kwam meneer Johan na afloop van een jachtpartij bij Arie
klagen over Irma, de toenmalige hond: "Als jij er niet bij
bent, doet ze niks, het is een waardeloze hond". Maar de
eerste de beste keer dat Arie weer van de partij kon zijn,
toonde Irma zich een perfect getrainde jachthond. Er was
natuurlijk ook wel eens verdriet om een hond, zoals die keer
toen de jonge veelbelovende hond van van Schaagen zelf door
een auto was aangereden en moest worden afgemaakt.
Enkele jaren geleden begon Arie's vrouw na een operatie met
haar gezondheid te sukkelen, evenals de echtgenote van meneer
Charles. De boerderij in het Naaldenveld werd verkocht en Arie
verhuisde naar een huisje in het RamplaankwartierOndanks het
feit dat de heer van Schaagen na een ongeluk een stijve rech
terknie heeft waardoor hij moeilijk loopt, weet hij zich nog
uitstekend te redden en doet nog dagelijks zijn eigen bood
schappen. Er lopen kippen in de ren achter het huis en er
bloeien bloemen in de voortuin, maar een beetje heimwee naar
de fazanten en de reeën en de nachtegalen van het Naaldenveld
zal er altijd blijven.
Maar zolang dat maar enigszins mogelijk zal zijn, zal de
route naar het jachtterrein in het Oosten van het land via het
huis van Arie van Schaagen lopen. Er zijn zoveel gemeenschap
pelijke herinneringen voor Arie en zijn meneer Charles.
HS-Wen
A v d V d V - B
Arie van Schaagen,
werkend op het land.
<:-x. -*v,
r;JSp
7
