Uitlui
I n I u i
Al geruime tijd geleden heeft Aline van der
Vuurst de Vries-Beets te kennen gegeven haar
plaats af te willen staan aan een nieuw
bestuurslid. Zij meende dat na een periode van
ruim tien jaar in ons bestuur anderen een kans
moesten krijgen. Met spijt in het hart laten wij
Aline gaan. Graag wil ik enige woorden van
dank aan haar wijden.
Van de vijftien jaar dat Ons Bloemendaal nu bestaat, heeft
Aline er tweederde deel van meegemaakt. Haar bijdrage in
al die jaren was niet gering: vele jaren als secretaris en de
gehele periode als hoeder van de ledenadministratie. Deze
prestatie kan alleen door insiders worden getaxeerd. Met
de haar bekende nauwgezetheid, waarbij haar nuchterheid
het bestuur meermalen tot de realiteit terugbracht, heeft
zij deze taken voortreffelijk volbracht. Naast het tijdroven
de administratieve werk bij Ons Bloemendaal en haar ove
rige vrijwilligerstaken, zette ze zich ook nog op andere
wijze in voor het behoud van Bloemendaals erfgoed. De
kleine monumenten trokken haar kunstzinnige aandacht:
ze fotografeerde ze stuk voor stuk.
Maar ze was vooral actief met beroepsprocedures. Ik denk
daarbij aan het bijwonen van zittingen van beroepscolleges
als Gedeputeerde Staten en de Raad van State en aan het
doorzoeken van oude archieven om de nodige feiten
boven water te halen. Tot haar taak als secretaris rekende
ze ook het opzetten van het archief. Samen met Jet Slagter
bouwde ze het verder op.
Aline heeft door haar onvermoeibare werkkracht een groot
aandeel (fysiek, geestelijk en kunstzinnig) in onze
werkzaamheden gehad.
Aline, het spijt ons zeer dat je ons verlaat, maar we heb
ben er begrip voor dat je nu andere bezigheden meer aan
hun trekken wilt laten komen. Heel hartelijk bedankt voor
je enorme inzet, maar ook voor je vriendschap. Het ga je
goed!
Louis Bienfait
Mij even voorstellen, zo hoort dat.
Zou het een 'testcase' zijn van het bestuur van Ons
Bloemendaal aspirant-bestuursleden enkele vergaderingen
mee te laten lopen, voordat de beslissing om wel of niet
toe te treden moet worden genomen?
In het geloof dat je enigszins op de hoogte bent van dat
gene waar Ons Bloemendaal mee bezig is, aanvaard je de
uitnodiging en dan ontdek je dat deze stichting zich om
heel wat zaken bekommert waarlangs je als dorpsbewoner
heenleeft.
Voorbeelden: Opsporen van grenspalen, het gemeentelijk
kapplan, de kleur van lantarenpalen, de aanslag op een
talud. Je voelt je overspoeld door alle problematiek, de
vele aandachtspunten, de feiten die via het tijdschrift in de
openbaarheid moeten komen, door het aantal commissie
vergaderingen dat moet worden bijgewoond...
En je haakt af, en wenst het bestuur graag en van harte
heel veel sterkte en een behoorlijk uithoudingsvermogen.
Of je gaat de uitdaging aan. Het is goed en boeiend werk
en misschien groei je er wel een beetje in, gewoon probe
ren.
Zo reageerde ik en begreep dat die reactie gevoed werd
door mijn sympathie voor onze gemeente, door een dosis
historische belangstelling en door het genoegen waarmee
ik Ons Bloemendaal lees.
Mijn werkkring bij het voortgezet onderwijs is beëindigd.
Ik was leraar Nederlands bij het Erasmus College en het
Coornhert Lyceum. In de nu begonnen pensioenperiode is
er tijd voor Ons Bloemendaal.
O ja, mijn naam is R.J. Hein, ik woon op de Vijverweg
nummer 12 in dorp Bloemendaal.
Ruud Hein
6 Ons Bloembndaal, 1 7b jaargang, nummer 1, voorjaar 1993
