HET NAALDENVELD
Aan het einde van de Zwaluwenweg
bij de toegang tot het Naalden-
veld aldaar ligt nog altijd, zij
het niet meer voor lang, een
boerderij-achtige woning. Bin
nenkort zal deze boerderij
plaats moeten maken voor een
moderne villa en dit gebeuren
vormde de aanleiding tot een
gesprek met de heer C.M. Rein-
ders Folmer, die een groot deel
van zijn leven in de boerderij
gewoond heeft.
Be boerderij die nu op de
nominatie staat te verdwijnen is
nog niet zo oud. De vader van de
heer Reinders Folmer liet hem in
1950 bouwen op de plaats van en
vrijwel identiek aan de veel
oudere boerenwoning die daar
stond maar die door toedoen van
de Duitsers op het eind van W.O.
II zwaar was beschadigd. De
familie Reinders Folmer woonde
sinds 1933 in de boerderij in
het Naaldenveld, aanvankelijk
alleen s'zomers, later na enige
aanpassingen in de woning het
gehele jaar. In 1944 kwam het
bevel van de Duitsers de woning
te verlaten in verband met de
aanleg van een startbaan voor de
beruchte V.I. Inderdaad is met
de bouw van de baan begonnen
maar het werk is nooit afgeko
men. Toen de Duitsers in het
voorjaar van 1945 vertrokken,
werden de al aanwezige construc
ties, waarin veel beton en ijzer
was verwerkt opgeblazen, waar
door de vlakbij gelegen boer
derij onherstelbaar werd ver
nield.
Die oude boerderij was rond
1800 gebouwd door de toenmalige
eigenaar van het Naaldenveld
J.N. van Eijs (1743-1818) koop
man te Amsterdam en eigenaar/be
woner van Boekenroode. Van Eijs
heeft samen met zijn vriend en
buurman H.J. Koenen, eigenaar
van Groot-Bentveld veel tot
stand gebracht in Aerdenhout. Om
te beginnen beplantte hij samen
met Koenen grote stukken van de
kale duinen met zeedennen. Aan
deze geslaagde beplanting ont
leent het Naaldenveld zijn naam.
Ook trachtte hij de zeer natte
duinvalleien voor veeteelt
geschikt te maken o.a. in het
z.g. Koeduin en op Mariënweide.
De namen herinneren nog aan die
tijd. Van Lennep, bewoner van
het Manpad, schreef in die tijd
aan zijn schoonvader:"mijn
buurman van Eijs heeft groote
vlakken of valleien in de duinen
met zwarte aarde bedekt en daar
rundervee en paarden laten
weiden, na die valleien eerst
met grep en aarden steilstaanden
wal omheind te hebben. Hij heeft
daar ook een nieuwe boerderij
aangelegd"Naast veeteelt was
er ook sprake van akkerbouw zij
het op geringe schaal. Niet
alleen aardappelen maar ook
rogge en haver deden het rede
lijk op de eertijds zo onvrucht
bare duingrond.
Maar de Amsterdamse Waterlei
ding zorgde op den duur voor de
achteruitgang van het boeren
bedrijf. Het grondwaterpeil
zakte tenslotte zo sterk dat de
verdroging van de grond niet
meer tegen te houden was. Het
vee verdween en tenslotte ook
de aardappelveldjes en de in een
latere periode veelvuldig aan
gelegde eikenbosjes. Nog zijn er
in het gemeentearchief van
Bloemendaal fraaie aankondigin
gen van publieke verkopingen van
aardappelen of hakhout op de
Aerdenhoutse landgoederen in de
eerste helft van de 19e eeuw.
Het waterpeil zorgde nog niet
zo lang geleden opnieuw voor
problemen. Toen men de duinen
begon te bevloeien steeg het
grondwater vrij snel één a
anderhalve meter. Veel vooral
oudere bomen kwamen hierdoor met
de dieper gelegen wortels zó nat
te staan dat zij dit niet over
leefden
De laatste boer die op de
boerderij aan de Zwaluwenweg
15
