IN MEMORIAM MEVROUW A.M.G. NIERHOFF
Op 10 december 1986 overleed te Bloemendaal op 94-jarige leeftijd
Anna Maria Gillia Nierhoff, oud-archivaresse van de gemeente Bloe
mendaal en grondlegster van het gemeentelijk historisch archief.
Wegens haar bijzondere verdiensten bij de vorming van dit archief
ontving zij in 1952 bij haar (vervroegde) pensionering de erepenning
in zilver van de gemeente Bloemendaal. Ze had toen vijfendertig
jaar tussen de gemeentelijke archieven doorgebracht. Na haar offi
ciële afscheid kwam zij nog vijf jaar lang twee ochtenden per week
naar het raadhuis om het oud archief bij te houden. Zonder overdrij
ving kan gezegd worden dat haar werk ook nu nog van onschatbare
betekenis wordt geacht.
Al jong interesseerde mevrouw Nierhoff zich voor alles wat de ge
schiedenis van Bloemendaal betreft. Omdat deze slechts vanaf 1813
was gerubriceerd begon ze zelf met het verzamelen van oudere docu
menten, prenten en kaarten. Bovendien zorgde ze voor regelmatige
aanvulling van het foto-archief, waarvoor de basis was gelegd door
de bekende Bloemendaler Ignatius Bispinck. Als raadslid nam Bispinck
in 1916 het initiatief tot het maken van een uitgebreid Bloemendaal-
in-beeld
Al deze foto's zijn in haar sierlijk handschrift, met onmiskenbaar
de karakteristieken van een oudere generatie, uiterst precies voor
zien van alle terzake doende gegevens. Ook bezorgde ze de gemeente
een kostelijke verzameling archiefstukken doordat ze oog had voor
het historisch belang van ogenschijnlijk waardeloos materiaal. Wat
ze eveneens achterliet was een reeks cahiers waarin oudere dorpe
lingen verhalen over het leven rond de eeuwwisseling en over bij
zondere Bloemendaalse figuren.
Andere inwoners wist zij te inspireren bij hun werk op historisch
.terrein, onder wie gemeentesecretaris G. van Eek, bij wie ze inwoon
de in de Dr. D. Bakkerlaan tot haar vertrek naar huize Wildhoef in
1961, en gemeente-architect Chr. Lebeau. Bij hun Bloemendaalse stu
dies onderhielden jhr C.C. van Valkenburg en P. Hoekstra veel con
tact met haar. Het gemeentebestuur maakte dankbaar gebruik van haar
kennis, zoals bij de naamgeving van Veen en Duin. Bij de opening
van de geheel in stijl gerestaureerde boerderij Veen en Duin op
18 september 1974 werd haar gevraagd het woord te voeren. Dat ge
beurde ook bij de onthulling van het Aelbertsberg-monumentje op
13 september 1975, waarvoor zij ten zeerste geijverd had. Op deze
plek immers werd de grondslag gelegd voor het huidige Bloemendaal.
Na haar pensionering zette mevrouw Nierhoff haar speurtochten door
Bloemendaals verleden onvermoeibaar voort. Zo bracht ze vele bezoe
ken aan de nazaten van de families die eens Wildhoef hebben bewoond.
De geschiedenis van deze buitenplaats stelde zij op schrift en in
1956 gaf de Vereniging Haerlem haar boekje uit onder de titel "Het
landgoed Wildhoef". Deze publikatie werd in 1963 gevolgd door haar
grote werk "Bloemendaal lanen en wegen, hun naam en geschiedenis",
dat de namen van alle lanen en wegen in Bloemendaal verklaart. Hoe
zeer ze zich had ingeleefd blijkt uit de levendige toelichting bij
menig onderwerp en de geschiedschrijving van bekende Bloemendaalse
families. Haar studie "Van omnibus naar autobus" werd in juni 1967
afgedrukt in het maandblad van de NZH.
Doofheid werd ten slotte haar grote handicap, maar haar belang-
9
