door de rijksoverheid steeds meer verleggen van verant
woordelijkheden naar de woningbouwverenigingen en de
gemeenten.
Drive-in woningen
Corporaties als Bloemendaal-Noord speelden in de jaren ze
ventig in op de veranderde woonwensen van het huurders-
publiek. Om doorstroming vanuit de goedkopere huurwo
ningen te bevorderen, werd voor mensen die zich een ho
gere huur konden veroorloven luxer gebouwd. Zo zou de
categorie urgente woningzoekenden met lage inkomens als-
nog geholpen kunnen worden.
In Bloemendal! stelde de raad in 1970 een doorstromings
verordening vast, maar vrijwel onmiddellijk rezen echter
twijfels of de vergoeding voor verhuiskosten wel terecht
werd verstrekt - want mogelijk waren die mensen toch al
van plan om te verhuizen.
In 1974 konden opnieuw veertig woningen gebouwd wor
den aan de Kennemergaard in Veen en Duin. Daarbij koos
Bloemendaal-Noord in de premiesector voor een nieuw en
zeer populair type drive-in eengezinswoningen van archi
tect J. Koppenberg, met op de begane grond een garage en
een tuinkamer en daar boven twee woonverdiepingen.
Bij de toewijzing ontstond er een ware run op deze wonin
gen, die op fifty-fifty-basis tussen woningbouwvereniging
en gemeente waren verdeeld. Aan kale huur moesten de
woningen bij oplevering in 1974 zo'n 540,- per maand
opbrengen, waardoor enkele aspirant-huurders zich al snel
moesten terugtrekken. Toch bestond er met name onder de
flatbewoners aan de Van Dalenlaan in Santpoort-Zuid vol
doende belangstelling om door te stromen naar een duurde
re huurwoning. Over deze doorstromingsresultaten werd
door de woningbouwvereniging in een uitvoerig rapport
verantwoording aan de raad afgelegd.
Vogelenzang
Teneinde de uitbreiding van Vogelenzang verdere gestalte te
geven, viel begin jaren zeventig het oog van de gemeente op
de gronden rondom de kerk. Deze konden in 1974 van het
rooms-katholieke kerkbestuur worden aangekocht. Om so
ciale woningbouw mogelijk te maken, was de gemeente be
reid een zeer groot bedrag "in de grond te stoppen": niet al
leen door de grondprijs, maar met name ook in het bouw
en woonrijp maken van de grond werd flink geïnvesteerd.
Een nieuw bestemmingsplan was snel gemaakt. Na inspraak
van de bevolking resulteerden de plannen in de aanwijzing
van een deel van de gronden voor de vrije sector, een deel
voor premie-koop-bouw en een deel voor, zoals in een
dorp als Vogelenzang voor de hand ligt, een flink contin
gent van zo'n vijftig woningwetwoningen. Deze zouden
naar een ontwerp van architect L.W. Rietmulder aan de
Godfried Bomanslaan en de Kerkweg door woningbouw
vereniging St. Jozef worden gebouwd.
De goedkope koopwoningen moesten de doorstroming be
vorderen. In de eerste plaats waren deze woningen bestemd
voor Bloemendalers die een goedkope huurwoning achter
lieten, waarover de gemeente kon beschikken.
Overige woningbouw
Op instigatie van de PvdA-fractie was sedert '1969 gedurende
een aantal jaren een commissie actief die de mogelijkheden
tot woningbouw actief bestudeerde. Dit geschiedde ook op
particulier initiatief.
In de jaren zestig was de gezondheidszorg bij het Provinciaal
Ziekenhuis steeds slechter geworden door gebrek aan verple
gend personeel - dat mede een gevolg was vair het feit dat
zeer moeilijk huisvesting voor alleenstaanden en twee-per
soonshuishoudens in Bloemendaal was te vinden. In overleg
met Bloemendaal-Noord werd bekeken op welke wijze nieu
we huisvestingsmogelijkheden voor de jongere personeelsle
den konden worden gecreëerd. De voor Bloemendaal-Noord
ontworpen plannen voor sociale woningbouw in het zoge
noemde Sleutelbosje (aan de Schroeder van der Kolkweg, in
het uiterste noordelijke gedeelte van Bloemendaal) werden
echter naar de prullenbak verwezen.
Andere bouwplannen, waarbij van een nog groter aantal wo
ningen werd uitgegaan, zouden begin jaren zeventig vanwe
ge protesten van omwonenden dadelijk worden getorpe
deerd. Omwille van het natuurbehoud verwierpen achtereen
volgens Gedeputeerde Staten, en in hoger beroep ook de
Kroon, het bestemmingsplan dat in 1975 voor dit gebied
door de gemeente was vastgesteld.
Bloemendaal-Noord had inmiddels in 1974 wel haar wo-
ningbezit weten uit te breiden door het beheer over achttien
woningen aan de C. Schulzlaan over te nemen, achterstallig
onderhoud inbegrepen, van de opgeheven woningbouwver
eniging St. Benedictus.
De overige woningen van St. Benedictus (49 huizen aan de
Alberdingk Thijmlaan) werden, bij beëindiging van het erf
pachtcontract per 1 oktober 1973, overgedragen aan de ge
meente. Op dezelfde wijze verkreeg de gemeente het com
plex van 47 woningwetwoningen van woningbouwvereni
ging Aerdenhout aan de Bentveldsweg, Veldlaan en Juliana
van Stolberglaan.
Het gemeentelijk woningbestand was overigens al eerder uit
gebreid, bijvoorbeeld met de niet aan huurders verkochte
woningen, toen in 1971 de woningbouwvereniging Bos en
Duin haar activiteiten beëindigde.
De gemeente nam voorts in juli 1974 van de provinciale
Noord-Hollandse vereniging 'Het Witte Kruis' het dubbele
Ons Bloemendaal, 25e jaargang, nummer 5, herfst 2001
43
