De 'Hofstede Buytentwist'omstreeks 1895. sie van het huis, aangepast aan de eisen van de tijd. Ook aan de andere kant van de weg treffen we grotere en klei nere lustplaatsen aan, waarvan sommige helaas verdwenen. Buytentwist, Willemsoord, De Nagtegaal, Beek en Duin en Djember passen in dit rijtje. Koetshuizen, dienstwoningen en statige Inrijhekken zijn onverbrekelijk met dit soort bebouwing verbonden. Tweede dorpskern Tot 1900 kan men spreken van een zéér geleidelijke ont wikkeling. De kleine begraafplaats in Overveen is nog altijd groot genoeg om de overledenen een rustplaats te bieden. Na 1900, na de aanleg van de spoorlijn Amsterdam-Zandvoort en de komst van de omnibus, de tram en de auto vinden uitbreidingen en wegenaanleg in een aanmerkelijk hogere versnelling plaats! Rondom het station van Overveen ontstaat een tweede dorpskern. Op de hoek van de Tetterodeweg naast het station komt de lagere school met onderwijzerswoning (in 1936 gesloopt en vervangen door de Julianaschool). Daar tegenover ver rijst enige tijd later het 'deftige' postkantoor met klokken torentje. Langs de Bloemendaalseweg worden winkel woonhuizen gebouwd. Een en ander houdt ook verband met het ontstaan van het al eerder genoemde villa-park Kweekduin in 1905. Dit villa-park sluit aan op het Bloemendaalse park Duin en Daal, maar de Overveense kavels zijn kleiner dan de Bloemendaalse en de villa's gemiddeld wat bescheidener van omvang. Ramplaankwartier In het Ramplaankwartier, toen nog Overveen, wordt in 1918-1919 de wijk Tuindorp gebouwd, aantrekkelijke arbeiderswoningen met flinke tuinen. De heer Frans van Twisk, directeur van het postkantoor in Overveen, was samen met de Overveense huisarts Bornwater de stuwende kracht achter dit project. Als respectievelijk penningmees ter en bestuurslid van de Vereniging Het Witte Kruis trachtten zij ook van deze vereniging financiële steun te krijgen bij de verwezenlijking van hun plannen. De eerste reactie van de voorzitter van deze vereniging, de bekende, toen hoogbejaarde Bloemendaalse huisarts dokter Dirk Bakker, op dit verzoek is niet direct enthousiast. Hij stelt dat door de bouw van zulke woningen 'de weelde onder de arbeidersbevolking in de hand gewerkt wordt tot nadeel van genoemde bevolking'. De ledenvergadering van Het Witte Kruis stemt in een later stadium echter in met de gevraagde financiële steun. Door de annexatie van 1927 raakt Overveen het gehele Ramplaankwartier kwijt aan Haarlem. Wegenplan Intussen zijn er allerlei voorbereidingen getroffen voor de aanleg van een wegenplan ten behoeve van de bebouwing van de gronden gelegen tussen de Delft, de Zijlweg, de Bloemendaalseweg en de Dompvloedslaan. Daartoe wordt om te beginnen in 1910 de Julianaweg, later Julianalaan, aangelegd. De weg loopt van de Zijlweg naar de Bloemendaalseweg. Voor de aansluiting op de hooggele gen Bloemendaalseweg is het nodig een talud aan te leg gen om de nieuwe weg op gelijke hoogte te krijgen. Het tracé gaat overigens dwars door de achtertuin van de, inmiddels gesloopte, buitenplaats Djember, waardoor de weinig fraaie achterkant van het huis aan de Julianalaan kwam te liggen. De villa van de familie Eldering, gebouwd achter hun oude huis Beek en Duin, komt door dit talud wat wonderlijk in de diepte te liggen en is nog altijd slechts via een trap van elf treden te bereiken. Ook aan de andere kant van de weg bij de Ernst Casimirlaan, het oude Binnenpad, moesten grote hoeveelheden zand worden opgebracht om de aansluiting te maken. De bebouwing langs de Julianalaan en de ontwikkeling van de wijk ter weerszijden van de weg werd ernstig ver traagd door de Eerste Wereldoorlog. Zeeweg In 1921 kan een reeds lang gekoesterde wens van het gemeentebestuur van Bloemendaal in vervulling gaan. De Zeeweg, naar een ontwerp van Leonard Springer en uitge- Ons Bloemendaal, 21e jaargang. Lustrumnummer 3, herfst 1997 9

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Ons Bloemendaal | 1997 | | pagina 9