Lonen Samenwerking Elsevier en Haagse Post PLEIDOOI VAN POLITI Verrassing in Vlissingen Bij aantal van zes kans op intrekking van rijbewijs Vietcong wil „kerstbestand1 m I IVOROL volgend jaar cent hoger Verbetering rechtspositie van soldaaat LONDENSE BRIEF E Wat is er aan de hand met de kennelijke staat? - „Onderzoek" w Griep... ES 3 El r> De kwalifeitstandpasta R Anti-hondengas voor Westduitse postbodes Gründig'directeur geeft zich over aan justitie f' Redactioneel zelfstandig Verschillen Betere verkeersorde kan 25 miljoen per jaar opleveren Canadees voorbeeld Halt toeroepen Meer straffen Zo de jongen zingen piepen de ouden.... Varkens blokkeren spoorbaan Intrekken door Daan van der Vat De bijl Turk besmet enige Apeldoorners met tbc DONDERDAG 9 DECEMBER 1965 PAGINA 5 aan de hoede van hun vakcentra- Huidige politie-organisatie is niet geschikt om, verkeersmoei lijkheden doelmatig te bestrijden". DEN HAAG, 9 dec. Door verbeteringen aan te brengen in ons opsporings- en vervolgings beleid ten aanzien van verkeers zondaars, zou Nederland tenmin ste 25 miljoen kunnen besparen. Het is hoog tijd, dat verkeersdelic ten centraal worden opgetekend en in „afkeuringspunten" worden uitgedrukt. Als we maar de goede maatregelen nemen, kan tenmin ste vijf procent van de materiële schade van verkeersongelukken (in ons land geraamd op 500 mil- joen gulden per jaar) worden voorkomen, om van de besparing van menselijk leed nog maar niet te spreken. Een Sunil team kwam op bezoek bij mevr. W. T. Steele, Ridder spoorlaan 43, Vlissingen om voor haar te wassen met Sunil. „Zou Sunil nu echt witter wassen? Mijn oude wasmiddel is toch ook goed", aarzelde mevrouw Steele. Tot haar verrassing zag zij, dat in het krachtsop van' Sunil toch alles aan witheid gewonnen had, de grote en de fijne was, alles! Me vrouw Steele heeft nu een nieuw wasmiddelSunil! Het behoud van Uwtanden gasten op de tv 11c Veï/ioüü) Cf) Rillerig? Onprettig? Pas dan op voor griep! Neem direct 2 'ASPRO's. 'ASPR0' bevat alles om een opkomende griep snel en doeltreffend te bestrijden. UêtébOMf Of) Alweer moeilijkheden in de Stich ting van de Arbeid. Het is zo langzamerhand iets waar men et meer van opkijkt, al was het zi maar omdat men dan wel be- 6 kan blijven. De detailkwesties t aar°ver in dit overlegorgaan ge wist wordt zijn in toenemende mate mder interessant dan de grote lijn eigens welke de tegenstelling tussen ®£kgevers en werknemers zich ont- ikkelt. Aan werknemerskant ziet wen een front van bonden die zich ,teeds meer proberen, te ontworste len 1 uc 11UCUC Vctll II Uil VcIIYUt tes- Onder die druk moeten de cen- rales ijveren voor een loonsysteem 5*at hen tot ja-broers dreigt te ma- L6n> die alles goed vinden wat hun °nden kunnen bereiken. Als dat dan conomisch liet goed uitkomt noemt wen de werkgèvers te toegefelijk en de regering moet de zaak dan maar n het reine brengen door datgene te «oen, wat de centrales niet meer wil- n: rechtstreeks ingrijpen in de loon ontwikkeling. Dit is niet naar de zin an de werkgeversbonden. Zij zagen |lever een systeem waarin de centra- es wat sterker optraden. - Het liefst Van alles zagen zij onder de huidige 0rnstandigheden wellicht nog een al gemene loonronde. Maar dat zit er niet weer in. De vakbondleiders van de e.ude stempel, de mensen van het ma- We en constructieve centrale «verleg, zoals Middelhuis en Roemers nebben plaats gemaakt voor jongere widers, die minder van overleg en hieer van het open conflict en de wile strijd verwachten. Mensen als ~°ppes en Kloos. De oude Stichting van de Arbeid is nooit gebarsten, hiaar het is wel een holle vaas ge worden. Meer een rekeninstituut dan een instituut waarop men kan reke- hen. Het jongste conflict gaat vooral om öe minimumlonen. Een zonderlinge *jaak. Nauwelijks heeft men bereikt, kat minister Veldkamp de bedrijfstak ken vrij spel laat bij het overeenko men van de primaire lonen of men Saat op een onderdeel van die lonen, hamelij k die voor de laagst betaal den, eisen stellen, die aard- en nagel vast in uniforme centrale overeen komsten geregeld moeten worden. Hier komen twee principes met el kaar in botsing: het verlangen naar VrÜheid en autonomie per bedrijfs tak en de eis van een centraal opge legde regeling. Armoede en welvaart hij ten elkaar in de staart, vooral hmdat de eis wat het minimumloon hetreft zo omvangrijk is, dat hij het overleg over de rest van de verho gingen op vele gebieden totaal zin- l°os maakt. Wat gaat er na het mislukte over- Jeg gebeuren? Het is wel te verwach ten dat de vakcentrales de fakkel koorgeven aan een interpellant in ke Tweede Kamer. Een bewijs van onmacht, dachten wij. Maar als men dat bewijs nog eens politiek wil la ten bezegelen, moet men dat maar doen. Het voordeel daarvan is in ie der geval, dat de verantwoordelijk heid nog eens duidelijk gelegd wordt oij de enige man, die haar in deze situatie niet zouwillen overigens °?k niet zou kunnen ontlopen: mi nister Veldkamp. AMSTERDAM, 9 dec. Mede na- nwns de directies van de Haagse Post de NV Rotatiedrukkerij Voorburg- Wal deelt de directie van NV uitgevers maatschappij Elsevier mee dat na lang durige besprekingen Elsev'iers Week blad en de Haagse Post hebben beslo ten tot vergaande samenwerking op "iet Sebied van de exploitatie, teneinde koor concentratie voortdurend de mo- kernste bedrijfsvoering mogelijk te •Waken. Beide weekbladen blijven redac tioneel geheel zelfstandig en verschij nen afzonderlijk onder hun eigen hoofd redacties en met hun eigen journalis tieke formule en hun eigen taak. De NV Rotatiedrukkerij Voorburgwal lal de Haagse Post blijven drukken, hiaar heeft geen belang meer bij de uitgave en is niet meer in het bestuur Vertegenwoordigd. De raad van be stuur van de Haagse Post, waarin mr. G. B. J. Hilterman zitting houdt, is kangevuld met de heren dr. F. R. Boot ®h H. G. Jussen. MüNCHEN, 9 dec. (UPI) De Westduitse postbode zal zich binnen kort kunnen wapenen tegen onvrien- delijke honden dank zij een honden- kalmerend gas dat is ontwikkeld in ke V.S. Het gas, „geel gas" genaamd haar de vlek van die Meur dat het °P kleren achterlaat, kan een hond Ongeveer 10 tot 15 minuten rustig houden, zo heeft de Westduitse PTT hieegdeeld. Men verwacht dat door het gas de grote schadepost die de gescheurde broekspijpen der unifor men jaarlijks opleveren, nu geheel zal verdwijnen. lnw^«EN?ERG' 9 kec. (UPI) De Schnllf a sPeurtoc.ht naar Josef fabriek»' ev-directeur van de Grünöig- dat ec' 's woensdag geëindigd, door- ■erse voorv'uchtige zich aan de Zwit- grens aan de politie overgaf. reehtho"? een woordvoerder van de Schaefoïï .a- v,an Neurenberg stelde in n!l„ dle honorair consul van Haïti ZwitS^en was' zich aan de Westduits- schikifu, grensP°st Kreuzlingen ter be- Scha„f "g van de Westduitse politie, den gebracht"11 "aar Neurenberg wor- Waeht waar hem een proces tot een ^o§ens °Plichting van Gründig ken De v?n b*>na 10 miljoen gul- Veniber vla'nret vIuchtte °P 25 no" hadat hil j °°stenrqk naar Zwitserland, lOndheirtLda°r ¥,ax Gründig om „ge kheidsredenen was weggestuurd. Registreer afkeuringspunten voor verkeerszondaars (Advertentie) WAmMM die met een motorrijtuig een ongeval veroorzaakt of wegens een verkeers overtreding wordt veroordeeld, wordt een registratiekaart aangelegd. Iedere verkeersfout wordt, naar gelang de ernst daarvan, met één of meer afkeu ringspunten (geen strafpunten dus) ge honoreerd. Zodra de betrokkene zes punten op zijn kaart heeft staan, krijgt hij een oproep voor een hernieuwd on derzoek naar de rijvaardigheid. Ook als dit onderzoek voor de delinquent be vredigend verloopt, wordt toch zijn rij bewijs ingetrokken en vervangen door een voorlopige rijvergunning, met een geldigheidsduur van 12 maanden. Als hij gedurende deze periode geen overtredin gen begaat ontvangt hij daarna zijn rij bewijs terug. Zijn registratiekaart is dan weer blanco. Geraakt hij gedurende zijn proeftijd opnieuw In moeilijkheden, dan wordt zijn rijvergunning ingetrokken, waarbij de duur van deze maatregel afhankelijk is van de gemaakte fout, maar tenminste een maand bedraagt. (Van een onzer verslaggevers) De Vietcong heeft de Amerikaanse troepen een wapenstilstand in de kerstnacht aangeboden. Aan het staakt-het-vuren, dat twaalf uur zal duren, zijn echter een aantal voorwaarden verbonden. De termen, waarin het aanbod is gesteld, laten er geen twijfel over bestaan, dat het hier een propagandastunt betreft. Niette min, wanneer de Amerikanen op de voorwaarden van de Vietcong ingaan en de wapenstilstand tot stand komt, zou dat we] eens een eerste stap op de weg naar vrede kunnen betekenen. De verklaring van de Vietcong zegt dat „met het oog op de godsdienstige overtuiging van onze katholieke land genoten" ook de Zuidvietnamese troepen dus „en gezien de vriend schap, die tussen ons volk en de Amerikanen bestaat", de Vietcong „de aanval in geheel Vietnam van 24 december 18.00 uur tot 25 decem ber 6.00 uur zal staken." Dit om „katholieke soldaten van het Zuid vietnamese leger, de Amerikanen en hun satellieten in staat te stellen naar de kerk te gaan, de Mis bij te wonen en de kerstnacht te vieren." Gedurende die twaalf vredige uren kunnen de militairen naar de kerk „en Kerstmis vieren, op voorwaarde, dat ze geen wapens dragen." Als ze echter uit het aanbod militair voordeel willen behalen of het „willens en wetens sa boteren" door aanvallen voor te berei den of te voltooien, dan zal de Viet cong genoodzaakt zijn resoluut in de tegenaanval te gaan om zich te kun nen verdedigen." De eerste voorwaarde lijkt op het eerste gezicht onaanvaardbaar, want geen enkel militair com mando zou graag aanvaarden, dat zijn mannen zich ook al is het maar voor een paar uur vrijwillig ontwapenen, wanneer zich ongeregelde vijandige troepen in het duister schuil houden. Ook zou geen enkele militaire instantie graag een wapenstilstand aan vaarden, die de biedende partij als grootmoedig en de partij die het aan bod aanvaardt als zwak zou bestempe len. Over het eerste bezwaar zou men waarschijnlijk wei heen kunnen komen door gebruik te maken van godsdien stige faciliteiten binnen de Amerikaan se en Zuidvietnamese legerkampen. De strenge bewaking van die kampen zou dan weliswaar in de kerstnacht ge handhaafd moeten blijven, maar de troepen in het kamp hebben dan ein delijk eens de zekerheid, dat ze Zich twaalf uur kunnen ontspannen en niet het risico lopen van een vijandelijke aanval. Dan blijft nog het bezwaar voor het Amerikaanse commando, dat de aan vaarding van een wapenstilstandsaan bod hoewel in de verklaring van de Vietcong een „wapenstilstand" of een „staakt het vuren" niet als zodanig ge noemd wordt als een teken van zwakte zou kunnen worden opgevat. Dit bezwaar zou door zwijgzame in plaats van formele aanvaarding van de wapenstilstand kunnen worden opge lost. Dit zou echter het missen van een kans op het zetten van de eerste stap op weg naar de vrede in Vietnam be tekenen. VICTOR ZORZA Dit zegt de korpschef van de gemeen tepolitie van Terneuzen, de heer D. van Ooijen in zijn zojuist verschenen boek „Verkeers- en wetshandhaving", dat eeP uitgewerkt plan bevat om in ons land te komen tot een betere wetshandha ving. De heer Van Ooijen heeft neel wat pijlen op zijn boog. Volgens schattingen worden er in Nederland veertig mil jard verkeersovertredingen per jaar gaan: 1,3 miljoen daarvan komt ter kennis van de politie, zodat de verhou ding ongeveer 1 op 30.000 bedraagt. De huidige politieorganisatie is in haar hui dige opzet niet geschikt om de ver keersveiligheid doelmatig te bestrijden. Er zal voor de Nederlandse politie eer andere organisatievorm moeten worden bedacht. Gebeurt dit niet, dan zal het verkeerstoezicht steeds meer een ver snippering ondergaan en daardoor aan waarde inboeten. Bp een doelmatige be strijding van de verkeersonveiligheid behoort een politieorganisatie waarin specialisatie mogelijk en verantwoord is. Met betrekking tot de registratie van overtredingen staat de auteur het Ca nadese systeem (provincie Manitoba) voor ogen: van iedere rijbewijsbezitter, Met enige verbazing signaleert de heer Van Ooijen, dat er in het ene arrondis sement tien maal zoveel ontzeggingen van de rijbevoegdheid worden uitge sproken als in het andere. (Bijvoor beelden Dordrecht één ontzegging op de 210 overtredingen en in Den Haag één ontzegging op de 2.106 overtredingen.) Registratie bij en pufclikatie via het Centraal Bureau voor de Statistiek van verkeersgevaarlijke delicten acht de auteur niet aleen voor de opsporings instanties, maar ook voor de rechterlij ke macht nuttig. Eerst als er een dergelijke registra tie is, zal met gefundeerde cijfers een al dan niet aanwezige ongelijkheid in de rechtstoepassing kunnen worden aangetoond. Nu is het slechts een ver onderstelling. van een medisch-psychologisch onder zoek. Dient eerst te worden ingesteld, als de verkeersgevaarlijkheid van de delinquent is gebleken. Indien men zich niet aan cursus of onderzoek wenst te onderwerpen, wordt automatisch het rijbewijs ongeldig. Verder acht de auteur een ruimere marge op zijn plaats met betrekking tot de straffen voor verkeersovertre- ders. Het huidige arsenaal te weten j- vangenisstraf, hechtenis, geldboete en ontzegging van de rijbevoegdheid, moet zonder meer als onvoldoende wor den beschouwd. Opvallend is overigens, dat bij de huidige straffen geen enkele aanwezig is met een opvoedkundig ka rakter. De heer Van Ooijen stelt voor, de volgende straffen in de verkeerswetge- vingen op te nemen: 0 het volgen van een verkeerscursus. Deze straf is op zichzelf niet nieuw, al wordt zij thans niet opgelegd in de vorm van een straf, doch veelal als voorwaarde bij een voorwaardelijke veroordeling. Men zal deze straf regio naal moeten opvangen. Inschakeling van het verbond voor Veilig Verkeer is aan te bevelen. Deze straf zou o.a. tegemoet komen aan het euvel, dat Velé werkgevers de boeten plegen te beta len van bij hun in dienst zijnd perso neel. 0 het volgen van een mentaiiteitscur- sus. Deze cursussen zijn in de Ver. Staten al jaren bekend. Bijzonder geschikt voor mensen, aan wie een voorwaarde lijke ontzegging van de rijbevoegdheid is opgelegd. 0 ontheffing van de rijbevoegdheid. De beëindiging van de ouderlijke macht kan toch ook door ontzetting en ont heffing gebeuren. Zouden er in het ver keer niet evenzeer mensen zijn die, hoewel van goeden wille, op kritieke momenten onmachtig zijn om juist te handelen in het verkeer? Brokkenma kers behoeven waarlijk niet alleen als onmaatschappelijk in de ongunstige be tekenis van het woord te worden be schouwd. 0 de verplichting tot het ondergaan In het boek worden de velschillende aspecten van een nieuwe orde-verbete ring nader en zeer terdege uitge werkt. De auteur beschikt over een aan tal goede bronnen en trekt zijn conclu sies niet, dan na een weloverwogen stu die van hetgeen hem aan literatuur en cijfermateriaal ten dienste staat. Helaas is dit soort materiaal in onze snel groei ende verkeershuishouding snel antiek: het dateert meestal van twee of drie jaar terug, maar daarvoor kunnen we de schrijver niet aansprakelijk stellen. Hij is al met al nog actueler dan menige officiële instantie. Zijn doel is duidelijk. Hij wil ons ver keer bevrijden van de potentiële brok kenmakers, Hij noemt de middelen en becijfert zelfs de daaraan verbonden kosten: acht miljoen gulden per jaar. Zijn voorgestelde winst: vijf en twi' tig miljoen per jaar. Hij realiseert zich, de kans te lopen op een verwijt „dat de overheid door het treffen van deze maat regelen enkel voor de verzekeringsmaat schappijen zou werken", maar stelt daartegenover, dat een grotere verkeers veiligheid „zal moeten leiden tot een verlaging (of misschien beter gezegd een halt toeroepen aan de stijging) van ver zekeringspremies." Als een interessan te verzameling gegevens en voorstellen is dit werk (uitgave met steun van Cal- tex bij Van Gorcum, Assen, ƒ10,-) een waardevolle bijdrage tot de gedachten- wisselingen over deze materie die ons, naar we vrij zeker mogen aannemen, in de nabije toekomst te wachten zullen staan. (Van onze correspondent) LEIDEN, 9 dec. Zoals de jongen zingen, piepen de ouden. Deze omge keerde lezing van het Nederlandse spreekwoord 'is afkomstig uit Noordwijk aan Zee. Daar hebben de leidsters van de Prinses Beatrix Kleuterschool in de schoolkrant de ouders reeds voorbereid op het feit, dat zij binnenkort een uit nodiging zullen krijgen een avond op school te komen. Zij krijgen dan de kleurtjes, de plak plaatjes, de krijtjes, het tekenpapier en de boetseerklei van de kinderen. Het doel van de oudercursus is tweeledig. Zij moeten kennis maken met de bezig heden van hun kroost en de Meuter- leidsters willen hun ervaringen met de ouders als inspiratiebron gebruiken voor het onderricht van de kinderen. De kleuterleidsters hopen, dat weinig ou ders zich bij dit experiment, waarvan de datum nog niet is vastgesteld, schoolziek zullen houden. UTRECHT9 dec. Varkens heb ben gisterochtend de spoorbaan tussen Schiedam en Delft geblokkeerd, waar door de TEE-trein van Parijs naar Am sterdam 21 minuten vertraging opliep en de trein Venlo-Amsterdam 17 mi nuten. Dit voor ons land vrij ongebrui kelijke oponthoud ontstond tegen twaalf uur. Of de carbonade-beesten het er allemaal levend hebben afgebracht, is niet bekend. Een paar varkens zouden zijn aangereden. (Advertentie) (Van onze parlementaire redacteur) DEN HAAG, 9 dec. Degenen, die bq de Defensiebegroting voor een goe de rechtspositie van de dienstplichtigen hebben gepleit, kunnen tevreden zijn. Minister de Jong heeft gisteren in de Tweede Kamer de volgende toezeggin gen gedaan: 1. In 1966 zal de soldij voor dienstplich tigen van f. 1,60 tot f. 2,10 per dag worden verhoogd. 2. Er wordt voor gezorgd, dat de sol daat op 1 januari 1967 een goed uit gewerkte rechtspositie heeft. Deze zal ook de nieuwe salariëring omvat ten en verder de rechten bij ziekte of invaliditeit enz. 3. De minister zal in de loop van 1966 een begin maken met verkorting van de diensttijd bij de luchtmacht. Dit kan echter slechts geleidelijk ge schieden. 4. De accommodatie voor dienstplichti gen wordt verbeterd. In de slaapza len worden de strozakken afgeschaft, er komen meer douches en er wordt nagegaan of het aantal militairen per slaapzaal kan worden verminderd. 5. Op de K.M.A. en de Hogere Krijgs school zal veel aandacht besteed wor den aan de opleiding tot personeels- leiders. Deze opleiding is bestemd voor de hogere functionarissen en zal niet onderdoen aan soortgelijke in het particuliere bedrijfsleven. 6. Voor mijnwerkers zal met het geven van een blijvende vrijstelling van dienst op zeer diligente wiize worden omgesprongen. Staatssecretaris Pejjnenburg heeft de overtuiging uitgesproken, dat de onlangs ingevoerde nieuwe categorie van technische specialisten bij de Landmacht, een succes moet worden. Zowel voor de militairen zeil als voor het bedrijfsleven en voor het leger moet dit een voordeel worden. De sa menwerking met het bedrijfsleven li hecht. De eerste reacties zijn gun stig. Men is reeds begonnen met een strenge selectie en keuring. De kwestie van de coördinatie van de militaire hospitalen is bij de minis ter in studie. r is hier iets aan de hand met de kennelijke staat. De BËC-televisie had ge durende enige tijd een reeks programma's waarin de begenadigde en bevoorrechte telekijker mocht toezien bij het naspel van een maaltijd. Gast heer was een edelman, de gas ten vooraanstaande of tenmin ste algemeen bekende promi nenten uit Groot Brittannië. De maaltijd (welke niet ver toond werd) was geen fictie. Maar je zag de deelnemers pas als de pudding verorberd was en de gastheer en de gas ten hun neuzen neigden over de port en de cognac. Nu en dan wilde het geschieden dat een van de gasten rijp bleek te zijn tengevolge van de Ha- ritifs, de Montrachet bij de tong, en de Juliéna bij de pa trijs. En cognac en port hel pen ook niet. Zoals het in Engeland de ge woonte is, plachten bij deze gelegenheden hele trossen En gelse kijkers in de telefoon te klimmen om te klagen bij de BBC dat zij in huis een dron ken man op het televisie scherm hadden. En het was een schandaal. Een van de meest gedenkwaardige voor vallen van kennelijke rijpheid vond enige jaren geleden plaats, toen wijlen Gilbert Har ding, een beroepsknorrepot, die grote populariteit genoot in het gehele land, overrijp voor de camera's verscheen. Het was een waarlijk onvergetelijke gebeurtenis, welke wij in dank baarheid herdenken, des te meer omdat de BËC, welke de telefonische protesten niet aan had gekund, de volgende van de Britse televisie. De di plomaat en criticus dr. Conor Cruise O'Brien heeft Mugge- ridge er van beschuldigd in een artikel in de „New York Review of Books" dat hq Brendan Behan doelbewust en opzettelijk dronken had ge voerd voor het televisie-inter view. Wij weten uit persoonlijke er- 'BC zou zijn geweest alsof je wa ter voorzette aan de Niagara. In tegendeel. In plaats van hem te beborrelen had hij zijn uiterste best gedaan om me vrouw Behan bij te staan in haar vergeefse pogingen haat man te ontnuchteren voordat hij voor de televisie verscheen. varing dat de BBC heel gastvrij - --4. u - is en dat zij er voor pleegt te dag haar spijt betuigde vanwe- morgen, dat er meer dan vol- rl,,wt doende vloeistoffen ter be schikking staan van degenen, die al of niet nagelbijtend, zit ten te wachten op het ogen blik waarop zij plaats nemen onder de hete lichten als doel- ge het feit dat zij Gilbert Har ding had laten verschijnen op het scherm, ondanks het feit dat de arme man „ongesteld" was. En nu is er een kleine ruzie van min of meer internationale aard aan de gang over het ver schijnen van de toneelschrijver Brendan Behan, nu, evenals Gilbert Harding, onder de do den. Behan, die zelden nuchter was, liet zich interviewen door Malcolm Muggeridge, voor malig hoofdredacteur van het weekblad Punch en sedert ja ren de Grote Ontgoochelde wit voor de camera's. De heer Muggeridge, die wij voldoende kennen om niet te kunnen gelo ven dat hij opzettelijk Brendan Behan of enig ander persoon op weg zou helpen naar de kennelijkheid, heeft op de be schuldiging van O'Brien geant woord dat hij geen sterke drank had gegeven aan Behan, hieraan toevoegend dat het net •t Britse Ministerie van Binnenlandse Zaken doet een poging om dronkenschap in het land te verminderen. En als je enig gevoel hebt voor wat Britten bestempelen als logica, besef je dat dronken schap een zeer binnenlandse zaak is. De toenmalige Minis ter van het departement, Hen ry Brooke, maakte zich zo be zorgd over de toenemende dronkenschap in het land dat hij in het jaar 1961 opdracht gaf aan zijn ambtenaren om een onderzoek te doen instel len. Departementen werken niet altijd snel en het onder zoek is eerst in het huidige jaar in volle gang en de resul taten zullen het volgend jaar wetenschappelijk geanalyseerd worden. Inmiddels heeft het departe ment bekend gemaakt dat er reden is om te geloven dat de openbare dronkenschap in En geland reeds begint af te ne men. Er is inderdaad reden, maar de reden is veel vreem der dan de Britse Minister be seft. In de plaatsen namelijk waar het onderzoek aan de gang is, lopen de politieagenten schielijk een straatje om als zij een dronkeman zien aan komen in de verte. Of, ais er toevallig gebrek is aan straat jes om om te lopen, wandelen zij voorbij aan de in kennelijke staat verkerenden, als waren laatstgenoemden slechts van nature gelukkigen of alleen maar zangerig van aard, geestdriftige gelovers in het lieve leven. Niet de dronkenschap neemt af, doch slechts de geestdrift van politieagenten voor het in vullen van formulieren. Voor het onderzoek zijn namelijk speciale formulieren verstrekt aan de politie in de onder zoeksgebieden en de politie agenten klagen dat het werk veel te veel tijd vergt. In plaats van, zoals in de geluk kige dagen van weleer, een dronkelap alleen maar neer te vlijen in een cel onder het prevelen van de vriendelijke woorden: „Slaap zacht, lieve kleine", moet de betrokken agent zich achter een bureau nederzetten om het formulier in te vullen. Om te beginnen moet de arme agent een korte levensbeschrijving van zich zelf geven. En men kan er in komen dat het een kodde beier tegen de borst stuit in dien hij voor elke dronkaard zijn autobiografie moet schrij ven. Hij moet natuurlijk de tijd en plaats vermelden van het betrokken voorval. Hij moet antwoord geven op de vraag of de dronkenman iemand let sel heeft bezorgd en, zo ja, welk soort letsel. Was het erg? En wie ontving het letsel? Een bloedverwant, een echtgenote of een persoon die alleen maar als ongehuwd echtgenote met de man samenleefde? Hoe dronken was de man? Lag hij languit op straat? Was hij in slaap of bewusteloos? Kon hij niet (pnger op zijn benen staan? Waggelde of wankelde hij? Maakte hij onsamenhan gende opmerkingen tot vreem den? Tot wie waren deze op merkingen gericht: a. beamb ten; b. leden van een vijandi ge groep; c. of persoonlijke vijanden? Hoe gedroeg zich de persoon toen hij werd gearres teerd in kennelijke staat? Schreeuwde hij, zong hij, klom hij in een lantaarnpaal, stoeide hij ruw met zijn kornuiten?' ;en wonder dat de agen ten het vertikken. Ze zjjn niet bereid om voor elke dronkelap een auto- biografie te schrijven met ge boortedatum, bijzonderheden over hun verleden, over vrouw en kinderen om vervol gens een diagnose op te stel len over de aard en de ernst van toegebracht letsel en te antwoorden dat de man niet wankelde maar waggelde om vervolgens in een lantaarnpaal te klimmen en achtereenvol gens het Britse volkslied te zingen vanuit de lantaarnpaal en onheuse opmerkingen te maken tegen één ambtenaar, twee persoonlijke vijanden en drie leden van een vijandige groep. Er is niet bekend gemaakt in welke steden en provincies het onderzoek plaats vindt. Maar wij weten nu dat als wij in een hoofdstraat het onsa menhangend gelal horen van alcoholisch gelukkigen, terwijl de politieagenten zich op een holletje naar rustiger oorden spoeden, dat wij ons bevinden in „een gebied van onderzoek". En de computers, die reeds staan te hijgen van ongeduld voor het analyseren van de ge gevens, weten niet dat de hon ger hen wacht. De heer Couzy (WD), die gisteren met veel aplomb een amendement op de begroting had ingediend om een half miljoen te schrappen, dat bestemd was voor de bouw van een onderze ër met atoomvoortstuwing, heeft dit amendement de dag erna reeds moe ten intrekken. Hij had aanvankelijk bij de Pv.d.A. en de A.R. eenzelfde ver langen vernomen om de minister te bewegen de hoge kosten van dit proj t te schrappen, maar aan steun aan zijn amendement werd in die kringen niet gedacht. Het zou immers ernstige po litieke gevolgen kunnen hebben, wan neer de gehele oppositie zich bq deze regeringsgezinde partijen zou hebber aangesloten. Minister De Jong wees erop. dat reeds in de Defensienota, die de ea rner in 1964 heeft aanvaard, net plan was opgenomen om een onderzeeër te bouwen, waarvan de voortstuwing niet de bewapening op atoomkracht zou berusten. Hebben de V.V.D.'ers zich toen niet bq de voorstanders ge schaard, vroeg de minister. De heer Couzy vroeg hij of er misschien toch nog sprake kon zqn van een misver stand. Het gaat alleen om de machines, die de boot moeten voortstuwen. Er is dus niets meer aan de hand ian toer voor het eerst stoomschepen de zeil vaart gingen binnendringen. Dat ook de oppositie van socialis tische woordvoerder Wierda tegen de marine niet reëel was, kwam vooroal ter sprake in een discussie met de heer Moorman (KVP). ,In socialis tische kring is het de laatste tqd de gewoonte om te laten weten: „Het spijt mij, maar ik moet even de bijl over u heenhaien", aldus de heer Moorman. Hij noemde dit een me thode, die zelfs in de politiek weer standen opwekt. Zowel de minister ais de staatssecre taris voor de Marine de heer Van Es betoogden, dat voor een land als het onze, dat wel Mein van omvang is, maar groot door zijn maritieme belan gen (transitovervoer) een vloot onmis baar is. Er speelt zich thans >p zee een guerrilla-oorlog af, aldus de heer Van Es, die met recente gegevens de sterkte van de Russische vloot opsom de. Zelfs op Russische trawlers, die zijn uitgerust met eerste Mas detectie apparatuur, wordt controle uitgeoefend op alles wat de NAVO op zee doet. De minister zei, dat wij onze ver plichtingen ter zake tegenover de NAVO niet kunnen verminderen. Wij zouden dan extra bijdragen op ander terrein moeten leveren. (Van onze correspondent) APELDOORN, 9 dec. Een Turkse arbeider heeft op een Apeldoomse in dustrie enige personen met tbc besmet. De Turk, die „clandestien" over de grens was gekomen, is in een sanato rium opgenomen. Naar wij vernemen, zijn de door hem geïnfecteerde Apel doorners niet besmettelijk. Alle nodige maatregelen zijn genomen. De infec tiehaard is gelocaliseerd en er zou ge ringe kans zijn op uitbreiding. (Advertentie)

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1965 | | pagina 5