Rapport van partij commissie inzake Span je
KVP wil Spanje onder
Franco niet in EEG
Rouw van modkan
niet wachten op het plan
LELYSTAD een
wereldprimeur of
ren wereldmisser
Garanties nodig voor een
ontwikkeling naar grotere
vrijheid en democratie
Verhouding
Kerk-staat
normaliseren
Kard. A If rink over
oorlog en vrede
Hotinov-Hals
bij Christie
ter veiling
Stedelijk
Nederland
smacht naar
nieuwe polder
maar 70% is
voor de hoer
Bestaat „rechtvaardige oorlog"?
Kerk-staat
Informeel
Ja" noch „neen"
Weer 2 Friendships
naar Australië
ZATERDAG 23 OKTOBER 1965
PAGINA 13
(Door Vic. Langenhoff)
Zuidelijk Flevoland 43000 ha nieuwe leefruimte in
het hart van Nederland zal over twee jaar gaan
droogvallen. De komende zomer hoopt de Dienst
der Zuiderzeewerken klaar te komen met de laatste
vier kilometer van de dijk langs het Oostvaardersdiep, de
toekomstige vaarweg van Amsterdam naar Lelystad. Nog
in hetzelfde jaar begint men „in het natte" al te graven aan
de poldervaarten, die de hoofdaders zullen vormen van het
ontwateringssysteem. Ook aan de vijftien kilometer dijk,
die nog gebouwd moeten worden aan de Veluwe kant: tus
sen Harderwijk en Nijkerk zal volgend jaar volop gewerkt
worden, maar dit karwei zal ook in 1967 nog onderhanden
zijn; waarschijnlijk zullen de gemalen echter al gaan
draaien vóór deze waterkering helemaal klaar is.
Er zit spoed achter de schepping van zuidelijk Flevoland
en bepaald niet (meer) omdat men er zo om zit te springen,
het agrarisch areaal uit te breiden. Individuele boeren
mogen de vette grond van de nieuwe polder als een bege
renswaardig land van beloften zien, de regering heeft de
versnelling van het werk vooral bevorderd om ruimte te
winnen voor de stedelingen, die in 't Gooi het laatste groen
dreigen weg te grazen.
Oostelijk Flevoland is
Technisch bekeken had de
Markerwaard ten noord-
oosten van Amsterdam
£et eerst aan de beurt moeten
*°men. De regering oesloot ech-
ïpf voorrang te geven aan Zuide-
le. Hevoland, omdat hier snel-
ty1" en goedkoper nieuw land kon
k°rden opgeleverd voor de ex-
hsie van het noordelijk deel
(j.11 de randstad. De nieuwe pol-
één geheel gaan vormen
hp, de 54000 ha van de al bijna
teirivaal ontgonnen polder Oos-
0 Flevoland: de vooral bij
t Ethologen befaamde Knardijk,
ssen Harderwijk en Lelystad,
t °rdt te zijner tijd 'n slaperdijk.
ad, nu nog een nederzetting
VanSti
Polderwerkers en pioniers,
rdt de hoofdstad van groot-
al goeddeels verkaveld
Flevoland; de hoofdstad ook van
heel het gebied van de vroegere
Zuiderzee (straks Nederlands
twaalfde provincie?) en vermoe
delijk een van de grootste steden
van heel Nederland.
DEN HAAG, 23 okt. Het
partijbestuur van de Katholieke
Volkspartij is van mening, dat
Spanje van het lidmaatschap van
de E.E.G. dient te worden uitge
sloten zolang het régime-Franco
aan het bewind is en daarin nog
geen duioelijke sporen zijn waar
te nemen van een zich ontwikke
lend vrij democratisch denken. De
K.V.P. is eveneens tegen de hui
dige vormen van associatie aan
de E.E.G., die ten aanzien van
Europese landen immers be
schouwd dienen te worden als een
lidmaatschap op termijn en die
derhalve niet alleen een econo
misch, maar ook een politiek en
gagement inhouden. Er dient ech
ter een nauwkeurig onderscheid
gemaakt te worden tussen régime
en volk en daarom spreekt de
K.V.P. zich uit voor uitwisselingen
op cultureel, wetenschappelijk en
sportief niveau ter bevordering
van een geleidelijke evolutie naar
een vrije, democratische politieke
structuur in Spanje.
In Dronten dezelfde winkels als overal elders
V'
ig^yr1'
Vy.-.'r
"%k&
T K- T
ter van een terreinreservering. Het
structuurplan gaat een nader uitge
werkt inrichtingsplan vooraf," zo ver
meldt de kaart. Dient men, twee jaar
vóór het droogvallen van de grond,
langzamerhand niet te weten, hoe dat
inrichtingsplan gaat worden? En zijn
de terreinreserveringen zelf al niet
discutabel? Moeten we heus nog 30.000
ha volplannen met boerderijen, die
de vaderlandse melkplas buiten zijn
oevers doen treden of monsterlijke
silo's zullen vullen met inlands graan
dat aan de straatstenen niet te slijten
is?
Tocl
S<
VI
loch, ondanks de voorrang die ge
geven is aan de drooglegging
van Zuidelijk Flevoland; en on
danks de nadruk waarmee in de
memorie van toelichting op de jong
ste begroting van het Zuiderzeeïonds
de woonkansen en verkeersmogelijk-
heden naar voren worden gebracht,
kan men zich moeilijk aan de indruk
onttrekken, dat bij de ontwikkeling
van de IJsselmeerpolders nog altijd
veel doorwerkt van de agrarische op
zet die bij de inpoldering oorspron
kelijk heeft voorgezeten. Oostelijk
Flevoland is aJ goeddeels verkaveld
tot boerderijpercelen en in Zuidelijk
Flevoland is anno 1965 nog altijd
30.000 ha van het totaal van 43.000,
ongeveer 70 procent!, voor de land
bouw bestemd.
In het perspectief van de 20, 25 en
misschien 30 miljoen inwoners, die
Nederland zal moeten huisvesten
vóór de bevolking eens de top gepas
seerd zal ziin inwoners die zullen
beschikken over een royaal inkomen,
over minstens één auto per gezin,
maar vooral over drie vrije dagen
per week en een geweldige behoefte
aan recreatiemogelijkheden, lijkt de
grondveraeling, zoals die jaren gele
den is vastgelegd in het „Structuur
plan voor de zuidelijke IJsselmeer
polders" en waaraan nog altijd
wordt vastgehouden weinig vi
sionair. Op de kaart is buiten Lely
stad, en een stad tegenover Harder
wijk, alleen stedelijke bebouwing in
getekend in de zuid-west punt van de
nieuwe polder. Datzelfde gebied is
echter „overdekt" met bos en woes
te grond, zodat het totaalbeeld op de
kaart precies overeenstemt met wat
voor 't Gooi getekend is. Wordt hier
aan een gigantisch villapark gedacht?
„De onderdelen hebben het karak-
et is iets vreemds met die Zui
derzeepolders. Decennia lang
zijn ze de trots geweest van
ons land: het visitekaartje voor
de buitenlanders, het paradepaard
van de waterstaatkundigen. Neder
land maakt zelf zijn grond, legt een
hele zee droog, komt dat zien! Na
1953 is er een ander paradepaard ge
komen: de Deltawerken. Nederland
ging weer in net offensief tegen de
zee, sneed woeste, diepe zeearmen
af, speelde met caissons en kabelba
nen. Het was verrukkelijk spectacu
lair, het oogstte bewondering van het
buitenland en het kietelde de nationa
le trots. Terecht, laten we dat voor
op stellen. Maar het gaat hier in we
zen om het veiligstellen van wat er
al was; waarbij tegeljjk een verbrok
keld gebied wordt ontsloten een ge
bied dat mogelük dankzij die beveili
ging en ontsluiting eens een belang
rijke funct zal krijgen, gezien zijn
ligging tussen Europa's grootste ha
vens.
Maar de inrichting van de Zuider
zeepolders is van een hogere orde.
Hier komt in het hart van een hong-
geïndustrialiseerd en dichtbevolkt land
een volkomen maagdelijk gebied ter
beschikking, «aar men zonder één
onteigeningsprocedure, zonder één sin
geldemping, zonder welke andere be
lemmering ook vanwege een histo
risch gegroeide situatie, een leefruim
te voor de 21ste eeuw zou kunnen
houwen. Werelds beste stedebou
wers en architecten zouden met 's we
relds knapste antropologen, sociologen.
verkeerstechnici en noem het maar
op, moeten samenspannen om hier te
realiseren wat overal elders onmoge
lijk is, omdat men met de erfeni?
van het verleden zit. Aller ogen zou
den gericht moeten zijn op modelbou
wend Nederland. In feite gebeurt er
niets van dit alles. In werkelijkheid
verschijnen in Dronten en in Lelystad
nu al precies dezelfde woningwetwo
ningen er winkelgalerijtje8 die overal
in ons land de nieuwe uitbreidingen
mono-typeren. De kans is groot, dat
we straks, ais de bouw wat grootser
wordt aangepakt, in de nieuwe pol
ders alleen maar nieuwe Slotermeren
en Morgenstonden en Pendreehten
bouwen, met wat Amsterdamse Bos
sen als bufferzones. De „leefruimte
van morgen" dreigt bedrieglijk veel
overeenkomst te gaan vertonen met
de onleefbare ruimte van vandaag,
zodat ook de bewoners van de twaalf
de provincie in de weekends de stad
zullen uitvluchten op zoek "aar re
creatiegelegenheid: en ze zullen ,n "e
streng-verkavelde landbouwgebied zelfs
geen picknickbosje aantreffen om de
leden te strekken...
Lelystad, modelstad van 21-ste
eeuws Nederland? Er is een ste
debouwkundig plan gemaakt door
prof. C. van Eesteren, een plan
voor een stad van minstens 100.000
inwoners. Het ontwerp ligt momenteel
tei visie voor de Kamerleden, maar
de buitenwereld mag er nog niets van
weten. Waarom deze geheimzinnig
heid?
Dit plan is meer dan een nationale
zaak. Hier ligt de mogelukheid van
een wereldprimeur, maar tevens van
een wereldmisser. Het is geen zaak,
die door het departement van Land
bouw ergens in het Zuiderzee-
fonds mag wórden weggemoffeld en
het wórdt de allerhoogste tfjd, dat ze
in de openbaarheid wordt gebracht.
De tijd dringt; want reeds in de jaren
1967-1969 moeten minstens 1000 wonin
gen met bijbehorende voorzieningen
gereedkomen voor de vestiging van
personeel yan de PGEM-centrale (in
aanbouw), het Centraal Diergenees
kundig Instituut, de Rijksdienst voor
de IJsselmeerpolders en voor landar
beiders die in de omgeving werken,
zo stelt de memorie van toelichting
op de Degroting '66. In 1975 zal de
stad al 10.000 tot 15.000 inwoners tel
len! Hetzelfde stuk vermeldt, dat men
maar vast is gaan bouwen; ,,op een
in het structuurplan passende plaats",
omdat men niet langer kon wachten
op het stedebouwkundig plan. Voor
1966 staat een bedrag van 14,5 mil
joen op de bouwbegroting voor Lely-
(Van een onzer verslaggevers)
Het partijbestuur van de K.V.P. on
derschrijft in dezen geheel de stand
punten en conclusies van een speciale
commissie u't de parfü, die vandaag
haar rapport inzake de problematiek
rond Spanje heeft gepubliceerd; De
K.V.P.-commissie stelt in haar rapport
voorop, dat de plaats van een demo
cratische Spanje om redenen van cul
turele, pojltieke, militaire en economi
sche aafd'van belang moet worden ge
acht in de Europese en mondiale ver
houdingen. Voorts stelt ze, dat men
aan democratische structuren in ande
re landen niet zonder meer dezelfde
normen mag stellen als die gelden in
het eigen democratisch staatsbestel.
Maar anderzijds moet geconstateerd
worden, dat in het huidige Spaanse be
wind fundamentele rechten van de
mens, zoals die zijn neergelegd in de
Universele Verklaring van de „Rechten
van de Mens" niet of onvoldoende ge
ëerbiedigd worden, waardoor aan de
minimum-eisen voor het begrip demo
cratie niet wordt voldaan.
De geleidelijke evolutie naar een
vrije, democratische politieke struc
tuur in Spanje, waarvoor het rapport
zich uitspreekt, dient tegelijkertijd de
verwezenlijking te bevorderen van
een structuur, waarin de positie van
de Kerk en de re'atie tussen Kerk
en staat overeenkomen met de tegen
woordig algemeen aanvaarde nor
men, zulks geheel in overeenstem
ming n.et de door het Concilie ge
huldigde opvattingen. Als een be
langrijk criterium dient te worden
beschouwd de verwezenlijking van de
godsdienstvrijheid en van een in een
stad, waarvan 7,5 miljoen voor wo
ningen. Nog dit jaar, 1965, begint men
met de bouw van 300 woningen, vol
gend jaar worden ei nog eens 300
aanbesteed en wordt tevens begonnen
met de bouw van een aantal winkel
panden en voorzieningen voor cultu
rele doeleinden. Als straks eindelijk
het plan gepresenteerd wordt, staat
er al een Lelystadje met een winkel-
centrumpje en een schouwburgje en
daar moet dan verder maar tegen
aan of omheen worden gebouwd.... De
minister (van Landbouw!) geeft ge
lukkig toe, dat over het plan Lelystad
pas een beslissing kan worden geno
men „op een later tijdstip dan met
het oog op het beginnen met de uit
voerende werkzaamheden wenselijk
ware geweest." En dat hij die be
slissing nog niet heeft kunnen nemen
komt „mede doordat de Zuiderzee
raad omtrent de plannen nog geen ad
vies heeft uitgebracht." De Zuider
zeeraad! Die bovendien toch al sedert
14 juli 1964 kan beschikken over het
plan-Van Eesteren, zo verklapt het
zelfde stuk. Wie dit soort passages
leest, kan moeilijk de verwachting
blüven koesteren, dat Lelystad hel
wereldwonder van morgen zal zijn....
democratisch bestel passende ver
draagzaamheid.
Het is evident, aldus het K.V.P.-rap-
port, dat de aanhoudende onderdruk
king van de tendenzen tot evolutie in
Spanje feitelijk alleen maar een totali-
taire communistische ontwikkeling bij
het Spaanse volk in de hand werkt. Er
dient waarde te worden gehecht aan
een uitbreiding van de handelsrelaties,
die bovendien ertoe zouden kunnen bij
dragen dat niet-officiële contacten over
en weer toenemen. Grote aandacht ver-
Menen ontwikkelingen, die gaan in de
richting van een vrij democratisch den
ken en in het bijzonder de christelijke
democratie en de christen-democrati
sche organisaties. Met de christen-de-
mocratische stromingen en groeperin
gen dient rechtstreeks contact te wor
den opgenomen, dit echter in het ka
der van de internationale Unie vj
Christen-Democraten.
Officiële bezoeken van christen-de
mocratische partijen aan Spanje via
officiële uitnodigingen dienen niet
a priori te worden afgewezen, maar
bedacht moet worden, dat aan zulke
officiële contacten en aan uitnodigin
gen van officiële vertegenwoordigers
van het Spaanse régime het grote be
zwaar kleeft, dat ze zowel door het
régime zelf als door de christendemo
cratische oppositie zullen worden op
gevat als erkenning van, en steun aan
het Franco-bewind. Daarom dienen aan
dergelijke bezoeken officiële bezoeken
van Spaanse zijde te zijn voorafgegaan
aan Westeuropese landen, waarin dui
delijk het oprechte streven tot uiting
dient te komen kennis te maken met,
en studie te maken van de democrati
sche structuur van het Westen. Uiter
aard moeten zuiver informele contac
ten over en weer worden toegejuicht.
Ten aanzien .van de democratische
grondrechten merkt het rapport op, dat
er in Spanje geen vrij gekozen volks
vertegenwoordiging bestaat, geen vrij
heid van vereniging, noch op politiek
terrein, noch op dat van de vakbewe
ging. Er bestaat geen legale mogelijk
heid voor de vorming van vrije poli
tieke partijen of vakorganisaties, geen
werkelijke vrijheid van pers of me
ningsuiting. Binnen Spanje zelf zijn
weliswaar tekenen van een doorbraak
naar een meer democratisch stelsel te
bespeuren, maar aan de grondslagen
van het régime zelf wordt niet getornd.
Het huidige Spanje zoekt kennelijk een
weg uit de militaire bestuursvorm, uit
het absolute dirigisme, naar een begin
fase van een aangepaste democratie.
Het Spaanse leven van de laatste ja
ren vertoont in ieder geval een evolu
tie. Daarom zou aldus het rapport
ten opzichte van Spanje een politiek
moeten worden gevoerd, die de gelei
delijke en organische evolutie in de
richting van meer vrijheid, meer de
mocratie en groter zelfstandigheid van
de Kerk bevordert.
Zowel een absoluut „neen" als een
eenvoudig „ja" op de aanvraag van
Spanje hij de E.E.G. zou het régime
politiek voordeel opleveren. In het eer
ste geval zou Franco een bewys heb
ben van de kwade wil van de demo
cratieën en in het tweede geval zou hij
een soort politieke absolutie gekregen
hebben. De juiste tactiek aldus het
rapport, dat in dezen refereert aan de
standpunten van gematigde en chris
ten-democratische Spanjaarden zou
zijn Franco garanties te vragen dat hy
concreet en meteen een geleidelijke
evolutie naar meer vrijheid en meer
democratie toelaat.
Het rapport geeft voorts het stand
punt in de kwestie-Spanje weer van
de vrije vakbeweging, in het bijzonder
de christelijke, die in de tekenen van
liberalisatie in Spanje niet veel meer
ziet dan een fagade, waarachter het
régime repressies, vervolgingen en ver
oordelingen, die elke dag opnieuw be
kend worden, tracht te verbergen.
ROME, 22 okt. (KNP) Kardinaal
Alfrink heeft vanmorgen in zijn funktie
van voorzitter van de internationale
Pax Chrlstl-beweging in het Concilie-
perscentrum een uiteenzetting gehouden
over oorlog en vrede. Behalve vele
journalisten waren ook talrijke Conci
lievaders bij deze uiteenzetting aanwe
zig. Aan de ene kant, zo begon de kar
dinaal zijn rede, ligt er het feit dat de
oorlog en de gevaren voor een oorlog
tot op de dag van vandaag tot de ge
schiedenis van de mensheid behoren;
aan de andere kant geeft de christeiyke
openbaring ons de belofte van vrede.
Het totstandbrengen van een rijk van
gerechtigheid, liefde en vrede is een op
dracht voor degenen, die in Christus
geloven. Zij moeten in hun eigen leven
en op sociaal en internationaal vlak be
werkers van de vrede zijn, aldus de
kardinaal. Het Evangelie-gebod moet
ernstig genomen worden.
Verscheidene vredesbewegingen zijn
ontstaan, maar ieder daarvan volgt
een eigen vredesfilosofie, die soms
de dialoog kan bemoeilijken. Op welk
beginsel, tot welke prijs en op welke
wijze kan men de vrede tot stand
brengen? Geldt vandaag nog de oude
theorie van de „rechtvaardige oorlog"
als men de vernietigingskracht van de
moderne wapens in ogenschouw neemt?
Het gaat nu niet meer om oorlog en
vrede alleen, maar om leven en dood,
omdat de mensheid in staat is zich
zelf te vernietigen. Hier komt naar
voren hoe moeilijk het ethische pro
bleem is, niet alleen voor het christe
lijke geweten, maar voor het geweten
van ieder mens.
Er zijn pacifistische bewegingen, die in
iedere oorlog een openlijk vergrijp tegen
het evangelie zien en daaruit afleiden,
dat het deelnemen aan oorlogshandelin
gen in strijd is met het christelijke ge
weten. Men kan tot op zekere hoogte
instemmen met deze opvatting, omdat
het Evangelie de liefde wil en de oorlog
steeds een abnormale situatie in een
christelijke samenleving betekent. Toch
kan men dit beginsel weer niet als uit
sluitende maatstaf van een vredesbe
weging hanteren. Er zijn namelijk si
tuaties, waarin het handhaven van de
de vrede niet zo maar afhangt van
een van de partijen. Daardoor wordt
het geweten voor de moeilijkste vra
gen gesteld. Tegenwoordig bestaat er
bijvoorbeeld geen garantie meer voor
de vrede, los van het vermogen zich
te verdedigen.
Vrede betekent meer dan het niet-
aanwezig zyn van oorlog, omdat dit
niet-aanwezig zijn niet Identiek is met
niet-aanwezig zijn van onrecht, leed en
onderdrukking. Zichzelf en anderen ver-
dige oorlog" tegenwoordig nog aanvaard-
die evengoed in het Evangelie zijn wor
tels vindt.
Is het kriterium van een „rechtvaar
dige orlog" tegenwoordig nog aanvaard
baar zo vroeg de kardinaal zich af. De
ontkenningen worden voor iedere ob-
jektieve waarnemer talrijker, omdat een
met ABC-wapens gevoerde oorlog moei
lijk als rechtvaardig kan worden aan
gezien Immers, het door deze wapens
aangerichte onheil overtreft verre het
onrecht dat moest worden verdragen.
Het is 'derhalve niet gemakkelijk een
rechtvaardiging te vinden voor een ver
dediging, omdat een moderne oorlog
totale vernietiging betekent. De oorlog
is om het kort samen te vatten geen mid
del meer dat een onrecht uit de weg kan
ruimen.
Toch moet misschien nog een onder
scheid gemaakt worden, zoals ook
schema 13 over kerk en wereld dat
doet, ook al worden sommigen daar
door teleurgesteld. Het schema zegt,
dat het niet zonder meer als ongeoor
loofd kan worden beschouwd zich
met het gebruik van geweld tegen een
agressor te verdedigen. Als men dit
beginsel voor alle mensen en voor
elk volk wil laten gelden, dan moet
een dergelijke verdediging óók met
de verschrikkelijke vooruitzichten van
het atoomtijdperk toegestaan zyn.
Maar de verdediging van geschon
den rechten geeft niet het recht midde
len te gebruiken, die tot vernietiging
kunnen leiden, aldus de kardinaal. Het
schema velt een volkomen negatief oor
deel over het gebruik van moderne wa
pens, dat als een misdaad tegen God
en de mensheid wordt bestempeld. Ob-
jektief is het dus een misdaad, wat ook
de subjektieve bedoelingen bij het ge
bruik van dergelijke middelen mogen
zijn.
Het schema maakt ook onderscheid
tussen het gebruik en het bezit van de
genoemde wapens en stelt vast, dat zo
lang de internationale organisaties niet
in staat zijn de vrede te garanderen, het
bezit van deze wapenen uitsluitend met
de bedoeling de tegenstander af te
schrikken, op zich genomen niet onjuist
is.
Ondanks het in het schema gemaakte
onderscheid tussen „afwijzen" en „ver
oordelen" blijft staan, dat de moderne
wapens geen rechtvaardiging vinden. De
betreffende commissie heeft nauwkeu
rig de ethiek hiervan nagegaan, maar
zelfs de meest krasse kerkelijke uit
spraken, en zelfs de eenparige veroor
deling van de moderne wapens door
alle christelijke kerken kunnen het oor
logsgevaar niet wegnemen, als het ons
niet lukt de mentaliteit te veranderen.
Wij moeten vooruitgang maken in de
vredesmentaliteit, meer overtuigd raken
van de vrede, meer geloven aan de
mogelijkheid van vrede en meer over
tuigd raken dat oorlog waanzin is.
LONDEA, 23 okt. De Hotinov-Hal»
waar indertyd zoveel deining om is ge
weest en die enige tijd in het Frans
Halsmuseum in Haarlem heeft geil a u-
gen wordt 26 november by Christie ht
Londen geveild.
Het uit Rusland afkomstige echtpaar
Hotinov heeft het schilderij destijds
voor een luttel bedrag in Arnhem ge
kocht. Het vermoedde wel dat het
waardevol was, maar ontdekte later
pas dat het gesigneerd was door Frans
Hals. Of het inderdaad een portret
men spreekt zelfs van een zelfportret
van Frans Hals is, werd steeds betwij
feld. De directeur van het Frans Hals
museum in Haarlem, de heer Baard,
de nogal bij de affaire betrokken was,
geloofde in de echtheid van het schilde-
rü-
Het echtpaar Hotinov heeft later het
portret verkocht aan de Duitse vrouw
Giseia Kemperdick uit Keulen, die het
nu heeft ingebracht by Christie.
In het recente verleden hebben doe
ken van Hals 450.000 tot 1.820.000 gul
den opgebracht.
SCHIPHOL 23 okt. De Fokker
fabrieken hebben opnieuw een order
ontvangen van de Australische trans
port industrie, Ansett, waarby zes
luchtr/aartmaatschappüen zijn aange
sloten, voor de levering van twee
Friendships. Ansett heeft tot nu toe
reeds 21 toestellen van dit type be
steld. De verkoop van Friendships in ga-
heel Australië telt momenteel 35 toe
stellen.
De nieuwe order brengt het totaal
aantal verkochte Friendships op 344.
