Verkoop van woningwetwoningen
In de jaren zestig werden bijna elk jaar wel een
paar gemeentewoningen aan de bewoners ver
kocht. Toch bleven er raadsleden die zo hun twij
fels hadden over het afstoten van het gemeentelijk
woningbezit. De accountant van de gemeente ad-
Enkele
viseerde in 1960 zelfs nog tot het oprichten van
een woningdienst over te gaan.
Als eerste woningbouwvereniging ging
leden van de Vrouwen Advies Commissie Woningbouw bekijken het appartemen
tencomplex aan de Korte Kleverlaan. Van links naar rechts: mevrouw Kenbeek,
mevrouw Van Leeuwen, raadslid mevrouw Van Essen-Seijlhouwer en
wethouder mevrouw Bredius-Gockinga.
als het zichtbaar drogen van wasgoed vanaf de balkons van
etagewoningen of het plaatsen van ramen die men niet zelf
kan lappen. Slechts één manspersoon, de directeur van pu
blieke werken, moest ambtshalve door de Bloemendaalse
dames tot de vergaderingen van de commissie worden toe
gelaten. Te vermelden is dat later de 'woonconsumenten
commissie' de hier genoemde taken heeft voortgezet.
Renovatie en groot onderhoud
Begin jaren zestig introduceerden de woningbouwvereni
gingen het 'planmatig onderhoud' voor de grote onder
houdsbeurten van hun woningcomplexen. Bij Bloemendaal-
Noord zou voortaan om de zes jaar, volgens het zogenoem
de etappe-systeem, de schilder voor de buitenkant van de
woningen langskomen.
Renovatie en groot onderhoud van de vooroorlogse wonin
gen nabij het Provinciaal Ziekenhuis, door deze vereniging
in samenwerking met de Nationale Woningraad, werd in
1965 afgesloten. Dergelijke projecten werden, met gemeen
telijke subsidie, ook door de St. Jozef, Aerdenhout en Bosch
en Duin uitgevoerd.
Een paar jaar later, zo omstreeks 1967, bracht men op grote
schaal in de vooroorlogse woningwetwoningen douches
aan. Mede door een stimuleringssubsidie van de overheid,
betekende dit voor de huurders van woningbouwvereniging
Aerdenhout een huurverhoging a 4,75 per maand. In die
zelfde jaren werd in het complex bejaardenwoningen 'Zon
nehof in Bloemendaal-dorp, kolen als brandstof vervangen
door aardgas.
Met het 'ontduplexen' aan de Bloemendaalse Donkerelaan,
werd in deze periode geen vooruitgang geboekt; vanwege
de woningnood stelde het rijk hier nog steeds geen
geld voor beschikbaar. Wel werden de bewoners
verblijd met het aanbrengen van balkons aan de
achterzijde van de woningen - oorspronkelijk om
bezuinigingsredenen weggelaten.
In dit tijdvak zou door de raad slechts éénmaal
een woning aan de eerder besproken en zo be
ruchte Bekslaan in Vogelenzang onbewoonbaar
worden verklaard.
'Aerdenhout' in dit decennium over tot de verkoop van voor
oorlogse woningen aan huurders in de Bentveldshoek.
Conform ministeriële richtlijnen konden sinds juni 1967 ook
de bewoners van naoorlogse woningwetwoningen, nota
bene eventueel gesubsidieerd, hun huurhuis kopen. De huur
ders in het Bovenwegkwartier kwamen hier bijvoorbeeld
voor in aanmerking en ook was dit het geval bij de net opge
leverde huizen aan de Deken Zondaglaan en de Teylingerweg
in Vogelenzang.
De andere woningbouwverenigingen volgden dit voorbeeld
niet. De huizen waren destijds immers voor gezinnen met
een laag inkomen gebouwd, iets waarvan de nog steeds lage
huurprijs getuigde. Van een eventuele verkoop aan huurders
zouden in de toekomst talloze woningzoekenden die relatief
niet zoveel verdienden de dupe worden. Maar het argument
dat het bouwen van vervangende nieuwe woningwetwo
ningen in deze tijd 'tot de praktische onmogelijkheden' zou
behoren, was hierbij van grotere betekenis. En wat te den
ken bij het uitvoeren van planmatig onderhoud?
Huurverhogingen
Omdat de huren van alle woningen in 1964 fors, met wel
tien procent, omhoog gingen kreeg het gemeentepersoneel
een huurcompensatie. Aan een vast terugkerende jaarlijkse
huurverhoging viel niet langer te ontkomen. De huur zou
voorts niet wekelijks maar per maand moeten worden afge
dragen. Werden tot dan toe de huurpenningen en de huur-
kaart nog persoonlijk door de bewoners op een doorde
weekse avond in het kantoortje van de woningbouwvereni
ging afgegeven, na de komst van de postgiro kwam ook
hierin langzamerhand een wezenlijke verandering.
Ons Bloemendaal, 25e jaargang, nummer 3, herfst 200 1
41
