Zoeken naar bouwgrond 1935-1939
Het bestuur van Bloemendaal-Noord was naarstig op zoek
naar nieuwe bouwgrond. In 1935 leek zij die aan de Ken-
nemerweg voor twee gulden per vierkante meter te hebben
gevonden. Alhoewel B&W reeds hadden losgelaten wel een
krediet voor woningbouw te willen verstrekken, viel de
raad tot grote ontsteltenis van het bestuur van Bloemen
daal-Noord - omdat nergens goedkopere bouwgrond te
vinden was - over de grondprijs. In het jaarverslag van
1936 sprak Bloemendaal-Noord zelfs van een "ongekend
lage prijs". Stak er misschien een andere reden achter deze
weigerachtige houding van de raad?
Een speelplaats aan de Bos- en Duinlaan in Bloemendaal-
dorp, die als alternatieve bouwlocatie werd aangeboden,
werd resoluut van de hand gewezen. Wel zou Bloemendaal-
Noord in aanmerking willen komen voor arbeiderswoning
bouw op het terrein van de voormalige blekerij van Gehrels,
achter het raadhuis in Overveen. Maar de gemeente wenste
daar zelf de bouw ter hand te nemen.
Daarmee leek de bouw van 'Vereenigingswoningen' de ko
mende jaren van de baan. En dit terwijl het gemeentebestuur
ervan overtuigd was "dat het gebrek aan geschikte arbeiders
woningen één der urgentste problemen in Bloemen- daal is,
waaraan de hoognoodige aandacht dient te worden gewijd".
Bij de algemene beschouwingen tijdens de behandeling van
de begroting voor 1936 constateerde men in de raad dat de
volkshuisvesting "nog steeds een zorgenkind is".
Aan het bouwfront bleef het echter niet geheel stil. Hoewel
in Bloemendaal door de erkende woningbouwverenigingen
niet zonder overheidssteun werd gebouwd, gold dat niet
voor de afdeling Bloemendaal van de C.N.W.B. (Christelijke
Nationale Werkmansbond afdeling Bloemendaal, sinds 1950
Christelijke Woningbouwvereniging). Op een van de
gemeente overgenomen stuk grond aan de Boslaan realiseer
de de C.N.W.B. in 1936 twaalf arbeiderswoningen, waarvoor
een hypotheek bij de gemeente werd aangevraagd.
Op het terrein van de voormalige blekerij van Gehrels in
Overveen bouwde de gemeente zelf in een gegoede mid-
denstandsbuurt 26 arbeiderswoningen voor bijna uitslui
tend gemeentepersoneel. Dit betrof een project aan het Joan
Mauritsplein en de Recifelaan, naar het Tuinstad-idee ont
worpen door J.A. van Asdonk.
Tegelijkertijd besteedde men ook weer eens aandacht aan
krotopruiming zoals aan de Dompvloedslaan, "anders raakte
men die slechte woningen nooit kwijt".
De corporaties verwachtten van de kant van de gemeente
steeds een meer actieve opstelling inzake woningbouw.
"Uit alles blijkt, dat Bloemendaal moet blyven een villadorp,
waarin voor personen met lage inkomens geen plaats is.
Deze menschen worden liever uit de gemeente geweerd en
Eén van de drie door de gemeente in 193 8 aangekochte woningen aan de
Laan van Boreel.
overgedragen aan naburige gemeenten, hoewel zy aan de
hand van de woningverordening recht hebben op een wo
ning in Bloemendaal", vermeldt het jaarverslag van Bloe
mendaal-Noord over 1937. Haar verzoek om de gemeente
gronden aan de Donkerelaan in Bloemendaal in erfpacht te
verkrijgen werd in 1938 afgewezen. De gemeente wenste
zelf in de bouw van arbeiderswoningen te voorzien en
dacht op deze locatie bovendien meer aan de bouw van
middenstandswoningen. "Men kan gerust zeggen, dat zoo
lang het tegenwoordige gemeentebestuur aan het bewind
blijft, de bouw van arbeiderswoningen en woningen met
lage huurwaarde is stopgezet", aldus het jaarverslag van
1938. Met de vraag of de bouw van arbeiderswoningen aan
de corporaties of zoveel mogelijk in eigen beheer door de
gemeente moest worden overgelaten, werd aan het debat
over de volkshuisvesting in de jaren dertig een nieuw prin
cipieel element toegevoegd.
Het laatste vooroorlogse woningbouwproject werd vier
eengezinswoningen aan de Brouwerskolkweg nabij het
dienstgebouw van publieke werken - in 1939 onder leiding
van architect Mulder voltooid.
De gemeente kocht in 1938 van de N.V. Maatschappij tot
Beheer en Exploitatie van Onroerende Goederen 'Veenduin'
drie omstreeks 1900 gebouwde arbeiderswoningen aan de
even tevoren aangelegde Laan van Boreel. Deze worden te
genwoordig door Brederode geëxploiteerd.
In de raadsvergadering van 24 mei 1938 sprak het raadslid
Noorman nadrukkelijk over een "grote woningnood".
Daarom maakten Bloemendaal-Noord en St. Benedictus
onderlinge afspraken over het verwerven van bouwgrond.
In het jaarverslag van Bloemendaal-Noord over 1939 werd
het met name aan de internationale toestand geweten dat
elke positieve actie op volkshuisvestingsgebied onmiddellijk
ten dode was opgeschreven.
Ons Bloemendaal, 25e jaargang, nummer 3, herfst 200 1
23
