Winterse taferelen
Jannes Mulder, bouwer aan Bloemendaal
Dat het winternummer zeer gewaardeerd is, blijkt uit de
positieve reacties die we mochten ontvangen. In sommige
ervan werd tevens gewezen op een onjuistheid in het bij
een foto gegeven bijschrift.
Zo staat op blz. 3 1 bij foto f) vermeld dat het terrein van
'Vaart en Duin' doorloopt tot aan het station Overveen. Hier
had dienen te staan dat het zich achter 'Belvédère' uitstrekt
tot aan de spoorlijn Overveen-Zandvoort.
Het huis op foto 33 (blz. 21) is een veel oudere woning die
ongeveer stond op de plek waar later het huis van architect
Heringa is gebouwd.
De architect jannes Mulder (1882-1941) is samen met zijn
compagnon J. van Asdonk (1883-1963) van groot belang
geweest voor Bloemendaal. Gedurende de eerste helft van
de 20ste eeuw hebben zij veel kenmerkende gebouwen en
woonhuizen ontworpen die nu het aanzien van Bloemen
daal bepalen. Daarbij zijn ook diverse complexen sociale
woningbouw van hoge kwaliteit, zoals in de Schapendui
nen, Tuindorp in het huidige Ramplaankwartier en Veldhof
in Aerdenhout. Hoewel Mulder zelf een bescheiden man
was, vond Ons Bloemendaal dat zijn naam blijvend ge
noemd moet kunnen worden. De grafsteen van het inmid
dels geruimde graf op de Bergweg werd niet vernietigd,
maar met instemming van de hervormde wijkgemeente
De uitbouw van de consistoriekamer naar een ontwerp van architect Mulder.
(1916, foto Mulder)
Bloemendaal verplaatst naar de tuinachtige begraafplaats van
de hervormde kerk. Een bordje op de grafsteen vermeldt het
waarom van deze verhuizing.
De steen staat dicht bij de zeer geslaagde uitbouw van de
hervormde kerk, de consistoriekamer,
die Mulder in 1916 realiseerde.
In een korte bijeenkomst op zaterdag
29 januari vertelde de heer Wim Post,
auteur van de nog steeds in de boek
handel te verkrijgen publikatie
"Bouwen aan Bloemendaal, architec
tuur en bouwhistorie vanaf 1883" in
het kort iets over het belang van Jannes
Mulder voor Bloemendaal. Nu deze
zomer het verloren gewaande archief
van architect Mulder werd teruggevon
den heeft Wim Post genoeg stof voor
nog een publicatie.
32
Ons Bloemendaal, 24e jaargang, nummer 1, voorjaar 2000
