ze wel een beet
je Engels konden spreken.
Tot nog toe zijn de meestë opna
men in de open lucht gemaakt. Het
uit. Er zijn dagen geweest, dat de
filmploeg letterlijk van de heuvels
werd, afgespoeld, terwijl er momen
ten waren, dat het gebruikte decor
meer weg had van een modderpoel
dan van een ranch.
Da posten van de film worden op on-
geveef een miljoen dollar geraamd.
Een zeer grote investering voor de Ita
liaanse filmindustrie. De film is echter
al bij voorbaat verzekerd van een uit
gebreide reeks vertoningen in de Ver
enigde Staten.
De zangcarrière van de Belgische
kloosterzuster Adèle, die et haar
grammofoonplaat „Dominique" op de
hitparade kwam en de bijnaam „Zuster
Glimlach" kreeg, zal het gegeven vor
men voor de film „The Singing Nun".
Metro Goldwyn Mayer legt. momenteel
de laatste hand aan deze film, waarin
Debbie Reynolds de rol van de zingende
zuster speelt.
Pater Leo Lunders OP uit België, se
cretaris van het Katholiek Filmbureau,
treedt op als deskundig adviseur. Hij
vervulde deze functie ook bij de vervaar
diging van „The Nun's Story", waarin
Audrey Hepburn indertijd de hoofdrol
speelde.
Het gegeven voor de film ls gebaseerd
op het zangsucces van zuster Adèle,
niet op haar leven. Haar levensverhaal
is dan ook volkomen fictief.
De zingende zuster zelf hoopt volgend
jaar haar studies van muziek, composi
tieleer en journalistiek aan de univer
siteit van Leuven te beëindigen. Dit is
de reden, waarom zij de laatste tijd
niet meer in het openbaar is opgetre
den. Zij zingt alleen nog maar voor de
kloostercommuniteit te Fichermont.
Zuster Adèle, bijgenaamd Zuster Glim
lach, wier zangcarrière het onderwerp
is van de Amerikaanse film. Debbie
Reynolds zal de titelrol spelen.
tips voor
grote bazen
aan^ de sigaar die hem van directiewe-
ge is geoffreerd.
Maar toch, wanneer uw directeur u
een volgende keer uitnodigt, een onde
finieerbaar glimlachje op zijn gezicht
en u verzoekt te gaan zitten ,,in die
stoel, meneer Smit" herinner u dan
onze waarschuwing!
Er zijn al heel wat. ook in ons land,
die zich graag vereenzelvigen met de
superheld James Bond. Spottend met
allerlei gevaren gooit hij achteloos een
kerel die hem niet aanstaat, over de
linkerschouder, poetst met een boosaar
dige grijns de loop van zijn Walther
PPK op, veegt daarop een niet aanwe
zig vuiltje van zijn molière om op het
zelfde ogenblik een zéér aantrekkelijk
meisje het elegante pootje te lichten.
De scheiding tussen goed en kwaad, is
een beetje vaag, maar hoe dan ook.
de man die er in slaagt James Bond te
imiteren, voelt zich een hele kerel. Hij
verdient het respect van zijn omgeving
voor zijn afgeleid heldendom.
James Bond laat de mensen zien, hoe
zij zo dolgraag zouden willen zijn: een
leven vol happenings, vol spanning, vol
knappe meisjes, moeiteloos ,.zu haben
En allicht nemen wij er wat van mee,
van het Bond-produkt dat hier of daar
zijn zoveelste voorstelling beleeft
Maar nu dan de nieuwste film, Thun
derball. Daarin belegt „Spectrum", een
internationale misdadigersorganisatie,
een vergadering, waarbij iedere agent
verslag moet uitbrengen over het hem
toebedeelde rayon- Het blijkt, dat de
winst van agent nr. 9 aanmerkelijk is
gedaald: hij heeft zich vergrepen aan
de inhoud van de kas. Nu. dat kan voor
komen en niet alleen in de film. De
grote baas van Spectrum heeft hier een
bijzonder doeltreffend en hygiënisch
antwoord op. Terwijl alle misdadigers
gespannen zijn reactie afwachten, ge
zeten in zwart lederen fauteuils aan
weerszijden van een soort plankier,
drukt de big boss op een knop. en voor
dat agent nummer 9 beseft wat er ge
beurt. zakt hij met stoel en al door
de vloer.
De daling gaat gepaard met onrust
barende rookwolken. Na enkele secon
den duikt de zetel weer op. maar hij is
nu leeg, en slechts enkele schroeivlek
ken herinneren aan de persoon die hier
op even tevoren nog ln alle rust tussen
zijn collega's het verloop van de zaken
volgde. Zfjn stoel blijkt een elektrische
stoel te zijn
Welke directeur of voorzitter van een
vergadering zou nooit in de verleiding
komen zich op deze drastische manier
van een lastige of oneerlijke klant te
ontdoen? Welk een sensationeel tintje
zou er niet te geven zijn aan een dik
wijls droge vergadering, alleen maar
door het indrukken van een enkel knop
je Zie het triomfantelijke lachje al
om hun lippen spelen. Even dat knopje
naar beneden, dan wat stoomontwikke-
ling en langzaam daalt de zetel van de
aandeelhouder in het onheilspellend
duister. Maar helaas, er is niets ge
beurd. De persoon in kwestie zit kip
lekker in zijn stoel en zuigt behaaglijk
