Pius XII bezwoer Mussolini buiten de oorlog te blijven Gesprek met Von Ribbentrop had onaangenaam verloop *eek WERELDBEELD D Om nooit te vergeten... m MARTINI Olie-blokkade zal Rhodesië minder treffen dan Zambia Afrikaanse landen bedreigen voortbestaan van Gemenebest Iwlï SI Franse wijn altijd en overal de meest geliefde drank. VATICAAN PUBLICEERT DOCUMENTEN itenl ands' °verzicht Kunstkoe voedt dertig kalfjes CONCLUSIE IN LONDEN Handtekening van Toeroek staat op nazi-documenten Knappende tros doodt opvarende van sleepboot Nieuwe leden van Veiligheidsraad Brief aan Mussolini Dispensatie Kerst vigilie en Oudejaar Verklaring moeder en stiefmoeder ZATERDAG 11 DECEMBER 1965 PAGINA 5 PAUS PIUS XII MUSSOLINI ÏTlJd Wj - NIKOLAJ PODGORNY president van de Sovjet-Unie. A Is (Advertentie) (Van een correspondent) ROME, 10 dec. Het Staatssecreta riaat van het Vaticaan heeft voor de eerste maal in de historie haar eeuwen lang ontoegankelijke archieven ge opend met de publikatie van het eerste deel van de „Handelingen cn documen ten van de Heilige Stoel tijdens de tweede wereldoorlog." Deze publikatie werpt een duidelijk licht op de gebeur tenissen, die velen nog zo helder voor de geest staan, en geven een duidelijk beeld van de rol van paus Pius XII in die dagen. De documenten laten zien hoe hij met zijn medewerkers, de staats secretaris Luigi kardinaal Maglione, monseigneur Tardini en monseigneur Montini, de tegenwoordige paus Paulus, eerst het drama heeft trachten te voor komen en toen het niet meer te vermij den was, de omvang en dramatische ge volgen ervan heeft trachten te be perken. De eerste serie documenten draagt tot titel: ,,De Heilige Stoel en de oorlog in Europa". De documenten hebben betrekking op de eerste acht tien maanden van Pius' pontificaat, van maart 1939 tot augustus 1940. In mei 1939 vertrouwen velen nog op tussenkomst van de Paus om het drei gende gevaar te bezweren. Er tekent zich een verstandhouding af tussen Engeland en de Heilige Stoel en de radioboodschap van Pius XII op de avond van de 24-ste wijst op onder handelingen met de Engelse am bassadeur. In 1940 wordt de verslechtering van I e laatste oude bolsjewiek is nu IJ uit de top van het Sovjet-re gime verdwenen. De zeventig- de-, jarige Anastas Mikoyan, die ij ei® vveek als president van de tv^'S.R. werd opgevolgd door de h/eenzestigjarige Nikolaj Podgod- i-e'persoonlijk in de Russische jj- lie meegestreden. Hij heeft kof .onder Lenin gewerkt en hij /prde zich met Stalin tegen Trotski. twin.1923 kreeg hij een belangrijke <w ln da partij, .als lid van het het comité. Mikoyan heeft in j,j stalinistische tijdperk alle zuive re ten doorstaan en ook in de vele Öh^utelingen na de dood van de Öej, tor wist hij zich staande te hou- ^tator «ij1. Hij genoot een grote reputatie c Ooi, economisch expert en hij heeft lA herhaaldelijk van diplomatieke pleiten Wijk gegeven. Zo bereid- a hij Khroesjtsjevs eerste reis naar (jpUerika voor, terwijl hij in 1962, na Cuba-crisis, Fidel Castro wist te halen de Russisch-Ameri- se regeling van het conflict te L waarden. Mikoyan heeft ver- tiin I'd, dat hij heengaat vanwege to" leeftijd en zijn minder goede ge- Je uheid. Die redenen gaf Khroesjts- W v°rig jaar ook voor zijn ver- maar in het geval van Mikoyan S men het werkelijk geloven. \Vfht terwijl Khroesjtsjev geen V0nrd van dank kreeg van zijn op- de®61^, is Mikoyan donderdag door go Partijleider, Brezjnev, uitbundig Liezen. Mikoyan, die Brezjnev in »k 1964 opgevolgd was als Russisch flat (hoofd, heeft het presidentschap h4ri ln stalins tijd niets te betekenen nieuwe inhoud gegeven. In Rus- d is de president nu ook een soort <jewr-diplomaat. Naast Brezjnev en Premier, Kosygin, behoort Pod Uy nu tot de belangrijkste figurer. Sovjet-hiërarchie, al is^hij dan lba.^sjtsjev Dfpjutspositie, als partijleider en als •Uier. Podgorny werd toen op eer de machtigste man in het partij lil j?'y nu tot de belangrijkste figuren flA6 Sovjet-hiërarchie, al is hij dan tolderde man. Podgorny heeft in ok- Sp r 1964 een voorname rol ge veeld de verwijdering van uit diens dubbele w-—positie, ha ?ler- Podgorny werd toen op een «e„de machtigste man in het partij- tw etariaat, onmiddellijk na Brezj- In die functie zou hij nu wor- tw'upgevolgd door de zevenenveer- ^Ve ge Alexander Sjelepin, die ont- yi vlc - werd van zijn post van eerste Premier. De Sovjetologen zijn Underling nog niet eens over de tp] kenis van de rol die Sjelepin nu ^êaan spelen. Ilp,®, ingrijpende wijzigingen in de bpjA'sche top gingen deze week ge- Hps,d met een hardere houding van gjp ®Ud tegenover Amerika. Kosy- deed in een vraaggesprek met Tip. uedacteur van de New York Vpj es een onverhoedse scherpe aan- Pre,j°P het buitenlands beleid van ÖW'dent Johnson, waarbij vooral ^ietnam-politiek en de voorge zet-,,;? plannen voor een Atlantische Utu<- Cht het moesten ontgelden. tilst Sen heeft ook de Russische mi- biyj-U Yan Buitenlandse Zaken, Gro- Aip m een agressieve toespraak >0rth gewaarschuwd tegen iedere Vq van samenwerking in de NA- VppUp het gebied van de atoombe- ^hj^jUng. die de Westduitsers de be- Vp i?Ug over kernwapens zou ge- e Soviets zullen hun anti-Ame- propaganda-offensief waar- 'Ueórt n°g opvoeren tijdens de ko- pern? besprekingen van de Britse kap 'cr, Wilson, en de Duitse Bonds- eber, Erhard, met Johnson, to de internationale politiek belooft het een koude winter te worden. De tij delijke dooi in de koude oorlog schijnt voorbij. e Fransen maken zich gereed voor de tweede ronde van de presidentsverkiezingen: mor gen over een week. De Gaulle, die een zware nederlaag leed in de eerste ronde van zondag jongstleden zal nu een harde strijd moeten voe ren. Hij, die zich ver verheven acht te boven zijn tegenstanders in de verkiezingscampagne, moet het nu als gelijkwaardig kandidaat opne men tegen Mitterrand, die althans de steun heeft van alle linkse groe peringen: de socialisten, de radica len en de communisten. De Gaullis ten wijzen nu vooral op die commu nistische steun die Mitterrand zich liet aanleunen, om aldus de stemmen van alle anti-communistische Fran sen voor de generaal te winnen. Maar de kandidaat van het centrum, Lecanuet, die zelf niet meer aan de tweede ronde kan meedoen, heeft De Gaulle danig in verlegenheid ge bracht door te suggereren dat zijn aanhangers zich op 19 december voor Mitterrand moesten uitspreken. Lecanuet is een fel tegenstander van de anti-Europese politiek van de Franse regering. Hij staat volledig achter de Verdragen van Rome, en hij streeft naar de vorming van de Verenigde Staten van Europa, waar De Gaulle niets van weten wil. Ver ontrustend voor de generaal is ook, dat bijvoorbeeld de voormalige chris telijke vakbond van Frankrijk (CFDT) zich achter Mitterrand heeft gesteld. De Gaulle zal zich nu zeer actief in de verkiezingsstrijd moeten werpen, waar hij zich tot voor kort niet voor lenen wilde. Gebleken is, dat vooral de televisie een grote rol speelt bij de opinievorming van de kiezers. De komende strijd om het Elysée zal bijzonder spannend wor den. Maar ook al zou De Gaulle Mit terrand tenslotte verslaan, zijn na tionaal en internationaal prestige heeft blijvende schade geleden. Hij kan zich niet meer presenteren als de verpersoonlijking van Frankrijk, en als hij president mag blijven, zal hij voortaan rekening moeten hou den met een krachtige binnenlandse oppositie. (Advertentie) - het internationale klimaat steeds dui delijker. In maart wordt Von Ribben trop, de Duitse minister van buiten landse zaken, door de Paus ontvangen. De Paus heeft een negatieve indruk van de man en van de ideeën, die hij propageert. Als de Duitser uit de spreek, kamer verdwenen is, zegt Paus Pius tot monseigneur Tardini: „Als Von Rib bentrop spreekt, ontvlamt hij als iemand die overspannen is." De ex-wijnhandelaar, die vertrou wensman en rechterhand van Hitler is geworden, zegt tegen de vertegenwoor diger van Christus dat de Kerk „geen enkele macht, organisatie en invloed meer heeft." Pacelli antwoordt: „En toch is het katholicisme in Duitsland sterk en goed georganiseerd." Het ge sprek verloopt soms zeer onaange naam. De afgevaardigde van de dictr- tor „spreekt als een waterval zonder ook maar één ogenblik te onderbreken" en herhaalt als een grammofoonplaat, dat „Duitsland sterk is, dat het uit Roemenië net zoveel petroleum kan be trekken als het maar wil en dat het nog voor 1941 de oorlog gewonnen 'al hebben." De Paus klaagt er over, dat Hitier bisschoppen en priesters vervolgt. Von Ribbentrop stottert een beetje en zoek! vervolgens een uitvlucht door voorbeel den aan te halen van „andere revolu ties", die voor de katholieken veel drastischer gevolgen hadden. „Wij", zo zegt hij „geven veel voor de geestelijk heid uit." En Pius XII, hoffelijk, maar ijskoud, reageert daarop met te zeg gen: „Veel schade heeft U daarvan niet ondervonden." Rustig somt de Paus de agressie van de nazi's tegen kloosters en religieuze instellingen op. Hij herinnert Von Rib bentrop eraan, dat hij pauselijk nuntius in Duitsland is geweest. Hij beklem toont nogmaals de genegenheid, die hij koestert voor het Duitse volk en zijn cultuur. Von Ribbentrop vertrekt vol daan. Pius XII weet nu dat Hitier stel lig de oorlog zal ontketenen. En dan is het april 1940. Taylor spreekt met kardinaal Maglione en verzoekt om pauselijke tussenkomst om Mussolini af te raden zich in het con flict te storten. Pacelli stuurt Mussoli ni de beroemde brief van 24 april 1940: „Trouw aan onze opdracht tot het stich ten van vrede willen -vij vol vertrouwen ons gemoed bij U luchten". Uit de brief spreekt een vaderlijke en bedroef de geest. „Uit de diepte van ons hart" zo schrijft de paus „doen wij een dringend beroep op U te bewerkstelligen, dat door uw initiatief en uw Italiaanse geest Europa voor grotere verwoes tingen en nog omvangrijker strijd ge spaard blijft." Het antwoord is teleur stellend: „Ik begrijp, Heilige Vader, uw wens, dat Italië voor de oorlog ge spaard blijft. Dat is tot op heden nog het geval, maar ik kan in geen enkel opzicht garanderen, dat dit zo zal blij ven." In Palazzo Venezia is het dwaze plan al gerijpt. Op 10 mei vallen de troepen van Hit- Ier België binnen. De Franse ambas sadeur, Charles Roux, vraagt wanho pig een audiëntie bij de Paus aan. Zo komen de drie telegrammen tot stand, die door Pius XII persoonlijk op de schrijfmachine zijn getikt en die worden verzonden naar koning Leopold van VATICAANSTAD, 11 dec. (KNP) Middels een decreet van de Heilige Congregatie van het Concilie heeft Paus Paulus de bisschoppen gemachtigd om wanneer zij dit nodig achten dis pensatie te verlenen van het vasten- en onthoudingsgebod op vrijdag 24 de cember (vigilie van Kerstmis) en vrij dag 81 december (Oudejaar). België, koningin IVilhelmina van Ne derland en aartshertogin Charlotte van Luxemburg. Pacelli veroordeelt de agressie van de Nazi's openlijk. Mus solini, die druk naar motieven zoekt om een Italiaanse interventie te recht vaardigen is woedend. L'Osservatore Romano wordt in beslag genomen. De dreiging van het fascisme bereikt het Sint Pietersplein. In deze gespannen en troebele atmos feer gaat Alfieri naar Pius XII vour zijn afscheidsaudiëntie. Een eigenhan dig door mgr. Montini geschreven no ta vermeldt het bezoek. Alfieri had zijn vrouw meegenomen. Zij gaf er op een bepaald moment de voorkeur aan zich terug te trekken, daar het gesprek een bijzonder ernstige toon gekregen had. Alfieri laat de Paus weten, dat de drie telegrammen bij het staatshoofd groot ongenoegen hebben gewekt. Mussolini ziet ze als een „tegen zijn politiek ge richte stap", Pacelli legt de ambassa deur uit, dat men ze verkeerd ge ïnterpreteerd heeft, daar er in de be wuste telegrammen geen beledigend woord aan de Duce, noch aan het adres van Duitsland voorkomt. Alfieri beschrijft de spanning, die er onder de fascisten heerst en „sluit niet uit, dat er iets ernstigs kan gebeuren" Pius XII kijkt zijn bezoeker recht in de ogen en antwoordt: „Wij zijn de eerste maal niet bang geweest, toen men de pistolen op ons richtte. We zullen ook een volgende keer geen angst kennen." En de Paus voegt eraan toe dat hij bereid is zijn leven te geven in een concentratiekamp. De Paus zegt dat hij onder bepaal de omstandigheden niet kan zwijgen. De regeringen stellen politieke en mi litaire overwegingen op de eers'e plaats en verwaarlozen het moraal en het recht. Voor de Paus staan mo raal en recht echter op de eerste plaats. Dan vertelt Paus Pius aan Alfieri, die de ambassadeur van de Italiaan se regering bij de H. Stoel was, dat hij juist in deze dagen de brieven van de H. Catharina had herlezen. Daarin komt een waarschuwing voor, die is bestemd voor een van zjjn voorgangers: „God zal U aan een streng oordeel onderwerpen, als U het kwaad niet bestrijdt". Hoe kan de plaatsbekleder van Christus op aar de dan nog zwijgen? Weten de Ita lianen wel welke verschrikkelijke din gen er in Polen gebeuren? „Wij", aldus Pius XII, „zullen dergelijke ge beurtenissen fel moeten veroordelen". In de thans door het Vaticaan gepu bliceerde documenten wordt ook ont huld dat de Verenigde Staten bij mon de van hun toenmalige ambassadeur in Rome, William C. Bullitt (Taylor was de speciale vertegenwoordiger van pre sident Roosevelt bij de H. Stoel), er bij Pius XII op aandrong Mussolini te excommuniceren. De Paus weigerde dit, zeggende dat een dergelijke stap belachelijk was in de twintigste eeuw en een twijfelachtig effect zou hebben. Het onderhoud tussen de Amerikaan se diplomaat en de Paus liep tenslotte zó hoog op, dat Bullitt van zijn stoel opsprong en de Paus toevoegde, dat hij een hoger idee had van het gezag van de Paus dan hem nu werd getoond. GRONINGEN, 11 dec. Op de boer derij van de heer Glas in Leermens worden dertig kalfjes gevoed door een kunstkoe. Het is een apparaat waarin „kunstkalvermelkpoeder" automatisch in de juiste verhouding^ in water opge lost wordt en dat voorzien is van twee spenen. Zuigen de kalfjes hun kunst melk uit die spenen dan stellen ze te vens het apparaat in werking, zodat een nieuwe voorraad wordt aange maakt. Vroeger werd de kunstmelk tweemaal per dag in emmers naar de kalfjes ge bracht. Voordelen van de nieuwe me thode zijn werkbesparing en grotere hygiëne. In de kalvermesterij komt bij de oude werkwijze in de eerste twee levenweken van de diertjes een sterfte van vijf procent voor, dikwijls ten ge volge van darmstoornissen. Sinds de heer glas het apparaat een week gele den in gebruik nam is er nog geen kalfje gestorven. Het apparaat is een uitvinding van de Parijzenaar Legourd. Een hotel... een lounge... nieuwe kennissen en oude be kenden. Tussen komen en gaan leiden onze verschillende reisroutes steevast naar de gulle ontspanning van een zonnige Martini. Gekoeld? Met soda? „On the rocks?" Toost maar en proef met smaak. Wij smaken de gulden geneugten van Martini Vermouth. Proost. S MARTINI Iets bijzonders bij elke gelegenheid! ItOSSO, BIANCO EN EXTRA DRY Vl Rn f 7.» 'h Ru f 1.71 LONDEN, 11 dec. (AFP, ANP, Rtr, UPI) Volgens de laatste in White hall ontvangen betrouwbare inlichtin gen beschikt Rhodesië over olievoorra den, die overeenkomen met het 'er- bruik van een half jaar. Tot dusverre dacht men dat deze voorraden slechts voldoende waren voor één a twee maan den. Als deze inlichtingen juist zijn, betekent dit dat een olie-blokkade, hoe doeltreffend ook, voor Rhodesië geen enkel direct effect zal hebben, terwijl het gewaar bestaat, dat meer schade zal worden toegebracht aan Zambia, dat voor olievoorziening afhankelijk is van de Rhodesische raffinaderij in Umtali. Volgens de Londense pers zal als gevolg hiervan de oppositie in de Britse regering tegen oliesancties ster ker worden. Premier Wilson heeft het Lagerhuis erop gewezen, dat de economische sancties tegen Rhodesië „snel en doel treffend" moeten zjjn om snel een ein de aan de onwettige regering te maken. Hfj wees erop dat terugkeer tot de wet telijke orde niet automatisch betekent dat er een meerderheidsregering van Afrikanen gevormd zal worden. Edweird Heath, leider van de conser vatieve oppositie, beschuldigde de pre mier ervan „verwarring" te stichten in de Rhodesische kwestie, door onvoor- (Van onze correspondent) (dr. D. G. van der Vat) LONDEN, 11 dec. Aldus luidde het begin van het hoofdartikel in het linkse weekblad The New Statesman van gisteren: „Terwijl wij ter perse gaan, zijn er aanwijzingen dat het Ge menebest binnen een week zal begin nen uiteen te vallen. De Organisatie voor Afrikaanse Eenheid heeft Brittan- nië tot 15 december de t\id gegeven een oplossing te vinden voor de Rho desische crisis. Indien de eerste minis ter niet tenminste begonnen is met het ondernemen van de militaire acties die de Afrikaanse staten eisen (en die naar onze mening essentieel noodzakelijk zijn om Smith ten val te brengen), hebben Tanzania en Oeganda zien ver plicht het Gemenebest te verlaten." Twee dingen zijn opvallend. Het eer ste is dat het geciteerde weekblad, van zelfsprekend pacifistisch, in de voorhoe de schrijdt van degenen die eisen fat Amerika het vechten zal staken in Vietnam. Maar met betrekking tot Rho desië meent hetzelfde blad, dat Brittan- nië naar de wapenen moet grijpen om Smith ten val te brengen. Het tweede is de afschuwelijke vernedering. Het ?;aat om leden van het Gemenebest, die aar ln jaar uit vele miljoenen aan steun ontvangen van Brittannië, die zij nodig hebben voor hun economisch voort bestaan. Nu proberen zij Brittannië '.e wet voor te schrijven. Een fictie Inmiddels zijn in Brittannië geen teke nen te bespeuren van paniek over de drei gende ondergang vftn het Gemenebest. Het Gemenebest van heden is groten deels een fictie en dit begint geleidelijk door te dringen tot het Britse publiek. Het Gemenebest heeft slechts in wer kelijkheid bestaan in de „blanke" ja ren, dat wil zeggen de jaren waarin nel Gemenebest bestond uit Brittannië Canada, Australië en Nieuw-Zeeland, met Zuid-Afrika, nu uitgestoten onder druk van de voormalige Afrikaanse ko loniën, in een uitzonderingspositie. Het oude Gemenebest had betekenis toen de leden elkander militaire bijstand schonken en eendrachtig profit trokken van de „imperiale" voorkeurstarieven, welke laatste nu grotendeels uitgehold ^Vandaag zijn de economische belan gen van Canada grotendeels verweven met die van Amerika. Voor defensie is het land eveneens aangewezen op de Verenigde Staten en niet op Brittannië. Australië en Nieuw-Zeeland zijn op grote schaal bezig zich commercieel te oriën teren op andere landen dan Brittan nië, onder meer Japan. Wat hun defen sie betreft zjjn zij in even grote mate aangewezen op de Verenigde Staten als Canada. Welke rol Brittannië ook moge spelen ten oosten van Suez en Wil sons regering denkt in dit opzicht aan een even grote rol als die welke haar conservatieve voorgangers ten onrechte toedrachten aan Groot-Brittannië, Aus- stralië en Nieuw-Zeeland beseffen dat zfj elders hulp zouden moeten zoeken in een nieuwe wereldoorlog. Pakistan en Indië, beide leden van het Gemenebest, beide financieel en economisch gesteund door Groot-Brit tannië, zijn aartsvijanden en zullen dit blijven, Gemenebest of geen Gemene best, zolang er geen oplossing wordt gevonden voor de staatkundige -oekomst van Kasjmir. En zelfs onder de Afri kaanse leden van het Gemenebest heer sen grote tegenstellingen en veel on min. Indien het zonderlinge en onge rijmde ultimatum van de Afrikaanse staten doorgang vindt, zal net tenmin ste enige verheldering brengen in het irobleem van de werkelijke aard van pro het Britse Gemenebest. In Brittannië zelf is de toestand ten aanzien van Rhodesië nog steeds vreemd. De regering scnynt niet te weten wat zij wil. Enerzijds behandelt zij Ian Smith als een paria, muiter en verrader. Anderzijds gedraagt zij zich alsof de deur nog steeds open staat en alsof zij bereid ,s onderhan delingen te hervatten met de huidige, als illegaal bestempelde regering. De conservatieve oppositie heeft het zo mogelijk nog moeilijker dan de rege ring. Er heerst onder de conservatie ven grote sympathie voor de blanken van Rhodesië en voor de regering van Ian Smith. Zij kunnen dit niet al te openlijk erkennen, want de hoge juris ten in de regering hebben gesproken van verraad. Wat hun positie nog moei lijker maakt, Is het ontbreken van een vast beleid aan de zijde van de rege ring. Hoe kun je doeltreffend politieke op positie voeren, als op dezelfde dag de Lord Kanselier in het Hogerhuis na mens de regering verklaart, dat de deur nog steeds openstaat en dat de Britse regering nog steeds bereid is tot het hervatten van de onderhandelingen met de eerste minister van Rhodesië, terwijl een andere minister, de heer Bottomley van het departement voor Gemenebestbetrekkingen, de heer Ian Smith in het Lagerhuis een leugenaar en een onbetrouwbaar persoon noemt en hem bestempeld als iemand, met wie de Britse regering „in geen enkel op zicht" kan onderhandelen? Men leest herhaaldelijk In de Britse pers over het gevaar dat de oppositie zich niet langer, zoals tot heden, zal kunnen plaatsen achter het regerings beleid. Waar men echter vergeefs op wacht is het uitstippelen van het be leid waarachter de oppositie zich al of niet zou kunnen plaatsen. Op het ogenblik komt de vreemde situatie wer kelijk hierop neer, dat de Britse rege ring, volgens officiële ministeriële uit latingen, nog steeds bereid is met Ian Smith te onderhandelen en tegelijker tijd in geen geval verder te maken wil hebben met de Rhodesische leuge naars. waardelijke overgave van de regering- Smith te eisen. Wilson ontkende dit en zei dat hij alleen wenst, dat Rhodesië ln het Gemenebest terugkeert en zich onder de Britse Kroon stelt. In diplomatieke kringen is vernomen dat de premier van Nigerië, Sir Aboe- bakar Balewa, een spoedzitting van Afrikaanse leiders van het Britse Ge menebest heeft uitgeschreven ter be spreking van de situatie in Rhodesië. MüNCHEN, 11 dec. (UPI) Het Westduitse weekblad „Quick" heeft meegedeeld dat de moeder en de stief moeder van Alexander Toeroek, plaats vervangend ambassadeur in Israël, ver klaard hebben dat de handtekening van Toeroek op verscheidene documenten van de Hongaarse nazi-partij staat. Quick heeft enige verslaggevers naar Boedapest gestuurd teneinde klaarheid te brengen in de Russische beschuldi ging dat Toeroek ten tijde van de Twee de Wereldoorlog lid is geweest van de zgn. „Pjjlkruis-beweging". Onderzoe kingen van het Westduitse ministerie van buitenlandse zaken hebben niets aan het licht gebracht dat nadelig voor de Westduitse diplomaat zou kunnen zjjn. Toeroek zelf is van mening dat de communisten zijn handtekening hebben nagemaakt. (Van onze correspondent) HARLINGEN, 11 dec. Op de zee sleepboot „Holland" van Rederij Doek- se op West-Terschelling heeft zich een tragisch ongeval voorgedaan, die het leven heelt gekost aan de 52-jarige zeeman Teun Meyer. De heer Meijer was ongehuwd en woonde bij zijn zus ter op Terschelling. Op de Noordzee was gistermorgen het 5.000 ton metende vrachtschip „Na- guilan" van Rederij Atlas Levant Linie in Bremen bij een storm van wind kracht tien in ernstige moeilijkheden geraakt. De „Holland" kwam te hulp en maakte vast. De kapitein van de vrachtvaarder gaf te kennen dat hu naar Hoek van Holland gesleept wilde worden. Ten noorden van het licht schip „Texel" haakte omstreeks zes uur 's avonds de sleeptros achter een wrak. Met een hevige knal knapte de decimeters dikke kabel. Het gedeelte, dat aan de „Holland" zat slingerde met grote vaart over het achterdek van de sleper. Ongelukkigerwijs stond daar juist de heer Meijer. Hij werd geraakt en was op slag dood. Frankryh Prinses Fazila. de 24- jarige kleindochter van de laatste sul tan van het Ottomaanse rijk, Is in het huwelijk getreden met Hayri Urguplu. de zoon van een Turkse ex-premier De prinses was eens verloofd met wij len koning Eeisal van Irak, die in 1958 in zijn paleis in Bagdad werd ver moord. (Rtr.). NEW YORK, 11 dec. (AFP, Rtr., UPI) Argentinië, Bulgarije en Mali zijn gisteren voor de tijd van twee jaar, aanvangend 1 januari 1966 tot lid van de Veiligheidsraad gekozen. In een geheime stemming in de Algemene Vergadering kreeg Argentinië 113 stem men, Bulgarije 108 en Mali 105. De drie nieuwe leden komen in de plaats van Bolivia, Ivoorkust en Maleisië. De termijn van deze landen verstrijkt op 31 december. Per 1 januari 1966 zal de Raad be staan uit Engeland, Nationalistisch Chi na, Frankrijk, Rusland en de Verenig de Staten als permanente leden, en Jordanië, Nederland, Uruguay, Japan, Mali, Nigerië, Oeganda, Argentinië, Nieuw-Zeeland en Bulgarije als niet- permanente leden. (Advertentie) Vraag uw leverancier om een geschenk-verpakking Copyright Stichting Wijnpropaganda

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1965 | | pagina 5