Heks zonder haakneus
Glazen bol
SHIRLEY
McCoy TYNER
SARAH VAUGHAN
- SOULFULLY
RAY RROWN en
LIILT JACKSON
mm
0
en puntmuts
„voor de
grap"
I
Test
Hamrolletjes
Op rij-paden Op rij-paden Op rij-paden
Divang-informatie
voor automobilisten
Nieuwe
radiaalband
van Dunlop
Benzine-automaat
voor bankbiljetten
ai
Oldsmobile
brengt
„T ornado"
Vrachtwagen
cabines van
glasvezel
m
door
VIC SNIEKERS
PLUS
23 OKTOBER 1965
PAGINA 5
HET nieuwe platenseizoen
is ingezet met een wel uit-
zonderlijk teleurstellend
Grand Gala du Disque. Toch zijn
eC in bijna alle genres weer
nieuwe opnamen uitgebracht van
werkelijk grote mensen, die op
een komende Grand Gala-avond
waarschijnlijk wel weer verstek
zullen laten gaan. Enfin, daar
raakt men zo onderhand aan ge
wend en het is maar een geluk
kige omstandigheid dat men
niet op het heerlijk avondje van
de CCGC is aangewezen om de
favoriete artiesten te kunnen be
luisteren. We zullen in deze en
komende rubrieken weer zoveel
niogelijk een representatieve
keuze trachten te maken uit de
enorme produktie nieuwe plaG n
die geregeld in de handel wordt
gebracht. Op het gebied van de
jazz (om daar eens mee te be
MÊÊ
SHIRLEY
ongemeen talent
ginnen) hebben wij deze maand
opnamen geselecteerd van
McCoy Tyner, Sarah Vaughan,
Ray Brown en Milt Jackson.
Tevens werd de jazz-liefhebber
verrast met een voortreffelijk
EP-tje van Shirley, waarop zij
bewijst een jazz-zangeres van
grote klasse te zijn.
SARAH VAUGHAN
stralende vorm
ENRICO MACIAS
thuis in music-hall
HEKSEN worden doorgaans af
geschilderd als lelijke, on
ooglijke creaturen, met een
haakneus, een dikke wrat op de
vooruitstekende kin en een bezem
steel als onafscheidelijk vervoer
middel. Dat een heks echter niet
noodzakelijkerwijs behept hoeft te
zijn met een afstotend uiterlijk be
wijst de charmante Londense Shir
ley Burrage, die er prat op gaat
over magische gaven te beschikken
NA Amerika neemt nu ook
West-Duitsland proeven
met radio-zenders, die be
langrijke verkeersboodschappen
voor automobilisten doorgeven.
In de omgeving van Hannover
is onlangs gedemonstreerd met
een systeem, dat gebruik maakt
van 400 ultra-kortegolfzenders,
die 3500 kilometer autoweg
kunnen bestrijken.
BRÜ."
ÏW
rwfciÈÉi
Nieuwe jazz-LP's
ven. Wat men ook neemt, haar feillo
ze timing, haar adembenemende chan
ges, haar schijnbaar onuitputtelijke
ideeënrijkdom en de vele ontroerende
stern-nuanceringen in haar ballad-
singing", het is allemaal even bewon
derenswaardig. Men lette in deze op
name vooral eens op het fascinerend
orgeltje (waarschijnlijk van Richard
Holmes) dat arrangeur Gerald Wil
son zo bijzonder knap in de begelei
ding heeft verwerkt. Sterk aanbevolen.
cCoy Tyner, vaste pianist in de
/I excellente Coltrane-groep, wordt
YJ steeds beter. Zijn laatste trio
LP toont dat overduidelijk aan.
Met zijn vaste mensen Garrison (bas)
en Elvin Jones (drums) heeft deze ta
lentvolle musicus een zevental Elling-
ton-stukken opgenomen, daarbij een
enkele maal „ondersteund" door La
tijns-Amerikaanse slagwerkers Willy
Rodriguez en Johnny Pacheco. Tyners
ideeën schijnen onuitputtelijk: stand-
eardnummers als „Satin Doll", „Soli
tude" en „Caravan" krijgen (het kon
('aast „niet meer") een geheel nieuw
jasje aan. Een stuk als „Satin Doll"
heeft Tyner twee jaar geleden opgeno
men (Impulse A-39) op het album
Nights of Ballads and Blues". Hei is
interessant beide versies thans met
elkaar te vergelijken. Inderdaad is
Tyner veel vrijer geworden in zijn im
provisaties. Was zijn modale akkoor-
denspel altijd al een boeiende ervaring
°P deze Ellington-plaat lijkt het wel
°f de solist nog meer harmonische mo
gelijkheden heeft uitgediept. Opvallend
?ij Tyner zijn altijd de parelende loop-
les in de rechterhand tegen de intri
gerende basis-akkoorden van de lin
kerhand. Hoogtepunt van het album
werd voor mij het laatste stuk van kant
2: „Gypsy without a song". Wat de
Pianist hier allemaal laat gebeuren
Prenst eenvoudig aan het wonderbaar
lijke. Het is vooral in dit stuk te
Werken dat Tyner tot de allergrootsten
Van dit moment behoort. De ritmische
ondersteuning van Garrison en Jones
Perraden een enorm raffinement en
een uitzonderlijk vakmanschap. Een
verrukkelijke opname.
De laatste aandachtvragende op
name van Nederlandse makelij
is de eerste jazz-EP van Shir
ley. Een verrassing in optima
forma. Begeleid door een combo o.l.v.
Dick Schallies met o.a. Harry Ver-
beke, tenorsax en John Engels, slag
werk brengt zij vier nummers:
„Hands off him", Garners „Misty",
het sterke „Moonray" en de
langzame blues „Lost and Lookin".
Al eerder hebben wij opgemerkt dat
een meisje als Shirley méér en voor
al betere platen zou moeten maken.
Natuurlijk, zij kan commercieel tal
van liedjes tot succesnummers maken
maar de vraag is of men op die
manier Shirley niet van het grote
werk afhoudt. Goed, Imperial heeft
dan eindelijk een Ep-tje (IPE 5125)
gemaakt waarop Shirley nu eens kan
zingen wat zij zelf belangrijk vindt.
De opname is meteen een succes ge
worden; misschien niet in de onmid
dellijk commerciële zin maar dan toch
in ieder geval in de zuiver muzikale
betekenis. Shirley's zangstem is als
het ware voor de jazz geschapen.
Heel bijzonder is ook het feit dat
haar stijl geen duidelijke invloeden
verraadt. Dat pleit voor haar onge
meen talent, en het is te hopen dat
zij èn van haar manager èn van
haar platenmaatschappij eens wat
meer mag doen in het serieuze vlak.
Het is alleszins de moeite waard.
Samen werkten zij omstreeks 1946
Ui de groepen van Charlie Par-
en Dizzy Gillespie. Later
hebben zij nog vele malen met el
kaar gespeeld tot ieder van hen ten
slotte een eigen weg ging: Ray
Brown naar Peterson en Milt Jack-
son naar het Modern Jazz Quartet.
Beide musici zijn deze ensembles
trouw gebleven tot op de dag van
vandaag. Bassist Brown en vibrafo-
uist Jackson zijn ook in ons land
goede bekenden: herhaaldelijk heb
ben zij hier geconcerteerd. Op het
Verve-label is nu een LP uitgebracht
(V-8615) met een groot orkest waarop
beide solisten worden gefeatured.
Dankzij Edison-winnaar Oliver Nel
son en Jimmy Heath zijn er arran
gementen geschreven voor deze op
name die zowel Brown als Jackson
grote solistische kansen bieden. De
twee arrangeurs hebben ieder vier
stukken voor hun rekening genomen.
Zij leiden de achttien man sterke for
matie om beurten. Het gevolg daar
van is dat er een homogeniteit is
bereikt die men bij een gelegenheids
band nauwelijks voor mogelijk had ge
houden. Naast Brown en Jackson
wordt op deze plaat ook trompettist
Clark Terry (een der allerbesten op
zijn instrument) in het zonnetje ge
zet. En terecht. Want ook nu weer
kan men vaststellen welk een groot
stylist en virtuoos deze man wel is.
Niet over alle acht nummers van
deze overigens aanbevolen LP
kunnen wij even enthousiast zijn.
Soms ontbreekt die spanning-en ge
ladenheid, de onzichtbare draad die
door elk stuk, door iedere chorus heen
moet lopen. Iets te veel wordt er dan
op de routine gedreven en dat is
jammer. Gelukkig echter behoren
die momenten tot de uitzonderingen.
Naast enkele opwindende chorussen
van de solisten zijn er talrijke
prachtige collectieven te beluisteren
vooral in de eminente saxgroep
(Bank, Richardson, Heath, Penque,
Woods, Ashton) en de trombone-sec
tie (Mcintosh), Green, Cleveland,
Studd).
ENRICO MACIAS: nu al
volstrekt eigen plaats
Enrico Macias is zeker de man
niet wiens liedjes op de eerste
plaats thuishoren in liet intie
me cabaret of de kleine ehan-
son-caveau. De grote zaal van de
music-hall is zijn terrein. Wie het aan
zijn repertoire nog niet mocht heb
ben vastgesteld, hem nog niel in le
vende lijve had zien optreden, kon
het wel gewaar worden uit zijn vo
rig jaar verschenen LP Enrico Ma
cias a l'OIympla". De korte tijd waar-
v:vvx-:
p Roulette (PRL 149 is (alweer
in de introductie-serie) een
nieuwe langspeler van Sarah
Vaughan verschenen. Sarah
jl'.lgs SoulfuÏÏy" is de commerciële
"A®' van een overigens voortreffelijk
p'bum waarin deze 41-jarige zangeres
leuen stralende vorm verkeert. Bege-
..„a. door een combo onder leiding van
2.® pekende Gerald Wilson zingt „The
wine One" twaalf songs van het
het Pende .A taste of Honey", o.a.
^speelse, bluesy „Sermonette", het
VPnisticated „Round Midnight", de
en Mercer-ballad „Midnight Sun"
een J"**10ns' soulstuk „Moanin". Over
alleen ah vaughan in deze vorm is
'Paar in superlatieven te schrij-
in zijn ster bij het music-hallpubliek
is omhooggesclioten, is omgekeerd
evenredig aan de hoogte die zij heeft
bereikt. Na een tweede taiigspeier is
nu al zijn derde verschenen, opnieuw
opgenomen tijdens een voorstelli~g in
het Parjjse Olympia-theater - nota-
bene op de avond waarop <le première
ging van zijn nieuwe tour de chant.
22 april van dit jaar. Met nieuwe
maar vooral met al enige tijd beken
de liedjes heeft hij toen de allereer
ste avond de beste al de zaal (zit ma
ximale geestdrift weten te brengen.
Hóe dat in zijn werk is gegaan laat
de Palthé-LP „Enrico Macias a l'Olym-
Pia" (STX 187) horen.
Bij „II reste aujourd'hui", het eer
ste liedje krijgt hij de zaal al geheel
en al mee In de volgende tien num
mers bouwt hij knap zijn show
dat woord mag men hier wel gebrui
ken op naar een climax die ieder
meesleept, ook wie thuis in een luie
xr al'een maar de plaat draait.
Niet dat Enrico Macias ook maar
ergens de hoogste toppen der chan
son-kunst bereikt daarvoor zijn de
teksten (vrijwel allemaal toor ande
ren voor hem geschreven) en ook zijn
eigen muziek meestal te zeer voor de
hand liggend. Gelukkig presenteert
Macias zijn liedjes zondei welke pre
tentie dan ook en één ding staat vast:
charme bezit zijn optreden vóór alles
zeker bij dit voortreffelijk samen
spel met het publiek. Dat geldt zelfs
niet alleen bij zo'n première met alie
vrienden en bekenden.
Macias' vader is Spanjaard En
Spaans gaat het er dan ook meestal
wel aan toe, al was het alleen maar
in de intro s die Enrico Macias elk
liedje meegeeft; hij koketteert onte
genzeglijk met zijn gitaarspel, maar
beheerst zijn instrument wel zó dat
men zich gewonnen moet geven Ook
zjjn manier van zingen, soms wat ke-
lig, met veel tlamenvjoachtige 'nter-
vallen, moet wel bijdragen aan zijn
Spaanse „image", die voor een be
langrijk deel ook steunt op de the
ma's van zpn liedjes en de wijze,
waarop zij door de orkesten van Ju
lio Velasquez en Jean Claudric wor
den begeleid. Eerder vergeleken wij
Macias met de jonge Tino Rossi (die
inmiddels in Parijs een verrassende
come-back heeft gemaakt). Nu doet
hij ons ook wel denken aan enkele
van de huidige Amerikaanse tuiksin-
gers type Pete Seeger. interna
tionale verbroedering: „Enfants de
tous pays", eeuwige vriendschap:
,,1'Ami fidéle" en "oor 'edereen „No
tre place au soleil" Eén chanson vei-
dient speciale aandacht. Eigenlijk valt
het bij de overige wat uit de toon
maar in kwaliteit steekt net er met
een ook bovenuit. Macias heeft muziek
en begeleiding voortreffelijk op de
tekst van „Est-il un ennemi?" afge
stemd. Het resultaat zweemt enigs
zins naar Montands ..flamenco de
Paris" en „Mon pot' ie gitan" waar
bij destijds de eveneens haif-Snaanse
gitarist Henri Crolla zo'n belangrijke
rol speelde.
Conclusie van dit alles: al staal
h(j niet vooraan, de jonge Macias is
er nu al in geslaagd zich een vol
strekt eigen plaats in de chaiisonwe-
reld te veroveren.
.,Ik kwam tot de ontdekking dat ik
over toverkracht beschikte toen ik op
school was", vertelt de 26 jaar oude
Shirley. „Helemaal nauwkeurig bleken
mijn voorspellingen niet altijd te zijn,
maar ik had er toch wel gemak van en
ze bezorgden me grote populairteit bij
mijn klasgenoten. Later legde ik me,
voor de grap, toe op handlezen, maar
toen ik na een poosje merkte dat ik wer
kelijk in de toekomst kon kijken, be
schouwde ik de zaak niet langers als
een .anier om luister aan fuifjes bij te
zetten maar als ernst-
En dan is er mijn ervaring met kat
ten. Katten schijnen mij bijzonder graag
te mogen, zelfs de schuwste exemplaren
De kat die ik nu heb was een zwerver
Waarom hij uitgerekend naar mij toe
kwam, is me een raadsel, maar een
feit is dat hij de flats beneden mij ne
geerde en een heel stel trappen beklom
om bij mij aan te „kloppen".
moderne heks
Shirley's beroep heeft weinig met hek
serij uit te staan, ze is makelaar. Of
ze bij de uitoefening hiervan ook ge
bruik maakt van haar magische talen
ten vermeldt de historie niet. In elk ge
val laat ze haar omgeving zo weinig
mogelijke merken dat ze over toverkrach
beschikt. Wel bezit ze alle attributen die
bij een heks horen, zoals een puntmuts,
en een kristallen bol, maar die gebruikt
ze alleen om er haar vrienden mee te
amuseren. Ze past er wel voor op hun
al te veel over haar gave te vertellen.
,,Ik zou niet graag willen dat een man
die mij voor een etentje uitnodigt, de
indruk krijgt dat ik voortdurend probeer
zijn gedachten te lezen".
Ze is hevig geïnteresseerd in „witte
magie", een vorm van toverij die zich
richt op het goede in tegenstelling tot
de „zwarte magie", die op het boze is
ingesteld. Shirley vreest dat er nog veel
mensen zijn die zich op deze laatste me
thode toeleggen. „Een paar maal ben
ik uitgenodigd om me bij dergelijke lie
den aan te sluiten, maar ik heb dat ui
teraard niet gedaan".
Shirley is er werkelijk van overtuigd
dat ze over magische gaven beschikt en
dat ze die kan aanwenden ten gunste
van haar medemensen. Of ze daarin ge
lijk heeft? Er zijn tenslotte dingen tus
sen hemel en aarde die wij niet kunnen
bevatten. En er zijn meer mensen die
over telepathische gaven beschikken, al
noemen wij die in onze moderne maat
schappij dan geen tovemaars of heksen,
maar helderzienden.
DAT de Amerikaanse jonge meisjes
heel vaak eigengereid zijn blijkt
wel uit het volgende: drie tieners
I van 10 13 en 14 jaar besloten eens de
eerlijkheid te testen van winkeliers in
het plaatsje Parsons (Texas) ten opzich
te van Engelse toeristen. Zij kleedden
zich, zoals Engelse meisjes van hun leef
tijd er uit plegen te zien en namen een
onvervalst „English accent" aan. Zo gin?
het ondernemende drietal een café in
om iets eetbaars te bestellen. De meis
jes deden het voorkomen, of zij niet erg
best overweg konden met Amerikaans
geld- Dat hun stuntelig financiëel optre
den wel degelijk opgemerkt was kwam
tot uiting in de veel te hoge rekening.
De ober had er maar een paar dollar
bovenop gezet. Met luide, rasechte Ame
rikaanse stemmen lieten de meisjes hun
protesten horen toen de ..gepeperde" re
kening gepresenteerd werd. Voor de ober
bleef er niets anders over dan zijn ver
ontschuldigingen aan te bieden en de
nota te herzien-
VANDAAG geven wij u een bijzon
der voorgerecht. Het is gemakke
lijk klaar te maken en we kunnen
u verzekeren dat het verrukkelijk smaakt.
Het zijn hamrolletjes en voor vier
stuks hebt u nodig: vier plakken gerook
te ham, vier plakken pittige kaas, 1 pot
je gevulde olijven, paprikapoeder, 1 ei,
paneermeel, margarine of boter, toast
Op de plakken ham komen de plakken
kaas te liggen. De olijven worden in
stukjes daarop verdeeld en met paprika
poeder bestrooid. Daarna worden de plak
ken ham opgerold en met houten prik
kers vastgestoken. De rolletjes door het
ei halen en met paneermeel bestrooien.
Hamrolletjes worden eventjes in het fri
tuurvet gebakken. Toast en boter worden
er aan tafel bij geserveerd.
Juist als in Amerika is men in
West-Duitsland tot de conclusie ge
komen, dat het gehoor in het verkeer
het minst belast wordt. Hoorbare
boodschappen worden daarom ideaal
genoemd. De verkeersmeldingen wor
den weergegeven door de autoradio's
de uitzending moet zo krachtig
zijn, dat alle andere stations kunnen
worden overstemd) of door speciale
ontvangertjes voor verkeersbood
schappen. De Duitse ontwerpers heb
ben 't principe van de natuurkundige
Farady van stal gehaald. Deze ge
leerde ontwikkelde binnen een met
onder elektrische stroom staan
de draad omgeven ruimte een mag
netisch veld. Binnen dit inductieveld
uitgezonden berichten zullen alle an
dere zenders overstemmen en zodoen
de de automobilisten bereiken.
Zoals gezegd, de inspanning, die de
gebruiker van de autosnelweg zich
moet getroosten is vooral bij druk
verkeer zeer groot. Van zijn gezichts-
DUNLOP heeft 'n nieuwe radiaal
band op de markt gebracht vooi
gebruik bij hoge snelheden. Dc
SP41-HR wordt gebouwd voor automo
bielen met een topsnelheid van boven
de tweehonderd kilometer per uur
De band gaat volgens de construc
teurs veel langer mee dan normale
banden met gekruiste koordlagen.
dank zij een speciaal karkas en een
rubbersamenstelling, die bestand is
tegen hoge snelheden. De nieuwe
Jaguar E-type wordt standaard met
de SP41-HR uitgerust.
en reactievermogen wordt veel ge
vergd. Indien hij tijdig wordt gewaar
schuwd voor opstoppingen, stremmin
gen, gevaarlijke punten, kettingbotsin
gen enz-, zal hij gemakkelijker rijden
Nu het verkeer op de grote wegen
in toenemende mate via telefoons, te
levisie en, bij duisternis, infra-rood-
apparatuur geobserveerd wordt, kan
het ontworpen waarschuwingssysteem
een sluitstuk vormen in het streven
naar zo veilig mogelijke wegen.
Het is natuurlijk de vraag, hoe het
publiek zal reageren op de iedereen
en alles „in de rede vallende" stem
met verkeersboodschappen: in Ame
rika heeft men voor dit systeem al
de term „dwang-informatie" bedacht.
Niettemin blijft het de moeite waard
er proeven mee te nemen- De ont
werpers van het Duitse systeem
schatten de kosten van de benodigde
800 Faraday-kringen van elk ongeveer
5 kilometer doorsnee op 45 a 65 mil
joen gulden. De 400 ultra-kortegolf-
zendertjes zouden samen nogmaals
een dikke twintig miljoen gulden kos
ten.
OLDSMOBILE brengt dit jaar
een geheel nieuwe wagen op
de markt, de „Tornado"
een krachtige zespersoonscoupé
met voorwielaandrijving. De wa
gen wordt aangedreven door een 6,9
liter V8 motor, die 390 pk levert.
De koplampen zijn geheel weg-
klapbaar: het kantelen van de
lampen geschiedt zeer snel met
behulp van motorvacuum.
IN Engeland worden vrachtwagen
cabines gebouwd van glasvezel
en de eerste resultaten zijn zeer
hoopgevend- Omdat glasvezel weinig
investering vraagt, is dit materiaal
ook bijzonder aantrekkelijk voor as
semblage in ver-afgelegen landen- De
kunststof-carrosserieën zijn op onge
bruikelijke wijze opgebouwd met een
binnen- en een buitenplaat, waartus
sen zich een luchtlaag bevindt.
In Stockholm Is bij wijze van proef
een nieuwe benzlne-verkoopautomaat ge
ïntroduceerd, die bankbiljetten kan ac
cepteren. De automobilist moet het bank
biljet van 10 Kronen onder een plastic
deksel leggen en vervolgens een knop
[indrukken, die correspondeert met een
van de aangesloten pompen. De auto
maat levert normale benzine, super-
benzine of diesel-olie.
De proef wordt genomen door de
Zweedse Shell: de automaat is ontwor-
- o si' i' 'JSj', -VjS''-V Sir.SSfïbïSiBp.l
men in Stockholm zelf benzine tanken, na met een bankbiljet te
hebben betaald.
In dit apparaat zit de detector, die het
bankbiljet aan een nauwkeurig onder
zoek onderwerpt en het sein „niet
accepteren" uitzendt als het biljet vals
is.
pen door Auto Tank AB en Ingenjors-
firman Stig Wahlström AB uit Stock
holm. Een van de specialiteiten van het
apparaat is, dat het valse bankbiljetten
onmiddellijk signaleert. Een detector
geeft dan de impuls: niet-accepteren.
Ook biljetten van afwijkende waarde
maken, dankzij deze detector, geen kans.
De automobilist ontvangt een kwitan
tie ter waarde van het gestorte bedrag.
Aangezien iedere pomp een afzonderlijk
„geheugen" heeft, dat het bedrag re
gistreert en een impuls geeft aan de
corresponderende pomp .kunnen de aan
gesloten pompen gelijktijdig worden ge
bruikt. Een rood lampje waarschuwt,
als de pomp in gebruik is. De beheer
der van het verkooppunt kan met een
simpele handeling de automaat buiten
werking stellen en overschakelen op
handbediening. Het apparaat is uitgerust
met een alarm-installatie tegen inbraak.
