Augustus 1948: het net voltooide Openluchttheater
Indië gerepatrieerde families met kinderen ondergebracht
in de grote villa 'Dennenoord'. Met die kinderen hockeyde
ik veel op straat en we voetbalden op 'het landje' (met
echte doelen) van het toenmalig 'Louisa State'. (Eind jaren
zestig afgebroken en vervangen door een vijftal bunga
lows.) Inmiddels was ik lid geworden van BMHC.
Eigenlijk wilde ik liever 'op voetbal', maar het verschil tus
sen dertig minuten fietsen (naar HFC) of drie minuten
lopen naar het hockeyveld was te groot. Natuurlijk wilden
mijn (dames) huisgenoten graag meehockeyen op straat.
Meestal werd het een wedstrijdje 'lijnen', waarbij het par
cours 'over het Kopje' liep. Mijn handicap was niet alleen
mijn sterk afgesleten stick, maar ook het tegen de helling
op spelen en dan nog meestal alleen tegen verscheidene
meisjes. Vaak had ik bijna de Hoge Duin en Daalseweg
bereikt, en vandaar zou het een 'eitje' zijn geweest, want
dan speelde ik verder de helling af, maar dan sloeg een
van de meisjes een mooie bal en kon ik vrijwel opnieuw
beginnen.
Aangezien Annelies, Claartje en ik elk weekend naar huis
gingen, bleef onze actieradius in Bloemendaal beperkt tot
de directe omgeving van ons 'kosthuis' en de dagelijkse
fietstochten naar en van het Kennemer Lyceum. Langs de
route werden medeleerlingen opgepikt, zodat de stoet
steeds groter werd.
Het Openluchttheater en omliggende terrein was zeer
geschikt voor spelletjes als verstoppertje en verlos-aan-de-
paal. Dat mocht natuurlijk niet, maar dat maakte het juist
spannend, bovendien konden wij harder lopen dan de toe
zichthouder. Nog spannender was het om zonder te beta
len - ons zakgeld was net voldoende om een paar keer per
week bij meneer Hardebol van het Pannenkoekenhuisje
een 'bakkesvol' van twee cent te kopen - een van de
zomeravondvoorstellingen in het Openluchttheater bij te
wonen. Ik herinner mij nog de concerten van het Dutch
Swing College.
V oorproefje
In 1948 werd het Tante Zus een beetje zwaar. Zij verhuis
de en mijn ouders en jongere zus kwamen uit
Wormerveer naar Bloemendaal en gingen Midden Duin en
Daalseweg 3 bewonen. De familie werd herenigd. De
andere kinderen vertrokken, alleen Claartje bleef nog een
jaar bij ons tot ook haar ouders uit de Zaanstreek vertrok
ken en in Aerdenhout gingen wonen. Er veranderde niet
veel voor ons, alleen de hockey-activiteiten werden inten
siever omdat nu ook de weekends beschikbaar waren. Wij
groeiden op en hadden een heerlijke tijd.
20
Ons Bloemendaal, 21e jaargang, Lustrumnummer 2, zomer 1997
