of ervoor zouden zorgen dat Eigen Woning het bouwplan
introk. Nadat betrokkenen, mede op advies van de jaarver
gadering van Bloemendaal-Noord, noodgedwongen hun
bestuurslidmaatschap hadden neergelegd, dienden bestuur
en leden van Eigen Woning bij de gemeenteraad een motie
van afkeuring in wegens dit optreden van het bestuur van
Bloemendaal-Noord. Alhoewel de raad de gang van zaken
betreurde, zou de motie geen vervolg krijgen. "Zonder aan
de andere Vereenigingen afbreuk te doen", zo betoogde de
burgemeester, was hij toch van mening "dat bij Bloemen
daal-Noord alles in de puntjes is en de gemeente nimmer
moeilijkheden heeft gehad met de Vereeniging".
Bloemendaal-Noord beschikte nog over slechts 22 wonin
gen in de gemeente en had bovendien een groot aantal le
den op de nominatie staan. Over het voorstel in de raadsver
gadering van 17 juli 1930 om naast Bloemendaal-Noord
twee andere gegadigden, namelijk St. Benedictus en de
Christelijke Nationale Werkmansbond, grond in erfpacht
toe te wijzen, staakten de stemmen. Dat gebeurde ook tij
dens de 'buitengewone' raadszitting, die twee dagen later
werd uitgeschreven. Een voorstel van Noorman om slechts
Bloemendaal-Noord deze bouw te gunnen werd wel aange
nomen, onder het beding dat van 25 van de te bouwen
woningen de huurders door de gemeente zouden worden
aangewezen.
Kort daarna, in december 1930, volgde de aanbesteding van
de gesubsidieerde bouw van 65 arbeiderswoningen en een
kantoortje. Vanwege het gebrek aan kapitaal van de laagste
inschrijver werd de opdracht gegund aan de tweede in
schrijver, de firma Broertjes in Bloemendaal. Het Bloemen-
daalse architectenduo Mulder en Van Asdonk tekenden voor
het ontwerp van het totale bouwplan, waarbij middenin het
bos woningen van zeer uiteenlopende en fraaie architectuur
werden gecreëerd. Tijdens de bouw probeerde men zoveel
mogelijk bomen te sparen. Met name de zeer bekende, met
riet gedekte woonhuizen aan de C. Schulzlaan (toen nog
een deel van de Noordlaan) zouden de pronkstukken van
Bloemendaal-Noord worden. Op 30 april werd het woning
complex officieel geopend. Om één en ander luister bij te
zetten waren ook B&W, de gemeenteraad en de secretaris
van de Nationale Woningraad uitgenodigd. Onder leiding
van het bestuur van Bloemendaal-Noord vond een wande
ling over het terrein en een bezichtiging van enkele wonin
gen plaats, 's Middags mochten de leden de huizen bewon
deren.
Met een totaal van 129 woningen in haar beheer was Bloe
mendaal-Noord de grootste woningbouwvereniging in de
gemeente geworden.
Bouwen in Vogelenzang
In 1930 verzocht woningbouwvereniging St. Jozef de raad
om medewerking te verlenen aan de bouw van tien arbei
derswoningen langs de Leidsevaart in Vogelenzang. Omdat
dit het laatste stukje plaatselijke gemeentegrond was en
daarbij zeer geschikt als opslagplaats, werd het verzoek aan
gehouden.
De veronderstelling van B&W dat de bouw van arbeiders
woningen in Vogelenzang niet noodzakelijk was, werd door
de raad niet gedeeld. Wat dacht men van alle ongehuwde
personen die nog niet aan trouwen dachten, omdat zij geen
huis konden krijgen? Om maar te zwijgen van de onbe
woonbaar verklaarde woningen die nimmer ontruimd wa
ren omdat voor de bewoners, waaronder verschillende
ouden van dagen, vervangende woonruimte ontbrak.
Nog in hetzelfde jaar bood de voorzitter van St. Jozef de
gemeenteraad aan een stuk bouwgrond aan de Vogelen-
zangseweg, naast de voormalige vuilnisbelt van een particu
lier, in eigendom te verwerven. De bedongen grondprijs
bleek echter voor een aantal raadsleden te hoog. Eén van
hen was er van overtuigd "dat men tegen 5,- per vierkan
te meter heel Vogelenzang wel koopen kan".
De raad besloot op 1 8 juni 193 1 aan St. Jozef subsidie te
verlenen voor de bouw op in erfpacht uitgegeven grond van
zes door architect A.J. Prinsenberg ontworpen woningen
aan de Vogelenzangseweg 3 76-386 en drie aan de Leidse
vaart 1 1 6-120. Volgens de overeenkomst mocht de ge
meente voor twee woningen de huurders aanwijzen, die
geen lid van St. Jozef hoefden te zijn. Omdat de bevolking
in Vogelenzang niet zo veel kon betalen, was een lage erf
pachtcanon voor de woningen afgesproken. De toekomstige
huurders waren in hoofdzaak in de werkverschaffing werk
zaam, zodat de huur maximaal f 5,50 per week mocht be
dragen.
Er bleek een grote behoefte aan het bouwen van goedkope
arbeiderswoningen in Vogelenzang. De gewone huren ste
gen inmiddels ver boven de draagkracht van de gemiddelde
arbeider uit. Daarom besloot de gemeente in 1933 hier
voor de eerste maal zelf woningen te gaan bouwen en te ex
ploiteren. Deze woningen waren voor een huurprijs van
drie gulden per week voor "minvermogende" Vogelen
zangers bedoeld. Op een voormalig opslagterrein aan de
Leidsevaart werden door de dienst publieke werken tien
gemeentewoningen gecreëerd.
Er waren in deze jaren plannen om in het dorp Vogelenzang
een paar honderd woningen te bouwen, maar bij de voorlo
pige vaststelling van een uitbreidingsplan in '1934 waren die
ideeën al weer van de baan. De raad besloot op 14 novem
ber 1935 om op de plek van een aantal sloopwoningen zes
tien arbeiderswoningen met een lage huur aan de Graaf
20
Ons Bloemendaal, 25e jaargang, nummer 3, herfst 200 1
