Ook in zijn contacten met de jeugd, volgde Wichers Thijsse's voet
spoor. Natuurlijk ging hij met leerlingen van het Kennemer naar
de Hof; maar ook leden van de Nederlandse Jeugdbond voor Natuur
studie konden op hem rekenen voor rondleidingen op zondagochtend,
waar hij dan bijvoorbeeld de groei van de maretak demonstreerde.
Echter, vanaf 1954 werd het duidelijk, dat een in grote mate door
particulieren bekostigde Hof niet langer mogelijk was. Op aandrin
gen van penningmeester dr P. Bakker heeft Wichers toen aangeklopt
bij provincie, rijk en Natuurmonumenten om uitbreiding van de
financiële steun. Wicher's verdienste was het niet alleen deze
instellingen als subsidiënten aan te trekken, maar ook om ze te
behouden tijdens de bestedingsbeperking 1957-58. Dit was deste
knapper omdat in deze jaren een eenmaal verleende subsidie nog
volstrekt geen blijvend recht daarop inhield.
Vanzelfsprekend wilden de subsidiegevers ook wat in de melk te
brokkelen hebben; daarom dan ook vond er in deze jaren een belang
rijke uitbreiding van het bestuur plaats. Van gemeentelijke zijde
was dat de heer G. van Eek, gemeentesecretaris en van 1959-1975
voorzitter van het bestuur. Van het Ministerie van Onderwijs, Kun
sten en Wetenschappen, dat destijds ook natuurbescherming onder
zijn hoede had dr J. Wilcke en van Natuurmonumenten Mevrouw A.J.
Gorter-ter Pelkwijk. Ook de NJN was vertegenwoordigd in de per-
Afscheid hovenier Jansen van Thijsse's Hof, 1957.
Van links naar rechts: De echtgenote van H. C1eyndert?Dr P.Bakker,
penningmeester Thijsse's Hof.Mej. Andreus, journaliste Haarlems
Dagblad, zij schreef veel over de Hofboekhandelaar J.M de Wit,
Tuinbaas Jansen, Drs Jac.P. Thijsse (kleinzoon van de grote Jac. P.)
H. Cleyndert, hielp bij het werven van leden, Mevrouw Jansen, en de
Heer J.W. Wichers.
21
