was vijftig. De schooltijden waren van 9
tot 12 en 's middags van 2 tot 4 uur.
Ook de zaterdagochtend hoorde er nog
bij, maar daar kwam in de jaren zestig
verandering in. Na verloop van tijd ble
ven meer en meer leerlingen over. De
middagpauze werd daarom verkort naar
half twee en wat later zelfs naar kwart
over een. De reden voor het overblijven
was geheel in de geest van de tijd. Steeds
vaker werkten beide ouders en leerlin
gen kwamen vanuit allerlei richtingen:
Haarlem, Santpoort, Overveen en
Aerdenhout.
Omdat de Sint Josephschool als doelstel
ling had gekozen te 'bruisen' werden er
vanaf de start bijzondere activiteiten georganiseerd. De
school liep daarmee voorop in de regio en wist daardoor
een geheel eigen sfeer te creëren.
Slotouderavonden
De slotouderavonden waren een grote happening. Het wa
ren avonden aan het einde van het schooljaar, waarop de
leerlingen dansten, zongen en toneelspeelden. Zoveel mo
gelijk leerlingen deden mee. Vaak allemaal. De zaal zat vol
met trotse ouders. Ooit begonnen we op de Donkerelaan
maar al snel werd het het Minervatheater in Heemstede.
Toen dit gesloten werd, zijn we in de Stadsschouwburg van
Haarlem beland. De aula's van het Coornhert- en het
Lorentzlyceum waren de volgende locaties. Op zo'n avond
was het een plechtig moment, afscheid te nemen van de
zesdeklassers. Daar stonden ze dan op dat grote toneel, best
wel gespannen. Het eind van hun lagere schooltijd; op naar
de volgende stap.
Orde
Heel wat jaren luidde de heer Bartelsman bij aanvang van de
school de bel. Zo'n echte schoolbel met houten handvat.
Die bel is er nog steeds. Op zijn teken gingen alle leerlingen
dan op de speelplaats bij de eigen leerkracht in de rij staan.
Bij de tweede bel monden dicht en in de rij naar binnen. Er
waren in de jaren zestig Hurons. De naam stond voor Hulp
Rond School. Het waren leerlingen uit klas zes die de leer
krachten bijstonden op de overvolle speelplaatsen. En ge
speeld werd er. Naast de speelplaats en op het landje naast
de school, bij de vijver achter de kerk, in het kleine bos
daarachter, bij de smederij van Patna in de tuin voor de
kerk, op het parkeerterrein; overal zag je kinderen. De Hu
rons waren herkenbaar aan een rode sjerp met groene Iet-
Een Sint Josephviering, met als dirigent de heer Bomewasser, zangleraar van de school.
ters. Ze beslechtten onder meer de kleine ruzietjes en lagere
klassen konden hen om hulp vragen.
Schoolmissen en Josephfeest
In de eerst jaren waren er schoolmissen. Om acht uur. Na
de mis op school je brood opeten. Je moest immers nuchter
zijn om ter communie te kunnen gaan. Dan nog even de
speelplaats op en dan de klas in. In mijn herinnering waren
ze dagelijks, maar dat is niet waar. We gingen ook school-
biechten. Met de hele klas naar de kerk om daar alleen in de
biechtstoel je 'zonden' aan de kapelaan op te biechten. Toen
het kerkbezoek minder werd, bleef het Josephfeest bestaan.
Hierbij gaat de school nog jaarlijks naar de kerk op 19
maart. Daarna brak het feest op school los. Een feest voor
iedereen. Een spel voor de hele school, sporten, film kijken,
toneel door leerkrachten, noem maar op.
Eerste Communie
Lange tijd waren de Eerste Communie en het Heilig Vorm
sel gebeurtenissen die helemaal vanuit school werden voor
bereid. De leerkrachten van de groepen werkten daar met de
kinderen naar toe. Iedere leerling deed immers zijn of haar
communie. Nu zijn het gebeurtenissen die volledig naast de
school staan.
Ziekentriduüm
De kerk van de Allerheiligste Drie-Eenheid was jarenlang de
bakermat voor het jaarlijks ziekentriduüm. Een begrip. Drie
dagen lang waren langdurig zieken te gast in de kerk van
's morgens negen uur tot 's middags drie uur/half vier. Het
was bij de kerk dan een komen en gaan van ziekenauto's en
grotere auto's van particulieren. De leerlingen moesten dan
keurig langs de rand van het parkeerterrein lopen met de
Ons Bloemendaal, 27e jaargang, nummer 2, zomer 2003
7
