De renbaan in gebruik.
jaren vóór 1940 soms onderlinge wedstrijden en ook wel
ruiterfeesten plaats. De laatste maal werd de renbaan door
ongenode gasten gebruikt. De bevelhebber van het Duitse
Leger in bezet Nederland schreef namelijk in oktober 1941
een concours-hippique uit, te houden op Woestduin van
vrijdag 10 tot en met zondag 12 oktober. Op de laatste
dag van het Duitse ruiterfeest bevonden zich onder de gas
ten de rijkscommissaris Seyss-Inquart, de SS- und
Polizeiführer Rauter en vele hoge Duitse militairen.
Onmiddellijk na afloop van het concours liet de heer Laan,
om een ongewenste herhaling te voorkomen, de renbaan
omploegen om er graan op te verbouwen.
Ja, zo deden we dat...
Overigens, nog steeds kleurt in september graan de oude
renbaan en zet deze in een gouden gloed. En met een
kleine parodie op een beroemde song uit My Fair Lady
zouden we kunnen zeggen...: het graan van Laan was echt
niet te verslaan!
samen met Vinkenduin, Leyduin en het Bennebroekbos in
eigendom overgedragen aan de Stichting Noordhollands
Landschap.
Gebleven is Woestduin als prachtig wandelgebied voor de
liefhebbers, evenals de andere 'duinen', vrij toegankelijk.
Mogelijk zal dit artikel lezers inspireren eens een wande
ling te maken in deze werkelijk unieke 'drie duinen'.
Will de Nagtegaal-Landeweer
De aangehaalde teksten en illustraties komen uit het
archief van Sidney R. de Kadt, Oud Woestduin; het ont
werp van de renbaan uit het Rijksarchief te Haarlem.
Literatuur
A. Coops, M. Hootsmans en J. Vandeursen: Leyduin, Vinkenduin,
Woestduin; een visie op de toekomstige ontwikkeling van drie buiten
plaatsen in Zuid-Kennemerland. Landbouwhogeschool Wageningen 1985.
Tot slot
Na het overlijden van de weduwe van de heer Laan werd
dit deel van Woestduin in 1971 door de Provincie Noord-
Holland aangekocht, om te voorkomen dat het landgoed
te zeer zou versnipperen. Eind 1996 werd Woestduin,
Ons Bloemendaal, 21e jaargang, Lustrumnummer 4, winter 1997
53
