Het filtergebouw in 2002
van alle kanten bekeken.
architect Paul van Dam, eveneens uit Utrecht,
die in eerdere projecten nauw met Van
Schijndel had samengewerkt en die dan ook
ruime ervaring had met allerlei restauraties.
Monument, architectuur, techniek
In bovenstaande drie-eenheid is gezocht naar
heldere keuzes en samenhang, waarbij geen
van de aspecten zou gaan overheersen. Het
pand maakte door zetscheuren, betonrot op
diverse plaatsen en een groene aanslag een slor
dige indruk, maar.het was goed gefundeerd,
goed afwaterend en goed gebouwd en daar
door niet structureel kwetsbaar. Sterker nog,
het zou er nog zeker honderd jaar over gedaan
hebben om op eigen kracht
om te vallen.
Om het monument in zijn
waarde te laten, was het be
langrijk het karakter van het
industriële gebouw niet te
veel aan te tasten en de con
touren te handhaven. De
vraag om architectuur die het
bestaande respecteerde, was
geen beknotting van de ont
werpvrijheid van de architect,
maar eerder een gegeven.
De eerste (weder) vraag van
de architect aan de opdracht
gevers was: hoe dacht een
familie van twee ouder wor
dende Bloemendalers in dit
gebouw heel oud te worden?
28
Ons Bloemendaal, 26e jaargang, nummer 2, zomer 2002
