EEN DOORWERKPROJECT IN 1840
De Geschiedenis meldt ons dat in 1840 bijna een grote oorlog is
uitgebroken tussen Engeland, Rusland en Frankrijk wegens ge
schillen in het Nabije Oosten; in Nederland was de staatsschuld
zo hoog opgelopen dat bijna de helft van de belastinginkomsten
voor de rentebetaling nodig was. Onze koning Willem I kreeg
veel kritiek te verduren en deed afstand van de troon, waarna
hij het land verliet. Zorgelijke tijden, nietwaar? Maar het
leven gaat door en in datzelfde jaar maakten een Amsterdamse
zakenman, een jonge architect en een Overveense timmerman
plannen voor de bouw van een landhuis aan de Bloemendaalseweg
De opdrachtgever was de heer David Borski (1793-1870), koopman,
ondernemer, lid van de gemeenteraad van Amsterdam en van de
Staten-Generaalgehuwd met Anna Jacoba Insinger, die hem te
Bloemendaal in 1854 ontviel. Het huwelijk bleef kinderloos.
David Borski was een zoon van de geduchte Weduwe Willem Borski,
die uit de Overveense familiedomeinen het terrein "Lindenheu-
vel" ter beschikking zou stellen voor de bouw.
De architect was Isaac Warnsinck (1811-1857), geboren en geto
gen in Amsterdam in een familie van suikerraffinadeursAl jong
legde hij zich toe op de bouwkunst, maakte studiereizen naar
Engeland, Frankrijk en Italië en kreeg verschillende opdrach
ten, waaronder een villa in de Haarlemmerhout en een "stoom-
suikerfabriek" in Amsterdam. Hij was gemeenteraadslid en wet
houder aldaar en bestuurslid van vele verenigingen.
De bouw van het landhuis werd aangevangen in de herfst van 1840
en, volgens mededeling van de architect, "met genoegzame kracht
voortgezet om nog voor den winter onder dak te worden gebragt".
Vervolgens werden licht- en deuropeningen met oude ramen en
luiken dichtgemaakt zodat gedurende de winter het stucadoor- en
binnenpleisterwerk in orde gemaakt kon worden. Die voorzorgs
maatregelen waren niet voor niets: de winter van 1840/'41 was
behoorlijk streng. Het vroor de hele maand december met minima
tot -11 graden. Na kwakkelweer in januari volgde er nog een
periode met strenge vorst tot half februari. Voor de werklieden
moet dit doorwerkproject een meevaller geweest zijn. Als regel
werd geen loon doorbetaald als een werk stilgelegd moest wor
den
Er is zeker hard gewerkt in het kille en duistere huis-in-
aanbouw, want al in de zomer van 1841 kon de eigenaar er zijn
intrek nemen. De architect zou later met voldoening berichten:
"Niettegenstaande den grooten spoed waarmede dit landhuis is
opgebouwd, heeft het werk daardoor geene schade geleden". En
wij kunnen getuigen dat het huis er na 150 jaar nog heel solide
uitziet. Het gaat immers om het landhuis "Overbeek" (voorheen
Lindenheuveleven vóór het gemeentehuis, vanaf Bloemendaal
komende
De opdrachtgever had een niet al te groot huis gewenst. Hij
verlangde dat de benedenverdieping slechts het allernoodzake
lijkste zou bevatten: "Een salon, eene eetkamer, een kabinet of
werkkamer en eene dessertkamer". De architect heeft er nog een
21
