Jaarlijks wordt nu zo'n 55 miljoen kubieke meter rivierwater
in de duinen achter Vogelenzang geïnfiltreerd. Dit water
blijft gemiddeld drie maanden in de duinen en wordt hier via
voor dit doel aangelegde drainage-leidingen vermengd met het
in de duinen aanwezige zoete water, zodat het mogelijk is een
vrijwel constante drinkwaterkwaliteit te bereiken.
In 1989 kwam echter - na uitvoerig onderzoek - vast te
staan, dat op veel plaatsen de water-erosie van de duinen
sterker is dan de natuurlijke opbouw en afbraak door de wind.
Op den duur kan zo veel van het reliëf van de duinen verdwij
nen, wat ook weer negatieve gevolgen voor flora en fauna
heeft
Door de wateronttrekking daalde en daalt het grondwaterpeil
voortdurend en de duinen worden droger en droger - ondanks de
infiltratie van het Lekwater. Veel van de oorspronkelijke
vegetatie is verdwenen en omdat typische "natte-duin" -vogels,
zoals watersnip, tureluur, kemphaan en griet in het droge duin
geen voedsel meer kunnen vinden, zijn ook zij verdwenen.
Planten, die met hun wortels in natte grond moeten staan,
zoals parnassia, rondbladig wintergroen en vele soorten wilde
orchideeën, vindt men, tengevolge van de daling van de grond
waterstand, nog maar zelden.
Ook is door de waterwinning en de daling van het grondwater
peil de penetratie van zoutwater groot - van nature ligt er
n.l. een zout-waterbel onder het zoete water, dat lichter is
dan het zoute. De waterwinbedr i j ven zijn zich van dit gevaar
bewust en proberen daarom door het inpompen van rivierwater,
het grondwaterpeil te verhogen. Deze infiltratie gebeurt ook,
omdat het steeds moeilijker wordt het oppervlaktewater drink
baar te maken. Tot een verbetering van de flora heeft dit
alles tot op heden helaas niet geleid. Door de infiltratie van
het vuile rivierwater, wordt ook het grondwater in de duinen
vervuild - ondanks vèórreiniging van het rivierwater bij
Jutphaas/NieuwegeinIn de Kennemerduinen experimenteert men
met diepte-infiltratie om zo te bereiken, dat het grondwater
peil weer stijgt en het natuurlijk evenwicht hersteld wordt.
De gedachte achter dit alles is, dat het voorgezuiverde Lek
water diep in de duinen geinf iltreerd wordt, waar het een
buffervoorraad moet gaan vormen om zowel het opdringen van het
zoute water tegen te gaan als om het grondwaterpeil te doen
stijgen. Zo wil men bereiken dat het regenwater beter kan
worden vastgehouden in de bovenste laag van de duinen. Als
alles zo gebeurt als men hoopt, zal het natuurlijke evenwicht
zich inderdaad weer herstellen en zullen de voedingsstoffen
uit de duinbodem door het water worden opgenomen, waardoor ook
de flora en bijbehorende fauna weer zullen opleven.
L.v.E.
Bronnen: Gem. Waterleidingen Amsterdam.
Stichting Duinbehoud.
A.M.G. Nierhoff, BloemendaalLanen en wegen, 1963.
22
