Belgische vorstenpaar voor een
maand naar Latijns Amerika
Bezoeken Mexico, Chili,
Argentinië en Brazilië
Voorkeur van Rome
blijft uitgaan naar
begrafenis
Grieks schip
gekapseisd
MISSIONARIS NA
ZEVEN JAAR VRIJ
Achttien
gewonden
Lekkeredetective
van Van der Kamp
Weer dode
door
kolendamp
Celibaat en missielanden
geen werkelijkheid
D
Natuurzuivere
I
Dreigement als
beloning voor
kop koffie
In extra Concilievergadering
KRITIEK OP SCHEMA
LEVEN VAN PRIESTER
Kard. Bea wenst herziening
paragraaf over celibaat
DE KERK
DEZE WEEK
ZEL
TREINBOTSING
Door rector
D. Coppes'
OSRAM
Hernando Cortes
Flauwekul
Niet duidelijk
Puntjes op de i
In de knoop
MAANDAG 18 OKTOBER 1965
PAGINA 7
Prof. G. Abbink:
Weerstanden
tegen crematie
te overivinnen
Britse missionaris Er-
nest Stanley Jones (j9
die zeven jaar in com-
munistisch-Chinese gevangenis
sen heeft doorgebracht, is
onlangs vrijgelaten en stond
gisteren opgewekt de pers te
woord. Jones werd in oktober
1958 gearresteerd op beschuldi
ging van spionage en contra
revolutionaire activiteiten. Hij
verklaarde tijdens zijn gevan
genschap over het algemeen
goed behandeld te zijn Het was
hem, echter niet toegestaan de
bijbel te lezen. De missionaris
merkte op. dat zijn ervaringen
zijn geloof in God slechts had
den versterkt.
KONING BOUDEWIJN
ez@ week is hei Con
cilie op reces. Maar in
die pauze zullen er vele
mensen heel hard werken. Com
missieleden moeten verschillen
de stukken omwerken, die alsnog
na de pauze in behandeling moe
ten komen. Bisschoppen moeten
nog veel en intens studeren om
zich op de laatste fase voor te
bereiden. En bovenal de Paus
zelf zal zeer actief zijn: hij moet
de bisschoppensynodes raadple
gen over een aantal kwesties,
waaronder de geboorteregeling,
waarin hij beslissingen zal ne
men. En hij bereidt waarschijn
lijk een encycliek voor over het
celibaat, dat hij niet in discussie
gebracht wil zien.
frisse King Pepermunt,
het beste dagelijkse middel
ter opwekking en verkwikking.
n Rome heeft de Zwitserse
kardinaal Journet verklaard
dat „het religieuze plura
lisme natuurlijk een ,de facto'
werkelijkheid blijft, maar dat
men het niet mag beschouwen
als een ,de jure' werkelijkheid".
Menig niet-theoloog zal bij het
lezen van zo'n uitspraak over
gaan tot de werkelijkheid van
elke dag. „Jullie kletsen maar",
zal hij denken, „ik begrijp er
geen snars van".
Dezer dagen stond er in de
kranten ook een verklaring van
professor het gebruik van voor
behoedsmiddelen als moreel ab
soluut ongeoorloofd beschouwt.
Maar nu moest er een correctie
komen. Niemand heeft van die
correctie ook maar iets begre
pen, zó ingewikkeld was ze ge
steld. En weer zal menigeen ge
dacht hebben „ik weet echt niet
waar jullie het nu over hebben."
(Advertentie)
(Van onze Utrechtse redacteur)
UTRECHT, 18 okt. De katholieken
sullen een eeuwenoude psychische
weerstand tegen crematie moeten over
winnen. De nieuwe bepalingen gaan er
van uit, dat de crematie in zich goed
noch kwaad is. Begrafenis en cre-
niatie worden daarin evenwel niet vol
ledig op een lijn gesteld. De voorkeur
van Rome blyft uitgaan naar de be
grafenis als een eerbiedwaardige chris
telijke traditie. In die zin is ook een
brief naar de bisschoppen uitgegaan.
Of de bisschoppen hier de crematie
sullen afraden is nog te bezien. Ingrij
pen tegen crematie ligt niet in de lyn
der verwachtingen, aldus prof. G. A.
M. Abbink, hoogleraar in de kerkgeschie
denis aan;het Groot-Seminarie „Rüsen-
burg". Hij hield zaterdag voor de „Ver
eniging voor Crematie" een beschou
wing over „De R.K. Kerk en de Cre
matie".
De voorkeur voor begrafenis zou
volgens Rome ook tot uitdrukking
dienen te komen in de godsdienstige
plechtigheden. Mis en gebeden voor
de zielerust van de overledene mo
gen voortaan ook in het kerkgebouw
plaats hebben als crematie volgt. In
Pet crematorium moeten echter de
officiële kerkelijke zegeningen en ge
beden, die .anders -bij de begrafenis
°P het kerkhof plaats hebben, "achter
wege blijven. Een niet officiële ge
bedsdienst onder leiding, van een pries-
ier is «jfchter niet .verboden. 'RictitJ
iunen hiervoor zijn in-een- Verge vor
derd stadium van vdbrijer^l&ng. j>
Prof. Abbink verwacht, dat onder de:
katholieken, zeker voorlopig, de voor
keur nog zal blijven uitgaan naar de
traditionele begrafenis. Op de vraag of
er ook katholieke crematoria gebouwd
zullen worden kan volgens hem nog
geen antwoord worden gegeven.
(Vervolg van pagina 1)
vanger, waren de vereiste hulptroepen
snel gealarmeerd. Tot dan toe had de
bemanning zelf getracht het vuur zo
veel mogelijk te bedwingen. Rond half
acht rukten vier sleepboten van Leen
i>mit en het bergingsvaartuig „Dolfijn"
b't en al spoedig was vastgemaakt en
«on men gaan slepen.
De reddingsboot „Koningin Juliana"
trok eveneens naar het brandende
schip en nam mevrouw Miliatis-Mossel
(geboren in Laren en later geruime
tijd woonachtig in Rotterdam) over
met haar driejarig zoontje Nicolaei,
evenals de echtgenote van de hoofd
machinist, mevrouw Luca Evgyno. De
reddingsboot bleef vervolgens in de
buurt om zo nodig ïn te kunnen grijpen,
rmg op zee wist men het vuur, dat
het gehele schip had aangetast, in
ruim 2 terug te dringen en Rijkswater
staat kwam dan ook terug op zijn be
sluit het schip niet binnen de pieren te
laten brengen, omdat het, daar zinken
de, een obstakel voor het scheepvaart
verkeer zou kunnen gaan vormen.
Toen enerzijds bleek dat de toe
stand precair werd, doordat het schip
®'agzij begon te maken terwijl an
derzijds de mogelijkheid om het
schip in de Elbehaven, tegenover
Hoek van Holiland, nabü Rozenburg
h°g tijdig buite n de „vitale zone" aan
de grond te netten zich voordeed,
mocht het sc'hip naar binnen. Een
mdrukwekkenci convooi van slepers,
blusboten en de nog altijd fel bran
dende en enorme rookwolken ver
spreidende „étkti" passeerde om on
geveer half ti en de Waterweg-ingang.
Dog steeds vvas de 23 koppen tellen
de bemannin'g aan boord maar in de
Elbehaven werden zij door een boot
van de Rij kspolitie overgenomen.
eerst 1 cwam het blussingswerk
lii.i -°P Ran g. De „Europoort I al-
Jd by de h-and, maar slechts vooralen
kb ueen „va arbemanning", kreeg Hoek-
,i brandwee'rvrywilligers en de Rotter-
HoTSe vlieg ende patrouille aan boord,
en ,8phip iviaakte steeds meer slagzij
,i.. V'el om .kwart voor een in de. mid-
ka?.,geheel Jop Zijn kant. De 39-jarige
tot 'iein en,1 vier bemanningsleden die
b;i,i,i toe>8 aan boord gebleven waren,
late„ n het? schip nog juist bijtijds ver-
kon j Kon (1 half drie zondagmiddag
ken- Rotterdamse brandweer inruk-
'n,ni,i i b .randweer van Rozenburg die
Vei-1 ''els ook assistentie was komen
ln het6*1 .hield daarna nog een o°S.I®
tuSrP1- °m zes uur smeulde het
n na en waren slepers en blus-
°gf wakend aanwezig.
v°or Griekse vlag, in charter
Pagnie Panamese Mij. Lisboa Com-
"eeft „Aav -jgat.ion S.A. varende fch,P
v°orhee>, thuishaven Piraeus en heeft
ten, uJ} ondier de naam Malmö geva-
1 is in 1946 gebouwd.
65rial?G a-d# ZAAN Gisteravond is de
20 de mievr. E. P. Buis-Plaut toen
Roos- p.Ptov^inciale weg bij het station
sonetia'Oemvlvyk overstak, door een per-
"auto gegrepen en op slag gedood.
(Van onze Brusselse correspondent)
BRUSSEL, 18 okt. Vanmorgen zijn
koning Boudewün en koningin Fabiola
voor een reis van een maand naar La-
ty'ns Amerika vertrokken. Eerste etap
pe: Mexico, waar zy een week zullen
biyven. Vervolgens zullen zij Chili, Ar
gentinië en Brazilië bezoeken. In totaal
zal het Belgische vorstenpaar veertig
duizend kilometer afleggen, alvorens op
19 november a.s. in Brussel terug te
keren.
De koning en koningin zijn dit
maal niet alleen vergezeld van een ge
woon gevolg, van de onvermijdelijke
journalisten en van de onmisbare mi
nisteriële begeleider in dit geval de
staatssecretaris voor Ontwikkelingshulp
en Buitenlandse Handel maar ook
van een befaamd reumatoloog, prof. Co-
ü.net van de Brusselse universiteit. Ko
ning Boudewijn is namelijk nog niet
volledig hersteld van een aanval van
heupjicht.
De heenreis ging over New York, de te
rugreis gaat via Las Palmas. Gedurende
de vier weken tussen beide vluchten zal
de koning niet volledig van de staats
zaken in Brussel zijn geïsoleerd: voor
zien is met name, dat dagelijks een koe
rier uit de Belgische hoofdstad zal ver
trekken naar de plaats waar het vor-
tenpaar zich zal bevinden, en dagelijks
keert er ook een terug uit Latyns Ame
rika. In Brussel hoopt men, dat de bood
schappers niet al te veel zorgen zullen
meetorsen in hun diplomatieke tas,
maar helemaal zeker schijnt dat toch
Diet te zyn, want de laatste dagen zijn
politieke onweerswolken aan de Belgi
sche hemel verschenen.
Voor het overige houdt de konink-
lyke reis slechts toeristische beloften
in. Weliswaar zal van ae gelegen
heid gebruik worden gemaakt om de
economische en culturele banden tus
sen België en de betrokken landen te
verstevigen en zo mogelijk uit te brei
den maar onmiddellijke resultaten
worden daarvan niet verwacht. Be
halve dan misschien het feit én dit
is ai een verworvenheid dat dezer
dagen in Mexico City, Santiago de
Chili en Rio de Janeiro drie grote ten
toonstellingen van moderne kunst uit
België met onder meer een groot
aantal doeken van beroemde expres
sionisten en surrealisten worden ge
organiseerd. De Argentijnse hoofdstad
anderzijds zal door koning Boudewiin
worden verblijd met een fraai beeld
van Rik Wouters, in ruil waarvoor een
plein in het centrum van Buenos Aires
in zyn aanwezigheid zal worden om-
gedoop tot Plaza Belgica.
Wat nu Mexico betreft waar Bou
dewün en Fabiola hedenavond aanko
men moet worden aangestipt, dat
een vlütige Spaanse historicus, prof.
d'Almiro de la Valmoga, onlangs heeft
achterhaald, dat de Belgische vorstin
niet alleen een Spaanse van geboorte
is, doch bovendien ook een achterklein
dochter fn de veertiende graad van
Hernando Cortes, de veroveraar van
Mexico, en van diens gade, Dona Ma
rina.
Het Belgische vorstenhuis heeft ove
rigens nog andere, minder oude maar
meer tragische herinneringen aan die
Latijnsamerikaanse republiek; precies
een eeuw geleden kwam daar namelijk
op gewelddadige wijze een einde aan
het driejarige keizerlijke bewind van
Maximiliaan van Oostenrijk die, zoals
bekend, getrouwd was met een Belgi
sche prinses, Charlotte. Maximiliaan
werd in 1865 door Mexicaanse revolu
tionairen gedood, waarna prinses Char
lotte krankzinnig naar België terug
keerde. Maar dit behoort reeds tot de
geschiedenis en het is twy'felachtig, of
Boudewün en Fabiola daar deze week
in Mexico nog veel over zullen horen.
UTRECHT Zaterdagavond is de
51-jarige fabrieksarbeider C. C. Verbon,
toen hij op zün motor op de Kardinaal
de Jongweg in botsing gekomen met
een personenauto. Hy is met zwaar
schedelletsel naar het Academisch Zie
kenhuis overgebracht en daar enkele
uren later overleden.
UTRECHT, 18 okt. Achttien reizi
gers zyn gisteravond licht gewond, toen
verschillende wagensteilen van één
trein vlak voor Amersfoort op elkaar
botsten. Het ongeluk gebeurde met een
sneltrein uit Amsterdam, die omstreeks
elf uur Amersfoort moest binnenlopen.
Op het
brak de
t traject Baarn-Amersfoort
koppeling tussen het voorste
vier-wagenstèl en de volgende twee
uit resp. twee en vier wagens be
staande treinstellen. Toen de machi
nist by het naderen van het stations
emplacement vaart minderde, reed
het achterste stuk van de trein, dat
nog maar weinig van zy'n snelheid
had verloren, in op het voorste deel.
De materiële schade beperkte zich in
hoofdzaak tot de koppelingen. De rei
zigers zyn op de baan overgestapt op
een andere trein, die hen uit Amers
foort ophaalde en die aansluiting gaf
op de laatste verbindingen met het
noorden en oosten van het land.
De gewonden zes burgers en
twaalf militairen zijn behandeld in
het ziekenhuis ,,De Lichtenberg" in
Amersfoort en in het militair hospitaal.
Een 24-jarige vrouw uit Deventer en
een 21-jarig meisje uit Amersfoort zijn
in „De Lichtenberg" opgenomen. (Het
meisje werkt in De Lichtenberg). Twee
van de twaalf militairen zijn in het
hospitaal opgenomen.
BUSSUM, 18 okt.
Met zij
spel
un.
„Man met baard en donkere bril", dal
hy in opdracht van de AVRO schreef,
heeft televisie-regisseur Walter van der
Kamp gisteravond bewezen dat hu
naast zijn vele andere, bekende, kwali
teiten ook het tot nog toe verborgen ta
lent bezit om een „lekker" detective
verhaal in elkaar te zetten. Een detec
tiveverhaal, compleet met ongeloof
waardigheden en onwaarschyniykheden,
een samenloop van opvallende toeval
lige omstandigheden en een hoofddader
tegen wie zelfs geen schün van ver
denking was gerezen, alvorens hij in
het licht der koplampen van aan alle
kanten op hem af rijdende auto's wordt
gearresteerd. Een niet helemaal oor
spronkelijke maar toch wel zeer spec
taculaire en doeltreffende slotscène van
Walter van der Kamp als regisseur.
Aanvankelyk zag het ernaar uit dat
de interesse van het spel meer moest
komen van het milieu waarin het speel
de in de televisiestudio en de men
sen die erin werken dan van de intri
ge. Maar geleidelik aan groeide het
aantal verdachten van de moord op
generaal Ten Caten, die een grote leger
order te vergeven en een aanryding
met dodeiyke afloop te verbergen had,
zozeer aan dat de speurders onder de
kykers volop gelegenheid kregen tot
combineren, deduceren en gissen,
Onder leiding van de auteur, die als
regisseur wel eens een steekje liet val
len zoals byvoorbeejd een door de
ontmaskerde moordenaar weggeworpen
sleutel, die zonder aarzelen of zoeken
door een later binnenkomende politie
man wordt opgeraakt maar daarte
genover ook heel leuke vondsten stelde
het gezicht van Johan Kaart als
prof. Vlasakker wanneer uit de luid
sprekers de stem van vader Doolittle
My Fair Lady (Johan Kaart) klinkt
vormden de talrijke auteurs een goed
sluitend en vlot spelend team. Als ge
heel kwam het stuk met meer realiteit
op het scherm dan we in Nederland
gewend zijn. En dat was misschien juist
wel omdat Van der Kamp het met die
realiteit niet zo nauw had genomen.
In elk geval bood deze „Man met
baard en donkere bril" de kijkers in
trigerend amusement en dat is tenslot
te het voornaamste doel van de meeste
detectiveverhalen.
De reportage van het optreden in de
Amsterdamse Stadsschouwburg van het
New York City-ballet in augustus met
het ballet Stars and Stripes stelde,
wat de camera-voering betreft teleur.
En daarbij zijn wü volkomen bereid
om de beperkingen die de televisie zich
in dergeiyke omstandigheden moet op
leggen in aanmerking te nemen.
Ftn.
Had de N.C.R.V. vorig seizoen „Een
tegen allen", inmiddels heeft men de
zaak uitgebreid tot België tegen Neder
land: „Interland". Zaterdagavond ging
het althans tussen Heyst en Katwük.
Katwijk verloor, ofschoon het toch, als
ik alles goed heb begrepen, 26.000 in
woners "meer heeft dan het Belgische
zusterstadje. ,,Wü" waren eigenlijk al
leen maar goed in het verzamelen van
bedden en van dikke mannen. Ofschoon
dat laatste ons ook nog büna door de
Belgen werd afgesnoept, want zy wa
ren juist bezig een dikke Vlaming van
145 kilogram met politie-escorte en
loeiende sirenes aan te voeren, toen de
klok afsloeg. Het scheelde verdikkeme-
nog-aan-toe maar tien seconden. Maar
in Katwijk hadden zy dan ook een vent,
die zoals de commentator jubelend me
dedeelde, zó dik was, dat „als ie in de
tram zou opstaan, er drie dames zou
den kunnen gaan zitten". En een lol
dat we hadden, voorzover wü dan niet
reuze in spanning zaten. Er waren ove
rigens tussendoor ook nog verschrikke-
DELFT, 18 okt. - De 73-jarige J.
Klaassen uit Delft is door kolendamp
vergiftiging om het leven gekomen. Hij
werd gistermorgen vroeg bedwelmd in
de huiskamer aangetroffen door zyn
huishoudster die in haar slaapkamer
geen hinde? had ondervonden van de
kolendamp. De geneeskundige dienst
bracht de man over naar het zieken
huis, waar hy overleed.
DEN HAAG De 81-jarige heer B.
te Molder uit Lichtenvoorde is gisteren
op de provinciale weg Veghel-Uden om
het leven gekomen, toen de door zyn
schoondochter bestuurde personenauto,
waarin hy reed, in botsing kwam met
een landbouwtractor met aanhangwa
gen, geladen met melkbussen. Zün
schoondochter, de 45-jarige mevr. Te
Molder-Penterman werd zwaar gewond.
iyk intellectuele vragen voor twee ra
den van wijzen en minder intellectuele
opgaven voor gewone gezinnen. Maar
in het Amerikaanse theater van de
B.R.T. in Brussel werd inmiddels wel
degelijk „de stand" by'gehouden. Niet
alleen van het gewicht van de dikke
mannen, maar ook van de hersens van
bijvoorbeeld beddenverzamelaars.
Ach, in ernst. Waarom al deze geld
verslindende, giebelegeinige flauwekul
als men voor dezelfde centen en met
waarschijnlijk minder moeite en man
kracht ook gewoon een goed program
ma kan maken? En waarom Neder
landse en Vlaamse leeuwen zo drastisch
gedegradeerd tot koekhapperige wel
pen?
Onder de titel „Huwelijksvoorwaar
den" bracht de N.C.R.V. by wyze van
zaterdagavond-amusement de eerste af
levering van alweer een Engelse tele
visieserie op het scherm. De sof van
andere, eveneens uit het Engels vertaal
de televisieseries afgezien dan even
van Stiefbeen was men kennelük al
weer vergeten; zand erover. Men zou er
nochtans iets van geleerd kunnen heb
ben. Dat is niet gebeurd. „The Marriage
Lines" van Richard Waring werden m
Engeland bekroond, zo verluidt het.
Misschien wel, zou men kunnen denk-
ken, omdat zy zo typisch Engels wa
ren. In de Nederlandse bewerking ex-
van deden zij in ieder geval wat al re
geforceerd grollig aan. Mèt Martie Ver-
denius zou ik haast tot de N.C.R.V. zeg
gen: „Het spyt me mateloos, liefje.
H.Hn.
Met het celibaat is er dus iets an
ders aan de hand dan met de ge
boorteregeling. In het laatste onder
werp gaat de Paus een beslissing ne
men. Wat het eerste betreft gaat hy
een mening verkondigen, roept hy op
tot nadere bestudering en handhaaft
nog
bis-
en verscherpt hy voorlopig de celi
baatsverplichting.
Eigenlyk kwam het celibaat
niet direkt ter sprake. Enkele
schoppen spraken erover in de debat
ten over de Missies, debatten die vele
dagen duurden en die zeer veel as
pecten van het missievraagstuk naar
voren brachten. Bij alle goede (en
minder goede) dingen die er in de
St. Pieter gezegd zün is wel duide-
lük geworden, dat de inbreng van de
jonge landen en volken nog heel mi
niem is. Er is grote belangstelling,
openheid, welwillendheid ten aanzien
van de jonge naties. Maar het eigen
woord, de eigen gestaltegeving van
het evangelie in eigen cultuur kwam
nog weinig naar voren. By alle goe
de bedoelingen blijkt dat toch nog
steeds de westers opgeleide missiona
rissen de opgroeiende christenheid in
de nieuwe landen bevoogden. Er zal
nog wei een generatie overheen gaan
voordat er vanuit die nieuwe gestal-
tegevingen zó gesproken kan worden
dat het westen er ook werkeiyk naar
luistert en er zelf voordeel mee doet.
Dat zal overigens geen trage gene
ratie moeten zijn, want de ontwikke
ling gaat enorm snel.
Misschien was het toch goed ge
weest als vele vaders uit Europa en
Amerika hun „periti", hun deskundi
ge theologen van allerlei aard een
tydlang aan de ontwikkelingslanden
en de jonge kerken hadden afgestaan,
in plaats van ze ten eigen bate „op
te potten". Dan was er waarschyn-
ïyk nu al heel wat evangelisch
„nieuws" naar voren gekomen. De
eigen situaties kwamen nu te weinig
„door"
Een van die situaties is dat het
celibaat in vele missielanden geen
(Advertentie)
levensvatbaarheid heeft en oorzaak is
geworden van eeii ontstellend priester,
tekort. De westerse celibaatsopvatting
leeft daar slechts bu" een kleine groep
westerse en inheemse priesters. Het
lijkt duidelijk, dat een dergeiyke kerk
rechtelijke bepaling die beslist niet
wezenlijk samenhangt met het pries
terambt, niet langer toepasbaar is
voor heel de wereldkerk. Verschillen
de bisschoppen hebben dat willen
zeggen bij de behandeling van hei
Missieschema. Maar omdat dat vol
gens de Paus onrust zou wekken t.a.v
heel de kwestie over het celibaat
heeft hy toen al ingegrepen en ver
zocht niet over het celibaat te spre
ken, ook niet straks bij het schema
over de priesters. Dat schema komt de
zer dagen in behandeling.
De Paus heeft o.a. gezegd dat de
celibaatsverplichting juist in deze tijd
is aangepast aan de moderne ziens
wijzen. Hij kreeg een applaus in de
aula. Het is niet helemaal duidelük
waarom de vaders applaudisseerden:
omdat ze bevrüd werden van de moei-
ly'ke discussies, of omdat de Paus
zijn uitspraak in het vooruitzicht stelde
In ieder gevai heeft de Paus ander
maal iets op zich genomen dat moei
lijker is dan welke wereldreis ook:
voor priesters over heel de wereld
duideiyk te maken hoe zinvol hun on
gehuwde status is.
We weten hoeveel problemen, hoe
veel meningen voor en. tegen er hier
in Nederland over die kwestie be
staan. wy zijn groot geworden in een
westerse traditie van eeuwen en we
aanvaarden en verwerken veel din
gen zonder dat we hun herkomst dui
delijk weten. Vragen van christenen
van andere culturen zouden zeer op
hun plaats zün. Het is te hopen dat
de Paus ook die vragen, zoals hü
het uitdrukte, „voor God eeriyk zal
overwegen."
Maar het lykt me hopen op een
wonder, dat de woorden van de Paus
over het celibaat zo duidelijk en zo
overtuigend zullen zün voor die lan
den, dat daardoor aan de noodsituatie
een einde komt.
UTRECHT, 18 okt. Enige jonge
lui zün zaterdagavond laat in de Berk-
straat slaags geraakt met de politie
toen deze zich wilde ontfermen over
een dronken achttienjarige vlechter, die
daar op de grond lag. De politie wilde
de jongen, terwille van zijn veiligheid
in de radiowagen mee naar het bureau
nemen. Dat was niet naar de zin van
vlechters negentienjarige verloofde, die
begon te schreeuwen en te schelden. Er
kwamen zeker 150 mensen omheen te
staan, onder wie enkele personen die
bierflesjes naar de politie wierpen.
Intussen waren twee surveillance
wagens met enkele manschappen ter
assistentie gekomen. Een hoofdagent
kreeg een klap met een fles tegen
zyn linkerhand en werd hieraan ern
stig gewond. Een andere hoofdagent
ontving een stomp in de maag en
van een derde politieman werd de
broek stukgetrokken. Een zeventien
jarige loswerkman bleek de dader.
Hijis met de dronken vlechter naar
het hoofdbureau gebracht.
Daar ontdekte men dat de vlechter
een hoofdwonde had, vermoedelyk vóór
het incident met de politie opgelopen.
De jongeman werd naar het Acade
misch Ziekenhuis overgebracht. Daar
werd een hersenschudding gecon
stateerd. Later is hy naar huis ver
voerd.
Zijn verloofde heeft op het bureau
nog de dienstdoende brigadier bedreigd
zijn gezicht te zullen stukkrabben, nog
wel als beloning voor een kop koffie
dal deze het meisje bracht toen zü
overstuur het bureau binnen kwam hol
len. Zij is een uur vastgehouden en
toen naar huis gestuurd.
(Van onze Romeinse correspondent)
ROME, 18 okt. In de extra zater-
dagvergadering van het Concilie zijn
de gedaclitenwisselingen over het
schema „De dienst en het leven van
de priester" afgesloten, behoudens In
terventies uit naam van tenminste ze
ventig Vaders, die later kunnen plaats
hebben. Het ontwerp werd als basis
stuk voor verdere wü'zigingen door 1507
Vaders in de stemming aanvaard, te
gen waren 12 stemmen. Naast woor
den van lof is veel kritiek op dit stuk
in het Concilie naar voren gekomen en
do commissie heeft thans handen vol
werk om de zee ernstige aanmerkin
gen in een nieuwe tekst tot hun recht
te laten komen.
Kardinaal Bea meende in een op-
merkelyke interventie, dat de para
graaf over net celibaat der priesters
zorgvuldig herzien moet worden.
Aard, motief en betekenis van het
celibaat dienen op betere wyze te
worden uiteengezet. Daarby moeten
alle discriminaties tegenover de ge
huwde clerus uitgesloten worden. Zo
als uit de historie én uit de praktük
van de Oosterse Kerken biykt, gaat
het niet aan om de mogelykheid tot
volledige overgave aan God van de
priester alleen van degene, die in ce
libaat leeft, te veronderstellen. Dit
oecumenisch Concilie dient over de
dienst en het leven van de priester,
ot die gehuwd is of ongehuwd, zyn
goed en fundamenteel woord te zeg
gen.
Kardinaal Heenan van Westminster
is een warmbloedig man, die van zyn
hart geen moordkuil maakt. Soms zegt
en schryft hü dingen, die er al te
spontaan uitkomen en niet gegrond lij
ken op volledige en goede informaties.
Daarover weet de Kerk in Nederland
mee te spreken! Maar neemt men de
fouten van deze spontaniteit er (des
noods boos) bij: de Engelse primaat
kan het, als thans in het Concilie, heel
precies en onverbloemd zeggen.
In het huisbezoek, meende hy, van
de parochiegeestelüken ligt een hoofd
bestanddeel van de zielzorg. Het goe
de verkeer van de clerus met de leken
in hun families en woningen blykt ge
woonte te zyn in die landen, waar de
Kerk het contact met de arbeiders niet
verloren heeft. Daar bestaat het echte
anticlericalisme niet. Na deze, voor
velen nogal pünlyke, vaststelling ging
de kardinaal verder.
Natuurlyk is het nodig, dat de bis
schoppen priesters uit hun diocesen
moeten aansporen en verlof geven om
elders te gaan werken, waar de pries
ternood heerst. Maar dit bisschoppen
moeten dan ook de zekerheid hebben,
dat in de bedoelde streken en landen
de eigen clerus tenvolle de plicht van
de zielzorg vervult. Helaas meent de
kardinaal te moeten vaststellen, dat
het voorkomt dat daar priesters in
kloosters en andere religieuze huizen
wonen, die op grond van hun heilige
regels weigeren hun bisschop in de
zielzorg te hulp te komen.
Onder de vele Vaders, die over de
„simpele" parochiegeestelyken spra
ken, heeft de v.ybisschop van San An
tonio (Verenigde Staten) Stephen Le
ven, het beste de puntjes op de i gezet
naar het oordeel van het Concilie, go-
zien (1e grote bijval. Deze Amerikaan
se bisschop, die al meer van zich deed
horen tydens de Kerkvergadering, zei,
dat er lang gesproken was over bis
schoppen, wybisschoppen, pastoors,
afgescheiden broeders, niet-christenen
atheïsten, maar dat er nauwelijks
woord gevallen was over de „vi-
cooperatores", de parochiekape
laans. Deze hebben, zei de bisschop,
nauwelyks rechten, tenzij die op een
kerkeiyke begrafenis.
Toen het Concilie daarop lachte, zei
hij: Maar de kapelaans lachen hierom
niet. Kapelaans plegen slechts als aan
komende jongelui behandeld te worden.
Wonen zü in een pastorie, dan betekent
dit maar ai te vaak voor hen een ver
lenging van hun seminarieleven, wonen
zy' alleen in kapelanieën, dan zyn ze
te vaak geïsoleerd. De parochiekape
laan is echter in werkelykheid een
man, die een byzondere taak in de
gemeenschap van gelovigen heeft en
door de Heer met byzondere charis-
men wordt begaafd.
en
een
carii
En toch schuilen er achter dit soort
ingewikkelde vakdiscussies enorme
tegenstellingen. Tegenstelling dit.
myns inziens duidelijk maken, dat er
wezenlijke Verschillen zijn tussen bis-
schoppen en theologen, die niet met
een oppervlakkige verf van concilie
eenheid weg te werken zün. Wat het
eerste voorbeeld betreft. Het komt er
op neer. dat Journet erkent dat er
in feite meer godsdiensten op de we
reld zyn, maar dat dat eigenlyk toch
niet rechtsgeldig is. Volgens God,
zegt hij, is er maar één verlossings-
wijze, dat is die van het christendom.
Alleen het christendom heeft dus
recht van bestaan. De andere gods
diensten kunnen slechts getolereerd
worden, omdat de toestand nu een
maal niet anders is.
Zo is het denken van de autocra
tische conciliepartners. Het christen
dom is de enig ware godsdienst, de
katholieke Kerk is de enige ware Kerk
de geloofsopvatting van die Kerk is
de enig juiste en dus moet eigenlijk
iedereen dat allemaal aanvaarden. In
feite kun je niemand er toe dwin-
fen, omdat je dan allemaal moeilijk
eden krygt. maar als dat niet zo
was...
Heel het evangelie is overduidelyk
vol van vryblyvende uitnodiging om
tot geloven te komen. De waarheid,
waar Journet e.a. het over hebben is
een geloofswaarheid. Die heeft alleen
maar zin voor mensen die er in ge
loven. En geloven is een niet op te
leggen, niet te omschrüven. zelfs niet
uit te leggen werkelykheid binnen de
mens. Al deze debatten hebben dan
pok als achtergrond en als inzet de
opvatting over wat geloven is. We
hebben in de camouflage van inge
wikkelde betogen en formuleringen te
maken met de ernstigste geloofscri
sis, die er ooit geweest is. Volgens
Journet is er sprake van een be
staande, objectieve heils „economie"
(ook zo'n fijn woord!) die eigenlyk
voor iedereen moet gelden. Volgens
ons bestaat die heilseconomie er al
leen maar in het geloven van men
sen. In het geloven van andere men
sen bestaat er een andere, en wij
kunnen niet weten of God zich ook
daar niet van bedient om mensen tot
zich te trekken. Het enige wat wy
kunnen en mogen doen is voor ande
ren te getuigen van ons geloof.
Het tweede voorbeeld illustreert hoe
men in de knoop zit met belangryke
disciplinaire uitspraken, als die over
de geboorteregeling.
Er zyn twee dingen:
er worden weer nieuwe verplich
tingen opgelegd, met alle straffen en
konsekwenties die het gevolg zün van
een niet vervullen van die verplich
tingen;
de beslissing over die verplich
tingen wordt door de Paus alleen ge
nomen.
Voor ontelbaar veel gelovigen zyn
dit zaken die büna niet meer geac
cepteerd kunnen worden. De Paus zou
alleen moeten uitspreken wat het ge
loven van heel het wereldepiscopaat
is. Dan zal hü grote lynen kunnen
aangeven, met de nodige nuances.
Het algemene gevoelen van de we
reldkerk zou dan naar voren komen,
dat door iedereen dan kan worden be-
frepen als gezameniyk bezit van heel
e katholieke christenheid.
Hy zou vervolgens dat algemeen gevoe
len niet als discipline, als voorschrift,
moeten afkondigen, in welke vorm
dan ook. Hy zou niet meer moeten
doen dan uitspreken dat de gedrags
regels die uit dat algemene gevoe
len naar voren komen, zover als we
het nu kunnen zien, het dichtst by
het evangelie liggen. Hy zal moeten
betogen dat we daar geen absolute
zekerheid over hebben, maar dat dit
algemene gevoelen der vaders toch
een richtlijn is voor de persoonlijke
gewetens der christenen.
Over direkte geloofszaken kan de
Paus, samen met de bisschoppen veel
duideiyker dingen zeggen, zekerheid
verkondigen in geloof. En dat gebeurt
byna niet. Heel de wereld wacht daar
eigenlyk op. Vandaag of morgen moet
het wel doorbreken.
LETTERGREEPRAADSEL
Horizontaal en vertikaal dezelfde
woorden invullen.
1. ryst te velde (Mal.) - 2. radio-onder
deel - 3 plaats in Gelderland - 4. grond-
dig - 5. berustend - deel van een loco-
motiet
Oplossing van 15 oktober.
1 darm - 2 arie - 3 riet - s metz - 5
dolk - 6 ober - 7 lena - 8 kras - 9 deli -
10 elan - 11 land - 12 indo - 13 dier - 14
iglo - 15 elbe, 16 roet
