Werkelijkheid overtreft stoutste fantasie
Britse leger biedt stof
voor doldwaze film
Afleiding bevordert
genezingsproces
Patiënten
BOEKENMARKT
DE WONDERE WERELD
DER DIEREN
als
„acteurs
Humor is
noodzaak
Lectuur voor de jeugd
- i L X I
Frans-Zweedse
samenwerking
Zelfkritiek
Azië
Zesde doktersfilm
PLUS
11 DECEMBER 1965
PAGINA 2
L -... 1
mw^a
1 i m
OM de vindingrijkheid en
ondernemingszin van de
manschappen op de proef
te stellen, heeft het Britse le
ger verleden jaar de vreemdste
oefening gehouden, waaraan ooit
een soldaat heeft deelgenomen.
De mannen, die bij de oefening
waren betrokken, kregen op
dracht om zonder geld of enige
hulp een tocht dwars door het
land te maken en daarbij een
aantal met name genoemde
voorwerpen, waaronder dames
lingerie, te verzamelen en naar
hun hoofdkwartier te brengen.
De Britse pers maakte met zicht
baar plezier melding van deze
onderneming, die echter door tal
van autoriteiten fel werd bekri
tiseerd. Hoe dit ook zij, de wer
kelijkheid bleek weer eens
vreemder te zijn dan de stout
ste fantasie en dus kon het niet
uitblijven, dat lieden, wier be
roep het is, vreemde dingen te
bedenken, de geboden kans gre
tig aangrepen: Alan Hackney,,
die het scenario schreef voor
de succesfilm „I'm all right,
Jack", dikte het legerspelletje
nog wat aan en maakte er een
krankzinnig verhaal van, dat hij
de filmproducent Charles H.
Schneer aanbood onder'de enig
mogelijke titel „You must be
joking" (Dat méén je niet!).
DE WONDERE WERELD DER
DIEREN is een uitstekende be
naming voor het groot-formaat
boek dat onlangs door de Uitge
versmaatschappij The Reader's
Digest werd uitgebracht. Het is
een zeer fraaie uitgave, waar
iedereen, al is hij geen fervente
dierenliefhebber, verrukkelijke
uren mee kan doorbrengen. De
388 pagina's tekst bevatten geen
biologische lessen, zijn niet vol
ledig in hun bespreking van de
dieren, maar de schrijvers héb
ben zorgvuldig juist die kenmer
ken, eigenschappen en gewoon
ten in hun artikel verwerkt, die
ons aanspreken. Het is inder
daad zo dat bijna elke pagina de
lezer aanleiding geeft om hoofd
schuddend „wat wonderlijk" of
woorden van gelijke strekking
te mompelen.
Titelpagina van de jraaie uitgave
der dieren".
„De wondere wereld
*f)
V)
V. '••-•
Gabriela Licudi, die in de film
„You must be joking" een garde
robe van de Londense ontwerper
Tony Armstrong zal dragen.
Schneer heeft er green gras over la
ten groeien. Hij verzamelde vrijwel
iedere Britse komiek van enige naam
of faam om zich heen en zette hen
onder leiding van de jonge regisseur
Michael Winner de maker van „West
11" en „The System", aan het werk.
En zo zal men in de inmiddels vol
tooide film Lionel Jeffries zien optre
den, compleet met kilt en Schots ac
cent, Terry-Thomas als de onvervalste
Britse officier, Leslie Phillips, James
Robertson Justice, Wilfred Hyde
White, Michael Callan, Denholm El
liott en Bernard Cribbins.
De film, waarin verder nog optre
den Gabriela Licudi, Patricia Viterbo,
Irene Handl en Gwendolyn Watts,
is helemaal in en om Londen opge
nomen, waartoe de Monte Carlo-suite
in het Mayfair-hotel in een miniatuur-
filmstudio, de Londense universiteit
in het befaamde Lloyds of London en
Piccadilly Circus in een complete
chaos werden herschapen. Iemand
kwam namelijk op een gegeven ogen
blik op het lumineuze idee om daar
een auto in de lucht te laten vliegen,
hetgeen absoluut niet in de smaak viel
van de Londense bobbies.
De omgeving van Hatfield House
werd gebruikt voor verschillende ach
tervolgingsscènes en om Lionel Jef
fries in een tien meter hoge boom te
jagen. Een heel konvooi jeeps, die
Michael Callan achtemazaten, raak
te opzettelijk verzeild tussen
een jachtpartij, die in volle vaart op
de bij de rivieroever opgestelde ca-
meragroep afjoeg. Een ogenblik zag
het er naar uit, dat de cameramen
sen op de vlucht zouden slaan en in
de rivier springen. Intussen leverde
Terry-Thomas onvoorziene bijdragen
tot de dialoog, telkens als zijn jeep
weer in een diepe kuil terechtkwam.
Daarna volgde een scène, waarin van
de jachthonden werd verlangd, dat
ze Callan de rivier in zouden drijven.
Nu zijn jachthonden niet afgericht op
een tweebenige prooi en dus weiger
den ze aanvankelijk, zich van dez'e
taak te kwijten. Tenslotte kwam
iemand op het idee, dat het misschien
zou helpen, als men Callan bestreek
met een mengsel van brood en ge
hakt. Het hielp inderdaad
Schneer, die ..You must be joking"
voor Columbia produceert, heeft
Buddy Bregman geëngageerd om de
muziek voor de film te componeren.
Samen met de tekstschrijver Hal
Shaper heeft hij twee nieuwe pop
songs voor de film geschreven. En
om ervoor te zorgen, dat het oog, met
name van vrouwelijke bezoekers
niets tekorkomt zal de garderobe van
Gabriela Licudi worden ontworpen
door Tony Armstrong, uit Londen en
die van Patricia Viterbo door een
vooraanstaande Parijse couturier.
Een tussen Frankrijk en Zweden ge
sloten filmovereenkomst begint al
vruchten af te werpen. Op het ogen
blik is men druk bezig aan een drie
tal co-produkties. De eerste daarvan
is „Les Créatures", die door Agnès
Varda wordt gemaakt naar een eigen
scenario. De voornaamste rollen wor
den gespeeld door Michael Piccoli,
hérinq Deneuve. Eya Dahlbeck en
jastelnuovo.
Verder is Alain Resnais, die twee-
en-een-half jaar lang vergeefs heeft
gepoogd de nodige financiën bijeen te
krijgen voor zijn film ,.De Avonturen
van Harry Dixon", binnen het raam
van deze overeenkomst begonnen aan
een nieuwe film, „La Guerre est fi-
nie". naar een oorspronkelijk scenario
van de auteur Jorge Semprun, waar
in Ingrid Thulin en Yves Montand
de hoofdrollen spelen. De derde
Frans-Zweedse co-produktie is „Au
hasard. Balthazar". Robert Bresson's
eerste film in drie jaar, waarin de lot
gevallen van een ezel worden be
schreven. Volgens zijn gewoonte van
de laatste jaren zal Bresson in zijn
film geen professionele acteurs laten
optreden.
In Frankrijk is Pierre Etaix begon
nen aan een nieuwe film, „Tant qu'on
a la santé", waarin hij, evenals in
zijn vorige films, de lotgeval
len schetst van een wereldvreemde
romanticus in de jungle van de mo
derne samenleving. De hoofdrol wordt
natuurlijk gespeeld door Pierre Etaix
zelf.
Claude Chabrol, die zich sinds zijn
(hier niet vertoonde) film „Landru"
heeft gespecialiseerd in humoristische
James Bondfilms, blijkt daarmee won
derlijk genoeg of misschien ook
niet meer succes te hebben in fi
nancieel en artistiek opzicht, dan met
zijn vroegere, meer serieuze onder
werpen. De titels spreken voor zich
zelf: ,,Le Tigre aime la chair fraiche"
(De tijger lust ze rauw), „Marie-Chan-
tal contre le Docteur Kha" en „Le
Tigre se parfume a la dynamite"
(Het parfum van de Tijger is dyna
miet).
Jean-Luc Godard, nog altijd Frank-
rijks meest produktieve filmer, is na
„Pierrot le fou" al weer begonnen aan
een nieuwe film. In één van de vele
interviews, die hij de pers geregeld
verleent, heeft hij onlangs verklaard
dat John Ford met 120 of meer volle
dige speelfilms op zijn naam. wat
kwantiteit betreft, een man is, die na
volging verdient.
a LS patiënten weken of maan-
den lang in een ziekenhuis
of een ander herstellings
oord moeten verblijven, bestaat
het gevaar dat hun genezing afge
remd wordt doordat ze zich te
veel met zichzelf bezighouden
voortdurend over hun ziekte pie
keren en alle moed verliezen. Zo'n
depressieve gemoedstoestand kan
een ongunstige invloed hebben op
het lichamelijke genezingsproces
Dat is geen ontdekking van onze
moderne wetenschap, maar een,
die berust op aloude ervaring. In
afleiding ziet men voor de patiën
ten een zeer waardevolle onder
steuning van het herstel.
therapeut van de kliniek. Deze
heeft de patiënten in St. Andreas-
berg er ook toe opgewekt, aan de
verschillende programma-onder-
delen zoals hoorspelen, verzoek
programma's en quizuitzendingen
deel te nemen.
Het succes was overweldigend:
de „acteurs" hadden veel plezier
in deze dikwijls uren durende be
zigheid en hun psychische toestand
verbeterde zienderogen. Volgens
de mening van de doktoren droeg
de intensieve afleiding wezenlijk
bij tot de genezing van hun kwaal,
In een wetenschappelijke verhan
deling heeft de kliniek haar erva
ringen gepubliceerd en alle her
stellingsoorden met langdurige
patiënten aangeraden, dit voor
beeld te volgen.
Tn het begin van dit jaar heeft de
Russische minister van openbare orde
verklaard, dat bepaalde Amerikaanse
films, waaronder „The Magnificent
Seven", een verderfelijke invloed uit
oefenen op jonge mensen en dat de
makers van dergelijke films recht
streeks verantwoordelijk zijn voor een
aantal misdaden. Hij pleitte voor een
verbod van de invoer van dergelijke
films, ondanks het feit. dat ze ln
Rusland enorm succes hadden.
Thans is „Sowjetskaja Kultura"
teruggekomen op het „verbazing
wekkende succes'' dat de film oogst
te en op de „boze uitvallen" van
de Sovjet-pers aan het adres vam de
Russen, die zo in de ban waren ge
raakt van dit Amerikaanse import-
produkt. „Kan men uit het overwel
digend succes van deze film geen
lering trekken?", zo vraagt het blad
zich af, dat vervolgens het advies
geeft hier eens ernstig over na te
denken en er zich op te bezinnen
of de succesvolle film geen ele
menten bevat, die als recept zou
den kunnen dienen voor een pro-
dukt, waarmee de sovjet-doelstel
lingen kunnen worden gediend.
Dit afwijkende standpunt is kenmer
kend voor de zelfkritiek en de sfeer
van bedachtzaamheid, die er heersten
op het eerste congres van Sowjet
filmmakers, dat onlangs in de grote
Kremlinhal is gehouden. De voorzit
ter. Demichew. vertelde de menigte,
stemmig in het donker geklede
filmproducenten, namens het partij
presidium allereerst, dat hun doel
moest blijven de opvoeding en die vor
ming van vastberaden vechters voor
het communisme. Het schijnt echter,
dat de omstreeks 2000 vertegenwoor
digers van de film- en televisieindu
strie vooral waren bijeen geroepen
ter bespreking van enige concrete
middelen om de kwaliteit van hun
produkt te verbeteren.
Het Russische blad „Trud" schreef,
dat een toeneming van het bioscoop
bezoek betekent, dat het publiek ook
een steeds duidelijke onderscheidings
vermogen krijgt. „Een goedkope ko
medie". aldus hét blad „die vandaag
een succes blijkt, kan morgen een to
talp mislukking zijn".
„De Russsiche filmindustrie kan zich
terecht beroemen op successen als
„Oorlog en Vrede" en ..De balladp
van een soldaat", maar toch, zo schrijft
de „Prawda" mogen we de tekort
komingen van de Russische film niet
Terry-Thomas en Wilfrid Hyde-White hebben moeilijkheden met Bernard Cribbins. Een scène tijdens de
opnamen voor de film „You must be joking" van de Britse regisseur Michael Winner.
doodzwijgen. De voornaamste moei
lijkheid. waarmee de Russische film
industrie kampt, is het gebrek aan
inhoud en thema, dat dikwijls schuil
gaat achter technische verbeterin
gen".
Hoewel er meer fundamentele rede
nen voor deze ideologische onvrucht
baarheid kunnen zijn. lagen de beslui
ten, die op het congres ter discussie
werden gebracht, voornamelijk op or
ganisatorisch terrein. De filmmakers
in de Sowjet-Unie zijn blijvend aan
hun studio's verbonden, zonder de mo
gelijkheid van verplaatsing. Een ande
re tekortkoming is, dat de technische
en de artistieke leiding in de studio
vaak in dezelfde handen zijn. De grote
Niet minder dan 784 dieren
zegt de uitgever, en we willen dat
getal zonder het na te rekenen aan
nemen als juist worden ons met
hun eigenaardigheden getoond. Er
zijn 182 kleurenfoto's, de meeste
in zeer groot formaat, onberispe
lijk van kwaliteit, soms uniek zelfs.
De opnamen zijn niet alle „in het
wild" gemaakt.
Het boek biedt bovendien door
een tweetal kaarten een overzicht
van de verspreiding der dieren over
de aardbol en de vliegroutes van
de voornaamste trekvogels. In een
„dieren-ABC" zijn tenslotte 246 die
ren alphabetisch gerangschikt.
Zeer beknopt wordt van deze die
ren veel wetenswaardigs verteld.
Voor een zo fraai werk als dit
is de prijs laag te noemen hoe
wel toch nog een flink bedrag
namelijk 34,85. Waarschijnlijk
Er wordt uitvoerig gediscus
sieerd over de methoden om de
zieken bezig te houden. Tot de
proeven daarmee zou men ook de
„hobby" kunnen rekenen, die de
doktoren in het tbc-sanatorium te
St. Andreasberg in de Harz heb
ben bedacht. De circa tweehon
derd patiënten van deze kliniek
beschikken sinds lange tijd over
een compleet ingerichte geluids
band-studio. Deze bestaat uit twee
afdelingen, een geluiddichte opna
me-ruimte, waarin een geluids
band besproken of bezongen kan
worden, en een regelkamer, van
waar uit de „uitzendingen" door
een produktieleider vakkundig
worden gedirigeerd. Evenals in
een radiostudio zijn ook hier de
beide ruimten door een glazen
wand gescheiden, waar doorheen
de aanwijzingen gegeven worden,
terwijl bovendien ook nog een te
lefonisch contact bestaat. Als pro
duktieleider fungeert de bezigheids-
wordt het in meerdere landen uit
gegeven en kon daardoor de prijs
gedrukt worden. Het is het bedrag
in ieder geval volkomen waard.
Het is wat zwaar om in de kerst
boom te hangen, maar als geschenk
niettemin zeer geschikt.
In de gewone boekhandel is het
niet verkrijgbaar, maar het kan
worden gekocht in de showroom
van Het Beste, Parnassusweg 207,
Amsterdam of in de boutique van
Het Beste, Carlton Shopping Ar
cade, Vijzelstraat Amsterdam, of
wel telefonisch (020—735151) en
schriftelijk worden besteld.
(De Wondere wereld der dieren.
Prijs f 34,85. Uitgeverij The Rea
der's Digest).
Van het driedelige PANORAMA
DER VOLKEN, een uitgave van
Romen en Zonen, Roermond, on
der redactie van dr. P. van Ernst,
is het tweede deel verschenen, dat
de volken van Azië bespreekt. Even
als deel één (Amerika en Oceanië)
is het een buitengewoon interes
sant werk voor de mensen die be
lang stellen in de culturen, levens
wijze, geschiedenis van vreemde
volken. Het aantrekkelijke van dit
boek is, dat het de gebieden tot
onderwerp heeft waar tegenwoor
dig de aandacht van de wereld
voortdurend op gevestigd is, bij
voorbeeld de landen van het Mid
den Oosten, China, Zuid-Oost Azië.
De schrijvers van de verschillen
de hoofdstukken hebben zoveel mo
gelijk een andere methode gevolgd.
Dr. A. H. J. Prins geeft van de
volken van het Midden Oosten een
zeer helder overzicht van hun aard,
kenmerken, hun overeenkomsten
en verschillen. W. Harting behan
delt de Siberische volken, een ver
bazend groot aantal. Het is meer
een beschrijving van de manier
waarop zij leefden, dan een uiteen
zetting over hun huidige levenswij
ze. Jammer vinden we dat dr. C.
Ouwehand voor Japan niet meer
ruimte ter beschikking kreeg. Ver
schillende malen betuigt hij er zijn
spijt over dat hij in het kader van
zijn artikel een of ander onderwerp
niet uit kan diepen; wij delen die
spijt. Met name zou het verheugend
zijn geweest als hij nader in had
kunnen gaan op dc manier waar
op de godsdienstige structuur in
het dagelijks leven tot uitdrukking
komt.
De honderd pagina's die China
in beslag neemt zijn vrijwel alle
maal gewijd aan het verleden. Het
is een zeer belangwekkend cultuur
historisch overzicht, door dr. W.
Z. Mulder waarin helaas weinig
wordt gezegd over de Chinese
mens van nu, maar dat wel een
goed beeld geeft van de psyche
van de Chinees.
Dr. Cora Vrede-de Stuers geeft
een beschrijving van de door kas
ten beheerste hindoemaatschappij
India. Op het China-deel heeft dit
voor dat men er in kan lezen hoe
de huidige situatie is van de in
heemse bevolking. Zeer leerzaam
en leesbaar is de verhandeling van
prof. dr. P. E. de Josselin de
Jong over de volken van Zuid Oost
Azië. Tenslotte is er Indonesië,
waarover de Oostenrijkse dr. N.
Mynius het zijne zegt. Dat doet hij
op nogal schoolmeesterachtige toon
precies passend bij de vorm waar
in hij zijn hoofdstuk heeft gegoten:
het is meer een geschiedkundig en
aardrijkskundig dan een volken
kundig artikel. Komt dat misschien
en dat geldt ook voor China
doordat de schrijvers er niet vrij
hebben mogen rondreizen en daar
door niet in staat waren een ac
tueel beeld te schetsen van de be
volking?
Alle onderdelen zijn ruimschoots
voorzien van (zwart-wit) foto's, die
helaas naar onze mening te wei
nig de mens laten zien.
Dat neemt niet weg dat ook dit
tweede deel van Panorama der Vol
ken boeiend is voor hen die meer
willen weten van de volken die ver
van ons af liggen.
(Panorama der Volken, deel II:
Volken van Azië. Uitgeverij Ro
men en zonen, Roermond. Prijs
f 35.-, bij inschrijving 32.- per
deel).
IK BEN MAAR EEN NEGER.
Vlak na de grote Kongo-onlusten
schreef de Belg Jef Geraerts het
boek „Ik ben maar een neger". On
langs kwam de tweede druk uit
Het gaat over een neger die ver
pleger is geweest en na de gevech
ten met grote voorraden medicij
nen het oerwoud is ingetrokken en
daar de geweldig knappe dokter
speelt. De lezer krijgt een ge
loofwaardig beeld van de chaoti
sche toestanden in het door de oor
log verscheurde gebied. Meer hier
door dan door de literaire kwali
teiten is het een lezenswaardig
boekje. (Uitgeverij Manteau Den
Haag. 2,50).
TARZAN Onverwoestbaar zijn
de verhalen over de oerwoudheid
Tarzan. De uitgeverij West Fries
land brengt ze weer uit als pockets.
Wij ontvingen „Tarzan en het lui
paardvolk" en „Tarzans waagstuk"
Bloederig zijn ze en niet erg span
nend. Maar Rice Burrough is er
niet voor niets beroemd door ge
worden. Ze zijn door veel mensen
verslonden en ongetwijfeld zijn er
ook nu weer velen die ervan zul
len genieten. Tenslotte zijn de Tar-
zan-films met Johnny Weismuller
al meer dan een kwart eeuw oud
en ze worden nog steeds vertoond.
1,75).
STILLE ZUIDZEE Twee jaar
na de oorlog, in 1947, schreef de
Amerikaan James A. Michener zijn
„Verhalen van de Stille Zuidzee".
Het zijn allemaal korte geschiede-
nisjes over mannen die in de oor
log tegen Japan in de Pacific dien
den, menselijk, met humor geschre
ven en zich afspelend buiten het
echte oorlogsgeweld. Het zich be
wegen aan de rand van en niet mid
denin de hitte van de strijd maakt
dat deze verhalen ook nu nog, zo
lang na de oorlog, genietbaar zijn.
(Uitgeverij West Friesland, 3.90).
publieke belangstelling voor een be
paalde film heeft geen invloed op de
salarissen in de filmindustrie. Evenals
andere produktieleiders in de indu
strie voor de recente hervormingen,
willen ook de filmmakers hun produk-
tiepotentieel verkleinen, zodat het hun
makkelijker zal vallen hun doel te be
reiken en een premie te verdienen.
Ook het streven naar grotere be
knoptheid in de Russische film vorm
de een punt van discussie. Er worden
vaak buiten porig lange films ge
maakt, soms in twee of drie delen.
Als die films worden geëxporteerd,
moeten ze worden ingekort. „Waar
om?" vroeg de algemeen directeur
van „Mosfilm" „krijgt de Russische
bioscoopbezoeker toch altijd van die
lange produkten voorgeschoteld?"
De Britse producente Betty Box en
de regisseur Ralph Thomas gaan hun
zesde „Doctor"-film maken, die „Doc
tor in Clover" zal heten en waarin
een nieuwe Franse actrice, Elisabeth
Erey zal optreden. De naam Erey
zal de lezer waarschijnlijk niets zeg
gen. Maar dat was evenmin het ge
val met de naam Brigitte Bardot, toen
deze thans wereldbekende ster jaren
geleden in de Pinewood-studio's in een
Doctor-film optrad. Ze had er een
heel klein rolletje in, waarna ze naar
Frankrijk terugkeerde en beroemd
werd.
Misschien herhaalt de geschiedenis
zich wel weer eens en wordt ook Eli
sabeth Erey een internationaal beken
de Franse ster, die eens in een Brit
se film optrad.
U/AAMAM/
UAAAAKAJ
'AAAA/y
C0o<c-
„U draagt vanavond zeker echte
juwelen, mevrouw Van Bergen?
De Congresbibliotheek in Washington
heeft aan Groucho Marx gevraagd oW
diens persoonlijke documenten manu*
scripten en brieven. Groucho kan wel een
van de laatste grote humoristen van een
tijdperk genoemd worden. Daarom
de eongresbibliotheek graag zijn corres
pondentie met persoonlijkheden als T-S-
Eliot, Fred Allen, Goodman Ace, James
Thurber, Norman Krasna, Harry Kur-
nitz E. B White, Goddard Liberson en
Nunally Johnson, hebben.
De eer die hem bewezen wordt is 'e
indrukwekkender als men bedenkt dat
in deze bibliotheek de documenten be
rusten van de meeste Amerikaanse pre
sidenten, van George Washington tot Cai-
vin Coolidge. zoals ook het originele ont
werp van de onafhankelijkheidsverkla
ring,
Groucho's documenten weerspiegelen de
waarnemingen van een oplettend en sar"
castisch kronikeur van de eerste helft
van de twintigste eeuw Julius (Grou
cho) Marx.
Groucho Marx, enige van de drie be
roemde Marx Brothers die nog in le*
yen is, is bezig aan een boek met zij»
briefwisseling als basis. Het zal zijn vijf
de boek zijn. Hij moet er ruim 300 brie
ven voor sturen naar vrienden, omdat zij
moeten instemmen met publikatie van de
brieven die zij hem in de loop der jaren
hebben gestuurd. Er zullen noodzakelij
kerwijs passages uit geschrapt moeten
worden.
Over zijn brieven zegt Groucho: ik pro
beer nooit grappig te zijn. Mensen die
dat doen zijn vervelend, ik heb doorgaans
wel wat nieuws te vertellen of commen
taar te leveren, en dat gebeurt in een
taal die, bij wijze van voorbeeld afwijkt
van die van een verzekeringsagent. Maar
daar gaat bet niet om. Ik zou graag
willen dat iets van wat ik geschreven heb
de herinnering blijft levend houden aan
een generatie. Ik vind dat de humor
van dit land achteruit is geboerd. Er
heeft zich niemand aangemeld als opvol
ger van Ring Lardner. Robert Benchley,
Bugs Baer, James Thurber en E. B-
White of Fred Allen.
Groucho is van mening dat gevoel
voor humor een land op de been houdt
Humor is een noodzaak, zegt hij, „men
moet vandaag de dag gevoel voor hu
mor hebben of zelfmoord plegen nadat
men de krant heeft gelezen. Humor is
het belangrijkste attribuut in de samen
leving. De nadruk oo sex, op schutting
woorden en het „alles-kan" in de he
dendaagse literatuur, film en theater:
volgens Grouhco is het alles een pover
surrogaat voor de echte humor.
„Ik ben altijd preuts geweest", zegt
hij, misschien wel omdat ik ln een an
dere sfeer ben grootgebracht. Maar ik
betreur de aanstootgevende taal in boe
ken en in het theater. Wansmaak is niet
leuk. Er is geen goed doel mee gediend."
SPOOKUUR Een bladermannet
je, dat bosbaas is, kom je niet iedere
dag tegen. En zeker drie stadskinde
ren, die pas in de bossen zijn komen
wonen, staan wel even verbaasd te
kijken, als zo'n raar bosbaasje hen
uitnodigt voor een kopje thee in zijn
hut. Ze sluiten vriendschap met hem
en daardoor maken ze ook kennis met
nog een bosbewoonster, mevrouw
Van Klaveren. Met zijn allen gaan
ze de arbeiders, die aan de rand van
het bos een hoog flatgebouw aan 't
bouwen zijn, de schrik op het lijf ja
gen. Mevrouw Van Klaveren kan een
beetje toveren, dus dat komt dan
goed van pas.
„Spookuur tussen de middag" waar
in de avonturen van deze drie kinde
ren worden verteld, is geschreven
door Hans Andreus. Jongens en meis
jes van een jaar of negen zullen het
waarschijnlijk wel een leuk boek vin
den om te lezen of om uit voorgele
zen te worden. Alleen zullen zij niet
alle grapjes die erin verwerkt zijn
kunnen begrijpen, omdat die vaak op
actuele gebeurtenissen slaan. En kin
deren hebben daar over het algemeen
nog maar weinig notie van.
„Spookuur tussen de middag" werd
uitgegeven door Uitgeversmaatschap
pij Holland te Haarlem en het kost
4,90.
KINDERVERHALEN Grappige
korte verhalen van Annet van Battum
werden verzameld in het dikke boek
„Kinderverhalen" Ze zijn uitstekend
om voorgelezen te worden aan de
kleintjes en aan alle andere kinde
ren, die nog van sprookjes houden.
Feeën, koningen, gewone boerenkin
deren en arrogante hanen werden
leuk getekend door Babs van Wely.
Het boek werd uitgegeven bij de Uit
geversmaatschappij Holland, te Haar
lem en kost 9,50.
HOLGERS VLUCHT Zonder
meer een heel erg leuk boek is „Hol-
gers Vlucht", door Harry Kuilman.
Holger is een jongetje van een jaar
of tien, dat een hele dag met tien
kronen op zak door Stockholm zwerft
op zoek naar een boot, die hem naar
Spanje kan brengen. Op zijn zwerf
tocht beleeft hij echte jongensavon-
turen in de havenwijk van de Deense
hoofdstad. De havenwerkers, douane'
beambten en zeelui, die Holger ont
moet, nemen de kleine knaap volko
men serieus, maar zij maken hem
wel duidelijk, dat zijn plan niet uit
voerbaar is. Holger besluit daarom
tenslotte zijn moeder maar met die
tien kronen van hem te verrassen-
„Holgers Vlucht", vertaald door Iet
Koens, is een uitgave van de Uitge
versmaatschappij Holland in Haar
lem. 4,90)
LAPJESBEEST —Paul Biegels
kinderboekje „Het lapjesbeest" is een
verhaal waarin de droom en het da
gelijks leven van een klein meisje
(„Bessewang") nauw verweven zijn-
En hoewel Paul Biegel heel fijn ver
telt, hebben wij toch de indruk, dat
hij iets boven het begripsvermogen
van zijn kleine lezertjes (misschien
moet zelfs wel „luisteraartjes" 8?"
zegd worden) gegrepen heeft.
overgang van de werkelijke avonw
ren van het eenzame meisje na®,
haar nogal lugubere droom is te sn^J
te onduidelijk. Trouwens een vraas
in het algemeen rijst na „Het 'aPl6®*
beest" gelezen te hebben. Waaro
zoeken auteurs voor kleine kinder®
toch steeds hun stof in een nare.
angstigende wereld?
„Het lapjesbeest" ls een uitgaf®
van de Uitgeversmaatschappij
land in Haarlem, die het boek uits1
kend heeft verzorgd. ƒ2,50)
