Zelfs Radovic
kan Xerxes
niet helpen
tegen agressie
van Volendam
De Volewijckers legt
in Venlo het loodje
R
Matig duel tegen
ONGELUKKIG BLAUW WIT
LAAT TRIOMF AAN VELOX
ZEBRA'S LATEN RECORD BIJ DE ZUIDERZEE
KEITH SPURGEON: „GEEN GREINTJE GELUK"
Emotioneel duel
met veel treffers
ll!(ï!Iin?fi!nfll!fIII!Ill!!ll!flI!n!!!l!l!I!!fninn!!I(llll!ïï?ll!nyiIIII!IT!IIflinnHinTfn]IIIIIIIlIIITlIIIIIiniIIIIIll!III!inilIITIIITIIII117inillll!!ITTI!lIlT!IIIir
prees
Blunder
nnimmimnTmTHTmnnnnninmniniirmfTniTTrmjTrmnmnniimn!
0*r.
(Van onze speciale verslaggever)
VOLENDAM, 27 dec. Er
heerste gisteren niet eens een
overdadige vreugde in de kleed
kamer van Volendam. Met het
anderhalf uur lang over het sop-
pige veld draven nog in de bon
kige benen, zaten de spelers rus
tig en enigszins laconiek het door
hen zo verassend uitgehaalde
kunststukje te overdenken. Het
tot gisteren toe nog ongeslagen
Xerxes kreeg zomaar de eerste
nederlaag gepresenteerd. O nee,
niet met forse cijfers werden de
Rotterdammers, trotse lijstaan
voerders van de eerste divisie ge
klopt, maar de zege van 21 had
toch voldoende glans, nu óók voor
de talrijke Rotterdamse suppor
ters op het knusse veld'
Listig
Vechtlust
(Van onze verslaggever)
VENLO, 27 dec. Na de 3—2
overwinning op de Volewijckers
heeft VVV, dat sinds maanden in
de eerste divisie de rode lantaarn
draagt, weer enige hoop gebracht
in de harten van zijn iedere zon
dag slinkende aanhang. De ach
terstand op de Amsterdamse
ploeg, die bovendien twee wed
strijden meer heeft gespeeld, be
draagt nog slechts een punt. zodat
de spanning in de onderste regio
nen weer volledig is teruggekeerd.
De Venlonaren, die in de eerste
helft met een 32 voorsprong te
gen de verhouding in, afsloten,
dankten de zege vooral aan hun
goede spel na rust, toen ze door
een consequente mandekking de
zelfverzekerd spelende Amster
dammers geen kans meer gaven
om hun eigen spel te ontplooien.
Op het nogal zware, maar geheel
watervrije veld gingen de ploe
gen onzeker van start. VVV had
de grootste aanpassingsmoeilijk
heden, met name in de defensie
waar van 't Hek en Schenkel gul
kansen uitdeelden.
Prachtig
Verwarring
Ere divisie
-
-
-
-
-
-
Eerste divisie
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
Tweede divisie A
12
Tweede divisie B
Overspelen?
(Van een speciale verslaggever)
UTRECHT, 27 december Op het alleraardigste, voorwereldlijke veldje van Elinkwijk was Harry
Bild dan eindelijk de ster, wiens geflonker het kapitaalkrachtige Feyenoord enige maanden geleden
ineens zo intens bekoorde. Bild was voor het snel tevreden publiek een adembenemende attractie,
die veel goed maakte wat zijn eigen clubgenoten en de onschuldige engeltjes van Elinkwijk met nau
welijks geloofwaardige hardnekkigheid verkeerd deden. Bild gaf gisteren met verve zijn goud be-
stikte visitekaartje af, hij toonde de gelukkige sterveling te zijn, die als weinig anderen in 't voetbalmetier
over een echt „schot" beschikt. Maar het gejubel voor Bild gold niet alleen zijn schietvaardige kun
sten, hij bewees ook een begaafd technicus en een een ijskoude balgoochelaar te zijn.
lUlIUIllillUliülllllUiilUliiiUIUliiilUUtlUllliUiiillKUUiiillliaiiiUiiUUU
„Bevrijd?"
Sloom
Geblesseerd
(Van onze sportredactie)
AMSTERDAM, 27 dec. - „Ik
weet het niet meer. Wat moet ik
doen om een winnend team sa
men te stellen", klagend klonk de
stem van Keith Spurgeon, Blauw
Wits trainer, zo door de bestuurs
kamer. „Technisch hebben mijn
jongens de top bereikt. Maar wat
kan ik er verder aan doen als ze
ieder greintje geluk missen?"
Slechts een weifelend schouder
ophalen was zijn antwoord. „We
hebben", zo vervolgde de Brit
„van alles geprobeerd de stoot
kracht van de voorhoede te ver
groten. We probeerden Michel
Kruin en Erwin Sparendam in
de voorhoede, Arie de Oude, Cor
van der Gijp, en nu dan onze
jongste aanwinst, Schaaphok.
Het heeft allemaal niet mogen
baten. Niet dat Schaaphok teleur
gesteld heeft", haastte hij zich te
verklaren. „Maar helemaal vol
daan aan onze verwachtingen
heeft hij toch niet.
Geluk
(Van onze sportredactie)
DORDRECHT, 27 december
De triomf van 07, die SVV in de
bekerwedstrijd op DFC behaalde,
lag velen nog kersvers in het ge
heugen, toen datzelfde DFC tegen
datzelfde SVV, wederom aan de
Krommedijk, startte. Er zal nu
toch wel wat moeten gebeuren,
overdacht menigeen. Welnu: er
heeft zich heel veel voorgedaan.
Zoveel zelfs, dat die geflatteerde
nederlaag van destijds geheel is
uitgewist door verkwikkelijke to-
nelen op het veld en onverkwik
kelijke na afloop in de zone van
enkele zeer verontwaardige sup
porters, die elkaar met beslist geen
vredelievende kerstboodschap in
het verhitte hoofd letterlijk te lijf
gingen.
Bedaard
Hqö ïy
NïtUVVt UAö
MAANDAG 27 DECEMBER 1965
De nederlaag is tenslotte toch geko
men. Volendam smaakte het genoe
gen het roemruchte record van
Xerxes aan flarden te schieten. Maar
eens moest dat toch gebeuren. Op de Maar Snoeck (nr 11), Frans van de
foto trachten de Rotterdammers nog Heiden, Heyerman en Van Toledo
manmoedig de bakens te verzetten.
vangen bot bij doelman Tuyp.
SPEELS VOLENDAM SOLT
MET XERXES' REPUTATIE
„Ik was wel even verbaasd", vertelde
de heer Keeven, voorzitter van Xerxes.
„Toen ik in de kleedkamer van Volen
dam binnenging, om de spelers te felici
teren met hun prachtige overwinning,
keken ze allemaal erg vreemd op. Wie
bent u, vroeg er een. Nou, ik vertelde,
dat ik de voorzitter van Xerxes was en
toen vroeg die speler of ik dan niet in
de kleedkamer van Xerxes moest zijn
om mijn spelers te complimenteren. Die
jongens speelden toch ook goed". Toch
was er wel vreugde bij de Volendam-
mers. Glimmend van trots namen de
bestuursleden de felicitaties van ieder
een in ontvangst. Dat hadden ze met
hun gewijzigde ploeg toch maar even
gelapt. Met Dick Tol als zwervende
linksbuiten, J. Bond, A. Tuyp en J. Ko
ning op het middenveld en D. Sier in
de voorhoede hadden ze toch maar
even voor een stukje vuurwerk ge
zorgd.
In de kleedkamer van Xerxes was
men nog niet helemaal bekomen van
dat vuurwerk. Met gebogen hoofd
zat de onvermoeibare Joegoslaaf Ra
dovic uit te blazen. „Het ging niet",
mompelde hij, zijn hoofd schud
dend. Ook het „kop op" van de be
stuursleden kon de trieste blik niet
uit zijn ogen krijgen. Ook Radovic
had zijn medespelers niet kunnen
inspireren tot de gisteren zo hoog
nodige lange passes in de ruimte.
Dat was het enige wapen waarmee
Xerxes tegen Volendam kans van
slagen zou hebben gehad. „We ble
ven maar volharden in dat korte
samenspel", betoogde ook voorzitter
Keeven na afloop van de wedstrijd.
„In de rust heb ik nog geadviseerd
het meer in de vrije ruimte te gaan
zoeken, maar pas toen we met 21
achterstonden en in tijdnood kwa
men gingen ze er toe over".
In dat laatste kwartier van de wed
strijd heeft Xerxes nog wanhopig ge
tracht om de achterstand van 21 in
te lopen. Want het was nog vroeg in
de tweede helft, dat rechtsbuiten Sier
van een onzeker moment in de achter
hoede van Xerxes profiteerde (scheids
rechter Van der Veer had voor een
overtreding gefloten en Pelk nam de
hem toegekende vrije trap vliegens
vlug) door de bal. waar Dick Tol listig
overheen gestapt was, tussen een wir
war van spelers in het doel te tikken.
Het gejuich dat toen opklonk, was als
muziek in de oren van trainer Ronnie
Dellow van Volendam wiens beleid de
laatste weken veel kritiek had onder
vonden. Zou zijn ploeg ongeschonden
het eindsignaal van scheidsrechter Van
der Veer halen, dan zou Dellow zich
voorlopig weer de sympathie van ge
heel Volendam achter zich weten. Met
argusogen volgde hij het korte, vruch
teloze gebrei van de spelers van Xer
xes. Met voldoening zag hij hoe de ach
terhoede van Volendam fors maar ge
makkelijk de soms toch wel geraffi
neerde acties van de Rotterdammers
onderbrak
„Ze moeten vechten" grijnsde hij na
afloop van de wedstrijd, dolgelukkig
met de behaalde zege. „Dat lange spel
ligt Volendam. Samen met hun enorme
vechtlust komen ze wel tot prestaties.
Onze fout is geweest, dat we de laatste
weken te veel het accent hebben gelegd
op mooi, glad voetbal". Even onderbrak
hij zijn verhaal om de hand van een
der Volendamse bestuursleden te schud
den. „Ik heb er speciaal een paar ande
re, jonge spelers ingezet om verzekerd
Nadat rechtsbuiten Severijns een goe
de kans, die hem r"oor WV's linksback
Vercoulen geboden w s, h-.d laten lig
gen, dook doelman Swinkels, na een
kwartier spelen, over een slap schot van
linksbinnen Engelsma (0—I). Ongeveer
een gelijke situatie deed zich vijf minu
ten daarna voor het Amsterdamse doel
voor, waar midvoor Vousden het be
slissende tikje gaf (11)Het bleef niet
temin rammelen in de Venlose gelede
ren. Missers van de voltallige VVV-ver-
dediging stelden Looyen in staat zijn
ploeg wederom de leiding te geven.
(12)
Toen geloofde zelfs de vurigste Ven
lose supporter niet meer in VVV's kan
sen. Het regende aanvallen op het Ven
lose doel, maar de Amsterdamse schut
ters misten ineens alle gevoel voor rich
ting.
Door middel van twee prachtige aan
vallen boog VVV vlak voor rust de
12 achterstand om in een 32 voor
sprong. Eerst was het linksbinnen Derix,
die een hoge voorzet van Vousden onge
hinderd achter doelman Houtkoper kop
te (22). Vlak daarna kopte Vousden
zelf raak, na een magnifieke voorzet
van Thans (32).
Na rust had VW zijn defensie beter
georganiseerd. Doelman Schroemgens,
ingevallen voor Swinkels, zorgde voor
de nodige rust, en Schenkel, weer in
zijn oude vorm. beperkte zich tot de
fensieve acties. Toch bleven beide ploe
gen aanvallend spelen, waarbij de Ven
lose uitvallen het meeste gevaar inhiel
den. Een tweetal kopstoten van Vousden
misten evenwel de juiste richting, bij de
Amsterdammers kwam het meeste ge
vaar van linksbinnen Looyen, die echter
geen geluk had met z'n schoten De wed
strijd bleef tot het einde spannend. Vlak
voor tijd zorgde Ellens 'De Volewij
ckers) en Van 't Hek (VVV) voor sen
s''ie toen ze met riskante terugspeelbal
len hun eigen doel op een haar na
misten.
te zijn van 100 procent vechtlust. Het
heeft geholoen, nietwaar?"
Of de eerste nederlaag de spelers van
Xerxes van een zware mentale last
heeft bevrijd, moet nog worden afge
wacht. „We zagen er erg tegenop om
naar Volendam te gaan", vertelde voor
zitter Keeven. Overigens, het is voor
onze ploeg iedere week weer een moei
lijke opgave om ons staande te houden
Iedere tegenstander is erop gebrand om
ons de eerste nederlaag toe te brengen.
Dat lot hing ons iedere week boven het
hoofd en de spelers gingen onder die
druk toch wel gebukt. Nu het dan ten
slotte een nederlaag is geworden, zijn
we ergens nog blij ook, dat het Volen
dam is geweest, dat ervoor verantwoor
delijk is. Dit was de enige beloning
voor het goede spel en de vechtlust
waarin wij duidelijk overtroefd werden
die men de gehele wedstrijd ten toon
spreidde".
Nauwelijks ook was het beginsignaal
van scheidsrechter Van der Veer ver
stomd. of Xerxes werd al in de verde
diging teruggedrongen. De lange trap
pen werkten bij Volendam zo effec
tief, dal Dick Tol, die als linksbuiten
was opgesteld, keer op keer de bal in
de voor hem zo noodzakelijke vrije
ruimte kreeg, zodat hij voortdurend
verwarring kon stichten in de achter
hoede van Xerxes, die onzeker begon.
De heftige armbewegingen van achter
speler Van der Heijden als Tol weer
eens Pansier voorbijkwam, konden
slechts worden uitgelegd als een teken
van onmacht van Xerxes om dit offen
sief het hoofd te bieden. Toen Tol na
twintig minuten ook voor het eerste
doelpunt zorgde, na een listig balletje
van D. Bond, was dat eigenlijk niet
eens een verrassing. Toch had Xerxes al
gauw een antwoord op deze treffer
klaar. De voorhoede, die enige acties
op soms nogal hardhandige wijze zag
onderbroken, kwam er beter in en nu
bleek, dat Volendam echt wel een te
nemen hindernis vormde. De uitblin
kende Joegoslaaf Radovic zijn land
genoot Joncic was nog niet opgesteld
omdat men het elftal voor Volendam,
dat al enige weken bekend was, niet
wilde wijzigen, al zal het er nu toch
wel van komen Radovic dus zorg
de na een meesterlijke „slalom'' door
de achterhoede van Volendam voor de
Kruiver
Feyenoord
13
Bosveld
Sparta
12
v. d. Kuilen
PSV
11
Roordink
FC Twente
9
Henk Groot
Ajax
8
Brokamp
MVV
8
Keizer
Ajax
6
Heinen
ADO
6
Aarts
ADO
6
T. v. d. Linde
DOS
6
v. d. Linden
Sittardia
12
Heyermans
Xerxes
12
Beets
Alkmaar
12
Engelsma
Volewijckers
9
Verhagen
RBC
9
Netten
Sittardia
8
Sluyk
Velox
7
Blok
DHC
7
Geutjes
NEC
7
Roggeveen
DHC
7
Roelofsema
Cambuur
7
Tol
Volendam
7
Verhagen
Roosken
J. Hartjes
Overgocr
de Vroet
de Vries
I.acroix
Zweers
Coolcn
Kleinan
van Djjk
Kreekels
Huberts
Coupérus
Stevelmans
Harmsen
Brusselers
- Vitesse
- Zwartemeer
- Graafschap
- Graafsciiap
- Heerenveen
- Vitesse
- Veendam
- Graafschap
10
9
8
8
8
8
7
- Limburgia
- DFC
- SVV
- Helmondia
- SVV
- Haarlem
- Roda JC
- Wilbeltr.ina
- Den Bosch
11
11
10
10
9
9
9
8
7
gelijkmaker. Hoe Volendam ten slotte
alle hoop in de Rotterdamse harten de
bodem insloeg, vertelden we al.
Bij alle vreugde was er toch nog een
moment van angst bij Volendam. Na
afloop van de wedstrijd bleek er geen
wedstrijdformulier te zijn ingevuld.
„Nou moeten we de wedstrijd misschien
nog overspelen", klonk het in de Vo
lendamse bestuurskamer. „Alsjeblieft
niet", sidderde trainer Dellow, die alle
emoties niet nog eens wilde meemaken.
Een wel heel vreemde sprong moet
hier doelman Amama van Blauw Wit
maken om de „vliegende Veloxiaan
het scoren te beletten.
Bild, Feyenoords beste
DFC sierker
dan fel SW
Het talent van Bild vlamde gisteren
op als een eenzaam kaarsvuur in het
duister van de stervende Kerstnacht. Hij
was de enigg, van wie men mocht zeg
gen, dat hij terecht als een maestro ge
prezen wordt. Die andere helden van
Feyenoord, 'n Coen Moulijn, Frans Bouw
meester, Piet Kruiver of Guus Haak.
waren gevangenen van hun omgeving
Zij lieten zich intimideren door het
moedige, maar vqjstrekt krachteloze
voetbal van Elinkwijk, zij lieten zich
keer op keer verrassen door de bedrie-
gelijke engheid van het kleine veld en
zij wisten zich niet te ontworstelen aan
de zuigende groen-zwarte aarde, waarin
het hoofdveld van Elinkwijk herschapen
was. De spelers van Feyenoord zijn er
na zovele weken van rust nog
steeds niet In geslaagd iets van de oude
glans terug te toveren. Van opbouwend,
flitsend, intelligent voetbal was geen
sprake. Kon misschien ook geen sprake
zijn op dit veld en tegen dit Elinkwijk,
dat gerust tien man terughaalde in de
defensie. Maar Feyenoord gaf ook geen
enkele keer de indruk, dat het als
't moest over een overrompelende
gala van hogeschooltrucjes, de beschik
king had.
Er werd als team gefaald en er werd
ook individueel geblunderd. Henny
Weering had wel een hele zwarte dag,
Guus Haak was vooral in de eerste helft
nergens, Coen Moulijn en Frans Bouw
meester waren wel actief, maar zij
brachten het tot een goede pass of een
gevaarlijk schot. De defensie liet zich
vaak door het simpele maar enthou
siaste aanvalsspel van de Elinkwijkers
in de luren leggen. De Utrechters had
den vele malen een doelpunt kunnen
maken, als een van hun veie trappen
maar een behoorlijk schot was geweest.
Anderzijds had ook Feyenoord zijn sco
re heel wat hoger kunnen opvoeren. Als
we alleen al denken aan de verprutste
kansen van Weering, dan rijzen de ha
ren ons ten berge.
nelijk beschoren is, deed hij het aan
merkelijk kalmer aan. Hij verviel op
een gegeven moment zelfs tot het slome
schimmenspel, dat zijn collega's al een
tijdje met grote vaardigheid opvoerden.
Maar toch bracht hij een fantastische
solo-actie op zijn naam, waaruit hei
tweede doelpunt voortvloeide en verder
gaf hij door een aantal schitterende pas
ses blijk van zijn grote kwaliteit.
Elinkwijk heeft een simpele, maar
hard werkende ploeg. Coté, de licht
blonde schakelspeler is de kracht,
waaromheen de andere spelers zich
rangschikken. Enthousiasme en volhar
ding zijn wapens,, die in hem belichaamd
worden. Wapens', die het grote Feyen
oord kunnen doen verbleken. Wapens,
die een inferno van aanvallen kunnen
ontketenen. Wapens, waardoor Feyen-
oods verdedigers 'kunnen worden dolge
draaid. Hoe vurig de aamvalsstoten van
de Elinkwijkers zijn geweest, blijkt wel
uit de hoekschopverhouding: 115 in
het voordeel van de Utrechters. Elink
wijk miste de klasse om zich door de
toch wankele Rotterdamse verdedi
ging heen te wringen. Pas in de laatste
minuten van de strijd wist Nieuwenhuis
met een strak hard schot één van de
vele, vele kansen met een doelpunt
af te ronden.
In dit milieu moest Bild wel schitte
ren. Vooral in de eerste helft toen
Feyenoord nog enigszins draaide was
hij in zijn element. Later in de
tweede speelfase en vooral na zijn
„haal-'m-maar-onderuit-ervaring", die
alle voetbalvedetten in Nederland ken-
AI in de zesde minuut van de eerste
helft, schoot Feyenoord zich naar een
voorsprong. Een geweldige blunder in
de Utrechtse defensie werd met een
slap schot van Kruiver afgestraft: 01.
Elinkwijk kromp ineen door deze eerste
degenstoot. Het ging zeer defensief spe
len, maar het ontkwam daardoor toch
niet aan de tweede afstraffing. De
scherpschutter was ditmaal Harry Bild.
In een geweldige solo speelde hij eerst
aanvoerder Van Tamelen er helemaal
uit en vervolgens bracht hij met een
prachtig schot doelman De Bree tot bit
tere wanhoop: 02. Feyenoord dat
wil zeggen Bild ging door, maar lang
zaam wist Elinkwijk zich toch te ont
worstelen aan de worgende greep van
de overrompeling. Na een half uur kwa
men de eerste Utrechtse kansen.
Hoogenbirk gaf een venijnige kopbal,
die door Fransen staande op de doel
lijn werd afgeweerd. Ook Nieuwenhuis
bracht het tot een kopstoot, die echter
net even de juiste richting miste. In de
42e minuut miste linksbuiten Voorn een
juweel van een kans en even voor rust
was het weer Hoogenbirk die heel dicht
bij een treffer was, toen hij de bal te
gen de paal knalde. Hij kreeg het bruine
monster wel weer terug, maar dit keer
caramboleerde Hoogenbirk de bal in
de handen van Pieters Graafland.
Vier minuten na de rust werd Bild
ten val gebracht en geblesseerd verliel
hij het veld. Hij bleef drie minuten weg
Daarna was hij niet meer de oude. Hij
bediende Kruiver nog wel van een
mooie pass, maar daarbij bleef het. Alle
sterrengeflonker viel daarmee weg.
Na een kwartier raakte Hans Kraay
groggy. Hij kreeg een bal hard tegen
het hoofd geschoten. De minuten, dat
hij versuft langs de lijn zat, zette
Elinkwijk een van zijn meest massale
aamvalsstormen in. Vier minuten lang
moest Feyenoord een hels vuurwerk
doorstaan. Dat de Rotterdammers niet
door de knieën gingen was een wonder.
In de 24e minuut verhinderde Hans
Kraay een zeker lijkend doelpunt van
Voorn. Kraay haalde de bad op de doel
lijn weg. Voorn en Pieters Graafland
raakten echter bij die actie met elkaar
verward en zij moesten beiden worden
opgelapt. Tien minuten voor het einde
raakte Frans Bouwmeester geblesseerd.
Hij ging langs de kant en kwam niet
meer terug. Kruiver maakte in die fase
het derde doelpunt: 03. Die slotstrijd
was dhaotisch. Feyenoord geraakte in
hevige paniek, Elinkwijk draafde maar
door. Eindelijk kwam dan de verdiende
en hegeerde beloning: het enige tegen
doelpunt. Het hadden er zo veel méér
kunnen zijn.
Ondertussen konden de Velox-be-
stuurdcren met glanzende ogen over de
wedstrjjd napraten. „Natuurlijk", zo
klonk het, hebben wij geluk gehad.
Technisch was Blauw Wit sterker maar
desondanks is dit een van de mooiste
kerstgeschenken die we konden krij
gen. Het is de eerste overwinning in
deze competitie in een uitwedstrijd en
ten slotte is geluk ook een voorname
factor in het voetbalspel".
Dat geluk kwam dan voor Velox in
de vijfde minuut voor de rust. Adelaar
nam toen een hoekschop. De bal kwam
voor de voeten van Van Mourik die
knalhard inschoot. Maar in een flitsen
de reactie wist Schaaphok de bal van
de lijn te werken. Het leer kwam echter
terecht bij een andere Utrechtenaar
Heerbaart, de amateur, die dit seizoen
van het vijfde elftal opklom naar het
eerste, en deze plaatste de bal beheerst
achter de ver uit zijn doel gekomen
Amama (0—1).
Tevoren was echter het Veloxdoe]
meerdere malen in gevaar geweest en
ook daarbij bleek dat Velox deze mid
dag beslist niet over gebrek aan geluk
te klagen had, want het schot van
Geestman nét naast en de kopbal van
Waayenberg precies over hadden be
slist meer succes verdiend. Evenals het
schot van Stapper uit een voorzet van
Geestman dat werd gekeerd door de
voeten van de royaal naar de verkeer
de kant uitvallende doelman Van Led
den, die daarna precies op tijd overeind
was om het biedend schot van Kramer
tot hoekschop te verwerken. Ook in de
tweede helft bleef Blauw Wit een tech
nisch overwicht behouden. Maar de
sterke verdediging van Velox bleef
overeind. Wel kwam Blauw Wit tijdens
een wanhopig slotoffensief nog dicht bij
de gelijkmaker toen het loeiende af
standsschot van Sparendam gekeerd
werd door de afwerende handen van
doelman Van Ledden en Van der Gijp
daarna oog in oog kwam te staan met
de keeper. Hij faalde echter jammerlijk.
Nog eenmaal, in de laatste vijf minu
ten gloorde er hoop in de ogen van een
deel van de 1500 toeschouwers die gis
teren naar het stadion waren getogen-
Want, in het strafschopgebied sloeg
Veloxs rechtsback Van den Berg dui
delijk een bal op weg naar het doel
met de arm terug. Maar met een
niets-aan-de-hand gebaar wuifde
scheidsrechter T. Muis alle protesten
weg.
Het begon na 25 minuten in de twee
de helft, na een zeer aantrekkelijke be
ginperiode, waarin technisch en geraffi
neerd goed voetbal door beide zwoegen
de elftallen werd tentoongespreid. In
die 25e minuut boog rechtsbinnen Van
Dijk, de ster van het veld, na een flit
sende solo de 32-achterstand om in
33. Direct fta de aftrap schoot die
zelfde Van Dijk weer als èen komeet -
door het DFC-walhalla heen, maar
werd pardoes door Kees v. d. Bosch op
onsportieve wijze op de rand van het
strafschopgebied ten val gebracht. Er
volgde, wat volgen moest. De Leidse,
soms slap optredende, heer Schalks ken
de een vrije schop toe, die onberispelijk
door de oud-Emma-speler Leen Hubert
(een prima secondant van Van Dijk),
werd afgerond met Schiedams vierde
doelpunt: 34.
Wie gedacht zou hebben, dat de
Schiedammers nu een zwaar bevochten
overwinning cadeau zouden krijgen,
kwam gans bedrogen uit. Uit de aftrap
volgde ogenblikkelijk, een straf
schop, deze keer aan de andere zijde,
het domein van keeper Van de Velden.
Uit een schermutseling voor het SVV-
aoel volgde een hard schot van rechts
half Freek Bellaard, Gloudemans wist
niet anders te doen dan zijn doelman
te assisteren, maar deed dat met de
handen. Strafschop! Klijnjan nam die
met succes. Het bruine monster be
landde in de rechterhoek en het was
4—4.
De strijd golfde op en neer. Ogen
schijnlijk nog heel bedaard, maar een
climax volgde toch. In deze tjjd had
den de mannen van Hermandad zich
al lang langs de kalklijnen geposteerd.
Buiten de hekken, die het overigens
prima bespeelbare veld van DFC mar
keren, werd gemompeld. Soms wat on
tevreden. Soms gevloekt. Soms een
verwensing uitgesproken. Een van de
twee moest winnen, want het was dui
delijk voelbaar, dat geen der partijen
genoegen zou nemen met een onbeslist
resultaat.
Op de valreep was het Klijnjan (er
waren nog twee minuten te spelen),
die weliswaar die kerstmiddag hele
maal geen uitblinker was, maar deson
danks velen een genoegen deed na het
omspelen van drie a vier defensieve
tegenstanders DFC's winnende doelpunt
in de touwen te deponeren. Klijnjan
had daarmee vier DFC-aanvallen tot
vier zuivere doelpunten gepromoveerd.
DFC had uiteindelijk gezegevierd. De
spelers hadden de arena nog niet ver
laten of de gemoederen zochten zich
'n uitweg in de vorm van handgemeen.
Met besliste drang slaagde de Dordtse
politie er in de onverkwikkelijke sup
porterstonelen niet naar een climax te
leiden, maar te doven als een bepaa d
niet op de gedachte van Kerstmis in
gestelde kaars. Het was allemaal niet
nodig geweest na afloop, maar edo.h.
zelfbeheersing schijnt nog immer een
zeer moeilijke karaktertrek te zijn.
Over hetgeen zich voor die 2.re rr -
nuut afspeelde, kunnen we kort zijn.
Het begon allemaal heel hoopvol voor
DFC, dat zich reeds na twaalf minuien
een 20-voorsprong had verschaft. Uit
een corner van Van Sliedregt kopte
midvoor Ilans de Vos DFC naar 1—0.
Het lustig combineren van het duo De
VosBennaars onderbrak Gloudemans
d or Bennaars te haken. Het was Klijn
jan, die uit de penalty raak schoot.
Vier minuten later kwam het ant
woord. Van zeker 35 meter afstand los
te Van Dijk een schot, dat doelman Feyt
volkomen verraste, 21. De ruststand
ging in met 31 dankzij opnieuw Klijn
jan. Nadat Hubert in de elfde minuut
van de tweede speelhelft voor 32 had
gezorgd, hebben de toeschouwers, onder
wie Dirk Nijs, met zeer veel meeleven,
ook voor de vele opknapbeurtjes in het
veld, DFCSVV zien eindigen in een
Dordtse 5—4-zege. Daarbij moet onmid
dellijk worden aangetekend, dat een
winstverdeling een eerlijker beeld van
de strijd zou hebben weergegeven.
