hof, schrijft er alle overledenen uit de parochie in op. Het
boek, zwaar, zwart en met een linnen band, dateert uit 1880,
dus uit de tijd vóór de nieuwe begraafplaats. Op het etiket
staat Liber defunctorum (boek van de overledenen)Iedere
bladzijde is onderverdeeld in vijf vakken, voor de naam, de
datum, de leeftijd, de woonplaats. Het vijfde vak blijft leeg
tot 1899, het jaar van de nieuwe begraafplaats. Dan pas ver
schijnen er nummers in het vijfde vak; waarschijnlijk corre
sponderen zij met de vakken op de begraafplaats.
Monseigneur Borret
Mgr.prof.dr. Th.J.H. Borret (1812-1890) is een belangrij
ke figuur in het Vogelenzangse parochieleven geweest.
Hij werd in 18S3 tot pastoor benoemd en is initiatiefne
mer en stuwende kracht geweest bij het bouwen van de
kerk. Hij was een hoffelijk man, met vele contacten ook
in niet-katholieke kringen. Hij was zeer veelzijdig in zijn
belangstelling en lid van vele genootschappen, onder
meer beoefende hij de archeologie. Mgr. Borret was
bovendien kunstzinnig: van hem zijn de ontwerpen voor
de mozaiëkvloer van het priesterkoor en voor de betegel
de muurvlakken. Niet onbelangrijk was zijn diplomatieke
instelling: het ontbrak hem zeker niet aan vaardigheden
om van instanties goedkeuring te verkrijgen.
Als ontwerper van de kerk werd Theo Molkenboer aange
trokken, de architect van de kerk die in 1856 in Overveen
gereedkwam. Het was van grote betekenis dat vanuit de
parochianen, al had men het in het algemeen niet breed,
zeer offervaardig steun werd gegeven. Meer bemiddelden
onder hen tastten diep in de beurs. Zo stelde zich Hendrik
Verdegaal, toentertijd voorzitter van het pas opgerichte
armenbestuur, zich meteen al garant voor de kosten van
de toren en het uurwerk. De heer Van Brienen verstrekte
een lening (fl. 15.000.-) om de architect te kunnen beta
len. Ook werd Borret door de weduwe van M. Gotting
weide- en hooiland geschonken. Overigens stond
Verdegaal er even later voor garant dat de Hemony-klok,
rond 1670 gegoten, kon worden aangeschaft. Borret was
deze in Leiden op het spoor gekomen. Zo was de hand
van Borret in vele activiteiten te ontdekken; deze begena
digde pastoor heeft Vogelenzang op de kaart gezet.
Mej. Nierhoff vertelt dat Mgr. Borret een graag geziene
gast was op De Hartekamp in Bennebroek, de buitenplaats
van het echtpaar Baron en Baronesse van Verschuer-
Brants. In het boek 'Honderd jaar Hartekamp' staat het
volgende. Koningin Sophie, eerste gemalin van Willem
III, die op weg van Amsterdam naar Den Haag dikwijls
enige uren op de Hartekamp doorbracht, verlangde dan
den érudit uit de naburige Roomsch Katholieke pastorie
te ontmoeten. De geestige conversatie van Pastoor Borret
boeide Hare Majesteit, evenals dat het geval was met de
opmerkingen van Mevrouw Van Verschuer. Hij werd on
der- scheiden met de Nederlandsche Leeuw, een benoe
ming waar de Koningin de hand in had, naar men zegt.
De vorstelijke belangstelling die Mgr. Borret genoot, was
stellig ook aanleiding tot het bezoek van Koningin Sophie
aan de R.K. kerk te Vogelenzang. De gedenksteen die de
pastoor liet aanbrengen ter herinnering, bewijst hoezeer
hij dit Koninklijk bezoek op prijs stelde.
Ons Bloemendaal, 26e jaargang, nummer 3, herfst 2002
15
