Een verloren stukje Overveen
Het R a m p I a a n k wa r t i e r
In 1927, het jaar van de beruchte annexatie
door Haarlem van grote stukken grond in de
omgeving, waarbij Schoten geheel werd inge
lijfd en grote delen van Heemstede en
Bloemendaal hetzelfde lot ondergingen, werd
het Ramplaankwartier van Overveen losge
scheurd. Nog altijd voelen vele oudere bewo
ners van de wijk zich meer Overvener dan
Haarlemmer. Dat blijkt bijvoorbeeld in
gesprekken met bezoekers van de Ouderen
Sociëteit 't Zijltje achter de R.K. Kerk aan de
Korte Zijlweg.
Niet voor niets ook werd in 1927 bepaald dat de bewo
ners van het Ramplaankwartier zouden blijven vallen
onder de zorg van de wijkverpleging van het 'Witte Kruis
Bloemendaal omdat een 'vreemde' wijkverpleegster in deze
wijk ondenkbaar was. Ook de Hervormde Kerk aan de
Ramplaan wordt nog altijd aangeduid als Herv. Ger.
Kerkgemeenschap Overveen, en de Brouwerskolk en
omgeving en Elswout c.a. behoren minstens evenzeer toe
aan de bewoners van het Ramplaankwartier als aan de
Overveners.
Een uitgave over de woonkern Overveen lijkt dan ook niet
compleet zonder een verhaal over de geschiedenis van het
Ramplaankwartier. Het navolgend artikel is samengesteld
door Annelies Homburg, lid van de redactie van het in
1995 verschenen boekje 'Het Ramplaankwartier, wijk tus
sen stad en duin'. De tekst van het artikel is voor het over
grote deel aan dit boekwerkje ontleend.
Onstaansgeschiedenis
Het Ramplaankwartier is ontstaan op een van de strand-
wallen, die hier in de loop der eeuwen zijn gevormd.
Toen omstreeks 5000 jaar geleden de zeespiegel begon te
dalen, werden op de grens van land en water door het
zeezand de eerste strandwallen afgezet. Doordat de toevoer
van zand ook in de daaropvolgende eeuwen groter bleef
dan de afslag, schoof de kustlijn steeds verder in westelijke
richting op.
Tussen de naast elkaar gelegen strandwallen bleven lager
gelegen gebieden bestaan waar de zee bij vloed kon bin
nendringen. Wanneer deze strandvlakten bij eb droogvie
len, werd er zand en klei afgezet, waardoor het gebied
hoger en voedselrijker werd. Op de moerassige strandvlak
ten ontstonden uitgestrekte elzen-essenbossen, terwijl de
strandwallen voornamelijk waren begroeid met eiken-ber-
kenbos.
Op de strandwallen liggen de oudste noord-zuidverbindin-
gen. Dankzij hun hogere ligging boden zij voldoende
Ramplaan genomen richting Overveen vóór de verbreding waarvoor de vaart werd gedempt (Gemeente-archief Bloemendaal).links de bollenschuur van de
firma Nelissen
54
Ons Bloemendaal, 21e jaargang, Lustrumnummer 3, herfst 1997
