Wat weet de gemiddelde
Nederlander van Haarlem?
Orgelconcours en Frans Hals
museum doen het ook nog wel
Haarlem
heeft geen
„eigentijds
gezicht"
Noodtoestand aan
de Cruquiusdijk
Zandput Schalkwijk
blijvend gevaar
voor woonschepen
Parochie Petrus en Paulus
hield oud kind ten doop
Bejaardensociëteit met
gezellig feest geopend
Van hard werken ga je niet dood
1 HORLOGES
VAN NIEL
petri-
Sint Nicolaas
bij bejaarden
Alphenaar
Honderdjarige
in Heemstede
levert
het bewijs
STEMMEN
|i IT STA O
EX STREEK
interieur
Electronische orgels
HOUSE OF ENGLAND'S
I ETERNA
jj OMEGA
TISSOT
DONDERDAG 2 DECEMBER 1965
PAGINA 3
HAARLEM, 2 dec. Vraag de
^middelde Nederlander, waar dan
o°k, wat hij van Haarlem weet,
blijken de Bloemenmeisjes en
c'e Haarlemmer Olie favoriet. Dat
®taat te lezen in het rapport van
de heer J. Mastenbroek, die op
verzoek van L. en W. een uitvoe
rig advies heeft uitgebracht over
de noodzaak van een gemeente
lijke voorlichtingsambtenaar in
Haarlem. Zoals we gisteren reeds
berichtten, zijn B. en W. nu wel
^an de noodzaak van een voor-
bchtingsambtenaar overtuigd,
'haar er is doodgewoon geen geld
°hi die functie te honoreren en
voorlichtingsapparaat op te
bouwen. Voorlopig dus geen voor
lichtingsambtenaar in Haarlem.
Maar deze beslissing van B. en W.
h^akt het rapport van de heer
Mastenbroek niet minder interes-
Sant. Bepaald boeiend wordt het,
h'anneer hij verteld, welk beeld er
'h den lande van Haarlem leeft,
^an zo'n honderd willekeurig ge
kozen Nederlanders heeft hij ge
vraagd, wat zij van Haarlem wis
ten. De antwoorden waren niet
bedroevend maar toch evenmin
rooskleurig.
ÏMINENT - HAMMOND
PHILICORDA - WURL1TZER
LOWREY
Bloemenmeisjes vóór het bedrijfs
pand van de haarlemmer Olie",
een merkwaardige combinatiedie
het in den lande kennelijk heel
goed doet.
St. Nicolaas-suggesties
v
dat U bij House of
England voor 229.50
een uitstekend kos
tuum kunt krijgen van
de beste Franse of
Engelse kamgarens.
Deze woonschepen zijn onbewoond
in verband met de dichte nabij
heid van de zandput.
deense wandlampen
zweeds glaswerk
fins aardewerk
hollandse bijzettafels
ruimt parketrgelegenheid
."t.
Bloemenmeisjes en
Haarlemmer Olie
De Haarlemse Bloemenmeisjes en de
Haarlemmer Olie bleken dus goed be
kend te zijn. Deze bekendheid bleek
zelfs heel gunstig voor Haarlem uit te
vallen. Maar helaas, ze bepalen het
beeld van de stad allesbehalve volledig.
Niet minder gunstig lag het beeld.dat
men van Haarlem heeft als de stad van
,,het" orgelconcours en van het Frans
Halsmuseum. Ook deze twee fenomenen
hebben Haarlem goed gedaan. De lan
delijke publiciteit over museum en or
gelcultuur, aldus de heer Mastenbroek,
(Advertentie)
is de laatste jaren kennelijk met meer
fantasie bezield geweest dan voorheen.
Veel minder, om niet te zeggen heel
weinig, bleek men in het land van Haar
lems geschiedenis te weten, 'n Enkeling
weet van het Spaanse beleg en van
Kenau Hasselaar en een nog schaarsere
enkeling herinnert zich iets van Laurens
Jansz. Coster. Van de oude cultuur in
Haarlem, van Haarlem als goede woon
stad, van het moderne onderwijs in
Haarlem, van de centrumfunctie van de
stad in Kennemerland en van de ge
meente, die zeer nauw betrokken is bij
de dynamische ontwikkeling van het
Noordzeekanaalgebied, wist vrijwel nie
mand een verstandig woord te zeggen.
De totale indruk samenvattend van
het beeld, dat men zich over het al
gemeen in Nederland van Haarlem
heeft gevormd, komt de heer Masten
broek tot de volgende uitspraak: Haar
lem is even onbekend (en dus onbe
mind) als bijvoorbeeld Assen, Breda,
Alkmaar, Nijmegen, Almelo en Wage-
ningen. Het beeld is statisch en mist
voldoende aantrekkingskracht. En dan
vraagt men zich af, waarom is nu
juist met deze steden en waarom valt
hun mate van bekendheid niet te ver-
felijken met bijvoorbeeld Enschede,
lindhoven en Middelburg. Het ant
woord luidt: omdat plaatsen als Haar
lem oude steden zijn, met een beeld,
dat aan de schoolboekjes van de la
gere school ontleend is. Men zit overal
vastgehecht aan een historisch gege
ven. De drie andere genoemde steden
hebben een aan deze tijd en recente
gebeurtenissen, die veel publiciteit kre
gen, ontleend en aansprekend beeld.
Iets wat voor Haarlem niet lijkt te
gelden.
De vraag rijst, of bijvoorbeeld de be
tekenis van Haarlem als „Bloemenstad"
en Haarlem als .Cultuurstad" niet
moet worden overschat, als het gaat
om het beeld, dat het publiek van Haar
lem heeft. Hetzelfde geldt onder andere
voor Haarlem als drukkersstad. Het is
aan het begrip Enschedé-Haarlem Druk
kersstad niet meer bekendheid moeten
worden gegeven. Mastenbroek grapt dan
nog even, als hij zegt: „Droste-Haar-
lem" is ook zo iets, maar over chocola-
de spreekt men niet, die eet men, en
zelfs d&t heet in een welvaartstjjd on
gezond.
Uit de reacties kwam voorts verras
send naar voren, dat vrijwel alle zegs
lieden Haarlem geen „eigentijds ge
zicht" of een bijdrage aan de ontwikke
ling in de Randstad - Holland - Noord
toedachten. Men bleek niets te weten
van de stadsuitbreidingen van Haarlem
en - iets geheel anders - slechts een
enkeling wist een boekwerk over Haar
lem te noemen anders dan de Camera
Obscura.
De heer Mastenbroek meent, dat de
oorzaak van dat alles geen andere kan
zijn dan deze: een bekendheid buiten de
stad, die wenselijk is, is niet gegeven,
zeker niet systematisch, op voldoende
merkwaardig, dat volgens de bevindin
gen van de heer Mastenbroek, het be
roemde drukkersbedrijf van Enschede
geen positieve invloed heeft op de goede
naam en faam van Haarlem. Zou er dus
schaal, en vérdragend genoeg- Wat van
Haarlem in den lande bekend is, dat
is ontstaan, en wel buiten de invloed
en dus zonder de inspiratie van net
Haarlemse gemeentebestuur. D® °°T~
zaak ligt dus op het terrein van de ge
meentelijke publiciteit en voorlichting.
Dat blijkt ook uit de indruk van velen,
namelijk, dat er in Haarlem zo
gebeurt. Men veronderstelt, dat men zo
weinig van Haarlem vertellen kan, om
dat de kranten in het land )vel'11g1°Y?.r
Haarlem berichten en men in de DoeK-
winkels geen boeken over deze stao aan
treft.
(Advertentie)
GEN. CRON JÉSTRAAT40-44 HAARLEM
Grote sortering in COl-TRUIEN voor
heren en jongens, PUU-OVERS van
19,75 tot 39,75.
Alle surprises in luxe verpakking.
Zie onze etalages.
(Advertentie)
I
l
l
l
I
l
I
I
l
I
i
l
I
i
I
l
l
l
I
I
I
i
begeren
Cln do herenmode)
IS VOORUITZIEN I
man
m
(Van onze verslaggever)
HAARLEMMERMEER. 2 dec.
„Wij weten niet waar dit naar toe moet.
Mjjn vrouw en de baby van vijf maan
den zijn bij mijn schoonouders. Van
ochtend in alle vroegte zijn zij gevlucht.
Zelf ben ik ook niet meer thuis; ik
kom nu alleen even kijken hoe het
er mee staat." Dit vertelde dinsdag
middag één van de bewoners van de
rij woonboten die aan de Cruquiusdijk
in Vijfhuizen liggen. De woonboten
HAARLEM, 2 dec. De parochie
van Petrus en Paulus in Haarlem-noord
heeft gistermiddag een nieuw kind ten
doop gehouden. ,,Het is wel een oud
kind, maar toch nieuw", vond pastoor
A. S. van Rijn, die opgewekt de ope
ningsplechtigheid verrichtte, terwijl be
jaarden en genodigden zich intussen
geestelijk voorbereidden op de komst
van Sint Nicolaas. Het feest voor de
bejaarden speelde zich al in de frisse
ruimte onder de kerk, waar het paro
chieleven van Petrus en Paulus we
lig blijkt te kunnen tieren, daar zelfs
bejaarde kinderen aldaar het levens
licht mogen aanschouwen.
Het was gisteren de hele dag al zo'n
beetje feest. De dag werd ingezet met
„Van hard werken ga je niet dood.
Ik heb mijn leven lang hard gewerkt
en dat heeft mij geen kwaad ge
daan", zegt de heer Hendrik Lourens
Hagedoorn, wonende aan de Heem-
steedse Drëef, die zaterdag 4 decem
ber honderd jaar noopt te worden
en daarmee Heemsteeds oudste in
gezetene is.
Hoewel het bereiken van een der
gelijke hoge leeftijd reeds opmerke
lijk is, mag als bijzonderheid worden
vermeld, dat de bijna honderdjarige
heer Hagedoorn tot voor kort als ka
merbewoner nog helemaal voor zich
zelf zorgde. Na de dood van zijn
vrouw, die 86 jaar werd, stelde hij
er prijs op zijn zelfstandigheid zo
lang mogelijk te behouden. Hij geniet
dan ook pas sinds enkele maanden
verzorging ten huize van zijn zoon
en schoondochter, die toch wel de
tijd gekomen achtten, dat vader 't
eens rustiger aan ging doen.
„Waar zullen wij 'tover hebben",
zegt de hoogbejaarde heer Hagedoorn
onder het opsteken van een geurige
sigaar, waarvan hij nog altijd een
liefhebber is. Wjj hoeven hem nau
welijks te vragen waar zijn wieg
heeft gestaan. Zijn accent verraadt
onmiddellijk de plaats van zijn af
komst: Amsterdam, de stad, waar
hij tot zijn 65e jaar heeft gewoond,
alvorens zijn verhuizing naar Heem
stede volgde. „Hoe 't met mijn ge
zondheidstoestand staat? Met mijn
benen en het gehoor wil 't niet meer
zo best, maar voor 't overige voel ik
mij uitstekend. Ik vind het leuk, dat
ik zaterdag mijn honderdste ver
jaardag mag vieren", klinkt het vief
en opgewekt uit de mond van de
krasse grijsaard, die er aanmerke
lijk jonger uitziet dan hij in werke
lijkheid is. Hard werkend is de heer
Hagedoorn door het leven gegaan.
Zonder de scholing van een, toen
niet bestaande, vakopleiding, was hij
reeds op jeugdige leeftijd een zeer
bekwaam timmerman, die later bij
de zorg voor zijn gezin alles opzij zet
te om de kinderen te kunnen laten
studeren. „Wij hebben aan onze ou
ders heel wat te danken", zegt de
69-jarige heer Hagedoorn ju
nior, wiens kinderen, dr. ir. Hen
drik Lourens Hagedoorn en Jacoba
Hagedoorn, de bekende Heem-
steedse dierenarts, eve"®?Il?Vl„ eeH
prachtige positie in de maatschappij
hebben mogen bereiken.
De oude heer Hagedoorn put in de
loop van het gesprek uit zijn rijke
Amsterdamse herinneringen. „Dat
was toch wel een mooie tijd, waar
aan ik met veel plezier terugdenk,
ik was lid van een zangvereniging,
waarop ik ook mijn vrouw heb le
ren kennen. Na afloop van de repeti
ties gingen wij met de mannen altijd
naar een café op de Nieuwendpk en
omdat wij een Belg in ons midden
hadden die prachtig kon zingen, gaf
deze in het café wel eens een num
mertje weg. Dan kwam er een toe
loop van bézoëkers, wat voor de
kastelein goede zaken betekende. Ik
ben ook bij de schuttenj geweest.
Wat ik daar niet aan vrolijkheid heb
beleefd, dat is niet om na te ver
tellen. ik heb er vroeger altijd voor
gezorgd om fit te blijven. Wanneer
ik wel eens last had van stijve
spieren ging ik aan een deurpost
hangen' Al zwaaiend ging de stjjvig-
heid er vanzelf wéér uit. Mijn vader
werd 82 en mijn moeder 92. Ik ben
dus van een sterk geslacht. En om
dat men wel eens zegt, dat, wanneer
je de honderd eenmaal gepasseerd
bent, de kans op het bereiken van
een nog hogere leeftpd groter wordt,
hoop ik dat dit ook pet mij het ge
val zal mogen zijn.
Een dergelijke levenslust bij een
hoogbejaarde doet de mens goed,
maar de heer Hagedoorn is nog niet
uitgepraat. „Ik heb natuurlijk ook de
trekschuit nog meegemaakt, waar
mee ik dikwijls van Amsterdam
naar Muiden voer. Op zekere dag
ben ik eens flink geschrokken, toen
ik van de schuit viel en in het water
belandde. Het liep allemaal goed af,
maar het was toch wel een vreemde
gewaarwording."
Voor de heer Hagedoorn, die nog
dagelijks zijn krantje leest en bij mooi
weer altijd te vinden is voor een
bezoek aan het vlakbij gelegen wan
delbos Groenendaal, belooft het za
terdag een heel mooie dag te wor
den. Daar zullen zijn zoon (de enige
van de twee kinderen, die nog in le
ven is), zijn schoondochter, de klein
kinderen, de achterkleinkinderen en
de andere familieleden wel voor zor
gen, wie er alles aan gelegen zal
zijn om de honderdjarige een onver
getelijke hulde te brengen.
een H. Mis, gevolgd door een gezellig
ontbijt, waaraan een kleine honderd
bejaarden hebben deelgenomen,
's Middags waren de gasten met de
zilverwit- of ongetooide hoofden weer
present, nu om getuige te zijn van de
opening, die door de aanwezigheid van
Sint Nicolaas, thee met toebehoren en
aangename kout en heel gezellig karak
ter kreeg. Sint Nicolaas adviseerde zijn
gehoor de sociëteit trouw te blijven be
zoeken. Iets dergelijks had pastoor Van
Rijn kort tevoren al gezegd. „Laat het
niet bij deze ene keer, want U bent
hier iedere woensdagmiddag wel
kom."
In de ruimte onder de kerk behoeven
de bejaarden zich niet te beperken met
zo maar op een stoel te zitten, te roken
en te babbelen. „Toch is zo maar over
vroeger praten heel goed", had de le
venswijze pastoor ook al opgemerkt. De
sociëteit biedt mogelijkheid tot kienen
en kaarten. Voor 22 december staat een
kerstmiddag op het programma en in
de loop van het volgende jaar kunnen
de leden allerlei nuttigs te weten ko
men over voeding en verkeer. Mis
schien komt er wat handenarbeid en
in ieder geval lezingen met of zonder
lichtbeelden, zangmiddagen en al wat
in een dergelijke sociëteit kan worden
bedreven. De leiding berust bij een be
heerscommissie, waartoe behalve de
pastoor, mevrouw Kutjken-Vollaerts,
A. H. Wassenaar en mevrouw E. Was-
senaar-Nöttebrock behoren. Het idee
voor een sociëteit is geboren uit de
parochieel charitatieve instellingen.
In zijn welkomstwoord toonde secre
taris Wassenaar zich heel verheugd
over de grote belangstelling. Even ent
housiast was pastoor Van Rijn, die een
en al dankbaarheid was jegens de ini
tiatiefnemers. „Ik hoop dat U hier
veel zult komen." Als het iedere woens
dagmiddag even gezellig is als gisteren,
zullen de bejaarden van de Petrus en
Paulusparochie deze goede raad zeker
niet in de wind slaan.
(Advertentie)
(Advertentie)
verkeerden ernstig in gevaar. De storm
beukte en donderde over de Ringvaart
en over de aan de andere kant ge
graven zandput ten behoeve van Schalk
wijk.
Hoge golven slingeren zich tegen de
aan de kant van Haarlemmermeer lig
gende woonschepen die heen en weer
worden geslingerd en daarbij ernstig
worden beschadigd. Ook de berm van
de ringdijk maakt het trouwens niet
best. Hier en daar worden grote brok
ken van de dijk weggespoeld.
De bewoners vsn een twaalftal woon
schepen die recht tegenover het gat
dat is ontstaan door de zandput, heb
ben slapeloze nachten. Zij durven niet
naar bed, omdat zij bang zijn dat hun
boot zal los slaan en op drift zal ge
raken, wat een grote ramp tengevolge
zou kunnen hebben. De meesten heb
ben het zekere al voor het onzekere
genomen en de vlucht genomen. Zij
hebben onderdak gevonden bij vrienden
of familieleden.
Dat de toestand inderdaad ernstig is
blijkt wel uit het feit dat in de nacht
van maandag op dinsdag de politie en
brandweer de gehele nacht ter plaatse
aanwezig waren, om de boel te bewa
ken.
Het is inderdaad geen pretje om in
een woonboot tegenover de zandput te
wonen. Woeste golven en een levens
gevaarlijke toestand zijn het gevolg
van de zandput. „Voorheen was het
hier altijd rustig, ook al stormde het
met geweld", zo zei ons een bewoon
ster van een woonark. „Toen wij merk
ten dat ze een zandput gingen graven
en de dijk aan de overkant werd ge
sloopt, hebben wij al op het gevaar
gewezen, maar het heeft niets gehol
pen. Men wilde er niet asm.
De zandput werd gegraven in op
dracht van de provincie. Het gemeen
tebestuur in Hoofddorp, heeft gezegd
niet te weten dat de dijk zou verdwij
nen. Overigens heeft de gemeente aan
deze toestand geen deel. Het is een
zaak van het polderbestuur. Zij hadden
ons al lang een andere ligplaats moe
ten geven. Een paar honderd meter
verderop, voorbij het gat, is het water
rustig. Die daar liggen hebben geen
centje last..."
Het spreekt vanzelf dat men bijzon
der ontstemd is. Direkt dinsdagochtend
is men naar het gemeentebesuur ge
stapt om te vragen of er maatregelen
genomen zouden kunnen worden. Van
de zijde van het gemeentebestuur ver
telde men dat men zich reeds met de
polder in verbinding heeft gesteld.
„Maar hoe lang zal het duren, voor
er wat wordt gedaan?", zo vraagt men
zich af aan de Cruquiusdijk.
En als er maatregelen genomen wor
den, dan is het nog de vraag wie de
onkosten zal vergoeden. Enkele boten
hebben al een behoorlijke schade opge
lopen.
Het blijkt een moeilijke zaak te zyn,
die in de eerste plaats de polder, de
provincie en de gemeente Haarlem
aangaat. De provincie werd ook reeds
gewaarschuwd voor het gevaar, maar
hier achtte men gevaar voorlopig niet
aanwezig.
Zoals het er nu uitziet is het wel
degelijk een noodtoestand die aan de
Cruquiusdijk heerst.
„Wij hopen spoedig weer in onze
eigen woning terug te kunnen komen,
maar dan op een andere plaats. Hier
moet je zeemansbenen hebben, om te
kunnen blijven staan. En dat is geen
leven..."
J.v.d.K.
(Advertentie)
MET GOUDEN BAND
vanaf 435.
Grote Houtstraat 86 - Haarlem
Speciaalzaak sinds 1883
n nog
exclusieve
andere
internationale
geschenken vindt u
verzamold bij:
zijlweg 36-38, Haarlem
telefoon 18014
HAARLEM, 2 dec. Gistermiddag is
sint Nicolaas op bezoek geweest tijdens
een gezellige bijeenkomst van de stich-
ting bejaarden van Parkwyk en Schalk'-
«ijk en de katholieke en de algemene
bejaardenbond. Het feest werd gevierd
in een schoolgebouw aan de Engeland-
laan met medewerking van de conferen
cier Frans Ejjkhof en de muzikant Jan
van de Haak. Toegang en consumpties
werden de gasten gratis aangeboden.
Na de opening door directeur Rama
kers kreeg Frans Eijkhof de zaal al
gauw in een vrolijke stemming. Jan van
de Haak kreeg dan ook zonder moeite
de stemmen uit de zaal mee. De uitvoe
ring van een balletgroepje onder leiding
van mevrouw Fenema werd een succes.
De heer Ejjkhof verraste het publiek
hierna met goocheltoeren en een vrolij
ke vioolparodie. Het optreden van de
balletgroep na de pauze werd besloten
met een prachtige formatiedans. Hierna
trad de veelzijdige Ejjkhof op als snel
tekenaar en verscheidene bejaarden kre
gen hun portret mee, compleet in sport-
costuum.
Tot besluit zetten Sint Nicolaas en
Zwarte Piet alle aanwezigen aan het
zingen. Vanzelfsprekend werden alle be
jaarden nog opgewekt om lid te worden
van een bond.
HAARLEM, 2 dec. Bij een inbraak
in het jeugdhuis De Brug in het afgelo
pen weekeinde blijkt niet alleen een geld
kistje met een bedrag van veertig gulden
aan klein geld te zijn ontvreemd maar
eveneens een schrijfmachine en een
stencilmaclüene met een gezamenlijke
waarde vanomstreeks duizend gulden.