Chocola
Het werd steeds drukker op de Julianalaan en de stoet kwam
al gauw stil te staan, zodat we - er langs lopend - onze eer
ste contacten hadden. Van een jolige Canadees, zittend op
een stapel plunjezakken, kregen we een stuk chocola toege
worpen, op dat moment een ongelooflijke traktatie.
Bij de 'dikke boom' op de kruising met de
Bloemendaalseweg bleek de oorzaak van het oponthoud een
stel Duitsers in een open wagen te zijn, die hevig te keer
gingen, omdat ze er van een Canadees niet door mochten.
Na enige tijd dropen ze af en zette de stoet zich weer in
beweging langs de Bloemendaalseweg richting
Bloemendaal-Dorp. En wij mee, rennend en juichend langs
al die volgepakte vrachtwagens.
Bij het Gemeentehuis (de Nagtegaal) - herinner ik mij -
stond een hele oploop van druk pratende BS-ers, Canadezen
en mensen van de gemeente.
In een villa langs de Bloemendaalseweg (huize Stein, later
afgebroken) hingen Duitse soldaten uit de ramen, die
gespannen de intocht volgden. Een vreemde situatie, die
zich op deze dinsdag op veel plaatsen voordeed: nog volle
dig gewapende bezetters in directe confrontatie met luid
Overveen
te gaan.
Het zal
ter
hoogte
van
Stoops
bad zijn geweest, dat we
plotseling achter ons gejuich hoorden..., en ja
hoor, daar kwamen ze aan: de Canadezen!
Eerst een jeep met een meterslange antenne er op en vier
lachende soldaten in lichtbruine uniformen er in, toen nog
zo'n jeep en daarachter twee in bruin-leren bodywarmers
gestoken motorrijders, die - dat was een gek gezicht - hele
maal voor op de benzinetank zaten. Ze waren zó voorbij!
Volgens een gehelmde BS-man, die ze de weg wees, was het
een verkenningspatrouille.
Ie Canadese Leger
Maar het zou niet lang meer duren. We waren bij de tank
gracht en de betonnen versperring op de Julianalaan - toen
nog Lindenlaan geheten -, toen het grote feest écht begon.
Met de kriebels in onze buik van de opwinding hebben we
daar bij de Willem de Zwijgerlaan met een heleboel van alle
kanten toegesnelde Overveners de Canadezen massaal zien
binnenkomen: eerst weer zo'n jeep en twee motoren en
daarachter een eindeloze stoet volgeladen auto's in allerlei
vormen en maten en rupsvoertuigen - de zogenoemde
'bren-carriers' - vol vrolijke, gebruinde soldaten, die wui
vend de toejuichingen in ontvangst namen. Zoals wij later
hoorden, was het een afdeling van de PPCLI (Princess
Patricia's Canadian Light Infantry)behorende tot het 1 e
Canadese Leger, die de opdracht had om Overveen en
Bloemendaal te bevrijden en 's morgens uit Amersfoort was
vertrokken.
48
Ons Bloemendaal, 19e jaargang, nummer 1, voorjaar 1995
