me hoeveelheden - bijna bergen hoog -
van in de oorlog in Zandvoort gesloopte
woningen. Zo werd keer op keer geïllus
treerd hoe creatief de bouwers van het
openluchttheater in deze moeilijke tijden
te werk moesten gaan. Daarbij werden
soms staaltjes van ware werkmanskunst
vertoond. Ook de aanleg van een vijver
was nieuw. Een aardige bijkomstigheid
was dat tijdens de koude en donkere win
terdagen het theater door inundatie van
het speelveld en de vijver als een ijsbaan
dienst zou kunnen doen.
De bouwkosten werden zo laag mogelijk
gehouden. In zijn geheel werd een som
van f. 30.000,- besteed voor de aankoop
van materialen en planten. De rest van het
totale beschikbare bedrag ging op aan ar
beidsloon.
Binnen enkele maanden was temidden van
ongerepte duinen een architectonische schepping van onge
kende schoonheid tot stand gekomen, die zij weerga in
Nederland nauwelijks kende. Diep in een begroeide vallei
was een imposant toneel gecreëerd met de daarbij behoren
de accommodatie en een natuurlijk decor. Het openlucht
theater in Bloemendaal kon zich onmiddellijk aan de top
plaatsen van de openluchttheaters in Nederland. Zo direct
na de Tweede Wereldoorlog waren dat er ruim twintig in
aantal. Het unieke aan de Bloemendaalse situatie was dat de
financiering in korte tijd door de ingezetenen was bijeen
gebracht. En alhoewel men de natuurlijke omgeving mee
had, oversteeg het resultaat iedere verwachting.
Avondvoorstelling 'AMidsummemightsdream' van Shakespeare door het Engelse toneelschap 'The
Young Vic' in het Bloemendaalse openluchttheater op 4 juli 1950. Overzicht van geparkeerde
auto's op de Midden Duin en Daalseweg nabij de Zomerzorgerlaan.
Indeling
Het bouwplan voorzag in goed begaanbare wegen, zodat
het theater ondanks het heuvelachtige terrein gemakkelijk te
bereiken zou zijn. Achter de ingang lag het parkeerterrein
voor de artiesten, waar ook vrachtwagens en touringcars
konden komen. Door een tunnel bereikten zij de kleedka
mers. Vandaar konden de artiesten door een tweede kleine
tunnel, die bovengronds aan weerszijden geflankeerd werd
door een pad, het toneel opkomen. Deze tunnel was overi
gens groot genoeg om een paard en wagen door te laten. De
verbinding door middel van tunnels in plaats van paden gaf
het terrein meer beslotenheid en bevorderde een goede
akoestiek in de duinkom van het openluchttheater. De heu
vel achter het speelveld, eigenlijk een begroeide zandrug
waardoor de tunnel liep, zorgde ervoor dat de kleedkamers
en de gebouwtjes bij de ingang aan het oog van het publiek
in het openluchttheater werden onttrokken. De natuur en de
Bezoek van H.M. Koningin Juliana aan het openluchttheater op 5 juli
1951, verwelkomd door A. van Geluk, voorzitter van de Stichting
Openluchttheater Bloemendaal.
door de mens aangebrachte kunstige scheppingen waren in
dit stukje Bloemendaals duingebied op treffende wijze sa
mengegaan.
Het theater had een eenvoudige constructie. Zij werd ge
bouwd in de vorm van een amfitheater, hetgeen betekende
dat de theaterruimte het formaat van een halve cirkel kreeg.
Tegen de hellingen van de duinpartij werden de zitplaatsen
aangebracht, vijftien rijen hoog, die plaats moesten bieden
aan ruim 1100 toeschouwers. Door de bijzonder mooie lig
ging in een duinkom met hoge wanden, kon het publiek
vanaf de zijden van de kom het spel aan hun voeten gade
slaan. De zeewind kreeg er weinig kans en de bezoekers za
ten zeer beschut. Bij de bouw was rekening gehouden met
Ons Bloemendaal, 27e jaargang, nummer 2, zomer 2003
29
