Tankgracht langs de Willem de Zwijgerlaan, waarvoor de toen bestaande vijver begin september 1944
werd uitgediept en verbreed, terwijl bomen en plantsoenen werden gerooid. De piramidevormige betonnen
'Hoekers' stonden op de julianalaan tussen deze tankgracht en die aan de Waldeck Pyrmontlaan.
Opname kort na de bevrijding.
puntgaaf exemplaar.
De havens van Den Helder, IJmuiden, Hoek van Holland en
Vlissingen kregen een hoge verdedigingsstatus, wat weer
leidde tot een hoge prioriteit bij de bouwwerkzaamheden.
En die status werd nog een keer verhoogd toen IJmuiden,
Hoek van Holland en Vlissingen begin 1944 gepromoveerd
werden tot 'Festung'. Dit hield onder meer in dat de com
mandant vergaande bevoegdheden kreeg, om zo nodig de
Festung maanden lang zelfstandig te kunnen verdedigen.
'Zondag 6 mei 1945, omstreeks
11 uur. Nederland is al ruim een
etmaal vrij, maar de bevrijders zijn
nog ver weg en de bezetters nog
volop aanwezig. Zo kwamen
we bij de Lonbar Petrilaan en tenslot
te op de Zeeweg terecht, de weg naar
strand en de zee, waar we in geen
jaren een voet had mogen zetten. Het zal toen ongeveer één
uur geweest zijn en de verleiding om de avontuurlijke tocht
voort te zetten was groot. De Zeeweg lag er verlaten bij en
we besloten, alles verder vergetend, op weg te gaan naar
zee. Ik herinner me nog goed, dat in de laatste villa rechts
aan het begin van de Zeeweg Duitse militairen in de tuin
stonden, die ons luid kenbaar maakten het duin vooral niet
in te gaan: "Minen, gefahr!". Maar ze lieten ons rustig
lopen. Ter hoogte van de Watertoren lag een grote prikkel-
Doorgang in de betonmuur op het einde van de Zeeweg,
gedraaid om de weg geheel af te sluiten.
De licht hellende betonblokken konden naar beneden worden
Na de oorlog
Uiteindelijk werd de
Normandische kust
het terrein van de in
vasie, het verhaal is
overbekend. De late
bevrijding van Noord
en Zuid-Holland en
Utrecht is ten dele het
gevolg geweest van de
fortificaties op onze
kust en van de vele
inundatiegebieden in
West- en Midden-
Nederland, die een
landing onaantrekke
lijk maakte.
Op 8 mei 1945 trok
ken de bevrijders van
uit Haarlem over de
Julianalaan Bloemen-
daal binnen. Tot die datum maakten
de Duitsers nog de dienst uit en uit
eraard lag de Atlantikwall er nog lang
in volle, zojuist vergane glorie bij.
Om een beeld te krijgen hoe het
landschap er toen uitzag en van de
sfeer van die dagen, hieronder een
verkorte weergave van het avontuur
van Bloemendaler Henk Wieringa en
zijn vriend, beiden 13 jaar, op 6 mei
1945.
10
Ons Bloemendaal, 28e jaargang, nummer 3, herfst 2004