26
Het huis Aelbertsberg maakt een uitnodigende en allervriendelijkste
indruk met zijn 3 glazen ingangsdeuren en aan weerszijde daarvan
2 ramen. Op de daklijst prijken 4 urnvormige vazen. De tuin van
Aelbertsberg is, volgens de foto's, niet bepaald aangelegd - een
brede eenzame laan leidt door een bos - het zonlicht tovert licht-
plekjes op de stammen van eiken en sparren en een grote larix.
Een schaduwrijk dal met veel gevallen herfstblad, een glooiing door
zonlicht beschenen, zie je door de boomstammen. Een ideale plek
voor nachtegalen en hun avondzang. Mijn moeder genoot hiervan en
zei: "'t is alsof ze in huis aan 't zingen zijn".
Zó was Aelbertsberg op zomeravonden vroeger. Mijn moeder, die zich
vaak in het Frans uitdrukte, zou zeggen, met een verzuchting: "II
fut un temps"! Daarna kwam de invasie van de schooljeugd, wat zal
het daar toen een rumoerige drukte zijn geweest! Wèl iets anders
dan de zang der nachtegalen.
Aelbertsberg opgeschrikt uit zijn dromerig bestaan, heeft zich
goed gehouden die eerste Kennemer Lyceum jaren, maar langzaam doch
zeker kwam het verval. Daarna de sloop in 1925. Ik weet dat vader
van oude stenen, afkomstig van Aelbertsberg, een tuinmuurtje liet
optrekken bij de Moerberg, ons nieuwe huis dat gebouwd werd rond
1925 boven op 't kopje! Het muurtje is er misschien nog - hoop ik -
stille getuige van het liefelijke Aelbertsberg waar vader zijn
hart aan verpand had. Vader wees mij altijd de plek waar Aelberts
berg stond - daar waar de bomenrij een hiaat vertoont, daar was
de oprijlaan, aan de Kennemerweg, even voorbij Wildhoef. En ik
meen dat dit tot op de huidige dag nog zo is.
Het was mij een vreugde een beeld op te roepen van mijn geboorte
huis Aelbertsberg, zoals het was in de jaren die nu voorbij zijii,
maar tot op de huidige dag voortlevend in mijn gedachten.
Amy ter Poorten-Kruimel
Kapellen - België
September 1985,
Tuinmuurtje van Aelbertsberg, toegepast bij de Moerberg.
