Daarom ook werd mijn trap weggehaald aan de achterzijde
van het bovenhuis, om te voorkomen dat wij eens beneden
naar binnen zouden kunnen kijken.
Volgens sommige dorpsbewoners was hier een geheim
Duits politiebureau gevestigd, maar zelf heb ik er alleen
maar hoge militairen gezien van de Duitse Wehrmacht. Zij
zaten te vergaderen in het kantoor achter de winkel. Zij
gedroegen zich uiterst geheimzinnig.
Na 1945 heeft de zaak vele jaren leeg gestaan. Af en toe was
er wel een bedrijf actief, maar alles bleef even geblindeerd
zoals het sinds begin 1943 was geweest. Ik weet echt niet
wie er in die jaren bezig waren. Daarna kwam er de winkel
van De Gruyter met grote tegeltableaus van tropische land
schappen. Nadat De Gruyter ophield te bestaan, werd weer
in de winkel alles gesloopt en kwamen er opeenvolgende
wijnhandelaren in met Gall Gall als laatste. Van het oude
interieur van Wisbrun en Liffmann uit 1922 is alleen het
prachtige kantoor aan de achterzijde bewaard gebleven.
De foto is genomen op 1 8 oktober 1943. In de etalage kan
je een hoedje zien en vaag een losse mouw ter vervanging
van een versleten mouw aan een bloes. In damesmodezaken
kon men toen nieuwe mouwen laten aannaaien.
De foto komt uit het herinneringsalbum van Anneke, bij
schrift: "We zijn samen naar Oma geweest". Kort na haar
vierde verjaardag is het kindje overleden aan een bacteriële
infectie aan het hersenvlies. Oma woonde aan de Zomer-
zorgerlaan. Dat een man vroeger onder geen beding achter
een kinderwagen ging lopen, is tot slot een van mijn vele
herinneringen bij het terugzien van deze eenvoudige foto.
Melkhandel Rutte, boerenfamilies
uit Santpoort
Slaperdijk. In 1925 werd de boerderij verkocht aan garage
bedrijf Maarschalk. Bij een verbouwing hiervan werd de
boerderij in 1957 uiteindelijk totaal afgebroken.
Jan Rutte trouwde met Anne M. van Oostwaard (1 869-
1925). Samen kregen ze acht kinderen, zes jongens en twee
meisjes.
A.M.E. Rutte's delicatessen,
BI o e m e n d a a I se weg 20
Ab Rutte (1903-1997) was het vijfde kind uit dit
Santpoortse gezin. Zijn vrouw, zelf ook een Rutte, kwam uit
het vroeger landelijke Schoten - nu Haarlem-Noord. Per 1
november 1922 nam Ab Rutte de kleine Bloemendaalse
winkel en de melkwijk over van Piet Maas. In de ruimtes
achter de winkel verwerkten ze de van de boerderij betrok
ken melk tot verschillende producten.
In de familie leeft nog de herinnering aan een dierendrama
dat ook een financieel drama was. Ab Rutte kocht voor hon
derdvijftig gulden een hit, een klein paardje om zijn melk-
kar te trekken. De volgende dag werd dit paardje dood in
het weiland aangetroffen. Het had liggen rollen en was met
een achterhoef in het halster blijven hangen waardoor het
was gestikt. Zo verbeurde Ab Rutte in één nacht de verdien
ste van een hele maand hard werken en er moest nog een
nieuwe hit komen, op de koop toe.
Anton Rutte
Ab's zoon Anton nam in de jaren zestig de zaak van zijn
vader over, inbegrepen de melkwijk in villapark Duin en Daal
die hij al 'reed' vanaf zijn zeventiende en waar hij tot op de
dag van vandaag met zijn bestelbus langs de huizen komt.
Stamvader Jan G. Rutte (1872-1935) had
een boerderij genaamd 'Eijndenhoef in
Santpoort-Noord. Hij erfde deze van zijn
oom en tante die hem hadden opgevoed.
Toen zijn moeder stierf en zijn vader in
Mijdrecht met een groot gezin achter
bleef, was hij als klein knulletje als een
zogenoemde 'thuishaalder' bij deze kin
derloze oom en tante gekomen. Door uit
breidingen van Santpoort kwam Eijnden
hoef midden tussen de bebouwing van de
Hoofdstraat en de Huis ten Biltstraat te
liggen en de aanleg van de Rijksstraatweg
rondom het dorp sneed de boerderij af
van de bijbehorende weilanden achter de De 'nieuwe' zaak van Rutte, in de Voorbuurt.
rminmmwii"/':.']
Ons Bloemendaal, 28e jaargang, nummer 4, winter 2004
41
