Wat weet de gemiddelde Nederlander van Haarlem? Orgelconcours en Frans Hals museum doen het ook nog wel Haarlem heeft geen „eigentijds gezicht" Noodtoestand aan de Cruquiusdijk Zandput Schalkwijk blijvend gevaar voor woonschepen Parochie Petrus en Paulus hield oud kind ten doop Bejaardensociëteit met gezellig feest geopend Van hard werken ga je niet dood 1 HORLOGES VAN NIEL petri- Sint Nicolaas bij bejaarden Alphenaar Honderdjarige in Heemstede levert het bewijs STEMMEN |i IT STA O EX STREEK interieur Electronische orgels HOUSE OF ENGLAND'S I ETERNA jj OMEGA TISSOT DONDERDAG 2 DECEMBER 1965 PAGINA 3 HAARLEM, 2 dec. Vraag de ^middelde Nederlander, waar dan o°k, wat hij van Haarlem weet, blijken de Bloemenmeisjes en c'e Haarlemmer Olie favoriet. Dat ®taat te lezen in het rapport van de heer J. Mastenbroek, die op verzoek van L. en W. een uitvoe rig advies heeft uitgebracht over de noodzaak van een gemeente lijke voorlichtingsambtenaar in Haarlem. Zoals we gisteren reeds berichtten, zijn B. en W. nu wel ^an de noodzaak van een voor- bchtingsambtenaar overtuigd, 'haar er is doodgewoon geen geld °hi die functie te honoreren en voorlichtingsapparaat op te bouwen. Voorlopig dus geen voor lichtingsambtenaar in Haarlem. Maar deze beslissing van B. en W. h^akt het rapport van de heer Mastenbroek niet minder interes- Sant. Bepaald boeiend wordt het, h'anneer hij verteld, welk beeld er 'h den lande van Haarlem leeft, ^an zo'n honderd willekeurig ge kozen Nederlanders heeft hij ge vraagd, wat zij van Haarlem wis ten. De antwoorden waren niet bedroevend maar toch evenmin rooskleurig. ÏMINENT - HAMMOND PHILICORDA - WURL1TZER LOWREY Bloemenmeisjes vóór het bedrijfs pand van de haarlemmer Olie", een merkwaardige combinatiedie het in den lande kennelijk heel goed doet. St. Nicolaas-suggesties v dat U bij House of England voor 229.50 een uitstekend kos tuum kunt krijgen van de beste Franse of Engelse kamgarens. Deze woonschepen zijn onbewoond in verband met de dichte nabij heid van de zandput. deense wandlampen zweeds glaswerk fins aardewerk hollandse bijzettafels ruimt parketrgelegenheid ."t. Bloemenmeisjes en Haarlemmer Olie De Haarlemse Bloemenmeisjes en de Haarlemmer Olie bleken dus goed be kend te zijn. Deze bekendheid bleek zelfs heel gunstig voor Haarlem uit te vallen. Maar helaas, ze bepalen het beeld van de stad allesbehalve volledig. Niet minder gunstig lag het beeld.dat men van Haarlem heeft als de stad van ,,het" orgelconcours en van het Frans Halsmuseum. Ook deze twee fenomenen hebben Haarlem goed gedaan. De lan delijke publiciteit over museum en or gelcultuur, aldus de heer Mastenbroek, (Advertentie) is de laatste jaren kennelijk met meer fantasie bezield geweest dan voorheen. Veel minder, om niet te zeggen heel weinig, bleek men in het land van Haar lems geschiedenis te weten, 'n Enkeling weet van het Spaanse beleg en van Kenau Hasselaar en een nog schaarsere enkeling herinnert zich iets van Laurens Jansz. Coster. Van de oude cultuur in Haarlem, van Haarlem als goede woon stad, van het moderne onderwijs in Haarlem, van de centrumfunctie van de stad in Kennemerland en van de ge meente, die zeer nauw betrokken is bij de dynamische ontwikkeling van het Noordzeekanaalgebied, wist vrijwel nie mand een verstandig woord te zeggen. De totale indruk samenvattend van het beeld, dat men zich over het al gemeen in Nederland van Haarlem heeft gevormd, komt de heer Masten broek tot de volgende uitspraak: Haar lem is even onbekend (en dus onbe mind) als bijvoorbeeld Assen, Breda, Alkmaar, Nijmegen, Almelo en Wage- ningen. Het beeld is statisch en mist voldoende aantrekkingskracht. En dan vraagt men zich af, waarom is nu juist met deze steden en waarom valt hun mate van bekendheid niet te ver- felijken met bijvoorbeeld Enschede, lindhoven en Middelburg. Het ant woord luidt: omdat plaatsen als Haar lem oude steden zijn, met een beeld, dat aan de schoolboekjes van de la gere school ontleend is. Men zit overal vastgehecht aan een historisch gege ven. De drie andere genoemde steden hebben een aan deze tijd en recente gebeurtenissen, die veel publiciteit kre gen, ontleend en aansprekend beeld. Iets wat voor Haarlem niet lijkt te gelden. De vraag rijst, of bijvoorbeeld de be tekenis van Haarlem als „Bloemenstad" en Haarlem als .Cultuurstad" niet moet worden overschat, als het gaat om het beeld, dat het publiek van Haar lem heeft. Hetzelfde geldt onder andere voor Haarlem als drukkersstad. Het is aan het begrip Enschedé-Haarlem Druk kersstad niet meer bekendheid moeten worden gegeven. Mastenbroek grapt dan nog even, als hij zegt: „Droste-Haar- lem" is ook zo iets, maar over chocola- de spreekt men niet, die eet men, en zelfs d&t heet in een welvaartstjjd on gezond. Uit de reacties kwam voorts verras send naar voren, dat vrijwel alle zegs lieden Haarlem geen „eigentijds ge zicht" of een bijdrage aan de ontwikke ling in de Randstad - Holland - Noord toedachten. Men bleek niets te weten van de stadsuitbreidingen van Haarlem en - iets geheel anders - slechts een enkeling wist een boekwerk over Haar lem te noemen anders dan de Camera Obscura. De heer Mastenbroek meent, dat de oorzaak van dat alles geen andere kan zijn dan deze: een bekendheid buiten de stad, die wenselijk is, is niet gegeven, zeker niet systematisch, op voldoende merkwaardig, dat volgens de bevindin gen van de heer Mastenbroek, het be roemde drukkersbedrijf van Enschede geen positieve invloed heeft op de goede naam en faam van Haarlem. Zou er dus schaal, en vérdragend genoeg- Wat van Haarlem in den lande bekend is, dat is ontstaan, en wel buiten de invloed en dus zonder de inspiratie van net Haarlemse gemeentebestuur. D® °°T~ zaak ligt dus op het terrein van de ge meentelijke publiciteit en voorlichting. Dat blijkt ook uit de indruk van velen, namelijk, dat er in Haarlem zo gebeurt. Men veronderstelt, dat men zo weinig van Haarlem vertellen kan, om dat de kranten in het land )vel'11g1°Y?.r Haarlem berichten en men in de DoeK- winkels geen boeken over deze stao aan treft. (Advertentie) GEN. CRON JÉSTRAAT40-44 HAARLEM Grote sortering in COl-TRUIEN voor heren en jongens, PUU-OVERS van 19,75 tot 39,75. Alle surprises in luxe verpakking. Zie onze etalages. (Advertentie) I l l l I l I I l I i l I i I l l l I I I i begeren Cln do herenmode) IS VOORUITZIEN I man m (Van onze verslaggever) HAARLEMMERMEER. 2 dec. „Wij weten niet waar dit naar toe moet. Mjjn vrouw en de baby van vijf maan den zijn bij mijn schoonouders. Van ochtend in alle vroegte zijn zij gevlucht. Zelf ben ik ook niet meer thuis; ik kom nu alleen even kijken hoe het er mee staat." Dit vertelde dinsdag middag één van de bewoners van de rij woonboten die aan de Cruquiusdijk in Vijfhuizen liggen. De woonboten HAARLEM, 2 dec. De parochie van Petrus en Paulus in Haarlem-noord heeft gistermiddag een nieuw kind ten doop gehouden. ,,Het is wel een oud kind, maar toch nieuw", vond pastoor A. S. van Rijn, die opgewekt de ope ningsplechtigheid verrichtte, terwijl be jaarden en genodigden zich intussen geestelijk voorbereidden op de komst van Sint Nicolaas. Het feest voor de bejaarden speelde zich al in de frisse ruimte onder de kerk, waar het paro chieleven van Petrus en Paulus we lig blijkt te kunnen tieren, daar zelfs bejaarde kinderen aldaar het levens licht mogen aanschouwen. Het was gisteren de hele dag al zo'n beetje feest. De dag werd ingezet met „Van hard werken ga je niet dood. Ik heb mijn leven lang hard gewerkt en dat heeft mij geen kwaad ge daan", zegt de heer Hendrik Lourens Hagedoorn, wonende aan de Heem- steedse Drëef, die zaterdag 4 decem ber honderd jaar noopt te worden en daarmee Heemsteeds oudste in gezetene is. Hoewel het bereiken van een der gelijke hoge leeftijd reeds opmerke lijk is, mag als bijzonderheid worden vermeld, dat de bijna honderdjarige heer Hagedoorn tot voor kort als ka merbewoner nog helemaal voor zich zelf zorgde. Na de dood van zijn vrouw, die 86 jaar werd, stelde hij er prijs op zijn zelfstandigheid zo lang mogelijk te behouden. Hij geniet dan ook pas sinds enkele maanden verzorging ten huize van zijn zoon en schoondochter, die toch wel de tijd gekomen achtten, dat vader 't eens rustiger aan ging doen. „Waar zullen wij 'tover hebben", zegt de hoogbejaarde heer Hagedoorn onder het opsteken van een geurige sigaar, waarvan hij nog altijd een liefhebber is. Wjj hoeven hem nau welijks te vragen waar zijn wieg heeft gestaan. Zijn accent verraadt onmiddellijk de plaats van zijn af komst: Amsterdam, de stad, waar hij tot zijn 65e jaar heeft gewoond, alvorens zijn verhuizing naar Heem stede volgde. „Hoe 't met mijn ge zondheidstoestand staat? Met mijn benen en het gehoor wil 't niet meer zo best, maar voor 't overige voel ik mij uitstekend. Ik vind het leuk, dat ik zaterdag mijn honderdste ver jaardag mag vieren", klinkt het vief en opgewekt uit de mond van de krasse grijsaard, die er aanmerke lijk jonger uitziet dan hij in werke lijkheid is. Hard werkend is de heer Hagedoorn door het leven gegaan. Zonder de scholing van een, toen niet bestaande, vakopleiding, was hij reeds op jeugdige leeftijd een zeer bekwaam timmerman, die later bij de zorg voor zijn gezin alles opzij zet te om de kinderen te kunnen laten studeren. „Wij hebben aan onze ou ders heel wat te danken", zegt de 69-jarige heer Hagedoorn ju nior, wiens kinderen, dr. ir. Hen drik Lourens Hagedoorn en Jacoba Hagedoorn, de bekende Heem- steedse dierenarts, eve"®?Il?Vl„ eeH prachtige positie in de maatschappij hebben mogen bereiken. De oude heer Hagedoorn put in de loop van het gesprek uit zijn rijke Amsterdamse herinneringen. „Dat was toch wel een mooie tijd, waar aan ik met veel plezier terugdenk, ik was lid van een zangvereniging, waarop ik ook mijn vrouw heb le ren kennen. Na afloop van de repeti ties gingen wij met de mannen altijd naar een café op de Nieuwendpk en omdat wij een Belg in ons midden hadden die prachtig kon zingen, gaf deze in het café wel eens een num mertje weg. Dan kwam er een toe loop van bézoëkers, wat voor de kastelein goede zaken betekende. Ik ben ook bij de schuttenj geweest. Wat ik daar niet aan vrolijkheid heb beleefd, dat is niet om na te ver tellen. ik heb er vroeger altijd voor gezorgd om fit te blijven. Wanneer ik wel eens last had van stijve spieren ging ik aan een deurpost hangen' Al zwaaiend ging de stjjvig- heid er vanzelf wéér uit. Mijn vader werd 82 en mijn moeder 92. Ik ben dus van een sterk geslacht. En om dat men wel eens zegt, dat, wanneer je de honderd eenmaal gepasseerd bent, de kans op het bereiken van een nog hogere leeftpd groter wordt, hoop ik dat dit ook pet mij het ge val zal mogen zijn. Een dergelijke levenslust bij een hoogbejaarde doet de mens goed, maar de heer Hagedoorn is nog niet uitgepraat. „Ik heb natuurlijk ook de trekschuit nog meegemaakt, waar mee ik dikwijls van Amsterdam naar Muiden voer. Op zekere dag ben ik eens flink geschrokken, toen ik van de schuit viel en in het water belandde. Het liep allemaal goed af, maar het was toch wel een vreemde gewaarwording." Voor de heer Hagedoorn, die nog dagelijks zijn krantje leest en bij mooi weer altijd te vinden is voor een bezoek aan het vlakbij gelegen wan delbos Groenendaal, belooft het za terdag een heel mooie dag te wor den. Daar zullen zijn zoon (de enige van de twee kinderen, die nog in le ven is), zijn schoondochter, de klein kinderen, de achterkleinkinderen en de andere familieleden wel voor zor gen, wie er alles aan gelegen zal zijn om de honderdjarige een onver getelijke hulde te brengen. een H. Mis, gevolgd door een gezellig ontbijt, waaraan een kleine honderd bejaarden hebben deelgenomen, 's Middags waren de gasten met de zilverwit- of ongetooide hoofden weer present, nu om getuige te zijn van de opening, die door de aanwezigheid van Sint Nicolaas, thee met toebehoren en aangename kout en heel gezellig karak ter kreeg. Sint Nicolaas adviseerde zijn gehoor de sociëteit trouw te blijven be zoeken. Iets dergelijks had pastoor Van Rijn kort tevoren al gezegd. „Laat het niet bij deze ene keer, want U bent hier iedere woensdagmiddag wel kom." In de ruimte onder de kerk behoeven de bejaarden zich niet te beperken met zo maar op een stoel te zitten, te roken en te babbelen. „Toch is zo maar over vroeger praten heel goed", had de le venswijze pastoor ook al opgemerkt. De sociëteit biedt mogelijkheid tot kienen en kaarten. Voor 22 december staat een kerstmiddag op het programma en in de loop van het volgende jaar kunnen de leden allerlei nuttigs te weten ko men over voeding en verkeer. Mis schien komt er wat handenarbeid en in ieder geval lezingen met of zonder lichtbeelden, zangmiddagen en al wat in een dergelijke sociëteit kan worden bedreven. De leiding berust bij een be heerscommissie, waartoe behalve de pastoor, mevrouw Kutjken-Vollaerts, A. H. Wassenaar en mevrouw E. Was- senaar-Nöttebrock behoren. Het idee voor een sociëteit is geboren uit de parochieel charitatieve instellingen. In zijn welkomstwoord toonde secre taris Wassenaar zich heel verheugd over de grote belangstelling. Even ent housiast was pastoor Van Rijn, die een en al dankbaarheid was jegens de ini tiatiefnemers. „Ik hoop dat U hier veel zult komen." Als het iedere woens dagmiddag even gezellig is als gisteren, zullen de bejaarden van de Petrus en Paulusparochie deze goede raad zeker niet in de wind slaan. (Advertentie) (Advertentie) verkeerden ernstig in gevaar. De storm beukte en donderde over de Ringvaart en over de aan de andere kant ge graven zandput ten behoeve van Schalk wijk. Hoge golven slingeren zich tegen de aan de kant van Haarlemmermeer lig gende woonschepen die heen en weer worden geslingerd en daarbij ernstig worden beschadigd. Ook de berm van de ringdijk maakt het trouwens niet best. Hier en daar worden grote brok ken van de dijk weggespoeld. De bewoners vsn een twaalftal woon schepen die recht tegenover het gat dat is ontstaan door de zandput, heb ben slapeloze nachten. Zij durven niet naar bed, omdat zij bang zijn dat hun boot zal los slaan en op drift zal ge raken, wat een grote ramp tengevolge zou kunnen hebben. De meesten heb ben het zekere al voor het onzekere genomen en de vlucht genomen. Zij hebben onderdak gevonden bij vrienden of familieleden. Dat de toestand inderdaad ernstig is blijkt wel uit het feit dat in de nacht van maandag op dinsdag de politie en brandweer de gehele nacht ter plaatse aanwezig waren, om de boel te bewa ken. Het is inderdaad geen pretje om in een woonboot tegenover de zandput te wonen. Woeste golven en een levens gevaarlijke toestand zijn het gevolg van de zandput. „Voorheen was het hier altijd rustig, ook al stormde het met geweld", zo zei ons een bewoon ster van een woonark. „Toen wij merk ten dat ze een zandput gingen graven en de dijk aan de overkant werd ge sloopt, hebben wij al op het gevaar gewezen, maar het heeft niets gehol pen. Men wilde er niet asm. De zandput werd gegraven in op dracht van de provincie. Het gemeen tebestuur in Hoofddorp, heeft gezegd niet te weten dat de dijk zou verdwij nen. Overigens heeft de gemeente aan deze toestand geen deel. Het is een zaak van het polderbestuur. Zij hadden ons al lang een andere ligplaats moe ten geven. Een paar honderd meter verderop, voorbij het gat, is het water rustig. Die daar liggen hebben geen centje last..." Het spreekt vanzelf dat men bijzon der ontstemd is. Direkt dinsdagochtend is men naar het gemeentebesuur ge stapt om te vragen of er maatregelen genomen zouden kunnen worden. Van de zijde van het gemeentebestuur ver telde men dat men zich reeds met de polder in verbinding heeft gesteld. „Maar hoe lang zal het duren, voor er wat wordt gedaan?", zo vraagt men zich af aan de Cruquiusdijk. En als er maatregelen genomen wor den, dan is het nog de vraag wie de onkosten zal vergoeden. Enkele boten hebben al een behoorlijke schade opge lopen. Het blijkt een moeilijke zaak te zyn, die in de eerste plaats de polder, de provincie en de gemeente Haarlem aangaat. De provincie werd ook reeds gewaarschuwd voor het gevaar, maar hier achtte men gevaar voorlopig niet aanwezig. Zoals het er nu uitziet is het wel degelijk een noodtoestand die aan de Cruquiusdijk heerst. „Wij hopen spoedig weer in onze eigen woning terug te kunnen komen, maar dan op een andere plaats. Hier moet je zeemansbenen hebben, om te kunnen blijven staan. En dat is geen leven..." J.v.d.K. (Advertentie) MET GOUDEN BAND vanaf 435. Grote Houtstraat 86 - Haarlem Speciaalzaak sinds 1883 n nog exclusieve andere internationale geschenken vindt u verzamold bij: zijlweg 36-38, Haarlem telefoon 18014 HAARLEM, 2 dec. Gistermiddag is sint Nicolaas op bezoek geweest tijdens een gezellige bijeenkomst van de stich- ting bejaarden van Parkwyk en Schalk'- «ijk en de katholieke en de algemene bejaardenbond. Het feest werd gevierd in een schoolgebouw aan de Engeland- laan met medewerking van de conferen cier Frans Ejjkhof en de muzikant Jan van de Haak. Toegang en consumpties werden de gasten gratis aangeboden. Na de opening door directeur Rama kers kreeg Frans Eijkhof de zaal al gauw in een vrolijke stemming. Jan van de Haak kreeg dan ook zonder moeite de stemmen uit de zaal mee. De uitvoe ring van een balletgroepje onder leiding van mevrouw Fenema werd een succes. De heer Ejjkhof verraste het publiek hierna met goocheltoeren en een vrolij ke vioolparodie. Het optreden van de balletgroep na de pauze werd besloten met een prachtige formatiedans. Hierna trad de veelzijdige Ejjkhof op als snel tekenaar en verscheidene bejaarden kre gen hun portret mee, compleet in sport- costuum. Tot besluit zetten Sint Nicolaas en Zwarte Piet alle aanwezigen aan het zingen. Vanzelfsprekend werden alle be jaarden nog opgewekt om lid te worden van een bond. HAARLEM, 2 dec. Bij een inbraak in het jeugdhuis De Brug in het afgelo pen weekeinde blijkt niet alleen een geld kistje met een bedrag van veertig gulden aan klein geld te zijn ontvreemd maar eveneens een schrijfmachine en een stencilmaclüene met een gezamenlijke waarde vanomstreeks duizend gulden.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1965 | | pagina 3