In de hall hing naast de trap de 18de eeuwse plattegrond van de Hofsteede De Rijp, met een ontwerp in geometrische en vroeg landschappelijke stijl. Deze plattegrond werd na Stoop's dood aan de gemeente Bloemendaal geschonken. Enkele jaren geleden is hij grondig gerestaureerd en hij wordt nu op verantwoorde wijze bewaard. Een kopie is te bewonderen in één der wethouderskamers (foto GAB) Op de schoorsteenmantel prijkte de Mok van Eisenl'oeffel, uitgevoerd in koper, met zeegroenldeurige, geëmailleerde wijzerplaat en een kroon van verguld gegoten lood; links en rechts twee schemerlampjes met gekleurd glazen kap. In tegenstelling tot de soberheid die de Jugendstilkunstenaar doorgaans betrachtte, heeft hij hier uitgepakt. Het duurste materiaal werd gebruikt en het resultaat is in onze ogen haast protserig. Tegenwoordig is het ensemble te bekijken in het Goud, Zilver en KloMten Museum te Schoonhoven. gekozen: in een opkomend forensendorp en toch buiten, met goede verkeersvoorzieningen en niet te ver van Amster dam, waar toen het kantoor van de Dordtsche Petroleum Maatschappij was. De Stoopen konden zich een royaal huis permitteren. Er was keuze: de buitenplaats Duin en Daal, toen en nu gelegen in een arcadisch landschap, maar wel ouderwets en ver van de tram. De andere optie was het landhuis De Rijp, ruim en luxueus van architectuur en net vijf jaar oud. Door een sterfgeval kwam het te koop en de Stoopen hoefden niet lang na te denken. Mevrouw vond 'alles even heerlijk en schoon'. Maar, zoals ook anno 2001 gebeurt wanneer men een be staand huis koopt: eerst moest er verbouwd worden. De Rijp was niet oud, maar modern comfort ontbrak toch. Voor verlichting en koken werd er een eigen gasfabriekje met gashouder in de tuin gebouwd, met aansluiting op het huis. En zodra de Eerste Kennemer Electriciteits Maatschap pij haar bedrijf startte in 1899, werd De Rijp vanzelfspre kend op het elektriciteitsnet aangesloten. De verwarming vond nog lange tijd uitsluitend via een groot aantal kolen haarden plaats. De later aangelegde centrale verwarming zal wel alleen als bijverwarming bedoeld zijn geweest; op fo to's zijn mooie kasten zichtbaar, waarin de radiatoren waren weggemoffeld. Tot 1902 had Bloemendaal nog geen eigen waterleiding en de mijningenieur liet dus een pomp slaan. De oorspronkelijke rioolwaterafvoer via de nog bestaande blekersslootjes was verre van hygiënisch en maakte in 1 90S plaats voor een septictank. En in 1903 werd contact met de buitenwereld via de telefoon mogelijk. In 1912 waren er negen toestellen in huis, waarvan drie voor gebruik naar buiten. Warm en sfeervol De Stoopen hadden in Soerabaja, waar ze de laatste Indische jaren doorbrachten, een ruim, in koloniale stijl gemeubi leerd huis bewoond met veel riet en rotan en enorme stoe len en tafels en kisten van tropisch hardhout. Deze meubels waren volstrekt ongeschikt voor gebruik in Europa. Het grootste deel werd achtergelaten en alleen curiosa werden naar Nederland verscheept. Een compleet nieuwe inboedel moest worden aangeschaft. "Verklaring der gromï-téfccnlnavandehctgmls de Ry p j Ons Bloemendaal, 25e jaargang, nummer 2, zomer 200 1 23

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Ons Bloemendaal | 2001 | | pagina 23