D
Katholieke Middenstandshond bestaat halve eeuw
is
Geen tiarabaldakijn of struisveren
Afscheid van Vaticanum II
Plechtige sluiting
maar
sobere Liturgie-viering
„Netheid en orde
moeten zakenman
eigen zijn, omdat
wanorde kapitaal
vreet"
B
I
,De middenstander
waardeert en kent
klant beter
Kola de Kola met een K
1
55
55
Biljarter Doggen
maakt slechte
start goed
Zege op Soegaard
VOORZITTER HURKMANS
Collins op
Buitenlandse
Zaken
'V
U
Botsingen
Ernst en !uim
Pausmars
Niet barok
Historie
Leuterklant
DONDERDAG 9 DECEMBER 1965
fAGINA
it jaar bestaat de Neder
landse Katholieke Midden
standsbond vijftig jaar. Het
feest wordt woensdag 15 decem
ber in Arnhem gevierd. De
N.R.K.M. is zowel de bundeling
van vijf diocesane middenstands
bonden als de centrale van 47
vakorganisaties van ondernemers
in het midden- en kleinbedrijf.
De alfabetische opsomming van
deze organisaties strekt zich uit
van de A van de Nederlandse
Katholieke Aannemers- en Pa
troonsbond tot de Z van de Ne
derlandse Katholieke Bond van
Zuivelhandelaren.
Illustere gasten op het feest zijn
minister-president Cals en kar
dinaal Alfrink. De kardinaal zal
's morgens een pontificale Heilige
Mis opdragen in de Walburgis-
basiliek en 's middags, tijdens de
jubileumzitting in de Stadsschouw
burg, evenals de premier, het
woord voeren. Feestredenaar is
prof. dr. Th. L. M. Thurlings,
hoogleraar in de sociologie aan
de Keizer Karei-universiteit te
Nijmegen, die zal spreken over
„Het middenstandsbedrijf in een
veranderende wereld".
De Nederlandse Katholieke
Middenstandsbond zal niet lang
meer zo heten. De naam wordt
veranderd in Centrale van Ka
tholieke Ondernemersorganisaties
in het Midden- en Kleinbedrijf.
De diocesane bonden worden ge
westelijke organisaties genoemd.
Het wachten is op de goedkeuring
van het Episcopaat en van de
Kroon. De bondsvergadering heeft
onder meer tot de naamsveran
dering besloten, omdat „onder
nemer zijn" wèl en „tot de mid
denstand behoren" niét het ge
meenschappelijk kenmerk van de
leden is. Tot de middenstand be
horen immers ook groepen die
in loondienst werkzaam zijn, al
dus luidde een overweging. Er
zal nog een beslissing moeten
worden genomen over een korte
en gemakkelijke roepnaam.
Iflilli
iiisi
Iedere zakenman moet een persoonlijkheid zijn en het fluidum van zijn persoonlijkheid moet
op de omgeving een blijvenden, welcladigen invloed uitoefenen.Bestuurderen van de Haar
lemse middenstandsbond verlaten de Sint Bavo na een kerkelijke plechtigheid (1927).
(Van een onzer verslaggevers)
DEN HAAG, 8 december.
Gevallen tussen schip (fabri
kanten) en kade (arbei
ders) probeert de midden
stand, al langer dan de vijftig
jaar dat de Roomsch Katholieke
Middenstandsbond bestaat, de
aandacht voor haar eigen, typi
sche problematiek te trekken.
De opvattingen van de groot-
Industriëlen vonden destijds via
de Victoriaanse huiskamers,
waarin zij bedacht werden, hun
weg naar de econoom Adam
Smith, die er school mee zou
maken. De arbeiders, de onder
drukten, kregen steun van filo
sofen, idealisten en kopstukken
Uit de literatuur. Het groot
kapitaal heeft niet anders ge
daan dan te trachten de winsten,
die er „in het midden" te halen
waren, aan zichzelf te trekken,
terwijl schrijvers als Heijermans
niet wisten hoe zij hun verach
ting vooi „die klein-denkende
mensen" onder woorden moesten
brengen. Multatuli's uitvallen
naar hen, die in vetwaren, kur
ken vleeschextract, oesters, eau-
de-cologne of augurken „deden"
waren ook niet geschikt om sym
pathie te kweken.
op Toastjes Vanavond
in Talloze Variaties!
Om Europese titel
driebanden
.99
J. B. A. HURKMANS
meer proef op de som
éi
Werken voor Middenstand
oegen op de rotsen
(Van onze correspondent)
ROME, 9 dec. Om negen uur gis
termorgen stonden er al tienduizenden
op het Pietersplein te wachten en er
was een drukke bedoening van zich
voorthaastende mensen in de buurt.
Om half elf zou wind en weder dienend
in de open lucht voor de Vaticaanse
Basiliek de sluitingsplechtigheid van
het Tweede Vaticaanse Concilie plas ts-
hebben. Tegen de kerkgevel stond de
troon van de Paus, midden op de bor
desruimte was het altaar opgeslagen,
aan weerszijden de banken der Conci
lievaders en daarachter de tribunes
voor de waarnemers, de toehoorders,
voor de bijzondere missies, wereldlijke
hoogwaardigheidsbekleders en het
Corps Diplomatique.
Te half elf verliet de lange stoet
der Concilievaders de Bronzen Poort
om zich over het plein naar het hor
des der St. Pieter te begeven, juist
als op 11 oktober 1962, toen Paus Jo
annes het Concilie opende. Tussen de
witgemjjterde bisschoppen in hun wit
te koorkappen vielen de vaak kleurige
gewaden en de hoofdbedekkingen als
gouden kronen van de Oosterse Va
ders op. De Paus werd gedragen op
de sedia gestatoria. Zoals hij de tiara
schijnt afgeschaft te hebben, zo wa-
(Advertentie)
pp*»"
van Vereenigingen van den Handel-
dnjvenden „Middenstand". Deze bond
zou zich onthouden van alle bemoei-
Heeft de middenstand deze twee-
frontenaanval verdiend? Eén van de
voormannen van de katholieke mid
denstand werd bij zijn overlijden, in
eigen kring vergeleken met een mis
sionaris die onder de melaatsen ge
werkt had, met de toevoeging „Hij
zoekt toch wel idealen, die idealen
onder de middenstanders, want
«ut de aard der zaak zijn zij in onze
'"'en niet zo gemakkelijk te verwe
zenlijken". Bij een andere gelegen
heid werd het werken voor de mid-
enstand een ploegen op de rotsen
genoemd. Een uitspraak die enigs-
tvcaj ingeeft welke populariteit de
muuienstandsbonders bij hun eigen
besturen genieten.
MebtJS02 werd besloten tot de op
richting van de Nederlandsche Bond
Utrecht in 1911 „sleurde" een kwaad
willende mr. Levy ,,de leer van St.
Thomas. door het slijk". De katho
lieke middenstanders die volgens hun
eigen annalenschrijvers, „krachtens
hun beroep gewoon zijn te graaien in
het stoffelijke, zodat hun idealen zo
gemakkelijk bedolven raken onder
het stof, waarin zij moeten werken,"
verlieten verontwaardigd de verga
dering en wat later ook de Bond. De
grote voorman van de katholieken
was in deze jaren de jonge priester
van de Abdij van Berne dr. J. Nou-
wens. Geïnspireerd door de middel
eeuwen, verzon dr. Nouwens voor zijn
nieuwe diocesaan opgezette vereni
gingen de naam „Hanze", hetgeen
door politieke tegenstanders werd
omgevormd tot „Ganzen". Het ant
woord yan dr- Nouwens hierop gaf in
grote lijnen het beginselprogram voor
de komende jaren aan: „Goed zoo,
mijne Heeren, maar dan zullen we
toch trachten te worden de ganzen
van het Capitool, die de soldaten door
hun geschreeuw wakker maakten,
toen de vijand voor Rome stond".
de oprichting van de Neder
landse R.K. Middenstand stond
dan ook vast „dat reeds op
voorhand en zonder eenig voor
behoud wordt aanvaard iedere wijzi
ging en aanvulling, die de betreffende
kerkelijke Overheid zal goeddunken
aan te brengen in 't program, zoals dit
na behandeling door de. algemene
bondsvergadering zal zijn vastgesteld."
Hieraan heeft men zich gehouden.
Toen in 1936 een rector Bots, gees
telijk adviseur van de Haarlemse dio
cesane bond, elders benoemd werd,
achtte men het tekenend voor zijn
persoon, „dat ons hoofdbestuur er
niet aan dacht ook maar iets van
betekenis op touw te zetten zonder
hem er in te hebben gekend. Naar
zijn leiding werd gevraagd en ver
langd. Een enkele maal kon hij som
ber kijken, dan hinderde hem iets,
dan was er iets aan de hand. Wij
keken elkander dan eens aan, er
werd over en weer geseind en we
rustten niet, voordat we wisten, wat
er aan de hand was, We konden een
voudig niet hebben dat hij leed...".
Aalmoezenier Roncken wist uit het
vertrek van deze rector Bots een les
te lezen. „Mensen, wie het voor de
wind gaat worden altijd op bepaalde
ogenblikken door Onze-Lieve-Heer
aan de oren getrokken en tot de
nuchtere werkelijkheid teruggebracht.
In de loop der jaren zien wij dit
ook voortdurend in de Bond ge
beuren. Het ging voor de wind en...
de Hanzebank ging onder; het ging
voor de wind en Chris Jansen viel;
het ging voor de wind en Rector
Bots werd benoemd tot deken te Gou
da".
Maar voor wat, hoort wat. Vijftien
jaar geleden nog zijn er min of meer
ernstige botsingen over de uitschake
ling van de katholiek georganiseerde
middenstand bij leveringen aan ka
tholieke instellingen. „Niet zelden
traden tengevolge daarvan leden uit
de organisatie of traden bestuursle
den af. Andere afdelingen drukten
haar ergernis uit over het feit, dat
steeds de auto's van een of ander
grootbedrijf de goederen leverden bij
een katholieke instelling ter plaatse.
Zij redeneren als volgt: Wij voldoen
aan de bisschoppelijke wens ons ka
tholiek te organiseren, waarom vol
doen die katholieke instellingen niet
aan de bisschoppelijke wens de mid
denstand in te schakelen." Een com
missie onderzoekt de zaak en raadt
het volgende aan: „Ieder jaar over
handigt het bestuur van de plaatse
lijke Middenstandsvereniging bij
de wisseling des jaars een nieuwe
volledige ledenlijst aan het bestuur
van de katholieke instellingen. Waar
om zouden wij hieraan niet een min
of meer feestelijk tintje geven door
b.v. tegelijkertijd een mooie fruit
mand aan te bieden of een bloemen
hulde voor de kapel?"
Hoewel de middenstander hiermee
ten voeten uit geschilderd lijkt, kun
nen de opmerkingen van de heer J.
G. van Neerven, overgenomen uit
een prae-advies van 1931, over „De
persoonlijkheid van den koopman"
het portret aanvullen: „Iedere zaken
man moet een persoonlijkheid zijn en
het fluïdum van zijn persoonlijkheid
moet op de omgeving een blijvenden,
weldadigen invloed uitoefenen; net
heid en orde moeten hem eigen zijn,
omdat wanorde kapitaal vreet; hij
moet initiatief hebben en durf, zon
der roekeloos te zijn; hij mag geen
kuren en nukken hebben; hij mag
geen chicaneur zijn en hij moet schu
wen iedere „concurrence deloyale
n de publikaties van de R.K. Mid
denstandsbond is het onderwerp
„Zaken en moraal" een aam
beeld, waarop men niet uitgeha-
merd raakt. In dit verbanddoet het
niet vreemd aan om „service ver
taald te zien in christelijke dienst
baarheid. Alle pogingen het gewone
en alledaagse zakendoen in een vaak
vergezocht perspectief van een god
delijk heilsplan te plaatsen lijkt tot
mislukkig gedoemd. De m 1961 inlei
ding „Enkele moraaltheologische
notities over de verhouding midden
stand klant" begint ietwat ver
twijfeld met de vraag „Waar vmden
we de normen?" De cynische
vraag „wat brengt mij dit in het
laadje," getuigt van een materialis
tische geest, die een christen onwaar
dig is. Toch wordt deze hopelijk
niet zo kwaad bedoeld wel eens
door sommige middenstanders ge
steld, minstens in gedachten," zegt
de geschiedschrijver hier droef.
Ondanks de rubriek „Levensstijl"'
en „Boekenhoekje" in Stuwing het
veertiendaags periodiek van de R.K.
Middenstandsbond ondanks ook
de bekende Nederlandse dichter Ga-
briël Smit, die begrijpelijk en geestig
sprak over „Wat is eigenlijk cul
tuur?" blijft de culturele verheffing
„al te stiefmoederlijk bedeeld". De
wens wordt uitgesproken „dat ook de
afdelingen met het beleggen van
feestavonden en acties hun eisen wat
hoger zullen willen stellen en een
einde zullen maken aan het soort
vierderangs artiesten, die menen,
dat hun lege grappen en grollen nog
altijd goed genoeg zijn voor onze mid
denstanders. „Het is zeer goed mo
gelijk een program van ernst en luim
samen te stellen, dat cultureel ver
antwoord, er bij onze mensen uitste
kend ingaat".
De dreiging van het grootwinkelbe
drijf, morele en culturele verheffing,
er is voor zeker nóg vijftig jaar werk
aan de winkel.
Werk, dat, gezien de uit
latingen van een aantal geênqueteer-
den ten behoeve van een proefschrift
over „Het structuurvraagstuk in de
Nederlandse Katholieke Midden
standsbond", nogal gevarieerd op
prijs gesteld wordt.
ren ook in de processie thans het -o-
lemnele baldakijn en de twee waaie
rende struisveerbundels verdwenen
Toen de Heilige Vader op het plein
verscheen, speelde de kapel der Pala-
tijnse Eregarde de Pausmars, bij het
betreden van de voor het Concilie afge
scheiden ruimte zong het koor der Six
tijnse Kapel het „Tu es Petrus" Tegen
elf uur was de gehele grote ruimte, zo
even nog groen gestreept door de met
groen laken overtrokken zitbanken,
thans een bewegend wit veld van el
kaar als het ware hoofs toenijgende mij
ters. Onder de bijzondere missies za
gen wij Prins Albert van Luik, Prins
Karei van Luxemburg, de Habsburgse
Aartshertogen Karl Ludwig en Rudolf,
de Grootmeester vein de Orde van Mal
ta en Prins Xavier de Bourbon Parma
en vele anderen. De Italiaanse premier
Moro leidde de Italiaanse missie,
Bondskanselier Klaus de Oostenrijkse.
De zon scheen en de stevige wind hield
nieuwsgierige regenwolken in toom.
De Paus heeft de Mis opgedragen,
thans uiteraard in de internationale taal
der Kerk, het Latijn. Allen baden en
zongen in de Gregoriaanse toonaard
mee. Na het Evangelie sprak Paulus
VI een groet uit aan alle leden der
Kerk en in het bijzonder aan die bis
schoppen, die van hun vrijheid beroofd,
niet hier aanwezig konden zijn. De Paus
richtte zijn groet en heilwensen verder
tot alle mensen, ook tot degenen, die
de Kerk niet kennen, niet begrijpen of
afwijzen. Toen kondigde kardinaal Tis-
serant aan, dat de Heilige Vader als
een concreet symbool van de caritas
der Kerk voor hen die hulp behoeven
thans bij het Offertorium een gift wil
de schenken „uit zijn beperkte midde
len". Vijf Concilievaders uit Palestina,
Argentinië, Indië, Pakistan en Cambod
ja, ontvingen voor bepaalde instellingen
en projecten uit de handen van de Paus
chèques (met bedragen van 30.000 tot
10.000 dollar).
Omdat het praktisch ondoenlijk was,
dat allen aan de Eucharistische Maaltijd
deelnamen, reikte de Paus aan vijf kin
deren, ieder uit een afzonderlijk wereld
deel, als representanten van allen, de
Communie uit. Na de viering der Li
turgie, een sobere gemeenschapsviering,
die sterk afsteekt «ij de vroegere barok-
overladen Pausmissen, zegende Paulus
VI de eerste steen van een parochie
kerk, die zal verrijzen in een der nieu
we wijken van Rome en die een speciale
gedachteniskerk aan dit Concilie zal
zijn, toegewijd aan Maria, Moeder der
Kerk.
Dan leidde de Paus een aantal af
zonderlijke boodschappen van het Con
cilie in, boodschappen die gericht zjjn
aan de regeerders, de beoefenaars van
de wetenschap, de kunstenaars, de vrou
wen, de armen, zieken en lijdenden, de
arbeiders en de jeugd. Telkens trad een
groep naar voren: een kardinaal door
twee andere kardinalen en een aantal
leken begeleid, las in het Frans de af
zonderlijke boodschap voor, waarna de
Paus ieder begroette, zelfs de geleide
hond van een blinde, die een klapje op
de kop kreeg en een witte strik aan zijn
halsband.
Het was reeds over een, toen mgr.
Pericle Felici, die de secretaris-gene
raal van het Concilie was, zijn laatste
officiële daad in deze functie verrichtte
door het voorlezen van de pauselijke
breve, waarin het Tweede Vaticaanse
Oecumenische Concilie voor gesloten
werd verklaard. Een slotzang, de ,,Ao
clamationes", ging de Zegen vooraf, die
de Paus in het Latijn en Grieks uit
sprak. Het was precies 1 uur 23, toen
de Heilige Vader zei: En nu in Naam
van de Heer, gaat heen in vrede.
Het Vaticanum II behoorde tot de his
torie. De Paus verliet het bordes en be
gaf zich door de Sint Pieter naar het
Vaticaanse Paleis, de Vaders stroom
den voor de laatste maal uit over het
Sint Pietersplein, spoedig met de mij
ters onder en de koormantels over de
arm. Zij die hun kwartieren dichtbij had
den, wandelden naar huis, -mderen gin
gen per auto, de meesten met de gewo
ne Conciliebussen, alien hartelijk be
groet, niet zonder een zekere ontroering,
dat deze ontmoeting met de Concilie
vaders rond de Sint Pieter de laatste
was.
LISSABON, 9 dec. De Nederlandse
biljartkampioen Jan Doggen heeft gis
teren in de tweede ronde van het Euro
pese kampioenschap driebanden, een
zege behaald op de Deen Soegaard.
Doggen zegevierde in 88 beurten met
60 tegen 51. Hij had in de openingsronde
van de Duitser Tiedtke verloren.
De Belgische wereldkampioen Ceule-
mans, die zijn partij tegen de Span
jaard Munte in 29 beurten beëindigde,
evenaarde hiermee het op zijn naam
staande Europees record particulier
gemiddelde. Bij de strijd om het we
reldkampioenschap van 1963 in Neuss
(Did.) maakte Ceulemans een partij
uit met een gemiddelde van 2.068.
Ceulemans hoge produktie was overi
gens een grote uitzondering, want van
de overige spelers bleef alleen de Por
tugees Vinagre beneden de 60 beurten
(50 eveneens tegen Munte). De Oosten
rijker Scherz en Vinagre delen na de
eerste dag de eerste plaats met vier
punten. Vooral de moyenne van Scherz
is bijzonder laag (91 beurten tegen de
Zwitser Lopez en 64 beurten tegen
Munte).
De uitslagen van de eerste dag zijn:
Scherz
Lopez
Vinagre
Munte
(Van een onzer verslaggevers)
DEN HAAG, 9 december.
Aan de vertegenwoordiger bij
uitstek van een groepering
individuabstasch ingestelden,
aan de voorzitter van de Ne
derlandse Katholieke Midden
standsbond namelijk, de heer J.
B. A. Hurkroans uit Breda, heb
ben wij de vraag gesteld, ef dit
individualisme van de N.R.K.M.-
leden hem geen - last bezorgen
de parten speelt bij zijn taak:
het opkomen voor hun belangen.
„Inderdaad", zegt de heer Hurk-
mans, „de ondernemer is in doen
en laten een individualist. Maar
hij was dat vroeger meer dan te
genwoordig. Hij is nu gedwongen
over de grenzen van zijn eigen
werk heen te kijken. Als U nu
vraagt, of wij last hebben van dat
individualisme, zeg ik: weinig of
niet meer. Er zijn natuurlijk nog
steeds mensen onder die het eng
bekijken. Maar er is een groeien
de belangstelling voor wat alge-
bii de collega's
meen is en wat
gebeurt",
De middenstander wordt van
buitenaf gedwongen het niet meer
alleen te willen doen: „Het groot
bedrijf is OP gebied van sa
menwerking, dat wil zeggen van
elkaar leren, veel verder".
Een tijd geleden heeft de bonds
vergadering van de NRKM een
statutenwijziging aangenomen wel
ke de naam Nederlandse Katho
lieke Middenstandsbond zal wijzi
gen in Centrale van Katholieke
Ondernemersorganisaties in Mid
den- en Kleinbedrijf. Onze vraag
aan de heer Huitanans: „Waar
om komt het woord „midden
stand" met meer in de nieuwe
naam voor?"
„Och, ik vind dit een moeilijk te
beantwoorden vraag. Middenstand
is een ouderwets woord. Het is
moeilijk te hanteren. Middenstand
is een beladen woord. Wat bete
kent het eigenlijk? Overal waar
ik kom, in allerlei commissies,
moet ik altijd weer zeggen, dat
middenstand betekent: 300.000 on
dernemingen en dat daar een mil
joen mensen in werken". Centra
le van Katholieke Ondernemersor
ganisaties lijkt een programma in
te houden en een verleden af te
zweren.
Da staatscommissie Gold-
schmidt heeft de regering vorige
maand aangeraden een ontwikke-
lings- en saneringsfonds voor de
middenstand in te stellen. 100.000
ondernemers in het midden- en
kleinbedrijf haalden in 1962 uit
hun bedrijf een inkomen van min
der dan ƒ6.000 wat minder dan
aanvaardbaar moet worden geacht.
Van deze ondernemingen „zou men
in het algemeen kunnen stellen",
aldus het rapport van de commis-
sie-Goldschmidt, „dat zij te klein
zijn en dat zij beter zouden kun
nen worden opgeheven".
„Neem aan dat het zo is. Dan
betekent dit voor ons: ten eerste
vrijwilligheid: wij willen niet, dat
er buiten de wil van de onderne
mer iets gebeurt. Ten tweede
moet je ontwikkeling voorop stel
len, daarna pas het saneren. Sa
neren betekent eigenlijk „gezond
maken". Maar ieder die dit woord
ziet staan, denkt, dat hij weg
moet".
Dat betekent het in de praktijk
toch ook? „Ja, maar waar ont
wikkeld kón worden moet dat ge
beuren. Als er niks meer aan
helpt, zal zo'n bedrijf, inderdaad
ook in het belang van anderen,
weg moeten. Maar opheffen bete
kent een hoop menselijk leed,
hoor".
Moeten de voorschriften van de
winkelsluitingswet niet soepeler
worden? „Wij stellen ons die vraag
ook. Veel werkende en alleenstaan
de vrouwen, die na hun dagtaak
nog hun boodschappen moeten
doen, zouden er bijzonder geluk
kig mee zijn, als de slager tot ze
ven uur open is. Maar wij zijn
met de meningsvorming hierover
ronde mening is qr eigenlijk nog
niet. De Winkelsluitingswet is voor
nog niet klaar. Een echt afge-
het persoonlijke- en het familie
leven toch wel gunstig".
e heer Hurkmans, die zoon
is van een bakker uit Oos
terhout is in 1928 voor zich
zelf begonnen in Breda. Elf
jaar geleden stapte hij uit
zijn bedrijf om zich volledig te
wijden aan het bestuursvak. Sinds
1948 is hij voorzitter van de Ka
tholieke Vereniging van Onderne
mers in het Bakkersbedrijf. De
heer Hurkmans hoeft bij het pra
ten over de winkelsluiting maar
aan zijn eigen verleden te den
ken: „In mijn jonge tijd waren we
tot elf uur open, voor die laatste
leuterklant die ook nog tot elf uur
blijft staan kletsen".
Aan het eind van het interview
vragen wij de heer Hurkmans, of
hij nog iets op het hart heeft.
„Dat we vijftig jaar bestaan, dat
weet iedereen. Ik zou willen zeg
gen, dat die middenstand zich
goed ontwikkeld heeft. Ik zie, als
ik door de stad loop dat de mid
denstand bij de eisen vein de tijd
niet achterblijft. Ik geloof ook,
dat men te gemakkelijk denkt, dat
de middenstand duurder is dan het
warenhuis. Men neemt te weinig
de proef op de som ten aanzien
van de prijs. Heus, de midden
stand doet er alles aan in de con
currentie mee te komen. Ik heb
wel eens het idee, dat het publiek
te makkelijk zegt: „Hetzelfde is
in het warenhuis goedkoper". Men
neemt de proef te weinig. En dan:
de middenstand ziet de klant nog
altijd als persoonlijke relatie. Hij
waardeert nem meer en kent hem
beter". Vreest de heer Hurkmans
voor zijn middenstanders het wa
renhuis dat overal verrijst? „Vroe
ger kon je een onredelijke angst
bij de zakenmensen waarnemen,
wanneer V. en D. zich ergens ves
tigde. Nu zegt men: „Daar wil ik
bij zitten. Daar heb ik kansen".
Iemand met goede kwaliteiten
lukt dat".
„Ik ben in 1938 radicaal opge
houden. Waarmee, zegt U? Met
het besturen van de afdeling Bre
da van de Bakkersbond. Ik deed
toen examen als bakkerijleraar.
Ik heb jongens opgeleid voor de
Vestingswet. Ik heb tien jaar rus
tig geleefd, zonder organisaties. In
1948 hebben ze me uit Breda op
gediept om voorzitter van de Ka
tholieke Bakkersbond te worden.
Als zodanig ben ik in het bestuur
en later in het hoofdbestuur van
de NRKM gekomen. Of ik nog
lang voorzitter blijf? Ik ben nu
67. Bt hoop, dat ze volgend jaar
een ander zullen vinden".
Tiedtke
Doggen
Hanoun
Soegaard
Ceulemans
Munte
Vinagre
Lopez
Doggen
Soegaard
Scherz
Munte
60
35
60
43
60
57
60
57
60
21
60
60
51
60
42
91
91
50
50
83
83
101
101
29
29
82
82
88
88
64
64
0.659
0.384
1.200
0.860
0.722
0.686
0.594
0.554
2.068
0.724
0.731
0.597
0.681
0.579
0.937
0.656
DEN HAAG, 9 dec. Een woord
voerder van het ministerie van Buiten
landse Zaken heeft in antwoord op vra
gen gezegd dat de voorzitter van het
Defence and Aid Fund, kanunnik Col
lins, gistermiddag op het ministerie in
een oriënterend gesprek met enkele
hoofdambtenaren mededelingen over
het fonds heeft gedaan.
(Advertentie)
KRUISWOORDRAADSEL
234567 89
10
Horizontaal: 1. aanvulsel; 2. letterkun
dig werk; 3. schip vastleggen, pu-ze-en;
4. wortel, omgeslagen voorbovenrand
van kledingstuk; 5 bergruimte, kust;
6. Oude Verbond, minder maken; 7.
tijdelijke afzondering; 8. watervlakte
(Eng.) leider van verkennerspatrouille
(afk.), bekend kardinaal; 9. schip van
de wilde vaart, rondrit; 10. vroeger, ge
heel gevuld; 11. reservoir school voor
technisch onderwijs.
Verticaal 1. bewoner van plaats in
Overijssel; 2. lijkvaas, plaats in Zee
land; 3. veldwacht, gebak; 4. voltallig;
5 vod, begrijpen; 6. stekelvarken, vogel
knip, pers. vnw.; 7. toren, communi
catiemiddel; 8. dubbele klinker, vrucht
boom; 9. gewoonte, huidverharding; 10.
belastinggaarder.
Oplossing van 8 december
1. toonkamer; 2. huilebalk; 3. redact!»»
4. hooikoorts; 5. theater; 6. Citioën.
Op de streepjes: Kariba krachtstation.
