Kijkjes in De Rijp
Aan de hand van foto's en prenten
'De Rijp' in Bloemendaal, nog steeds roept de naam dierbare herinne
ringen op! En dat terwijl het huis veertig jaar geleden gesloopt werd,
er nu op deze plaats al het tweede bejaardenhuis van die naam staat en
ik er slechts éénmaal binnen was en nog wel tijdens de afbraak. Het
dak was er al af, het was één bende van puin en stof. De Rijp was het
huis van mijn overgrootouders, het echtpaar Stoop-van Deventer. Zij
bewoonden het van 1897 tot hun dood in respectievelijk 1934 en
1935.
Al die jaren was De Rijp een warm nest en een veilige haven
voor gezin, familie en vrienden. In de herinnering van de
inmiddels bejaarde kleinkinderen en oudere achterkleinkin
deren leeft het voort. Dit is vooral te danken aan het feit dat
Stoop's oudste dochter vlak voor de ontmanteling van het
ouderlijk huis in 193 5 foto's maakte. Bovendien kreeg de
kunstenaar R. Gerbrands opdracht het huis van binnen en
buiten af te beelden. Een serie prachtig ingekleurde etsen
was het resultaat.
Verbouwing
Toen Stoop en zijn gezin uit Java terugkeerden kozen ze
Bloemendaal als woonplaats. Ze hadden de plaats met zorg
'De Rijp' gebouwd in 1892 door architect Du Rieu, vanaf de Bloemendaalseweg gezien. In 1910 volgde een uitbreiding aan de zuidwest-zijde door architect
Wolbers. In het midden is de portiek, waarin links een tot het plafond reikend tegeltableau van de porseleinfabriek 'Rozenburg' in Den Haag. In blauw en
groen: reusachtige, sierlijke pauwen in een oerwoud. Met de sloop viel dit schoons in puin en er is nergens een afbeelding bewaard. Het huis bevatte op de bega
ne grond en eerste verdieping 13 kamers, exclusief de bijkeuken, de keuken, de knechtenkamer, de badkamer en de vvcis. Onder de hall was een ruime wijnkel
der. Ook op de zolderverdieping waren nog ettelijke kamers, onder andere voor het personeel en de naaikamer, waar twee huisnaaisters elkaar afwisselden.
Rechts van de voordeur was het kantoortje van Anna Brandt, gedurende bijna drie decennia de secretaresse van mevrouw Stoop. Ze deed echter veel meer dan hel
pen bij de uitgebreide correspondentie; ze assisteerde ook bij het verzorgen van de talloze cadeaus en attenties voor familie, vrienden en voor wie het maar nodig
geacht werd. Hier lag eindeloos veel materiaal om pakjes in te pakken. Zij ving ook dikwijls de kleinkinderen op. Bij haar mochten ze Meuren, knutselen, knip
pen, plakken. Op de hoek rechts was de werkkamer van Stoop. Linies naast de voordeur de huiskamer. Boven van links naar rechts: de (witte) salon, een logeer
kamer en de slaapkamer van het echtpaar Stoop.
Ons Bloemendaal, 25e jaargang, nummer 2, zomer 2001
21
