Dat deed ook toneelspeler Louis de Vries, die als dank toen vrij- kaartjes voor de schouwburg achterliet". "Moeder was van een brabantse hartelijkheid die geen grenzen kende. Altijd had ze de koffie klaar en versgebakken krentebrood en iedere dag was het huis een plfeisterplaats voor alle leveranciers. Zij zorgden dat ze op koffietijd hun boodschappen kwamen afleveren! Ook de straatvegers mochten dan binnenkomen. Van Riessen de groente boer kwam de hoogte op met zijn paard. Houtgraaf, de melkboer bracht een flesje room mee ("De Sierkan" was alleen voor deftige mensen, dacht men). Op Vrijdag kwam Deniet met zijn viskar." "Het paard van van Riessen werd doodgereden op de hoek van de Kar- melweg. Ook toen werd er al veel te hard gereden!" Achter het huis van Bersée lag de tennisbaan van de familie Warns en aan die kant van het huis zat matglas in de ramen zodat de kin deren Bersée niet konden koekeloeren als de familie tenniste! Op het erf spelen van de familieWarns was ten strengste verboden! Vader moest iedere dag verse bloemen in de serre zetten en hij had het dus ook druk met de broeikas. Hij moest verder altijd beschik baar zijn om te rijden. Op Nieuwjaarsdag moest de hele familie naar de familie Warns om Nieuwjaar te wensen. Met Sinterklaas kregen ze mooie nieuwe kleren. Het sinterklaasfeest was toch al een belevenis. Op die dag werden namelijk alle kinderen uit de buurt uitgenodigd op het deftige meisjesinternaat "Het Kopje". Sinterklaas kwam en de kinderen kre gen cadeautjes. 0.1.v. Juffrouw Barger, de directrice, schonken de kostschoolmeisjes dan chocolademelk en bezorgden de kinderen een onvergetelijke dag." Zondag^ "Op Zondag gingen wij altijd vroeg naar de kerk. Vader moest be schikbaar zijn om te rijden! Wij liepen alles, ook iedere dag naar school op de Dennenweg. Soms gingen wij in Overveen naar de kerk. Als er niet gereden hoefde te worden ging vader met zijn oudste zoon wandelen. Wij wandelden dan via de Zeeweg over het strand naar IJmuiden en dan via Driehuis en Santpoort weer terug. Vader ging dan altijd even "naar de kanaries luisteren" bij café Rusthoek en ik moest buiten wachten! De Zondag op het Kopje was altijd een drukte van belang. Dan was daar Hardebol met zijn verrekijker. Voor een paar centen mocht je dan helemaal rondkijken en "een konijntje schieten". Exel stond er met zijn handkar met allerlei lekkers. Exel was mank en werd de "kontekruiper" genoemd, omdat hij altijd het gat in zijn broek liet zien en expres daarvoor bukte. Hij was mank en mocht altijd zijn kar stallen bij de meisjesschool in de schuur. Dan was er de fotograaf de Boer met zijn spannende fototoestel en soms een violist die het geheel met een vrolijk deuntje opluisterde. Veel mensen kwamen naar het Uitkijkpunt, waar sinds 1907 de oriën- teertafel stond, die nu op het Aerdenhoutse Kopje te vinden is. Daarna was er het Bram Koolhoven-monument, voor de pionier-vlieg- tuiebouwer die op Oldenhove woonde. Dit werd afgebroken om plaats te maken voor de Uitkijktoren, die door de duitsers werd gebouwd. Behalve veel auto's kwamen er ook veel fietsers naar het Kopje. 2?

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Ons Bloemendaal | 1987 | | pagina 24