Pannenkoekenrestaurant
/Uitspanning De Oase
X
Uitspanning 'De Oase' is gelegen aan de 2e Leyweg, die
onderdeel uitmaakt van de oude noord-zuidverbinding
over de binnenduinrand langs het veen. Uitspanning bete
kende vroeger niets meer en niets minder dan een gele
genheid waar je de paarden uit kon spannen en iets kon
gebruiken. Anders dan de naam doet vermoeden is De
Oase nooit echt een uitspanning geweest en is het gebruik
van het pand als horeca-gelegenheid van recente datum.
DUIN WATCH MAATSCHAPPIJ
AMSTERDAM HILL V/ATER COMPANY
A d a m sst o rt
Het pand waar de Oase in gevestigd is, is een boerderij
van het Zuid-hollandse langhuistype met zomerhuis. Het
dateert uit de jaren vijftig van de 19de eeuw. Door de
vondst van bouwfragmenten, verbrande stenen en pot
scherven is het aannemelijk dat er op dezelfde plek een
oudere boerderij heeft gestaan.
Het land dat vroeger bij deze boerderij hoorde is nu in
het bezit van de Amsterdamse Waterleidingduinen. Het
draagt nu de naam 'Adamsstort' aangezien het zand dat uit
de Oranjekom en de kanalen vrijkwam op dit land gestort
werd. Om uit te leggen hoe dit kwam even het volgende.
De boerderij en het nabijgelegen Mariënduin waren beide
eigendom van de familie van Lennep. De welbekende pro
fessor Jacob van Lennep ontwikkelde halverwege de vorige
eeuw samen met een Engelse ingenieur een manier om
schoon grondwater aan de duinen te onttrekken. Dit resul
teerde in 1856 in de N.V. Duinwaterleidingmaatschappij.
Voor deze waterwinning waren verzamelbekkens
(Oranjekom) en kanalen nodig. En zodoende nam men
het land van de boerderij in gebruik.
Op deze kaart van de Oranjekom en kanalen in de Duinwaterwinplaats
uit 1852 is de kleine stip van de oude boerderij te zien.
Horeca-gelegenheid
In deze boerderij hebben verscheidene boerenfamilies
gewoond met bekende namen als 'Van der Hulst' en
'Hulsebosch'. In de Tweede Wereldoorlog heeft het pand
behoorlijk te lijden gehad van de inkwartiering van
Georgische soldaten die werkzaam waren bij de V1 -raket
installaties van de Duitsers. Na afloop van de oorlog is het
huis nog twee jaar in gebruik geweest als boerderij,
ondanks het feit dat er geen weiland bij hoorde. Het vee
moest daarom helemaal naar de andere kant van Leyduin,
zodat het boerenbedrijf technisch onmogelijk was.
In 1947 werd de boerderij met een klein stuk grond ver
huurd aan het echtpaar Hoogervorst. Mijnheer
Hoogervorst had een kleine bollenkwekerij. Er kwamen in
die tijd steeds meer mensen in de, inmiddels mijnvrij
gemaakte, duinen wandelen en er ontstond behoefte aan
een plek waar je koffie, thee of limonade kon drinken na
de wandeling. Mevrouw Hoogervorst kleedde de oude
koeienstal wat aan, zette er een kachel, stoelen en tafels in
en gaf zo de aanzet tot een nieuwe functie van de boerde
rij: een horeca-gelegenheid. In 1980 overleed de Heer
Hoogervorst en het pand kwam leeg te staan tot 1983.
Toen kwam er eindelijk een nieuwe exploitant, de familie
Kol, die het huis heeft getransformeerd in een gezellig
pannenkoekenrestaurant. Daar voelen de mensen zich thuis
door de ongedwongen sfeer en de vele mogelijkheden.
Wij hopen dat dit nog jaren zo blijft.
Gert Kol
Het pannenkoekenhuis gefotografeerd in de jaren vijftig.
Ons Bloemendaal, 21e jaargang, Lustrumnummer 4, winter 1997 39
