ke parochies in Nederland voltrok zich een dergelijke ver
andering en de parochianen in Vogelenzang groeiden
daarin mee. In toenemende mate is er sprake van een
actieve en betrokken medewerking van parochianen aan de
organisatie en aan de vormgeving van de activiteiten van
de parochie die voor een deel ook een uitstraling hebben
naar de rest van de dorpelingen.
Gezamenlijke koers
Het is niet langer meer alleen de pastor met het
kerk/parochiebestuur die het beleid bepalen, maar het is
vooral een gezamenlijk afgesproken koers die is ingeslagen
na beraad en gesprek met vertegenwoordigers en leden
van werkgroepen. Moesten vroeger alle dorpsactiviteiten
onder de roomse vlag en onder 'toezicht' van een geestelij
ke, nu komen gelovige en niet-gelovige dorpelingen elkaar
tegen in de algemene bejaardenvereniging, bij de soos, bij
de visclub, in de voetbal-, de tennis- en de toneelvereni
ging en niet te vergeten in de dorpsraad.
De meest bekende activiteiten, die van de eredienst in de
kerk, zijn voor de buitenwacht nog altijd het eerst in het
oog springend. De klok luidt, het kerkplein vult zich met
auto's en mensen lopen naar de kerk of komen er juist uit,
voor vieringen in het weekend, begrafenissen, huwelijken
en doop.
Maar daarnaast proberen de parochianen op hun beurt om
een dienst te verlenen aan de mensen in het dorp door
zich onder meer in te zetten voor bezoekwerk aan oude
ren en het maandelijks houden van een 'open huiskamer'.
De eerste donderdagmiddag van de maand is ieder die dat
wil welkom in de ontmoetingsruimte van de parochie
voor een kopje koffie of thee. De onderlinge ontmoeting
staat daarbij centraal. De middagen worden goed bezocht
en de bezoekers voorkomen zo zelf dat ze geïsoleerd raken
van anderen. Immers, ook in deze vanouds kleine en
hechte dorpsgemeenschap ligt vereenzaming op de loer.
Andere parochianen spannen zich elk jaar in om huis aan
huis aandacht te vragen voor projecten in de derde wereld
met de 'Vastenactie' die wordt gehouden in de periode
voor Pasen.
De inzet daarbij is om met onze hulp en solidariteit ande
re mensen de gelegenheid te geven om zelf verantwoorde
lijk te kunnen zijn voor de opbouw van hun eigen samen
leving. De oude missie-activiteiten krijgen door deze
benadering meer en meer de vorm van inzet voor recht en
gerechtigheid van mensen. Als het je aan grondrechten
ontbreekt dan zal de geloofsboodschap dat God jou ziet
staan en van je houdt pas aan inhoud en kracht winnen
wanneer wij die mens zien staan, hem serieus nemen en
hem recht doen.
Kerk te Vogelenzan (foto GAB)
Zingeving
Van welke betekenis is de parochie in Vogelenzang dan in
deze tijd, is een vraag die de parochianen/gelovigen zich
moeten en durven stellen. Het antwoord is echter niet
eenduidig en niet voor alle tijden vaststaand en wordt
mede beïnvloed door de omstandigheden.
Het antwoord gaat in de richting van mogelijkheden bie
den om tijd en aandacht te besteden aan de vragen naar
zingeving; oog en oor willen hebben voor rouwverwer
king; proberen om jonge ouders een handreiking te bie
den bij het zoeken naar een evenwichtige keus in de
(gelovige) opvoeding van hun kinderen. Zoeken naar
wegen om mensen recht te doen, denk aan asielzoekers,
mensen in verzorgingshuizen, mensen die buiten het
arbeidsproces zijn geraakt...
De bijbel, de traditie van de Kerk en de persoonlijke
levensgeschiedenissen van mensen zijn daarbij belangrijke
inspiratiebronnen. Een belangrijke keuze wordt daarbij
gemaakt om ontmoetingen van mensen mogelijk te maken
die bijvoorbeeld samen bijbelverhalen lezen om ze te kun
nen verstaan als beeldverhalen waarin je eigen leven her
kenbaar worden kan met een hoopvol perspectief. De ere
diensten, waarin altijd uit de bijbel wordt voorgelezen,
kunnen dan ook inspiratie bieden en plekken van saamho
righeid zijn. Zo wordt het geloof gevoed.
Kortom, de parochie kan met de inzet van al die gelovigen
32
Ons Bloemendaal, 21e jaargang, Lustrumnummer 4, winter 1997
