ren door het aankopen en verbouwen van grote villa's. De
eerste hiervan was huize 'Buytentwist', gelegen Bloemen-
daalseweg 187 in Overveen. In 1981 werd deze villa, die
gunstig was gelegen schuin tegenover het gemeentehuis,
geschikt gemaakt voor de bewoning door twaalf jongeren.
Zonder meer geslaagd kon een volgend project worden ge
noemd: 'Kijkduin' (Hoge Duin en Daalseweg 50), een
voormalig kloostercomplex dat in bouwkundig opzicht zeer
geschikt was en dat na de verbouwing in 1983 29 HAT-
eenheden omvatte.
Minder geschikt bleek een uit 1900 daterend pand aan de
Duinlustparkweg 48 in Bloemendaal, waarin tien apparte
menten voor jongerenhuisvesting werden ondergebracht.
Tenslotte valt te noemen het bouwkundig niet zo gunstige
wooncomplex voor jongeren, dat werd gerealiseerd in een
rijksmonument aan de Bloemendaalseweg 125. De bene
denverdieping hiervan werd verhuurd aan de vereniging
Welzijn Ouderen Bloemendaal, de eerste en tweede etage
werden voor kamerbewoning ingericht. Alle verbouwde
villa's bleken echter in meer of mindere mate gehorig te
zijn, maar datzelfde probleem bleek zich ook voor te doen
bij het jongerenhuisvestingsproject dat negen kleine wonin
gen omvat die in 1983 door de gemeente werd gerealiseerd
na een verbouwing van een voormalig dienstengebouw van
het PEN, aan het Boshofje in Bloemendaal.
De villa's werden in het gemeentelijk woningbedrijf inge
bracht, dat in 1997 aan woningbouwvereniging Brederode
werd verkocht.
Acht gemeentewoningen gebouwd aan de Brederodelaan in 1983.
Woonruimteverdeling
De druk op de woningmarkt nam in de jaren tachtig voort
durend toe. Een toenemend aantal echtscheidingen, verla
ging van de leeftijd waarop men het ouderlijk huis verliet
en afnemende bereidheid van huizenbezitters om woon
ruimte te verhuren, hadden ervoor gezorgd dat aan de
groeiende vraag onvoldoende kon worden tegemoetgeko
men. Om die reden voerde de gemeente in 1982 een zoge
heten urgentiepuntensysteem in voor de toewijzing van
woonruimte. De woningbouwverenigingen werkten op dat
moment nog met ledenlijsten, maar na het nodige overleg
waren de Bloemendaalse corporaties bereid ook het punten-
stelsel te hanteren. Hun leden moesten voortaan tevens als
woningzoekende bij de gemeente staan ingeschreven.
Slechts kandidaten met een hoge mate van urgentie en met
inachtneming van de spelregels op het gebied van inkomen
en huurquote mochten bij een vrijkomende woning worden
voorgedragen. Een overgangsmaatregel liet
een soepel toewijzingsbeleid door de wo
ningbouwverenigingen, die eigenlijk veel
liever baas in eigen huis hadden willen
blijven, nog even toe. Op deze manier
kreeg het corporatie-lidmaatschap minder
*zin. Door de nieuwe toewijzingsregels
raakte het verenigingsgevoel binnen de
corporaties steeds meer vervreemd van de
huurders door wie ze waren opgericht.
Gestapelde tweelaagsewoningen (12) aan de Brederodelaan in 1983 ontwikkeld door
publieke werken.
Woonwagens
Het woonwagenbeleid werd pas in dit
decennium bij het Ministerie van VROM
ondergebracht en zou voortaan een 'nor
maal' onderdeel van de volkshuisvesting
uitmaken.
In de jaren tachtig waren er de problemen
rondom het woonwagenkampje aan de
Westelijke Randweg, dat uiteindelijk werd
48
Ons Bloemendaal, 25e jaargang, nummer 3, herfst 200 1
