Panorama op pagina 34 en 35
in deze moderne tijd een houvast bieden en een oriënta
tiepunt zijn in een jachtige samenleving die iedereen uit
daagt om een vrij en verantwoordelijkheid dragend mens
te zijn.
Pastoor Van der Eem
Een aardig beeld daarvoor vond ik terug in een verhaal dat
een wat oudere parochiaan mij vertelde over een van de
pastoors die Vogelenzang heeft gekend, pastoor Van der
Eem. Hij was een man met een. flink postuur die tijdens
de oorlog vele mensen wist te bemoedigen met zijn
humor en met zijn manier van omgaan met de door de
Duitsers ingestelde 'spertijd'. Zo ging hij bijvoorbeeld rus
tig een partijtje schaak spelen en een glaasje wijn drinken,
bij de heer Sijpestijn op Vinkenduin om dan 's avonds
doodgemoedereerd op zijn fiets terug te peddelen naar de
pastorie.
Die parochiaan herinnerde zich van deze pastoor het vol
gende.
'Pastoor Van der Eem deed zijn dagelijkse gebeden, lang
zaam heen en weer lopend (brevieren) op de Kerklaan.
Karei, een van de kinderen die daar verstoppertje speelden,
kreeg van hem toen de kans om zich te verstoppen onder
zijn wijd overhangende toog. Als het dan veilig was, gaf
hij Karei een seintje om zich op de buutplaats vrij te tik
ken.'
Met dat beeld uit het verleden voor ogen, verschijnt er
misschien een antwoord op de vraag wat de parochie
Onze Lieve Vrouw Tenhemelopneming in deze tijd kan
betekenen.
Misschien kan de parochie nog steeds zo'n veilige plaats
zijn van waar uit je opnieuw een vrij mens worden kan...
Pastor Hans van Wijk,
aangesteld in de parochie als pastoraal werker sinds november 1993.
Vogelenzang is gelauwerd met een ongelofelijk stuk natuurgebied. Ik vind
het nog altijd een wonder dat dit in het drukke westen nog bestaat. De
omvang van het gebied is indrukwekkend. Overal in de gemeente
Bloemendaal zijn er doorkijkjes en mooie hoekjes maar nergens is zo'n
uitgestrekt terrein waar je onafgebroken kunt genieten van lange wande
lingen, fietstochten en zelfs vanuit de auto. Wat het nog extra waardevol
maakt is dat je de verre geschiedenis er vanaf kunt lezen. Met z'n hele
structuur herinnert het gebied aan lang vervlogen tijden. De strandvlakte
is oorspronkelijk een inlaat door de duinen en bij hoog water liep het tot
in Boekenroode onder. Zo ontstond dit vruchtbare veenweide-gebied. Nu
nog zijn de hoge en de lage gedeeltes duidelijk te zien en de slingerende
vorm van de wegen zoals die zich hebben aangepast aan het oorspronkelij
ke landschap. Het is een onlosmakelijk geheel met de breedste duinen van
Nederland, de Amsterdamse Waterleidingduinen, en de prachtige landgoe
deren die de oostkant begrenzen. Helaas is het ook zo dat de strandvlakte
steeds weer een enorme aantrekkingskracht uitoefent op snode plannenma
kers. Gelukkig lijkt het er nu op dat provincie en rijk en hopelijk ook de
gemeente Bloemendaal het hele gebied een definitieve beschermde status
willen geven.
Harm Botman
Ons Bloemendaal, 21e jaargang, Lustrumnummer 4, winter 1997
33
