De Juffrouw van
Bloemendaal
(lenen); te eten vragen/gastvrijheid (logeren) en geschen
ken geven.
Zorgstelsel
Onze maatschappij ondergaat snelle veranderingen, waar
onder die van het zorgstelsel. Je kunt niet meer vanzelf
sprekend op allerlei hulp en zorg van bijvoorbeeld de
overheid en de ziektekostenverzekeringen aanspraak
maken. Het betekent dat de vrijgevigheid van de mede
mens weer een factor wordt. Mensen worden meer op
elkaar aangewezen.
Hoe zal dat gaan? Hebben we het geven verleerd? Dat kon
nog wel eens heel spannend worden. De welvarende wes
terling is niet opgevoed met de Islamitische plicht: het
geven van een aalmoes. En de gereformeerden zijn ook
niet meer in zulke groten getale onder ons als ze waren.
Bovendien hebben hun kinderen zich, evenals in andere
kerken, vaak afgekeerd van het 'altruïstisch softe gedoe'
van hun ouders. Wie zal de welvarende Nederlander die
moet afkicken van zijn verzorgingsstaat het geven leren?
R. van den Beid
artikel: 'Geven is vrijheid' identificatie met het doel waar
voor je geeft.
Waardoor was mejuffrouw Crommelin in staat te geven?
De heer C.M. Reinders Folmer, zoon van de rentmeester
van Wildhoef heeft een inventarisatie gemaakt van het
onroerend goed van mejuffrouw Crommelin. Aangezien
dit nergens elders vermeld staat, nemen wij het graag in
dit nummer over. Haar financiële armslag had zij mede te
danken aan het feit, dat ze de geërfde Russische aandelen
op tijd te gelde heeft gemaakt in tegenstelling tot veel
landgenoten die er na de Russische revolutie alleen nog
maar hun muren mee konden illustreren.
Het hoofdstuk: Weldoen in mejuffrouw Crommelin's
leven begint als ze Wildhoef heeft geërfd. Van haar vóór-
Wildhoef periode vinden we behalve haar genealogie niets
in de literatuur.
Opvallend is de grote verscheidenheid van haar doelen.
We noemen bouwgrond voor een kerk in Aerdenhout,
voor woningen (zie foto Boslaan) en een school in
Bloemendaal, voor lighallen voor de tuberculosebestrijding
aan de Bergweg en voor een jeugdhuis aan de Donkere
Laan in Bloemendaal.
Cornelia Adolphina van
Wickevoort Crommelin
1856 - 1 936):
In dit themanummer over Weldadigheid (naar
Vermogen) in Bloemendaal kan mejuffrouw
Cornelia Adolphina van Wickevoort
Crommelin - voor intimi Keetje - niet ontbre
ken. Vanaf 1899 toen zij Wildhoef erfde en er
zomers woonde, maar vooral vanaf 1920 toen
Wildhoef haar permanente adres was, is zij in
het Bloemendaalse een persoonlijkheid geweest
die vooral bekend stond om haar haast grenze
loos weldoen.
Andere zeer menselijke trekken waren haar gelukkig ook
niet vreemd. Maar als je over haair leest, valt het steeds
weer op hoezeer zij zich bewust is geweest van de moge
lijkheden die zij had om in de nood die zij zelf waarnam
of waarover ze hoorde, te helpen. Er spreekt duidelijk een
voorkeur uit haar giften. R. van den Beid noemt dit in het
De Juffrouw van Bloemendaal, foto gemeente-archief Bloemendaal.
Ons Bloemendaal, 17e jaargang, nummer 4, winter 1993
5
