enigszins algemeen beschouwd
Twee dagen van veel spreken
luisteren in
en weinig
de groen-rode salon
D
D
N
M
Bejaarden zeer waardevol
voor de samenleving
Zelfstandigheid in eigen
vertrouwd milieu
van veel betekenis
„M'65" stopt
noodgedwongen
MILDHEID, WIJSHEID. OPENHEID
en antwoord
17"
Inkomsten
belasting 1
Inkomsten
belasting 2
Inkomsten
belasting 3
Inkomst en-
belasting 4
Inkomsten
belasting 5
Inkomsten
belasting 6
Inkomsten
belasting 7
Spoor pont
Het betere missieblad
OSRAM
Uitdaging
Voor de ander
Gewoon mens
Liturgische week
kalender
ZATERDAG 4 DECEMBER 1965
PAGINA 6
Geen televisiecamera's hier.
Ook de opzichtig besnorde
Anefo-fotograaf ontbreekt.
Toch hangt er iets bijzonders in
de lucht, nog afgezien van de
feestelijk lichtende kronen, want
die hangen er altijd.
Wie 'n feestelijke
avond wacht,
vertrouwt op Norit
Mr. Van Riel, bezig met de produktie van zijn volzinnen. Op de
voorgrond het wit omkranste hoofd van voorzitter Jonkman.
Achteraan links de agrarische heer Geuze.
DE EERSTE KAMER
(Van onze minder parlementaire
redacteur)
Het uur voor de algemene politieke
beschouwingen in de Eerste Kamer
is geslagen. Beneden lopen de execu
tanten van straks in opgewekte or
deloosheid rond. Wat doen zij toch?
Zij zijn op jacht naar eikaars han
den en schudden die hartelijk doch
haastig, want telkens wacht er een
nieuwe hand. Mr. Jonkman, de voor
zitter, zit al op zijn troon. Hem wor
den alle handen thuisgebracht, maar
hij houdt er geen één; hij geeft ze
alle beleefd doch dringend terug. De
moeilijkheden hier zijn niet geringer
dan bij een huwelijksreceptie. Eerst
een hand voor het centrale echtpaar,
dan voor de links en rechts opgestel
de wederzijdse ouders. Zo ook hier:
eerst wordt de voorzitter begroet,
dan de wederzijdse griffiers. Maar,
let wel, van de griffiers jhr. Röeli
het eerst, want die is het echtst en
het oudst; mr. Schuttelaar is maar
commies-griffier. Het resultaat is een
veelrichtingverkeer met frequen
te botsingen. Maar dat mag niet hin
deren. want degene tegen wie men
opbotst geeft men gauw een hand,
dan heeft ook die collisie haar zin
gehad.
Plotseling is er een gedrang vóór
de regeringstafel. Senatoren, die het
kabinet willen begroeten, steken voor
niets hun handen uit, want de minis
ters zijn juist bezig eikaars handen
uit te wisselen. Niemand geeft zijn
rechterhand aan de één en zijn lin
ker aan de ander. Dat zou de door
stroming aanzienlijk bevorderen.
Zelfs de oud-verkenner Cals is niet
zo expansief, dat hij de linker in
schakelt. Veldkamps katerachtig ge
zicht lacht hemels en verstard. De
ze bewindsman schijnt voortijdig in
het bezit te zijn vein zijn verheerlijkt
lichaam.
De orgie der handenschudderij
wordt nu zo intens, dat niemand
meer weet wie hij al gehad heeft.
Énkele bejaarde senatoren begroeten
elkaar al voor de derde keer.
Inmiddels klinkt de boerse stem
van de landbouwkundige ingeni
eur Geuze door de ruimte. Hij is
de eerste spreker en vertolkt
christelijk-historische gevoelens,
nors en hoekig. Geuze staat eigenlijk
temidden van zijn suikerbieten op het
Zeeuwse land en is chagrijnig wegens
het slechte weer. Maar hij draait zijn
mede-senatoren een gewichtig rad
voor de ogen door te zeggen, dat hij
onlangs buitenslands was en toen iets
heeft gelezen in de ,,Neue Zürcher".
Zjjn beeldspraak is bizar. „De meer
derheid van het kabinet moge met
argusogen het dogmatische deel van
minister Den Uyl gade slaan..." Li
chamelijke aspecten van minister
Diepenhorst worden nog loszinniger
onthuld: „De man met een begro-
tingsdeel van vier miljard". Diepen
horst lacht zijn kinderlijke lach en
■et met goochelaarssnelheid de bril
en af. Reeds heeft de eerste par-
mentaire verslaggever het moede
oofd op de lessenaar gelegd. Die
mist nu agrarische stijlbloemen als:
„Een geslaagd testimonium voor het
kabinet-Cals staat of valt met het
oplossen van deze twistappel". En:
„Bij de agrarische politiek sec be
trokken kinderen mogen niet met het
badwater worden weggegooid".
De gerokte boodschappers zijn al
druk in de weer. Cals plakt een gele
reuze-enveloppe dicht. Met een hand
gebaar bedient hij uit de verte het
bewegingsmechanisme van één der
boodschappers, die naderbij zweeft
en met de enveloppe verdwijnt door
een onzichtbare deur onder de tri
bune. Zullen we hem ooit terugzien?
Waarschijnlijk niet, want een geheel
andere bode legt dezelfde enveloppe
boven op de ambtenarentribune in de
handen van jonkheer A. J. M. van
Nispen, thans secretaris-generaal van
het departement van Algemene Za
ken, maar Indertijd twee jaar eerder
dan Cals praeses van het Nijmeegs
Studenten Corps. Alleen Simon Car-
miggelt weet wat Van Nispen met
de ingesloten stukken doet: hij epi-
breert ze om ze vervolgens mee te
geven aan weer een andere bode, die
eveneens tot op heden niet is terug
gezien.
man. De twee-jarige cursus in de apo
logie en sociologie, waarvan zijn bio
grafie in „Parlement en Kiezer" ge
waagt, is niet ongemerkt aan hem
voorbij gegaan. Blijkens diezelfde bio
grafie (de langste die in „Parle
ment en Kiezer" voorkomt) is hij
thans niet alleen wethouder van
Eindhoven maar ook lid van de Com
missie van advies en bijstand bedoeld
in paragraaf 5 van de Geldschieters-
wet.
De oud-premier en president-com
missaris van de KLM, dr. De Quay,
mag blij zjjn dat hij naast hem mag
zitten in de Kamerbank. „Door het
zesde lid is herhaaldelijk verklaard
dat het de gemeenschap niet wil ver
laten", zegt de heer Van Lieshout
nu. De ambtenaar van Algemene Za
ken is helaas nog niet wakker.
Amsterdams burgemeester Van
Hall en de vriendelijke mejuffrouw
Vuylsteke van de KVP zitten vredig
naast elkaar als een echtpaar dat
per toeriiigcar over de Veluwe gere
den wordt. Ir. Raedts heeft alle de
len van zijn omvangrijk lichaam in
de groene kussens te rusten gelegd
en kijkt nu rond met de verstrooide
blik van iemand die blijmoedig zijn
tijd in een wachtkamer verdoet. Hij
wacht op de trein naar Heerlen.
Als de socialist Vos spreekt, blij
ken de kameraden Roemers en Baart
„van de overzijde" op de tribune
aanwezig. Van Riel is vlak bij het
sprekersgestoelte gaan zitten. Honge
rig en dreigend, de vleug grijzend
haar los over de kalende schedel.
Vos heeft een hoofdonderwijzersbril
letje opgezet, maar hij blijft ontmoe
digend lijken op alle karikaturen die
er van hem ooit getekend zijn. Zijn
stem is in mineur, hü zit bij Berg
huis in de kelder.
(Advertentie)
Samen uit... Ja,
g gezellig. Maar
soms kunnen
maag- en darm
stoornissen Uw
plezier vergallen.
Neemgeenrisico.
Neem wèl Norit!
Norit geeft U het
veilige gevoel dat
U ongestoord
kunt genieten.
Norit (de bekende
git-zwarte tablet
jes) waarmee
maag- en darm
stoornissen snel
worden bestre
den. Vraag Norit
aan Uw apothe
ker of drogist
e tweede opposant gaat naar
het spreekgestoelte: meester
H. van Riel, de veelgebeten
bestrijder van het intellectuele
proletariaat. Hij heeft de gang van
log wild, quaerens quem devoret:
zoekende wien hij zal verslinden. Zo
vaak een collega-senator zich tegen
hem keert, eet hij hem op. Hij heeft
er vanmorgen al twee verslonden,
want zijn lichaam bolt vervaarlijk
links en rechts ter hoogte van de
heupen. Inderdaad blijven enige
plaatsen leeg. Maar gelukkig, De
Quay zit er nog en ook Van Lies
hout, die straks de KVP-banier moet
heffen.
Vanaf de gereserveerde tribune
kijkt het Tweede Kamerlid Wester
terp met half toegeknepen ogen in
de kuil van rood en groen. Hij is
de enige van „de overzijde". Maakt
de uitzonderlijkheid van zijn belang
stelling hem verlegen? Gelukkig,
daar komt freule Wttewaall van
Stoetwegen de tribune opgedribbeld.
Zij telt voor twee, zoals zij in haar
familienaam reeds belijdt. De gere
serveerde stoelen zijn nu aanzienlijk
bezet.
Hel orakel Van Riel scheidt mei
een gecultiveerd Drents accent worst
achtige zinnen af, onheilspellend
kalm Hij oppert de vraag of Cals
wel voldoende geschiktheid heeft voor
het ambt van minister-president.
„Twijfels hieromtrent hebben niets
onaangenaams of zelfs maar pikants."
Nu is het opletten geblazen, want dat
gaat pikant worden. Helaas, telkens
als Van Riel een ballon bijna gevuld
heeft met zijn retorische adem, prikt
Cals hem per interruptie door. Daar
zwelt de subtielste ballon: Van Riel
zegt persoonlijke animositeit ontdekt
te hebben tussen Cals en Marijnen.
Maar Cals noopt hem tot citering
van het bewijsmateriaal. En weer is
een ballon nog nooit zo leeg geweest.
Eindelijk, aan het eind van Van
Riels rede biedt een slachtoffer zich
aan. De edelaardige Fred. L. Polak,
denker en ziener, stelt met dun ge
luid een pesterig vraagje, dat niet
geheel ter zake is. Van Riel geniet
bij voorbaat van de gemakkelijke ze
ge. Even wacht hij. Dan slaat hij
toe. Als de heer Polak niet meer
beweegt, constateert Van Riel met
de stem van een lijkschouwer: „Me
neer de voorzitter, ons medelid de
heer Polak, heeft anderhalve minuut
van de kostbare tijd van de Kamer
verbruikt om een onderwerp aan te-
snijden, dat niets met mijn onder
werp te maken had". Hij wandelt
weg van het spreekgestoelte, Polak
aan de E.H.B.O. overlatend.
Als de anti-revolutionaire, onbe
rispelijke, Berghuis gaat spre
ken taant de algemene aan
dacht. De griffier jhr. Röell, die
een sterk verklede indruk maakt ook
al is zijn jacquet maar een beetje
te groot, loopt bedrijvig rond. Hij
fluistert de Kamerleden geheime or
ders in het oor namens voorzitter
Jonkman die als een god op zijn
verhoging troont. Jonkman heeft iets
onsterfelijks. Hij is tamelijk oud (74),
maar hij is de laatste tien jaren niet
veranderd en het ziet er niet naar
uit dat hij nog ooit veranderen zal.
Op de ambtenarentribune is een
bijzonder ambtenaar van Algemene
Zaken in slaap gevallen op een on
gemakkelijke stoel. Zijn hoofd ligt
slap tegen de hoge rugleuning aan.
Hij slaapt met open mond, de blinde
ogen gericht naar het bont beschil
derde plafond. De staatssecretaris
sen, die op de tweede rij achter de
regeringstafel zitten, krijgen last
van hun ledematen. Voor hen geen
stoelen met armleuningen. Egas heeft
zfln benen gekruist als een kleerma
ker. Voorzover zij niet met mappen
en papieren hannesen staren de
staatssecretarissen in de verte of
naar hun schoenen. De schoenen van
De Meijer zijn het meest het aanzien
waard: K-shoes, zwart grain-leder,
full brogue 69,75). De ministers
krijgen thee; de Kamerleden krijgen
nooit iets, zij kunnen zelf water gaan
halen in een hoekje. Aan de rege
ringstafel contrasteert Biesheuvels
bloeiende hoofd, model gekapt, met
de herfstige dorheid van Bots sche
del. Zij zitten naast elkaar. Vrolijk
veroudert met het uur. Hij ziet grauw
van vermoeidheid en zal tegen het
einde van de twee dagen durende
vergadering tekenen van seniliteit
vertonen, want dan gaat hij langdu
rig lezen in de rubriek biografische
gegevens van „Parlement en Kie
zer". Smallenbroek mist zijn sigaar
en zijn borrel, maar njj heeft zijn
waardigheid, en de vreugde daarover
is nog lang niet op. Diepenhorst ligt
nu diagonaalsgewijs in zijn zetel als
een zijspanzitter in de bocht.
Berghuis spreekt nog steeds de
profundis. Zijn stem klinkt met een
vreemde naklank als kwam zij uit
een vochtige kelder. De ambtenaar
van Algemene Zaken schijnt vaster
te slapen dan eerst. Daar komt de
KVP-er Teijssen tred-zeker van de
trappen ter rechter zijde gedaald.
Hij heeft het uiterlijk van een eige
naar van goed-betegelde en goedbe-
klante slagerijen, maar in werkelijk
heid is hij, zij het geboortig van Dru-
ten, burgemeester van Waalwijk en
voorzitter van het Brabants Orkest.
Zijn fractiegenoot Steenkamp is in
een levendig discours gewikkeld met
prof. De Gaay Fortman. De jonge
Steenkamp. nog steeds veel belovend
na reeds menige belofte te hebben
vervuld, kan geen niet-levendige ge
sprekken voeren. Hij is de geënga
geerdheid zelve en straalt van pien
terheid. Somt leunt hij progressief
over naar Kloos, ook al zo'n jon
gensachtige man, maar aanzienlijk
rustiger.
u moeten de KVP-ers gaan op
letten, want de heer H. M.
van Lieshout slaat zijn hielen
krachtig in het rode tapijt op
weg naar de katheder. Zijn
homilie zet hij in met de mededeling,
dat hij zich beperkingen zal opleg
gen. De stenografen vertrekken geen
spier. „Beperkingen", zegt de heer
Van Lieshout en: „een sterk bindend
element". Die uitspraak heeft hij ge
meen met de dominee uit het lied
van Catootje. Pacta sunt servanda,
zegt hij nu, na zijn zoveelste waar
schuwing aan De Gaulle. De heer
Van Lieshout blijkt een geletterd
e andere dag antwoordt de re
gering en volgt de franje van
replieken en dupliek. Weer
worden alle handen geschud
als 'had men elkaar in jaren
niet gezien. „Kom naast mij zitten
Jan", zegt Biesheuvel tegen Smallen
broek. Cals begint zijn rede. Hij zai
weer duizend keer „meneer de voor
zitter" zeggen en telkens opleven,
wanneer hij de injectie van een in
terruptie krijgt.
Maar wat zie ik? Heeft magister
Stokmans pak een blauwige gloed?
In ieder geval loopt er een streep
door zijn sokken en daarnet liep hij
over het Binnenhof in een grof ge
ruite overjas met kleurige sjaal. Be
vindt ook de laatste priester van het
parlement zich op het hellende vlak?
Op de tribune zit een blonde, jonge
vrouw, in Schotse rok en blauwe pull
over. Luistert zij naar Brongersma,
die een erudiet vertoog houdt over
de kantongerechtsprocedure? Neen,
zij ziet hem niet eens staan, maar
kijkt vrijmoedig naar de parlemen
taire pers, die iets minder ijverig no
tities maakt. Daar komt de jonge
Steenkamp binnen, kwiek en monter.
Hii geniet van de wereld en van zich
zelf. Hij praat met De Quay en
leunt even later over de stoel van
minister Bogaers. Een praatje hier,
een praatje daar. Een man met vele
contacten. Hoe anders bevindt de
christelijk-historische mr. Bühr-
mann, Velsens burgemeester, zich in
de wereld. Hij zit onbeweeglijk in de
bank, de pochette hoog opgevijzeld,
als was hij voortdurend ten prooi aan
een huldiging door zijn personeel.
Als de woordenstroom weer goed
op gang is, herneemt ieder zijn ge
bruikelijke werkzaamheden. Cam-
melbeeck en Brongersma zetten de
lezing van hun stukken voort. Zij zit
ten nier even warm en rustig als in
de openbare leeszaal. Even is er on
rust als de pacifisten Van der Spek
en Van Pelt Cals Interrumperen. Zij
hebben zich opgesteld aan weerskan
ten van hun bank, maar overdreven
de symmetrie doordat zij allebei bei
de handen in hun broekzakken per-
VENRAY, 4 dec. (KNP) De mis-
sieprocure van de Nederlandse Con
gregatie van de paters van Mariann-
hill alhier heeft besloten, de tweemaan
delijkse uitgave van het blad „M-65",
waarmee twee jaar geleden werd be
gonnen, stop te zetten bij gebrek aan
voldoende abonnementen. „M'65" was
een poging, het traditionele patroon
van de missieblaadjes in Nederland te
doorbreken door algemene nieuwsge-
ving uit de ontwikkelingsgebieden en
opiniërende artikelen over uiteenlopen
de verschijnselen van het maatschap
pelijk leven.
Daarnaast exploiteerde de missiepro-
cure sinds 1 januari 1965 het eveneens
tweemaandelijkse periodiek ,,M'65 Jon
gerenkrant", dat momenteel een opla
ge heeft van 12.500 exemplaren en op
meer dan 6000 scholen voor voortgezet
onderwüs in geheel Nederland wordt
verspreid. Het is de bedoeling, dat
,,M'65 Jongerenkrant" vanaf 1 januari
1966 voortaan maandelijks verschijnt,
met een oplage van ongeveer 20.000
exemplaren.
f Advertentie
en mist op de tribune mevrouw
Cals. Bij de algemene be
schouwingen in de Tweede
Kamer was zij uren lang aan
wezig toen haar man sprak.
Een lieve vrouw van altijd durende
bijstand. Nu is het leeg op de gere
serveerde stoelen. De sportieve
vrouw in de blauwe pullover is al
lang weg. Die zit fijn m Formosa in
één van de vele spiegels te kijken.
Cals wordt het moe. Hij bezwijkt
voor de bekoring tot lichte baldadig
heid. Als l::j aan de dure sinaasap
pels toe is, zegt hij: „Dit geeft de
minister van Economische Zaken re
den tot verhoogde waakzaamheid
wat dat ook moge betekenen."
De twee dagen van veel spreken
en weinig luisteren zijn bijna vol. Het
is laat in de middag wanneer de laat
ste woorden vallen. Jonkman sluit de
vergadering. En als de laatste be
zoeker van de publieke tribune ver
trokken is. sluit een agent de deur.
Een overbodige handeling. Niemand
zou terug willen.
(Van onze speciale verslaggever)
UTRECHT, 4 dec. De KathoUeke
Centrale Vereniging voor Geestelijke
Volksgezondheid heeft hier gisteren
haar jaarvergadering gehouden. Ze
was gewijd aan de psyeho-hygiënische
problematiek van de ouderdom. In
zijn openingswoord wees prof. dr. F.
J. J. Buytendijk erop, dat redelijke mo
tiveringen nauwelijks onze sociale re
laties en traditionele opvattingen bepa
len; deze hangen veeleer al van de
mentaliteit en het geestelijk klimaat
van onze tijd.
Toegepast op het bejaardenpro
bleem betekent dit, dat een aantal
hiermee samenhangende feiten als
een gegeven moeten worden aan
vaard, echter zonder daardoor voor
een defaitistische houding te kiezen.
Wetenschappelijk onderzoek van het
bejaardenprobleem is noodzake
lijk om de bejaardenzorg zo goed mo
gelijk te organiseren. Dit zal o.m.
gericht behoren te zijn op hun affec
tieve validiteit, welke, evenals bij
het kind, zeer kwetsbaar is. Mede
lijden is beslist niet de juiste hou
ding tegenover een bejaarde. Spre
ker suggereerde de proef te nemen
naar Amerikaans voorbeeld met
„pleeg-grootouders" die als part-ti
me employment" de zorg voor affec
tief verwaarloosde kinderen op zich
kunnen nemen, al zal daarbij natuur
lijk zeer selectief te werk moeten
worden gegaan.
Dat er een nauwkeurig wetenschap
pelijk inzicht vereist is voor verant
woorde bejaardenzorg illustreerde
prof. dr. G. A. Kooy door zijn inlei-
ill
onder zijn leiding ingesteld onderzoek
onder honderd Wageningse bejaarden.
Hij ging daarbij uit van het feit, dat
er, ondanks het vele goede, dat voor
de bejaarden wordt gedaan, er toch
nog een algemeen „Leitbild" ontbreekt
voor de juiste benadering van hun pro
blematiek. De zorg t.o.v. de bejaarden
gaat uit van twee verschillende grond
houdingen; de z.g. activiteitstheorie en
de onthechtingstheorie. Het Wagening
se onderzoek heeft aangetoond, dat
noch de ene noch de andere zonder
restrictie aanvaardbaar is. Het gaat
hier om een zeer complexe problema
tiek, die grondige wetenschappelijke re-
serarch vereist. Geïnstitutionaliseer
de en geprofessionaliseerde zorg is no
dig. Psychologie en sociologie moeten
al hun hulpbronnen aanboren.
Wat door de Wageningse enquête
aan het licht is gebracht heeft al
dus prof. Kooy misschien voor ve
len, opnieuw de grote betekenis van
zelfstandigheid in eigen vertrouwd mi
lieu voor de meeste bejaarden onder
streept, evenals de dringende behoefte
aan meer en uitvoeriger wetenschap
pelijk onderzoek.
Onder de titel: „De ouderdom als
uitdaging" sprak mevr. ds. dr. J. C.
Schreuder over de houding t.o.v. de
oudere mens. Over het algemeen is de
ze, naar haar mening, vrij intolerant.
Vooroordelen beletten ons vaak de be
jaarde als een volwaardige gespreks
partner te accepteren. Zij noemde een
aantal negatieve stereotiepe voorstel
lingen omtrent de ouderdom, die als
onjuist af te wijzen zijn.
De bejaarden worden al te vaak als
kinderen beschouwd; vandaar de mis
plaatste „troetelnaampjes". Men
noemt hen verbitterd en egocentrisch
en meent, dat zjj uitsluitend in het
verleden leven en wel als a-sexuele we
zens, die veel met de dood bezig zijn.
Deze opvatting komt echter niet zel
den voort uit de eigen angst voor lij
den en dood. Toch is slechts drie pro
cent van de bejaarden chronisch ziek
en invalide. De jongeren kunnen vaak
het leven niet aanvaarden en daarom
is hun houding tegenover de ouderdom
een uitdaging aan hun eigen levenshou
ding, die geen rekening houdt met de
eindigheid van het bestaan. De ouder
dom moet positief gewaardeerd wor
den in zijn essentieel tot het leven be
horende kwetsbaarheid, en wel vanuit
de christelijke levensvisie.
Omdat de bejaarde tijd heeft „er
voor de ander te zijn" is hij uiterst
waardevol voor de samenleving. Hulp
verlening vormt niet zelden zijn eigen
lijke levensinhoud; hij heeft méér be
langstelling voor de jongeren dan men
denkt. In zijn lange leven heeft hij
mildheid, wijsheid en openheid ver
worven, die hij graag aan anderen ten
dienste stelt. Alleen als wij de ouder
dom zien als een facet van het eigen
mens-zijn, met zijn aparte eisen voor
elke leeftijd, kan de bejaarde in de
samenleving een gelijkwaardige part
ner worden.
Ook drs. J. H. Hujjts stelde, dat de
oude dag een integratief moment is
van onze levensloop. De bejaarde dient
vóór alles gezien te worden als een
gewóón mens. Men verwacht wijsheid
van hem als resultaat van rijke le
venservaring. Maar dan moet hij zijn
gedrag afstemmen op de eigen levens-
faze. Wijsheid is steeds persoonsgebon
den. Een persoonlijkhei astype belooft
daarom een optimaal gedragspatroon.
Zijn hele verleden speelt daarbij een
grote rol. In de huidige samenleving
is een persoonlijke levensopzet voor de
bejaarde vaak zeer moeilijk en oor
zaak van conflicten met jongeren. De
beoordeling van oude-dag-verlan-
gens vraagt diep inzicht in karakter
en verleden van de bejaarde. Positieve
eindigheidsbeleving is lang niet bij
ieder aanwezig, vooral niet wanneer de
levenszingeving van formeel-gods
dienstige aard is.
Een pastoraal van de oude dag is
daarom nodig. Voelt een bejaarde zich
op zijn gemak, dan bewijst hjj daarom
juist aangepast te zjjn. Men moet hem
ruimte geven om toekomstaspiraties te
koesteren en te funktioneren in de ge
meenschap door hem te betrekken Dij
het leven van alle dag en in gesprek
te laten blijven met zjjn milieu. Hij
dient daarom zoveel mogelijk zjjn ei
genheid te behouden, zjjn eigen zaken
te behartigen en het besef van zelf
standigheid en privacy te cultiveren.
Zich inpassend in zijn veranderde le
vensomstandigheden moet hij toch
naar mogelijkheid degene blijven, die
hij een leven lang geworden is. maar
met het recht vermoeid te raken in
zijn verbondenheid met de aarde en
de medemens.
cTaaa
VRAAG: Over 1964 genoot ik aan
A.O.W., pensioen enz. een totaalbe
drag van 3.593,40. Ik ontving nu een
aanslag Inkomstenbelasting 1964.
Vastgeseld zuiver inkomen 3.436,
Te betalen belasting 28,
Is dit juist? Moet ik nu ook weer
luisterbijdrage gaan betalen, nu ik in
de inkomstenbelasting wordt aange
slagen? Deze vragen zond ons P. v. S.
te R.
ANTWOORD:
Het zuiver inkomen werd naar onze
mening niet te hoog vastgesteld. De aan
slag werd berekend als volgt:
Zuiver inkomen 3.436,
Ouderdomsaftrek 702,
Blijft
2.734,-
waarover in tariefgroep II aan
belasting is verschuldigd
28,—
Voor de vrijstelling van de luisterbij
drage mag u per week niet meer ge
nieten dan f 85,-. Uw inkomen in 1964
kwam niet hierboven, voor 1965 kunt
u dit zelf nagaan.
VRAAG: J. J. B. te R. schrijft ons:
In 1964 genoot ik A.O.W. en ouder
domsrente per maand 336,19
Pensioen per 3 maanden 95,
Bakkersbedrijf per maand 28,56
Gratificatie per jaar 125,
Ik ontving een aanslag inkomstenbe
lasting over 1964 ten bedrage van
f 74,Is dat juist?
ANTWOORD:
Het zuiver inkomen moet worden be
rekend als volgt:
A.O.W.-uitkering
Ouderdomsrente
Pensioen 4x95,
Bakkersbedrijf 12 x 28,56
lx/125,—
2.856,—
278,28
380,—
467,72
Kosten van verwerving
Zuiver inkomen
Ouderdomsaftrek
Blijft
3.982,-
100,-
3.882,—
702,—
3.180,—
Waarover in tariefgroep II aan
belasting is verschuldigd 87,
ingehouden loonbelasting 13,-?
Te betalen
74,—
De ingehouden loonbelasting hebt u
niet opgegeven. Mocht u met dit be
drag niet akkoord kunnen gaan, wilt u
ons dan nog eens schrijven?
VRAAG: Mijn inkomen in 1965 zal
bedragen:
Bruto loon inclusief overw. ƒ12.584,48
Kinderbijslag 1.422,75
Ingehouden voor loon
belasting (4 kinderen
beneden 16 jaar)
A.O.W./A.W.W.-premie
sociale lasten
pensioenfonds
Overige gegevens:
Douchecel in huurhuis
gebouwd
Betaald voor muzieklessen
van mijn dochter
Betaald voor diverse
verzekeringen
Hoeveel zal ik nog moeten betalen
aan inkomstenbelasting? vraagt ons
J. C. M. te R.
485,60
1.168,23
467,48
122,20
595,—
85,—
161,86
ANTWOORD:
Loon
Kinderbijslag (Uw opgave
is niet juist)
Pensioenfonds
Kosten van verwerving
A.O.W./A.W.W.-premie
Belastbaar inkomen
12.584,48
1.576,40
14.160,88
122,20
14.038,68
600,—
13.438,68
1.168,23
12.270,45
De door U opgegeven kosten voor het
aanleggen van een douchecel en de mu
zieklessen van Uw dochter zijn niet af
trekbaar. Verzekeringen zijn slechts af
trekbaar, als het onderwerp van de polis
een inkomen betreft.
Verschuldigde belasting in tarief III, met
4 kinderen 1.030,
Ingehouden loonbelasting 486,
Nog te betalen
544,-
VRAAG: T. P. te H. schrijft ons:
In oktober 1964 heb ik een telefoon
aansluiting gekregen i.v.m. enige door
mij vervulde bestuursfuncties.
Een kostenvergoeding wil ik bq deze
besturen niet vragen, daar zij oxer
weinig middelen beschikken.
Kan ik een gedeelte van d$ tele
foonkosten ten laste van mijn inkomen
brengen bij het invullen van mijn
aangiftebilj et inkomstenbelasting
ANTWOORD.
Tussen de uitgaven en het aangegeven
inkomen moét een oorzakelijk verband
Zondag 5 december: 2e zondag van de ad
vent; eigen mis; credo; oref. v. d. H
Drieëenheid - paars -
ma.: H Ntcoiaas bisschop en belijder; eigen
mis; 2e geb v d. 2e zondag v d advent
- wit -
do.: H. Ambrosius, bisschop belijder en
kerkleraar; eigen mis; 2e geb v d 2e
zondag v d advent - wit
wo.: Peest v d Onbevlekte Ontvangenis
van Maria; eigen mis: 2e geb v d 2e
zondag v d advent; iredo; oref v. d
H. Maagd Maria wit -
do.: mis v. d. 2e zondag v d. advent
paars -
vr.: mis v. d. 2e zondag v d advent; 2e
geb H Melchiades paars
za.: H Damasus, ba us en belijder mis Si
Diligis: 2e geb. v d 2e zondat v d
advent wit -
Zindag 12 december: 3e zondag v d, ad
vent; eigen mis; credo; pref. v. d. H.
Drieëenheid - paars of rose
Vragen voor deze rebrfek rlcM»
men aan do Redactie van
blad (met In de llnker-boveohoek
der enveloppe „Vragenrubrlelr>
De beantwoording geschiedt gratie"
Men houde er nog rekening mea'
dat men 14 dagen op antwoord
kan moeten wachten.
bestaan, wil er sprake zijn van kosten
van verwerving. Voorzover de door u
vervulde functies worden bekleed in
beroepsorganisaties e.d. zal de fiscus
deze telefoonkosten wel accepteren.ais
beroepskosten. Indien de belastingplich
tige niet kan aantonen, dat de kosten
van ververwing op het loon meer be
dragen dan 5 pet. van het loon, zal de
inspecteur m.i.v. het jaar 1965 deze
kosten vaststellen tot dat bedrag met een
maximum van 600,
In verband hiermede zal het voor u
niet interessant zijn de telefoonkosten
van de beroepsorganisaties afzonderlijk
op te geven.
VRAAG: In 1964 genoot Ik:
Salaris 8.642,4»
Werkgeversaandeel ziekenf. 203,1"
W erknemersaande el
Z.W. en W.W.
ingehouden loonbel. 733,98
loon echtgenote
ingehouden loonbel. 381,13
8.845,5»
8.800,88
3.158,93
1.115,11
Kosten van ver
werving 5%
Rente spaarbank
Ingehouden A.O.W./
A.W.W.-premie 641,97
echtgenote 250,24
11.959,81
597,98
11.361,83
345,95
11.707,78
892,31
10.815,51
Zuiver inkomen
Hoeveel inkomstenbelasting zal M*
nog moeten betalen?, vraagt N. v. A-
te B.
ANTWOORD:
Wij veronderstellen, dat U geen aan
spraak hebt op kinderbijslag of kinder
aftrek.
Zuiver inkomen 10.815,57
Loon echtgenote 3.158,93
Kosten v. verwerving 157,93
Netto 3.001,—
1.000,—
9.815,57
1.337,-
1.116,-
waarvan vrijgesteld
1/3 gedeelte
Inkomstenbelasting
in tariefgroep II
Ingehouden loonbelasting
Nog te betalen 221,—
VRAAG: A. F. te H. schrijft:
10 jaar geleden kocht ik een huis al»
belegging voor 7.500,—. In 1965 ver
kocht ik het voor 17.500,
Moet ik de winst hierover in het
aangiftebiljet inkomstenbelasting 1965
opnemen? Zo neen, is het dan geheel
vrij van inkomstenbelasting? Mag ik
mijn kinderen schenkingen doen zonder
opgave bij de belastingen?
ANTWOORD:
De winst, behaald bij de verkoop vaB
het huis is (nog) niet belast voor de in
komstenbelasting (vermogenswinsten) -
U behoeft derhalve de winst niet in UW
aangiftebiljet inkomstenbelasting 1965
op te nemen.
U mag aan Uw kinderen 2.000,per
jaar schenken, zonder dat zij schenkings
recht verschuldigd worden.
VRAAG: L. B. te H. vraagt:
1. Kunt U mij opgeven, hoeveel in
komstenbelasting Ik over 1964 zal moe
ten betalen?
Vastgesteld zuiver inkomen ƒ10.205,—
Loonbelasting 576,—
Ik ben gehuwd, heb twee kinderen.
2. Hoeweel mag ik in 1965 verdienen
zonder inkomstenbelasting verschul
digd te worden?
ANTWOORD:
Verschudigd inkomsten
belasting over 1964 ƒ1.053,—
Loonbelasting 576,
Te betalen 477,—
Over 1965 zal geen aanslag inkomsten
belasting worden opgelegd als:
0 het belastbaar inkomen niet meer be
draagt dan 12.000,—.
in het belastbaar inkomen niet meer
dan 12.000,loon is begrepen.
0 de andere inkomsten niet meer be
dragen dan 400,
VRAAG; F. K. te A.: Zjjn er, bui
ten de gewone ponten op hei IJ no£
andere ponten in gebruik? Ik be
doel een spoorpont. Toen ik in een
gezelschap van deze spoorpom
sprak, werd ik uitgelachen. Ma»'
ik ben van mening, dat een dergf"
Iq'ke pont op het IJ nog steeds >n
gebruik is.
ANTWOORD: Momenteel zijn er dri®
spoorponten in het gebruik op het W>
waarvan twee grote ponten er, één kl®1*
nere pont van een ouder type.
De twee grote ponten varen regelm»^
tig heen en weer tussen de verschillen'
de firma's Ketjen, Electrozuur en ande*
re bedrijven. De kleinste pont wordt g®"
bruikt voor munitievervoer.
Met deze spoorponten is het moge'v;
op de pont te laden en te lossen, zoajs
dit met steenkool en olie gebruiken)1*
is. Van deze mogelijkheid wordt
de Kon. Scedd en de Steenkolenh»11*
delsvereniging gebruik gemaakt, O®*
kleinere bedrijven kunnen op deze WU*
ze van deze spoorpont gebruik maken-
Met de spoorpont worden wagons VT_
27 ton overgevaren. De pont kan on
geveer 4 a 5 wagons tegelijk met l°Cj*
motor overvaren. De oprit van
spoorponten is 'n de Rietlanden m®
aan de overzijde van het iJ diverse "P
ritten bij verschillende bedrijven.
Sommige bedrijven beschikken over e®.
eigen aansluiting op de spoorpont.
hebt dus gelijk!
