15 voor de vervaardiging van kazuifels ten behoeve van de katholieke eredienst. Ook dit produktie-centrum is nu verdwenen: uit een telefoongesprek bleek mij dat geen der leden van deze gemeen schap nog in staat is zijde te spinnen. Gelukkig keert de belangstelling voor deze unieke cultuur lang zamerhand weer terug. Werd de laatste "filature" in Z0Frankrijk in 1965 gesloten, in 1970 trachtte een burgemeester in die streek haar nieuw leven in te blazen, voor een deel daartoe gedreven uit eerbied voor de traditie, voor een ander deel om op deze wijze werkgelegenheid te scheppen voor geestelijk gehandicapten. Zijdevlinders zijn vuil wit en zo groot als een hand. Het meeste werk komt voor rekening van het vrouwtje, dat na de bevruchting honderden eieren legt. Daar komen natuurlijk rupsen uit, die zich de volgende zeven weken gaan verpoppen. De rups spint dan zijn (haar) zijden draad, die soms wel een lengte van 1500 meter krijgt. Deze draad wordt gevormd door de zijdeklierenwaarvan de afvoerbuis bij de monddelen uitkomt. De voortbrenging van een cocon kost hem(haar) drie dagen. Wanneer het wijfje haar eieren gelegd heeft, is haar levenstaak volbracht en sterft zij, gevolgd door het mannetje. Het afhaspelen van de draad uit de cocon is een zeer arbeids intensief werkje: met cocon en al wordt de rups in kokend water gedood, daarna gedroogd en met behulp van een borstel tenslotte geklopt, zodat de draden aan elkaar blijven plakken. Alleen een zeer geduldig mens is in staat goede zijde te spinnen uit een dergelijk tijdrovende bezigheid. Wie geïnteresseerd is in de moerbeibomen van Bloemendaal en omstreken, kan inlichtingen verkrijgen bij de schrijfster. DrG. Verberne DE ARTIKELEN OVER HET MEERTJE VAN CAPRERA IN DE VORIGE NUMMERS WAREN EVENEENS VAN DE HAND VAN DR. G. VERBERNE

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Ons Bloemendaal | 1980 | | pagina 15