Het vierde lustrum van
de Stichting Ons
Bloemendaal
Dit jaar bestaat Ons Bloemendaal twintig jaar. De doelstel
ling van onze stichting is bekend: wij proberen de kennis
over de schat aan historie, cultuur en natuur die ons in
deze gemeente omringt te bevorderen. Dit doen wij in de
overtuiging dat met de grotere kennis ook de waardering
van ons erfgoed zal toenemen en dat men mét ons zal
streven naar het behoud.
Helaas is in de afgelopen twintig jaar gebleken dat het ver
groten van kennis en waardering bij de inwoners van de
gemeente, bijvoorbeeld door ons kwartaalschrift en andere
publicaties, niet genoeg is om het behoud van wat waar
devol is te verzekeren. Er zijn steeds weer plannenmakers
die dat behoud in het geheel niet ter harte gaat. Het voe
ren van gerichte acties, het voeren van bezwaar- en
beroepsprocedures is de afgelopen jaren nodig gebleken
en zal ook in de toekomst niet achterwege kunnen blijven.
ke monumentenlijst wordt vastgesteld. Verder is het van
belang dat geïnventariseerd wordt met welke plekken in
de gemeente voorzichtig omgesprongen dient te worden
vanwege de waardevolle situering van bebouwing en/of
groen. Het opstellen van beeldkwaliteitenplannen is
gewenst.
Initiatieven door bewoners zijn onmisbaar, ook in de
nabije toekomst. Het sluipende proces van aantasting gaat
zoals gezegd voort. Wat er allemaal op Lindenheuvel
gebeurt is moeilijk zichtbaar, maar dat er weer bouwacti
viteiten plaatsvinden is een publiek geheim. Opnieuw dui
ken plannen op voor een golfterrein in het binnenduinge-
bied bij Vogelenzang. Het voormalige PEN-gebouw is
verkocht en over wat de toekomst daar brengen zal kan
men zich alleen maar zorgen maken.
Stemt een terugblik over de ruimtelijke ontwikkelingen in
Bloemendaal dus niet vrolijk, een vooruitblik doet dat
evenmin. Onze stichting zal in elk geval haar best blijven
doen en het bestuur hoopt dat een toenemend aantal
inwoners de stichting daarbij zal steunen.
Een opsomming van wat aan waardevols de afgelopen Henk Garvelink
twintig jaar in onze gemeente is verdwenen, zal ik hier
niet geven. Bij een vierde lustrum past geen stukje in
mineur. Een opsomming is vooral daarom niet opbeurend,
omdat duidelijk wordt dat zich een voortgaande ontwikke
ling aftekent. Het gaat niet alleen om drama's zoals de
sloop van waardevolle panden, maar ook om de steeds
verdere afkalving van het groene karakter van
Bloemendaal.
In de toekomst staat het nodige te gebeuren in onze
gemeente. Tot dusverre heeft het gemeentebestuur naast
de wettelijke verplichte bestemmingsplannen niet een
beleid geformuleerd waar het gaat om behoud van het erf
goed van groen, cultuur en historie. In mei vorig jaar is
een gemeentelijke nota verschenen met de titel
'Ruimtelijke Ontwikkeling in Hoofdlijnen' (zie Ons
Bloemendaal, nummer 3, herfst 1996). In de nota wordt
ingegaan op de vraag of Bloemendaal inderdaad 'vol' is en
of er in de 'tuin van Kennemerland' niet meer gebouwd
mag worden. Het doel van de nota is de verdichtingsdis
cussie te initiëren. De slotsom van deze discussie kan niet
anders luiden dan dat Bloemendaal inderdaad vol is. Aan
een verdere uitwerking van de nota bestaat daarom geen
behoefte. Wel bestaat behoefte aan een gemeentelijk
beleid, gericht op het behoud van wat behouden moet
worden. Zo wordt het de hoogste tijd dat de gemeentelij-
6
Ons Bloemendaal, 21e jaargang, Lustrumnummer 1, voorjaar 1997
