De herinnering blijft: Wereldjamboree 1937 kunnen worden aangesteld? De gegevens hierover zijn helaas incompleet. Wel blijkt dat hierover in 1843, negen jaar na het gereedkomen van de brug, nog geen overeen stemming verkregen was. De veerman was inmiddels over leden. Onderhoud van de brug Vele jaren later ontstaan er conflicten over het onderhoud van de brug. Jonkheer W.P. Barnaart is overleden. Zijn erf genamen laten weten dat zij 'weinig lust hebben aan de Vogelenzangse brug meer tot onderhoud te doen dan strikt nodig is'. Ook Ambachtsvrouwe Willink van Bennebroek blijkt niet van plan zich daarover druk te maken. De tolcent wordt toch ook voor het onderhoud van de brug gegaard?! Het blijft daarna weer enkele jaren stil. Rond 1876 verklaart de familie Barnaart zich bereid de eigendom van de brug aan Bennebroek over te dragen, mits zij de onderhoudskosten gaat dragen en de tol wordt opgeheven. Bennebroek gaat hierop niet in, maar raad pleegt de bekende Haarlemse architect A. van der Steur jr. over de (slechte) toestand van de brug. De familie Barnaart ontvangt een daarover opgemaakt rapport en geeft op haar beurt geen reactie. Dan sluit Bennebroek de brug af voor rijtuigverkeer. Een krasse maatregel, die natuurlijk een grote rel veroorzaakt. De zeer boze reactie van de familie Barnaart komt erop neer dat de brug wordt afgebroken als Bennebroek niet inbindt. Gelukkig komt een commissie van bemiddelende wijze mannen tot voorstellen die een oplossing bieden. De brug wordt in 1877 voor een symbolisch bedrag van een gulden eigendom van de gemeente Bennebroek en vernieuwd onder leiding van architect Van der Steur jr. en aannemer B. Zuithof. Kosten: ruim 10.000 gulden. Daarbij inbegre pen is de opknapbeurt van de toegangsweg in Bennebroek (Zwarte weg). Die kosten kunnen worden betaald uit gif ten (onder meer 2.000 gulden van de familie Barnaart) en leningen (6.000 gulden van de familie Barnaart en 2.000 gulden van Baron Van Verschuer van de Hartekamp). De feestelijke opening van de vernieuwde brug is op 23 juli 1877. Behalve de voorheen 'strijdende partijen' is ook de burgemeester van Bloemendaal aanwezig. De rode draad door dit verhaal is, dat de familie Barnaart zich in een lange reeks van jaren heeft beijverd om een goede verbinding tussen de dorpen Vogelenzang en Bennebroek tot stand te brengen. De inwoners van beide dorpen hebben hiervan geprofiteerd. Maarten Verkaik 'In negentien-drie-zeven, dan zul je wat beleven, dan komt de Jamboree in Nederland! Dit was midden in de jaren dertig een tophit, geschreven door Jan Schaap, in het dagelijks leven redacteur van de padvindersbladen. Je hoorde het deuntje niet alleen in de troep huizen en bij de kampvuren van de Padvinders, maar ook via de radio en op straat werd het door de slagersjon gen gefloten. Het Jamboree lied droeg er zo veel toe bij het Nederlandse publiek met de komende Jamboree ver trouwd te maken. Aan dit evenement dat Vogelenzang in 1937 in het mid delpunt van de wereld plaatste, is tien jaar geleden door Lou van Emmerik in dit tijdschrift al een verslag gewijd, maar nu dit festijn zijn zestigste verjaardag viert is er reden er nogmaals op terug te blikken. Geen sinecure Waren er aanvankelijk aarzelingen of een Wereldjamboree wel in Nederland te organiseren zou zijn, na een geslaag de kleinschalig proefneming in 1932, kon men in 1935 de knoop doorhakken. Er werd gewedijverd tussen Arnhem, Laren en Vogelenzang - soms zelfs met een zeke re animositeit. Uitvoerige onderzoeken werden verricht INFORMATION FOR PRESS, BROADCAST, F1LM-NEWS AND PHOTOGRAPHIC PRESS 20 Ons Bloemendaal, 21e jaargang, Lustrumnummer 4, winter 1997

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Ons Bloemendaal | 1997 | | pagina 20